zondag 30 december 2018

2 Koereigers


Daarvoor onderbreek ik m'n winterslaapje. Dat wordt zo meer een winterrust: vanochtend twee Koereigers naast de boerderij van Joost Samsom langs de Gagelweg. Ik was op zoek naar ganzen, maar die lieten het afweten. In de achtertuin nauwelijks, tenminste omstreeks die tijd , in de Bovenlanden wat meer, maar verder weg. Toen even langs de Gagel, ook weinig, maar naast Joost twee kleine witte reigers. 'k Heb toch het vogelboek er even bij gepakt. Het was wel duidelijk, Kleine  Zilverreigers hebben een zwarte snavel, deze reigertjes waren kleiner en hadden een gele. Ik kon ze rustig fotograferen vanachter de auto. Eén had een lekkere prooi te pakken, thuis op de laptop zag ik dat het een vette worm was.


vrijdag 28 december 2018

Zingende Zanglijster.


Vanmorgen de eerste zingende Zanglijster in het schemerdonker op Bozenhoven. Vroeger was de wetenschappelijke naam van deze lijster Turdus musicus. Voor mij hadden ze die naam niet hoeven te veranderen, er klonk een geweldige jubel.

vrijdag 21 december 2018

23.22 uur vanavond.


Het is de 21e december, vanavond om 23.22 uur begint de astronomische winter. De zon staat dan loodrecht boven de Steenbokskeerkring, die paralel aan de zuidkant van de evenaar loopt. Vanaf 23.22 uur komt de zon "weer terug". De dagen worden weer langer tot over een half jaar in de zomer. Voor het zuidelijk halfrond  begint nu de zomer. Waardoor het kouder wordt en meestal blijft, terwijl de zon weer langer gaat schijnen, zal wel meteorologisch worden verklaard in de boeken. Iets met de Russische Beer, denk ik. Mijn naamgenoot  heeft er ongetwijfeld een wetenschappelijke verklaring voor.
Ik ga ook even in winterslaap, alleen bij biologische wonderen, rampen, zeldzaamheden word ik  wakker en doe verslag. Ik ben benieuwd hoe lang ik het stilzwijgen zal volhouden.

Goede feestdagen.



donderdag 20 december 2018

Een verdwaalde Rotgans.


Vanochtend een uurtje in de "achtertuin", de ganzen zaten nu aan de andere kant van de Hoofdweg, richting Molenland. Gister zag ik ze vanuit mijn zolderraam maar kreeg ze niet goed scherp . De afstand was toch te groot. Ik wacht nog altijd op de eerste halsring vanuit m'n zolderraam. Vanaf Molenland heb je altijd een goed, hoog, zicht op de ganzen, alleen de zon in de rug ontbrak. Triest weer. Al vrij snel had ik HZ6zwart te pakken, een code die me bekend voorkomt. Thuis gelezen waardoor: op 27-2-'18 heb ik haar afgelezen in de Bovenlanden. Ook deze Kolgans is geringd in Maren-Kessel, Brabant, op 21-12-2013 als juveniel vrouwtje. Hier worden veel ganzen geringd. Vaak afgelezen  in Brabant en  Niedersachsen, Dld. , dit seizoen voornamelijk in de provincie Utrecht: Oudewater, Polsbroek, Zevenhoven en nu hier.
Ik scan meestal een paar keer een groep vogels, soms zit er een krent in de pap tussen. Ik ben dan ook altijd op zoek naar bijvoorbeeld een Roodhalsgans. Nog niet gezien, ook niet door Marianne-Vogelkijker.nl. Zij heeft meestal de primeur. Wat ik vanochtend wel zag was een Rotgans (zie foto). Deze soort komt vooral voor langs de kust, Waddenzee en -eilanden. Je kunt rustig zeggen dat de Rotgans, die ik vanochtend zag, verdwaald is. Ik denk dat het een jong is, de witte vlek op de hals onder de kop ontbreekt. Hij werd regelmatig weggejaagd door de Kollen, die zien dat blijkbaar ook dat het geen soortgenoot is. Hij heet Rotgans omdat het geluid lijkt op hrot.

woensdag 19 december 2018

Lente?


't Is weer zover, de eerste Sneeuwklokjes staan boven de grond. Bij goed kijken op veel meer plekken in de tuin. Ze zijn een paar dagen verder dan vorig jaar. Toen hadden ze op 22 december deze grootte bereikt. Ik ben benieuwd of ze voor Nieuwjaarsdag gaan bloeien. Eventuele vorst deert ze niet, strenge vorst wel. Maar herstellen doen ze zich altijd.

dinsdag 18 december 2018

Drie halsringen

Dan cross je de hele polder Groot Mijdrecht door en dan zie je geen gans! Hoogstens een paar die overvliegen. In de Ronde Hoep geen beest te zien. Wat is hier aan de hand? Zouden ze toch op de loop zijn gegaan voor het sneeuwbuitje van zondagochtend? Zouden ze in de Delta zitten?  Allemaal vragen die je onderweg bezig houden. Waar zitten de rietganzen toch, de winterpopulatie van de Nieuwkoopse Plassen? Nergens te zien.
Eindelijk in Demmerik in de verte een paar honderd Kollen achter de kaasboerderij van Leon en Annie, helaas te ver weg. Langs de Gagelweg idem dito. Een duizend Kollen met een paar Brandjes. Ze zitten achteraan bij de wetering. Ook te ver.
Over de Bovendijk terug richting huis, vroeger zaten ze nog wel eens achter de boerderij van Peek. Dit najaar nog niet zien zitten. En dan eindelijk, bij het allerlaatste stuk weiland langs Molenland zit een grote groep, een paar duizend. M'n achtertuin maakt de dag goed. Binnen een half uur drie halsringen!! Ik zei drie! De laatste jaren niet meegemaakt. Vanaf de Westerlandweg , sta ik anders nooit ivm druk verkeer, zag ik de eerste: DJ7zwart.
Ik probeer twee rondrennende Hazen te fotograferen terwijl ze door de ganzen jakkeren. Inzoomen tot 500 mm. Thuis blijkt dat ik de nieuwe camera nog niet beheers: zwartwit en een ISO van 1230. Hoe kan ik die voorgedraaid hebben? Grove korrel, mijn vrouw vindt het op sneeuw lijken. Niks aan te repareren. Vanaf Molenland nog twee halsringen. Als troost een archieffoto uit 2012 met rustende Hazen temidden van Kolganzen.


Drie halsringen

Ik noemde al DJ7zwart: 23-11-2012 geringd in Maren-Kessel,in '13 1x bij Abcoude,veel in Friesland en Vlaanderen, 1x in Estland, afgelezen op 1 mei 2017 op weg naar de broedgebieden, begin dit jaar langs de Hoofdweg Mijdr. en nu hier Westerlandweg/Molenland.
Vanaf Molenland 1L1zwart: m'n eerste Rus als ik me goed herinner. Op 6-8-2017 geringd op het eiland Kolguev ten westen van Nova Zembla. Jaarlijks gaan hier expedities naar toe om te ringen. Verder dat jaar en 2018 alleen maar in Duitsland, vooral rond Oldenburg, Niedersachsen. En nu hier.
Tenslotte F5Szwart: een jongkie geringd op 27-1-2018 in Scharsterland, op 3 maart in Eernewoude en nu hier.


maandag 17 december 2018

Vogelkijkhutten 2


Ik kreeg een reactie van Marianne-Vogelkijker.nl op mijn oproep om een vogelkijkhut in de Waverhoek te promoten. Ze uit zich nogal negatief over vogelkijkhutten: ze vindt ze gauw te vol: ik heb ook andere ervaringen, we zijn bijvoorbeeld in de Lepelaarshut bij Almere wel eens met een hele IVNVogelwerkgroep-ekskursie ( plm. 10 mensen) in de hut geweest; in de bovenstaande foto van de hut ( foto Staatsbosbeheer) in de Kroonspolders,Vlieland, kunnen 5 man zitten en 5 vrouw staan(of andersom). Op onderstaande eigen foto van de de hut bij Ravenswoud, Friesland, is zo te zien ook voldoende sta-ruimte om de Kraanvogels te bekijken. Plaats kijkgaten vind ik ook niet altijd de juiste, maar mocht je in de gelegenheid zijn daarop invloed  uit te oefenen dan moet je niet aarzelen om dat aan te pakken. Misschien bij een eventuele vogelkijkhut in de Waverhoek? Gemaaide gaten in het riet vindt Marianne al heel wat, ik ook, maar een leuke hufterbestendige hut, die diep verborgen in de Waverhoek staat, heeft mijn voorkeur.
Overigens is er een prachtige website van de meeste hutten en uitkijkpunten op de vogelkijkhutwebsite . Aanbevolen!



vrijdag 14 december 2018

Riet en een vogelkijkhut in de Waverhoek?


In het natuurontwikkelingsgebied Moerasblok 2 en 3, hoek Hoofdweg en Proostdijerdwarsweg, is  riet geplant. Overal steken stukjes riet omhoog, zie foto. De oorspronkelijke sloten heeft men verbreed zodat er veel meer wateroppervlak is ontstaan. In de langzaam aflopende kanten moet dus riet komen. Het wordt ongetwijfeld een mooi gebied, dat over een paar jaar de Waverhoek achterna gaat, woest met veel vogels. Er zit nu nog geen kip. De Waverhoek is momenteel moeilijk te "bevogelen": het riet staat hoog. Zodanig dat je er met een telescoop niet meer overheen komt. Jammer, maar de Waverhoek is niet direkt aangelegd om vogelaars ter wille te zijn. Maar toch. Er is een parkeerplaats en een wandelpad, dus recreatie en educatie is ook een doel. Natuurmonumenten zou ons een groot plezier doen en maai hier en daar een gat in de rietmuur. Of nog beter, maak eindelijk eens een vogelkijkhut !! De recreatieve en educatieve waarde van het gebied zou er alleen maar op vooruit gaan.  In het begin van de Waverhoek  is  ooit wel eens een dergelijk idee geopperd, maar het bleef bij een idee. Te weinig geld , als ik me goed herinner.
Zou de IVNVogelwerkgroep niet een serieus balletje kunnen opwerpen bij Erik de Haan, boswachter bij Natuurmonumenten  ?

Goed weekeinde





donderdag 13 december 2018

Rijp


Een eerste nacht met nachtvorst veroorzaakt witte daken, witte weilanden en witte bladeren op de grond of nog aan de struik, zoals hier bij de Haagbeuk. Als de zon tevoorschijn komt is het snel afgelopen met de witte aanslag. We noemen dit rijp of rijm. Waterdamp bevriest direkt op voorwerpen die onder het vriespunt komen. Als er sprake is van mist noemen we de ontstane  srtucturen, vaak fraai om te zien, ruige rijp.
De bladranden zijn vaak witter als de rest van het blad. Zij krijgen meer lucht met daarin waterdamp te verwerken. Ook nerven zijn wat witter, zij steken uit.
Moesten jullie ook de autoramen krabben? Ik niet, ik had de vooruit afgedekt.

woensdag 12 december 2018

Een ouwe getrouwe en GY1zwart.


Vanochtend moest ik eerst weer als parttime taxi-chauffeur onze jongste naar Amsterdam brengen. Hij zit in een verhuizing, als ik goed tel is dit de 7e !! binnen de ring, en is zo lang weer gast van hotel Mama. Wat een ellende elke ochtend dat stukje van oprit Vinkeveen op de A2 naar de Utrechtse Brug. Bijna constant 50-70 op de borden. Je zal elke dag zo naar je werk moeten.
Dat gaf mij gelegenheid om terug eens langs de Ouderkerker Plas te gaan. Ik was toch onderweg. De laatste jaren nooit meer geweest, terwijl ik vroeger regelmatig de Smienten op de plas ging bekijken en tellen. Zo heb ik eens een Amerikaanse Smient gespot. Ook nu weer duizenden Smienten. Helaas was het riet erg hoog en kon ik  vanuit de auto er niet overheen kijken, ik had geen zin om op het talud van de A9 te gaan zitten, de leeftijd denk ik.
Dan maar langs de Ronde Hoep met duizenden ganzen ver weg, naar polder Groot Mijdrecht. Direkt tegenover de Waverhoek in de oksel van de Hoofdweg en de Waver twee duizend Kollen en wat Brandjes. Vrij snel twee halsringen: 1HGzwart ( zie foto) en GY1. Twee waarnemingen met een verhaal. Al gauw klonk een schot, een boer of z'n jager joeg de 2000 vogels weg. Jammer, ze zaten zo mooi t.o.v. het zonlicht.

1HG: een oudere gans en een stamgast. Is geringd 8-5-2009 in Kologriv in het district Kostoma, noord-oost van Moskou richting Oeral. Een gans met een nadrukkelijk vast ritme: de hele winter door is dit vrouwtje hier in de Ronde Venen, met een enkel uitstapje naar de rivieren , van de 88 aflezingen waren er 59 hier in onze omgeving ! Op de weg naar het broedgebied ergens in Noord-Rusland gaat ze steevast langs Ringkobing in Denemarken en langs Kologriv, de plaats waar ze geringd is door de Russische Ringcentrale uit Moskou. Broedplaats is onbekend. Op de foto is net de 1 te zien en twee pootjes van de H. Ik zal haar voordragen bij de gemeente voor een lintje.

GY1 : Een paar dagen terug las ik GA1 af en zag toen dat ze in 4 jaar niet afgelezen was. Vreemd, zoiets klopt niet. De oplossing kreeg ik vanmorgen. Ik zag langs de Hoofdweg de gans met GY1. Ik heb de twee schuine pootjes van de Y aangezien voor een A, zodat  aldus de afleesfout tot stand kwam. Wat wil je ook met een ingezoomde vergroting van 60x in een auto die trilt door de wind. GY1 is vaak afgelezen in deze omgeving, dus het kwartje is nu goed gevallen.




dinsdag 11 december 2018

Voor 2019


In mijn direkte omgeving waren mensen verbaasd dat ze knoppen voor volgend jaar in de Magnolia zagen zitten. Dat hadden ze nog nooit gezien. Op mijn beurt was ik verbaasd over deze onkunde. Ik schoot direkt in de doceerstand en legde breedvoerig uit dat alle struiken en bomen in het najaar de knoppen vormen voor het nieuwe seizoen. De nieuwe blaadjes en takjes zitten uitstekend beschermd door de knopschubben tegen vorst, vraat en uitdroging. Vaak zijn de knopschubben behaard ( zie foto) De cellen vormen extra suikers waardoor het vriespunt  wordt verlaagd. De nieuwe knoppen komen altijd naast een bladlitteken, de oude plek van het losgelaten blad. Sommige bladlittekens hebben een karakteristieke vorm, zoals de Paardekastanje. Ook de knoppen van deze kastanje zijn algemeen bekend: ze zijn kleverig en bruin.
Een knop die we eten is een Spruitje. Dit is een knop van de Spruitplant. Als je een Spruitje door midden snijdt zie je het nieuwe takje met blaadjes. Maar daar de Spruitknoppen  geoogst worden hebben ze geen kans om het volgende groeiseizoen uit te lopen.



maandag 10 december 2018

AU1zwart en GA1zwart

Eindelijk weer eens een paar halsringen bij Kolganzen kunnen aflezen. Weliswaar tussen de buien door, soms tijdens, maar ik had er twee. Als een fikse bui me op de Botsholsedwarsweg niet had verjaagd waren het er waarschijnlijk meer geweest. Daar zaten achter de school zo'n 2000 Kolganzen, die vanaf de Botsholsedwarsweg goed waren te zien, maar het achterste gedeelte ook vanaf de Hoofdweg. Zover kwam het niet. De regenbui vanuit de Ronde Hoep maakte kijken onmogelijk. Alles nat, telescoop, jas en ook het interieur van de mobiele schuilhut. Dus naar huis.
Ik begon op de Poelweg. In m'n achtertuin, Polder Derde Bedijking, was het nog te donker en te stil.
Notabene de tweede Kolgans die ik op de Poelweg, tegenover de kwekerij,  in beeld kreeg was AU1 !! Of was het een hoofdletter I ? Thuis in het invoerprogramma geese.org uitproberen. Ruim 200 Kollen en 150 Grauwen langs de Poelweg.

Hier fotografeerde ik ooit in 2015 het gezinnetje 5en dat op de kopfoto staat.

Op de Botsholsedwarsweg was het goed raak: 2000 Kollen, 300Grauwen en 20 Brandganzen. Zou er een Brandgans tussen zitten met een halsring? Helaas. Ik scande de voorste groep tegenover de camping, de achterste zou ik vanaf de Hoofdweg kunnen doen. Halverwege de groep liep druk grazend GA1 of was het een hoofdletter I ? Thuis uitzoeken. Toen kwam er een regenbui van heb ik jou daar. In de regen kijken werkt niet. Huiswaarts dus.
Thuis uitgedokterd dat beide ringen een 1, cijfer, hadden.
AU1 was op 18/12/2014 geringd in Skarsterlân, bij Heerenveen,is het voorjaar van 2015 in Friesland gebleven, o.a. gezien door Marten W. een oud collega-jeugdbonder.Verder waargenomen bij Duisburg en Bremen. In november 2018 nog in Elahuizen, Friesl., en nu, dec. 2018,  dus hier.
GA1: een bijzonder geval. Is op 3/1/2013 ook geringd in Skarsterlân, maar op 24 jan. 2007 al afgelezen in de Starrevaart bij Leiden!! Dat kan dus niet, is een foute aflezing geweest. 15 jan. 2013 in Bakhuizen en 9 okt. 2014 in Elahuizen. Sindsdien niet meer waargenomen, tot vandaag!!?? Die is  vier jaar onder de radar geweest. Pas nu weer gezien. Ik heb mijn twijfels over mijn aflezing , maar heb de code op m'n dictafoon staan, dus vandaar mijn twijfel. Vier jaar ongezien is lang. Ik raadpleeg mijn contacten.

Ik ben wel nieuwsgierig hoe het met mijn gezinnetje 5en (kopfoto) is gegaan. Ik zoek het uit.

vrijdag 7 december 2018

De winter in.


Nog even en de bovengrondse delen van de Hosta zijn geheel verdwenen. Deze soort overwintert als wortelstelsel en is behoorlijk vorstbestendig. Tenminste, wij doen er nooit wat aan om de plant te behoeden voor winterse omstandigheden. Elk voorjaar is het even afwachten,maar gegarandeerd komt er op een gegeven ogenblik, weliswaar laat, een blaadje boven de grond. Nu graaft hij zich in.
Het zal vast wel iemand opvallen dat de bladeren ongeschonden aan het afsterven zijn. Geen slakkenvraat!! Wij zweren bij vaseline. Maak een rand met vaseline rondom op de pot en geen slak die boven komt. Als je Hosta in de grond staat moet er een manier zijn om vaseline op bijvoorbeeld een band rond de plant te gebruiken. Daar kun je nog een halfjaar over nadenken.

Goed weekeinde.



donderdag 6 december 2018

Mijn mooiste eend.


Mijn mooiste eend: de Wilde Eend ! Al maanden zwemmen de gepaarde mannetjes en vrouwtjes, altijd bij elkaar in de buurt, op sloot en plas; het vrouwtje heeft het bekende vrouwtjes-eenden verenpak (bruin gevlekt met strepen zodat ze niet opvalt bij het broeden op de grond). De meeste vrouwelijke eenden hebben deze camouflage. Alleen in het eclipskleed (overgang prachtkleed naar prachtkleed) lijkt het mannetje op het vrouwtje.
Ik vind het mannetje in het prachtkleed één van de mooiste eenden: een prachtige groene kop, een witte nekband, donkerbruine borst, grijze tinten op de romp, een groengele snavel ( itt vrouwtje met gevlekte oranje snavel) en een krul in de staart . In het eclipskleed heeft het mannetje ook deze krul. Het is de enige eendensoort die deze krul heeft. Vliegend is het blauwe vierkant ( de spiegel) op de vleugel te zien. Krakeenden hebben een witte spiegel, Wintertalingen een groene.
Aantal broedparen tussen de 200.000 en de 300.000 . Er schijnt al enkele jaren een tendens te zijn van achteruitgang. Er zijn veel bastaarden, soepeenden of boereneenden genoemd, echte Wilde Eenden hebben oranje poten.

woensdag 5 december 2018

Aalscholvernesten bezet.


De nesten in de Aalscholverkolonie van de Botshol (Kloosterkolk) zijn voor een groot deel al weer bezet. De zwarte stipjes op of in de nesten zijn de vogels. Weer of geen weer, straks in januari zitten ze te broeden. Het is één van de vroegste broedvogels. Gemiddeld broeden ze in het hele land eind februari/maart, maar de tendens is dat er vroeger gebroed wordt. Zo had Arend de Jong, broedvogelteller van de Botshol, op 15 maart 2015 al vliegvlugge jongen in de kolonie. De eieren kunnen blijkbaar tegen wat vorst, alhoewel ze ook stuk kunnen vriezen. Het aantal broedparen in de Kloosterkolk varieert rond de 100, er zijn kolonies met plm. 1000 broedparen ( Oostvaardersplassen, de Kreupel bij Medemblik) .

dinsdag 4 december 2018

Hekgolf

Kopfoto: vlak water op de Grote Wije van de Botshol. Je ziet niet vaak dat zwemmende vogels een hekgolf op  dit water veroorzaken. Rechts een Kuifeend, links een Meerkoet.

Kolgans S75 lime

 
Vanochtend eindelijk  een zonnetje: om plm. 8.30 was er genoeg licht om ganzen te zien. Aan de slag. De regen heeft me lang genoeg geduurd, bovendien komt er deze week veel meer.
In de polder zag ik her en der grote stapelwolken, als het zonlicht er op viel waren ze nogal dreigend. Hier en daar zelfs met hagel. Ik heb geen bui gehad, de hele ochtend niet. Tussen de buien door dus. Boven de Bovenlanden zat een dikke stapelwolk en de zon bescheen de wolk van achteren en de achtergrond van voren. Een prachtig gezicht.
Vanaf Molenland waren wat Kollen te zien bij de Zuidertocht, ik zag met veel moeite een groene  halsband met een S. De andere tekens kreeg ik niet te zien en zouden ook niet af te lezen zijn. Te ver weg. Ik vind lichtgroene halsbanden moeilijker af te lezen dan de zwarte. Misschien zit de gans straks dichterbij, eerst maar weer eens een rondje Ronde Venen. Wel, dat werd armoe, er zijn m.i. nog steeds minder ganzen als voorgaande jaren. In de Ronde Hoep zaten  heel ver weg enkele duizenden, maar die zitten daar meestal. Op de Grote Wije 100 Kuifeenden, 8 Tafeleenden, 7 Krakeenden, 3 Futen, geen Smienten, en geen Brilduikers.  In het nieuwe natuurgebied langs de Hoofdweg van Waverveen 1 Witgatje. Verder niks.
 Langs de Gagel en de Bovenlanden (100 Grote Canadezen en veel Grauwen. Veel Smienten, ik jaag op een Amerikaanse Smient. Wat een soortenjager!) kwam ik weer bij Molenland. De ganzen waren inderdaad wat naar voren gekomen en ik vond onze groene S vrij snel: S75. Goed gegokt.
S75lime is geringd in Maren-Kessel  op 6-1-2015 als volwassen vrouwtje. In februari 2015 was ze ook in Molenland, waarnemers Kees J. en Marianne W.  In mei 2015 op doortrek in Estland. In 2016 7x afgelezen in Noord-Holland( Wormer en de Schermer). In 2017 maar 1x afgelezen en vandaag dus hier Weer in Molenland. Zie onderstaande foto. Ik moest de plaat nogal bewerken. De afstand was eigenlijk te groot.

maandag 3 december 2018

Koraalzwam ?


Paddestoelen in december zijn er nog wel, maar de soorten nemen in aantal sterk af. Deze koraalzwam is nog te ontdekken op vochtig nat hout dat al een poos ligt te rotten. De meest voorkomende soorten koraalzwammen zijn de Witte, de Asgrauwe en het Kleverig Koraalzwammetje. Deze laatste is geel en zeer opvallend op de bosgond. De Witte is aan het eind sterk vertakt , de Asgrauwe minder. Vandaar dat ik denk dat dit de Asgrauwe is. Overigens algemeen voorkomend.

vrijdag 30 november 2018

15 en een half uur slapen.


Toch nog met een zonnetje het weekend in. Deze Koolmees scharrelt z'n avondeten bij elkaar en zal straks, als het schemert, om plm. 16.30  in ons nestkastje kruipen. Dat gaat in een flits, je ziet 'm niet aankomen vliegen. Morgenochtend om plm. 8.00 uur opstaan. Dat is een nachtrust van vijftien en een half uur!! Welterusten.


Goed weekeinde.


donderdag 29 november 2018

Agapanthus

Op een pot met Chrysanten en een enkel Petuniaatje na is dit de enige bloeiende plant nog in onze tuin: een Agapanthus, oftewel een Afrikaanse Lelie. Welke ondersoort zoek ik niet uit, daar zijn er ook weer een stuk of 20 van.
Hij blijft maar bloeien. We blijven ons verbazen  over de late bloei, omdat we dachten dat de lelie na de laatste winter overleden was. We hadden de plant niet beschermd tegen de vorst, terwijl we wisten dat hij niet vorstbestendig was. Slordigheidje om hem niet af te dekken.  Alles boven de grond was dood.
Het wonder gebeurde: in het late voorjaar kwam er aarzelend een blaadje boven de grond en later meer. Nog blijer werden we na gebleken was dat elk plantje ging bloeien! Waar een mens van kan genieten. Als de bloem uitgebloeid is moeten we ons verdiepen in hoe je een plant beschermd tegen de vorst.

woensdag 28 november 2018

Botshol in Vroege Vogels.

    Foto: Kuifeenden op de Grote Wije van de Botshol

Vorige week ook Vroege Vogels gezien?  Het ging over Botshol, zeiden ze van de televisie,  maar zonder dat de meeste kijkers het in de gaten hadden werd een groot stuk van  Polder Groot Mijdrecht erbij gesleept. We werden rondgeleid in Botshol zelf ( de Kloosterkolk, de Groote en de Kleine Wije, altijd weer schitterend om te zien en om in rond te varen), door de Waverhoek zonder dat woord ook maar één keer te gebruiken ( de Waverhoek ligt naast de Botshol maar behoort er niet toe) en we zagen Milouska een poging doen om in het natuurgebied, wat momenteel langs de Hoofdweg wordt aangelegd en op een afstand van enkele kilometers van Botshol ligt, ( moerasblok 2 en 3), met behulp van een graafmachine de bovenste voedselrijke  grond van de onderliggende laag  te schrapen. Zonde van de uitzendtijd, dit was alleen tijdvulling en had geen enkele informatieve zin.
Ik vond ook de informatie over Botshol erg karig: er groeit nog veel meer dan de kranswieren. Ik bedoel Galigaan, ook een zeldzame plant. En waar waren de broedvogeltellers, die precies zouden kunnen vertellen welke soorten er broeden. ( Walter Büsse bijvoorbeeld?) Ook de Waverhoek wordt door de IVNVogelwerkgroep geteld. Al jaren. Hun ervaringen werden niet gebruikt. Jammer.
Een mooi programma met gemiste kansen.

Kloosterkolk
Ik zag op het dashboard, zo noemen ze dat bij blogspot,  dat er nog al wat bezoekers waren die op Google, denk ik, Kloosterkolk hadden ingetoetst.  Sneuper staat  bovenaan bij de Kloosterkolk met het logje van 21 december 2015. Ik heb weer een poging gedaan om te achterhalen waar die naam vandaan komt. Over de geschiedenis van Botshol is een uitgebreid, maar zeer lezenswaardig artikel verschenen in de "Angstelkring" , het blad van de Historische Kring Abcoude en Baambrugge. Ik heb ook in dit artikel  de oorsprong van de naam Kloosterkolk niet gevonden en vermoed dat een middeleeuwse eigenaar, de Proosdij van Sint Marie te Utrecht ,  de naamgever zou kunnen zijn. Deze kerkelijke instantie zou daar wel eens een klooster gebouwd kunnen hebben. Allemaal vragen, ook de geschiedenis van de eigen omgeving interesseert me.


    Foto: Nieuwe natuur in polder Groot Mijdrecht. In de verte het kerktorentje van Waverveen. Bij de      gele graafmachines loopt aan de overkant van de Hoofdtocht de Hoofdweg



dinsdag 27 november 2018

Verrast.


In de bocht zag ik deze Grote Zilverreiger in de sloot staan, vanaf de weg verscholen achter de bermplanten. Ik dacht  onmiddellijk in mogelijkheden voor een plaat. Rustig er naar toe rijdend pakte ik alvast m'n camera met telelens. Ik was het hele weekend aan het oefenen geweest met m'n nieuwe Eos 800D, de oude, een 1000D,  had na negen jaar trouwe dienst de geest gegeven. Error 404. "Meestal is dat de body, meneer, repareren is vaak duurder dan de aanschaf van een nieuwe. Als u een poosje kunt wachten tot de feestdagen, dan zijn er meestal wel leuke aanbiedingen" zei de dorpsfotograaf. Toch sympathiek om me daaraan te herinneren. Aldus geschiede, de twee maanden wachten overbrugde ik met de 400D van onze middelste zoon.
Op Black Friday, jazeker, ook ik, bestelde ik de nieuwe. Zaterdag in huis. Een handleiding van 400 ( kleine) blz. !! Gelukkig op internet. Druk gelezen en geoefend en maandag voor het eerst in het veld. Maar de grauwsluier maakte alles saai en triest. Gelukkig zag ik die Grote Zilverreiger in de sloot.
Ik gokte waar hij zat. Na een paar tellen kwam het koppie omhoog en hij keek me verbaasd aan. Snel platen , hij vloog al, nog eens, maar door de beweging werd het onscherp. Dat betekent bij mij weggooien. Als de ogen maar scherp zijn. Deze kop is gelukt en mooi, vind ik.

maandag 26 november 2018

Eindelijk weer eens een halsring !


Vanochtend weer eens de Kollen achterna. Dit winterseizoen nog maar twee halsringen gescoord, wat een armoe. Maar, als je halsringen wil aflezen moeten er wel ganzen zijn. Ik heb de indruk dat het aantal nu wat toeneemt, maar het was, net als  de laatste jaren, tot nu toe niet best. Uit andere ganzengebieden  dezelfde geluiden. Waarschijnlijk zijn vooral de Kolganzen blijven hangen in Duitsland. Daar waren grotere aantallen.
Het trekt hier wat aan dus, echter met het trieste weer van vanochtend erbij was het geen plezierig uitje. Ik vond eindelijk een grotere groep aan het eind van de Proostdijerdwarsweg bij het begin van de Tienboerenweg. Ik schat zo'n 1000 Kollen en 400 Grauwe. Op de smalle Veldweg  kun je moeilijk parkeren, er is maar één wegverbreding. Van hier uit een goed zicht op de ganzen. Maar de nevel legde toch wel een grauwsluier over het veld en ook de ganzen. Zie foto.
Na een kwartiertje zoeken met de telescoop eindelijk weer eens een halsring. Aflezen ging gemakkelijk: A1Gzwart. Pas geringd als ik let op de code. Klopte helemaal.
Thuis het beestje ingevoerd in het programma dat daarvoor is gemaakt. A1G is als volwassen vrouwtje geringd op 1/11/2017 in Scharsterland bij Heerenveen. Op 5 maart 2018 in Zevenhoven afgelezen. Een dikke maand later was ze alweer in Estland, op 25 april 2018 afgelezen in de Andrupolder, die hebben ze daar ook blijkbaar.  Na het broedseizoen, ze was gepaard, op 24 oktober op de terugweg in Zützen, Brandenburg, Duitsland. En nu, 26 november,  hier. Ze staat op de foto. Vergroot de foto maar eens . Ze graast met de kop naar rechts , in het midden van het tweede weiland. Ze heeft een wit vlekje op de hals, dat is de halsring.
In de verte is het geboomte van Botshol langs de Botsholse Dijk.

vrijdag 23 november 2018

De Rietkip.


Op een boerenerf langs de Proostdijerdwarsweg. Een paartje Waterhoentjes met jong. Hier één van de ouders met dat jong. De oudervogel met een fel groengele snavel met daarboven een rode bles, i.t.t. de Meerkoet die een witte heeft  ( zie logje 20/11) Vaak zitten ze op dezelfde plekken  met water, maar vooral ook riet en over het water hangende struiken. Ik denk dat ze in het riet slapen, waarin ze met hun speciale poten makkelijk hun weg kunnen vinden. Geen zwemvliezen, ook niet zoals de Meerkoet gelobde tenen heeft. Hun staartje gaat vaak op en neer zodat ook hun "achterlicht", de witte aarsstreek, zichtbaar wordt. Gemakkelijk als je jongen in het donkere riet achter je aan zwemmen. Denk hierbij aan het Ree in een donker bos. Die heeft een witte spiegel op z'n kont.
Het jong is nog niet zo uitgetekend, geheel grijs. Maar al wel een wit achterlicht. Ze zwemmen schokkend met een knikkende kop.
Veel volksnamen wijzen op water, riet en een kipachtige: Waterkip, Rietkip, Reidhintsje,Waterhinneke.

Goed weekeinde.


donderdag 22 november 2018

Zitjacht


De jagersclub "Het Hijgend Hert" was zaterdag aan het oefenen voor de drijfjacht op afgedankte Edelherten in de Oostvaardersplassen zeer binnenkort. Van drijven kwam niet zoveel, eerst moesten de koeien het weiland uit, zij zouden de virtuele  prooien maar weg jagen. Het werd dus meer zitten, Aan de overkant van het weiland, meer naar rechts, niet op de foto, waren twee gediplomeerde jagers met geweren en een hond. Zij wachten op het sein "beginnen", of waren ze zelf het sein? In ieder geval is achter een hek zitten beter dan achter de geraniums zitten. Dat oranje petje is een vorm van mimicry, boeren hebben ook wel eens zo'n  petje op en de opgejaagde beesten "denken" dus dat het een boer ( =veilig) is.
De ganzen die er eerst wel zaten waren toen al weggejaagd, misschien zijn ze in de volgende polder, waar een jagershut staat,  neergestreken tussen de nepganzen, die er zijn uitgestald als de hut bemand is , zoals nu.

woensdag 21 november 2018

Trek van Spreeuwen.


Vanochtend een sterke trek van Spreeuwen richting zuid. Grote groepen van honderden vogels vlogen polderbreed over onze wijk. De laatste dagen zie ik het wel vaker. Of het de Spreeuwen zijn die tussen de Kieviten aan het foerageren zijn betwijfel ik, de trekkende vogels gaan in hoog tempo zuidelijke richting, alsof ze vluchten voor naderend onheil. Slechter en kouder weer?
Op 2 oktober schreef ik al over de sociale binding tussen Kieviten en Spreeuwen. Toen had ik een foto van beide soorten bij elkaar in de lucht. Nu een foto van beide soorten bij elkaar op de grond, foeragerend. Bij verstoring door ......? ging alles tegelijk de lucht in en streken weer neer door elkaar heen. Ze zoeken elkaar op. Interessant gedrag.


dinsdag 20 november 2018

Poep, Markol, Marolle.


In de winter zie je pas dat het er ontelbaar veel zijn:Meerkoeten! Nederlandse, maar ook Meerkoeten uit noordelijke en oostelijke streken komen hier groepsgewijs het land bevolken. Het gaat om tienduizenden. Het aantal wordt geschat op 300.000-400.000. Vooral  het Veluwe- en Markermeer schijnt in trek te zijn vanwege het beschikbare voedsel. Dat zijn vooral waterplanten. Alleen als ze jongen hebben staan er ook waterdiertjes op het menu. De Meerkoeten 's winters gaan naar de Delta en de Randmeren, zolang het daar open blijft.
Ik heb het aantal broedparen in polder Demmerik wel eens geschat, dat loopt in de tientallen. Zo'n 140 paar. Elke sloot heeft tenminste één Meerkoetennest. Bekend zijn de nesten in de grachten van Amsterdam die voor een groot deel bestaan uit afval. Vooral plastic is in trek . Het gaat goed met de Poep, Markol, Marolle.


maandag 19 november 2018

Rondje Ronde Venen.


Ganzen: Zaterdag j.l. weer eens de stand van zaken in de Ronde Venen opgenomen, alleen Demmerik heb ik niet gezien. Overal zaten ganzen, maar of te ver weg( Ronde Hoep, Polder Groot Mijdrecht) of in het tegenlicht ( m'n "achtertuin", Gagelweg) . Het is beide geen doen. Zeker als je een halsring wilt aflezen, maar je moet 'm eerst zien. Ook dat ontbrak. Op de Grote Wije dreven 150 Kuifeenden, 6 Bergeenden en een Tafeleend, in de verte nog 10 Smienten. Eén ♂ Brilduiker, helemaal aan de overkant.
Ik rij meestal nu ook even langs de nieuwe natuur van moerasblok 2 en 3 langs de Hoofdweg, Waverveen, en de Proostdijerdwarsweg. Ook weer met tegenlicht. Twee Watersnippen zaten te dommelen langs een nieuw gegraven plas. Prachtig silhouet met twee lange snavels. ( Zie foto) Verder een ruiterachtige, langere snavel, groot oog, donkergrijs bovenop en borst en buik veel lichter. Door tegenlicht niet goed te determineren, ook de kleur van de poten was niet te zien. Vanmorgen, maandag, weer geweest, geen vogels , alleen twee Waterpiepers.
Op het bord van Natuurmonumenten bij de Waverhoek zat een jonge Torenvalk, die me de gelegenheid gaf te fotograferen, redelijk gelukt ( zie kopfoto)

zaterdag 17 november 2018

1e ijs!


Haal de schaatsen maar uit het vet !!  Half Februari Elfstedentocht over het ijs? Vanochtend Polder Groot Mijdrecht.

vrijdag 16 november 2018

Mist.


Boom in de mist. Eenzaam,  nu en dan wat Wilde Eenden in de sloot, soms een paar Smienten, een enkele Blauwe Reiger die z'n neef de Grote Zilverreiger wegjaagt, wat later in het winterseizoen de Grauwe en de Kolganzen, op de aanliggende weilanden, die zich tegoed doen aan het gras dat later door de boer als eerste eiwitrijke snede  gemaaid wordt. In z'n kruin nestelde nog geen vogel, teveel takken te dicht bij elkaar?

"Tuuuuuuuut", een passerende auto op de Gagelweg stoort me bij mijn overpeinzingen en toetert me aan de kant. De eenzaamheid hier valt dus wel mee en de rust tegen.

Goed weekeinde.


P.S.
Nog even de Grote Zilverreigers van gister: Collega vogelaar Tijs vd. Berg denkt in de richting van baltsgedrag, immers, zegt hij, Blauwe Reigers zijn er ook vroeg bij. Maar dat doen ze  voornamelijk bij het nest in een kolonie. Mijn "helpdesk" in Friesland , Jan Kramer, sorry Jan, denkt meer aan een dreiging van boven. Een roofvogel?  Een kwartier voordat de foto genomen werd gingen alle vogels de lucht in, grote paniek. Een Slechtvalk is eigenlijk de enige roofvogel die dergelijke paniek veroorzaakt, een Havik kan er ook wat van. Maar ganzen die op de wieken gaan voor een Slechtvalk?
Wat die dreiging dan geweest is, ik heb geen idee. In ieder geval zag ik geen boer die vogels wegjoeg. Het blijft dus gissen.


donderdag 15 november 2018

Dreigen of baltsen?


Dreigen? Baltsen? Paringsdans? Vanochtend in de Bovenlanden behoorlijk wat Grote Zilverreigers en dus kwamen ze wel eens bij elkaar in de buurt. De rechter vogel stond op dat perceel, de linker kwam aanvliegen en streek neer. Een paar meter tussen beide Zilvers. Direkt in de "paalstand", ik heb het een keer eerder waargenomen, maar nog nooit op een slaapplaats met tientallen reigers waar je eerder dreiggedrag zou verwachten. Dreigden ze elkaar? Betwistten ze elkaar deze voerplek? Gezien deze maand zal het geen balts geweest zijn, alhoewel, je weet maar nooit.
Het valt me op dat het in de Bovenlanden stikt van de Soepganzen, het aantal neemt per maand toe.
Geen halsring vanochtend, hoewel het zonnetje voor sommige groepen er heerlijk bij stond.

woensdag 14 november 2018

Oud en nieuw


De Vlinderstruik blijft boeien: de bloei is afgelopen en de struik maakt zich nu al klaar voor het nieuwe seizoen, 2019 dus. In alle oksels ontkiemen de okselknoppen tot nieuwe kleine bladrozetten, helemaal met viltachtige beharing bedekt. Die verdwijnt in de loop van de winter en dient m.i. als bescherming tegen te koud weer. De huidige groene bladeren zullen binnenkort afvallen.

dinsdag 13 november 2018

Gevallen


De Indian Summer ligt op straat, ook een jaarlijks weerkerend verschijnsel. Met man en macht worden de straten en de stoepen "ontbladerd".   In onze omgeving is de Spaanse Aak een kleurbepalende boom. Er zijn bomen en struiken  die nog feller gekleurd de herfst ingaan, bijvoorbeeld die Japanner, prachtig rood, maar staat echter hier en daar , misschien te duur? De Spaanse Aak siert vaker het straatbeeld.
Aak schijnt een ouderwets woord te zijn voor eik. Als je aak opzoekt op Google etc. komen er meestal schepen voorbij, zoals de Lemster Aak van de oud-koningin.
Deze soort heet ook wel Veldesdoorn en is lid van de Zeepboomfamilie . Een mij onbekende naam en ik heb geen verklaring voor deze naam kunnen vinden.


maandag 12 november 2018

Ringmussen


Zodra ik voer zitten er de laatste dagen altijd twee Ringmussen tussen. Een ietsje kleiner dan de Huismussen en er is geen sexuele dimorfie, d.w.z. er is geen verschil tussen mannetjes en vrouwtjes. Allebei een kenmerkende wangvlek en een kastanjebruin petje. De soort behoort tot de familie van de Mussen net als de Huismus en is geen ondersoort daarvan. Sterker nog, er zijn negen ondersoorten van  de Ringmus. Passer montanus montanus  leeft hier, maar in het verre oosten zit bijvoorbeeld Passer montanus saturatus  in Japan en omstreken. In Oost- en Zuidoost-Azie ontbreekt de Huismus, de Ringmus neemt daar z'n plaats in.
We hebben één keer een broedend paartje gehad in het nestkastje, over het algemeen zijn ze minder kieskeurig wat nestelplaats betreft dan de Huismus.
Gister een bijna volledig witte Vink in  de tuin, alleen wat lichtbruine strepen op de vleugels. Dat is dus geen albinisme maar leucisme. Ze hebben dan nog een klein beetje pigment. Helaas geen camera paraat.

vrijdag 9 november 2018

Rust op de Grote Wije.


Hier een wat vrediger omgeving: de Grote Wije van de Botshol, deze week toen de zon scheen. Een begin van de Indian Summer met op de palen een rij zich drogende Aalscholvers. Je ziet ze niet zo vaak hier vissen, vaker doen ze dat op de vele weteringen in de polders. Oorzaak? Meer vis? Ondieper? In ieder geval zitten ze al weer in de buurt van hun kolonie aan de overkant. Straks in januari wordt er al gebroed, weer of geen weer.
Verder rustig op het water, wat Kuifeendjes en een paartje Bergeenden. Het is wel eens drukker met vogels.

Goed weekeinde.


donderdag 8 november 2018

Aangeschoten wild.


Aangeschoten wild. Hoogstwaarschijnijk is deze Grote Canadese Gans zodanig geraakt door de hagelkorrels dat alleen de vleugel geraakt werd. Ik denk dat de armbeenderen kapot zijn. Er zullen ook wel een paar hagelkorrels in het lichaam zitten, maar te weinig om het beest te doden. Hij is ergens neer getuimeld, waar hij onbereikbaar was voor de hond en langzamerhand weer wat hersteld is  van de schade. Maar zodanig dat er niet meer gevlogen kan worden. Eten, zwemmen en lopen gaat nog wel, alhoewel ik zag dat hij steeds met z'n poot de vleugel wegtrapte.Hij struikelt erover. Dit dierenleed, waarover regelmatig gediscussieerd wordt, speelt zich af in de Bovenlanden.
In de Waverhoek heeft jarenlang, ook in de zomer, een Kolgans met een kapotte vleugel gezeten. Of er ook nog door die vogel gebroed is weet ik niet.

woensdag 7 november 2018

Een winterterritorium.


Gister weer eens een opa- en omadag (en -nacht ) gehad, vandaar geen logje. Vanochtend de jongelui naar school gebracht, nu bijkomen.
Elke ochtend in het donker, rond half zes, wordt ik na mijn slaap verwelkomd door een Roodborst aan de straatkant. Het bekende prachtig pril riedeltje hoort er zo'n beetje bij, zoals in het voorjaar een Merel in het donker nog, de nieuwe dag verwelkomd. Roodborsten hebben ook in de winter een territorium dat ze op deze wijze aangeven. Of het dezelfde Roodborst is die in de achtertuin op de voertafel komt foerageren weet ik niet. Het kan best zijn dat een rij huizen een onoverkomelijke grens voor de Roodborsten is.
Roodborsten zijn trekvogels, onze vogels gaan naar het zuiden, een klein deel blijft achter en wordt vergezeld door Roodborsten uit Noord-Europa.

maandag 5 november 2018

Ganzen in de polder 2.


Vanochtend genoeg Kol- en Grauwe Ganzen in de Derde Bedijking, na een paar uur scannen nog geen halsring. We zijn er aan gewend. Ondertussen veel waterwild gezien: 4 Grote Zilverreigers ( ook al geen pootring) Smienten ( twee opvliegers, zie foto, geen pootringen), Kolganzen, Grauwe Ganzen (waarom hier nou nooit een halsring?) Soepganzen,  Grote Canadese Ganzen, Krakeenden, Wilde Eenden, een Kuifeendje. Verder een Ooievaar, 2 Buizerds, Houtduiven en wat Stormmeeuwen. Krijgen we harde wind?

Wij waren zaterdag even in het Brabantse op familiebezoek, afgezien van een prachtig landschap ( coulissen) was er geen koe te zien! Dan maar even een foto van vanochtend in de Bovenlanden: koeien ! Overal koeien. Hulde aan onze boeren.


vrijdag 2 november 2018

Voorjaarsanemoon ( Anemone sylvestris)


Anemone sylvestris betekent zoiets als de Anemoon die in het bos woont. Wel dat bos is er al lang uit gekweekt, hij staat gewoon nu bloeiend in onze tuin. Als  Voorjaarsanemoon vergist íe zich ook nog een keer, we zijn op weg naar de winter en toch wordt er gebloeid. De natuur staat voor niks.
Van oorsprong zal het wel een bosbewoner zijn maar kwekers kunnen er wat van. Zo langzamerhand is het een cultivar. Het blijft een bescheiden , mooie bloem.
Hij komt uit de Ranonkelfamilie , (boterbloemen, dotterbloemen horen daar ook bij) . In onze streken kennen we zo'n 120 soorten anemonen.


Goed weekeinde.



donderdag 1 november 2018

Ganzen in de polder.

Gister weer even in polder Derde Bedijking bezig, voortaan begin ik daar. Voorlopig valt polder Groot Mijdrecht tegen. Maar dat kan zo veranderen. In de gaten houden. De Grauwe -  en de Kolganzen zaten behoorlijk verspreid langs de Hoofdweg en Molenland. Nu ook weer een twintig Brandganzen, ik wacht nog steeds op de eerste aflezing hier bij de Brandjes. Mijn hoop is nu gevestigd op de halsringen, de pootringen hier aflezen is nooit wat geworden. Is het gras hier langer dan in bijv.  Friesland ?

Ben een paar uur bezig geweest met "scannen", maar geen enkele halsring kunnen scoren. Dit euvel doet zich in het begin van elk winterseizoen voor: dan denk je dat er minder gehalsringde ganzen zijn. Ik heb zelfs wel eens gedacht dat ik wat aan m'n ogen had. Gelukkig komen ze na verloop van tijd tevoorschijn, hoe het kan weet ik niet. Maar, niet in paniek raken.
Voor het archief heb ik eerst een groepje ( gezin?) Grauwe Ganzen op de foto gezet, de ogen waren scherp dus aardig gelukt. Iets verderop zat een groep Kollen. Wat apart van de andere. Ik telde 5 jongen en twee adulten. ( Zie kopfoto) Een gezin? Aan het begin van het seizoen wordt door deskundigen altijd gelet op het broedresultaat door de jongen per gezin te tellen. Ik houd me daar niet zo mee bezig, vandaar dat ik me afvroeg of 5 jongen in een gezin vaker voorkwam.
Op internet gespeurd en in Vögel Mitteleuropas bij Bläßgänse gezocht, niets gevonden. Ik kan me niet voorstellen dat er geen literatuur over is. Ten einde raad maar weer eens mijn deskundige in nood Jan Kramer, ganzenkenner en schrijver van de Nieuwsbrief over ganzen, gemaild  plus foto.
Hij bericht terug dat het regelmatig voorkomt,  zo nu en dan, er zijn zelfs waarnemingen, in zijn toegestuurde Nieuwsbrieven uit zijn archief, van gezinnen met 7 en 8 juvenielen ! Hoe hebben ze ze groot gekregen ? Jan bedankt.


woensdag 31 oktober 2018

IJzerhard (Verbena officinalis)


De enige plant in onze tuin die nog redelijk talrijk bloeit is de IJzerhard. Eén keer aangeplant laat 'íe zich niet gauw verjagen, hij breidt zich behoorlijk uit. Een ruwe vierkante stengel waarvan men zei dat het sap ijzer harder maakte, vandaar de naam. Weinig bladeren, de bladeren op de achtergrond zijn van de Vlinderstruik.
Officinalis betekent geneeskrachtig en afkomstig uit de apotheek. Hommels brengen graag een bezoek aan de uiterst kleine bloempjes, maar Hommels zijn er niet meer . Ze gaan in de winter dood, alleen de koninginnen overleven en beginnen in het voorjaar weer met eitjes leggen.

dinsdag 30 oktober 2018

Kepen.


Nature Today attendeert ons vandaag  op de sterke doortrek van Kepen. Ze noemen het een nichtje van de Vink. Ze lijken op elkaar. In een groep met Vinken en Huismussen moet je goed kijken om een Keep te ontdekken. Een mooi vogeltje, met een oranje-bruine borst. Dezelfde kleur en zwart op de vleugels. Bij het vliegen wordt de witte stuit duidelijk zichtbaar. (Een Vink heeft geen witte stuit)
Het nasale, metaalachtige kèèèp is het kenmerkende geluid van de Keep. Bij Beuken in de buurt moet je goed opletten, de kans is groot dat ze daar aan het foerageren zijn.
Broedvogel van Noord-Europa, een enkele overzomert hier.
(Archieffoto in december genomen.)

maandag 29 oktober 2018

Weer PU7 en nieuw A3Nzwart


Ik ben vanochtend niet verder gekomen dan de Derde Bedijking hierachter, de club Kolganzen en Grauwe Ganzen van Zevenhoven zat nu hier. Verspreid langs Molenland en de Hoofdweg. Veel koppies net boven het gras zodat je geen halsringen ziet. Als je een kwartiertje wacht komen die wel te voorschijn om te eten, andere ganzen gaan dan in dekking. De tijd vloog om en voordat ik het in de gaten had was het 11.30 uur. Tijd om naar huis te gaan, hoewel ik de ganzen  langs het laatste stuk van de Hoofdweg niet  gescand had. "Wat ben je vroeg, zei m'n vrouw, het is nog maar kwart voor elf ! "  STOM, ik had de tijd in de auto niet aangepast naar wintertijd ! De leeftijd, denk ik.
Langs Molenland zag ik eindelijk een halsring A3Nzwart, de Kol zat zover weg dat ik bijna niet een 3 of een 5 kon aflezen. Het was uiteindelijk een 3. Vorig jaar pas op 10-11-17 als volwassen vogel geringd in Skarsterland bij Rottum ( Heerenveen), op 26-11-17 in Terkaple ( Sneekermeer), op 22-12-17 gezien in de Ooijpolder bij Nijmegen. Daarna de reis naar Rusland om te broeden, overigens zag ik geen partner, en nu deze winter hier in Mijdrecht.
Langs de Hoofdweg achter de Westerlandweg zag ik weer Kolgans PU7zwart. Zie foto.  De vorige aflezing had ik ook, zie logje 22-10. Tussen de Kieviten langs de Hoofdweg zaten zo'n 50 Goudplevieren en 8 Kemphanen.



vrijdag 26 oktober 2018

Hollandse Kade


Tip: voor het weekend , ik heb zon besteld: Er is  een mooie wandeling langs de Hollandse kade achter Woerdense Verlaat richting de Meye. Verboden voor auto's die je in Woerdense Verlaat moet zien kwijt te raken bijvoorbeeld bij de kerk. Dan is het een stukje lopen naar de kade. Makkelijker is het parkeren aan de andere kant van de kade op de viersprong bij de werkschuur De Kievit van Natuurmonumenten aan het eind van de Bosweg. Ruimte zat, overigens kun je ook halverwege die weg de auto parkeren bij het loopbruggetje naar De Haeck, een prachtig gebied. Halverwege de kade ook de uitzichttoren om een blik te werpen over de rietvelden richting Noorden.
We waren verbaasd over de bloemenpracht die nog groeide en bloeide op de kade: Boerenwormkruid, Wilde Cichorei, een Centaurie, Kaasjeskruid, Wilde Margriet, Beemdkroon. Floristen zullen er nog wel meer soorten ontdekken.


Goed weekeinde en zoek de oorwarmers en de wanten maar weer op.



donderdag 25 oktober 2018

Bladpootrandwants


Binnen is binnen, "dacht" deze Bladpootrandwants in een vensterbank. Het beestje was op zoek naar een plek om te overwinteren. Het liefst doen ze dat binnenshuis. Als volwassen beest (imago). Het is een exoot, een tiental jaren terug dook de soort, een Amerikaan, voor het eerst op in Italie en heeft zo van lieverlee Europa gekoloniseerd. Op een kaartje van EIS zag ik dat in heel Nederland deze wants al voorkomt. In het Groene Hart wat minder maar dat zal , gezien de waarnemingen op waarneming.nl,  wel veranderen.
In mijn jeugdbondtijd heb ik me ook nog bezig gehouden met wantsen, maar dat was vooral omdat er een fanatieke wantsenman in het kamp zat. Hij doet nog aan wantsen zag ik bij Naturalis, maar was toen al enorm enthousiast zodat we het dagelijks hadden over ruggezwemmers, die konden bijten, en Notonecta glauca en N. maculata. Bootsmannetjes geloof ik.

woensdag 24 oktober 2018

Gas, water, electriciteit en riool ??

Als je Knotwilgen wil bekijken, ga naar Bosdijk en de Boterwal, in allerlei maten, soorten  en leeftijden staan ze  daar.  Op de Veenkade  lijken de knotwilgen wat ouder dan elders. Ze zien er hier bouwvalliger uit. Van binnen geheel hol en de kruin (knot) staat vaak op instorten. Jammer dat er niet meer onderhoud plaats vindt. Aan het wandelpad aan de noordzijde van Bosdijk is een Knotwilg omgevallen doordat de takken in de kruin te zwaar werden.En zo staan daar meer. Kwestie van geld?
In een holte zagen we allerlei "buizen" lopen, alsof de boom op de nutsvoorzieningen was aangesloten. Bij nader onderzoek bleek dat het wortels van een andere boom in de kruin waren. Ik geloof een Es. Allerlei kruidachtige planten en struiken vestigen zich in de loop der jaren in de knot. Deze Es heeft wortel(s) geschoten en die zijn naar beneden uitgegroeid en hebben zelfs zelf de grond bereikt waarin ze wortelen. Dit is geen parasitisme maar commensalisme, een kostganger noemden we zo iemand vroeger.

dinsdag 23 oktober 2018

Bladluizen


De vliegjes waarover ik het 15 oktober had waren bladluizen, doodgewone bladluizen. Door Nature Today ben ik op dat spoor gezet. In de aflevering van 20 oktober wordt melding gemaakt van  duizenden vliegende bladluizen. Het zijn mannetjes en vrouwtjes die zich voortplanten, opvallend is dat er nog vele ongevleugelde bladluizen zijn. Zie foto. We kunnen op de foto dus verschillende stadia onderscheiden. Een bevrucht vrouwtje zet de eitjes af in een scheur van de schors en de takken, verder in de groeipunten van een plant. In het voorjaar komen hier de vleugelloze bladluizen uit die bevallen van levende jongen, ongeslachtelijke voortplanting. Dat er nu nog zoveel bladluizen zijn heeft alles te maken met de betere weersomstandigheden.
,

maandag 22 oktober 2018

M'n eerste halsring PU7zwart

Vanochtend even door m'n "achtertuin", voor een uurtje kijken en zoeken zaten er genoeg Kolganzen. Het zonnetje in de rug en ik zat weer als in een theater op Molenland. Ruim honderd op een stuk weiland en dat koos de boer uit om de koeien vandaag in te laten grazen. Ik denk met opzet, hij had mij zien kijken en dacht de koeien het verjaagwerk te laten opknappen. Zie foto. De ganzen lieten zich niet zo gauw wegjagen, de koeien moesten dichtbij komen voordat ze opvlogen.
De Kolgans PU7 zat meer naar links bij de Zuidertocht, de wetering die naar het gemaal loopt. Ver weg, ik moest helemaal inzoomen ( 60x) om de P en de U af te lezen. De 7, of was het een Z?, gaf meer problemen. Of PU7 of PUZ dacht ik in te voeren in het computerprogramma. Bij PU7 bleek Kees Janmaat dezelfde vogel een paar dagen terug te hebben gezien op dezelfde plek. Daar houden we het dus op. De Kol is op 29-12-2015 als juveniel geringd in Maren-Kessel( N.B.) en is voornamelijk afgelezen in Duitsland ( Niedersachsen en Brandenburg) en Litauwen.Vorige week en nu dus hier.


vrijdag 19 oktober 2018

2019 Jaar van de Wulp


Zoals elk jaar een speciale vogel heeft , zo gaat men in 2019 veel aandacht schenken aan de Wulp. Broodnodig, tot 1980 was het vooral een broedvogel van de heide, hoogvenen en duinen. In de tachtiger jaren verdwenen hier de Wulpen, hoogstwaarschijnlijk door predatie en voedseltekort. Als je nu de SOVONkaartjes van de Wulp ziet is het vooral een broedvogel van Drenthe, Overijssel , Achterhoek en Oost-Brabant. Elders wordt maar weinig meer gebroed. In de winter trekken onze Wulpen naar het zuiden en komen veel Wulpen hier uit Noord-Europa. Vooral de Wadden en de Delta worden bezocht.
Om wat meer zicht te krijgen op de populatie-fluctuaties zullen de vogels op de slaapplaatsen  worden geteld. In de Groene Jonker , Zevenhoven, schijnt een slaapplaats te zijn. De Waverhoek lijkt me ook een ideale plek.




Goed weekeinde.