zaterdag 31 maart 2018

Laatste aflezing deze winter.


Het was armoe vanochtend: zowel wat weidevogels betreft, maar ook wat het weer betreft, het was niet om over naar huis te schrijven. Droog dat wel, met nu en dan een matig zonnetje, maar vooral koud. 'k Had al snel dooie vingers, dat zal de leeftijd wel zijn. De kou had ook invloed op het baltsgedrag van de weidevogels in mijn weidevogelgebied.  Weinig activiteiten, terwijl er toch wel vrouwtjes in de buurt waren. Ik ben toch maar even het weiland in gegaan omdat ik dacht dat op het verste perceel een Grutto bezig was met het nest. Diep zitten, staart omhoog en krabben met de poten. Op dezelfde plek had ik al eerder een actieve Grutto gezien, maar toen ik dichterbij kwam zaten er allemaal Kolganzen. De Grutto was weggevlucht. 'k Heb toch even gezocht, ook al om weer warm te worden. Resultaat: een nest in wording.
Voordat ik zover was heb ik toch nog even een blik op de ganzen geworpen, je weet maar nooit. Ze bleven lang zitten. Misschien dachten ze dat ik de boer was. Telescoop erop en jawel: DK6zwart. Dit zal de laatste aflezing van deze winter wel zijn. April is de maand dat de laatste ganzen wegtrekken, voor zover ze al niet weggetrokken zijn.
DK6 is geringd op 32-11-2012 in Maren-Kessel, regelmatig terug in Gelderland langs de rivieren, de laatste 4 weken in onze omgeving. Ik heb het kaartje met aflezingen van Geese.nl afgedrukt. Wat op het kaartje opvalt zijn de waarnemingen in Denemarken. Kolganzen vliegen meestal veel oostelijker over de Baltische Staten en Rusland naar het noorden. De ene waarneming is op 6-1-2016 in Sonderjylland gedaan , de andere bij Ribe op 27-3-2017. Er zijn dus ook ganzen die in januari al op de terugtocht zijn.

Sneuper wenst jullie goede Paasdagen.



vrijdag 30 maart 2018

Eerste vlinder

Zo net m'n eerste vlinder van 2018 waargenomen in onze tuin. Ik was , heel toevallig, de Vlinderstruik aan het snoeien. Ik verwacht geen vorst meer en van Elza heb ik geleerd dat je dan pas de Vlinderstruik mag snoeien. Aldus was ik de struik flink aan het inkorten. De vlinders zaten vorig jaar te hoog doordat de bloemen hoog zaten. Je moet bovenop een vlinder kunnen kijken, vind ik, om de pracht te zien. Bovendien is mijn "vlindertje", kleindochter, van Vlinderbos, school, in het stadium gekomen dat ze ook vlinders onderscheidt. Ze moet er ook een blik op kunnen werpen. Het was een Citroenvlinder, een mannetje. Flink geel gekleurd. Vrouwtjes zijn wat minder geelgroen. Het was door de felle kleur een verse, pas ontwaakt dus. Hij ging niet zitten zodat een foto nemen niet lukte, vandaar een archieffoto.
Even later een aan de onderkant donkere vlinder. Ik vermoed een Kleine Vos. Beide genoemde vlindersoorten zijn overwinteraars en brengen in diepe winterslaap  de winter door.

donderdag 29 maart 2018

Late bloei


Vorig jaar waren de Narcissen twee weken eerder met de bloei. Kennelijk heeft het laatste wintertje roet in het eten gegooid. Ook de Kievitsbloemen hebben moeite de bloemen te vormen, maar de eerste kopjes staan boven de grond.

woensdag 28 maart 2018

De weken van de platte eenden. (Weidevogelbeheer 2)


Omstreeks deze weken sneuvelen er nogal wat eenden en ganzen. Op de openbare weg. Helemaal hoteldebotel door hun hormoontjes houden ze zich vooral bezig met  stoeien en vechten met hun concurrenten. Ook achter de vrouwtjes aan hoort erbij, helemaal verblind door hun voortplantingsdrift. Daarbij letten ze niet op waar ze vliegen en vechten zodat er nogal eens een vogel kennis maakt met het verkeer. Meestal met dodelijke afloop. Een volgende auto kan niet meer ontwijken en maakt er een platte eend van. Ook ganzen worden slachtoffer. Hoewel men overal bij de verkeerspleinen met plasjes gaas heeft gespannen jagen ze elkaar nog regelmatig  over de vangrail. Gister zag ik op Oudenrijn een paar ganzen achter de vangrail vechten, één Grauwe Gans probeerde laag over de weg te ontsnappen en klapte tegen m'n voorganger aan. Hartstikke dood.
Overal zie je de vogels vechten. Grutto's, Kieviten, Bergeenden, Kraaien, mezen.
Op het plasdras niet veel Grutto's. een paartje Wintertalingen, Tureluurs en een paartje Bonte Strandlopers ( zie foto). Ik denk dat het Bontjes zijn door de te voorschijn komende zwarte buik. In de zomer hebben alle Bontjes een zwarte buik. Verder in Demmerik een doortrekkend vrouwtje Blauwe Kiekendief.

dinsdag 27 maart 2018

Scilla's.


Door aanleg van een nieuw tuinpad zijn er nog al wat leuke soorten gesneuveld, o.a. een zeldzame sneeuwklok ( Galanthus nivalis "Flora Pleno"), jammer maar het zij zo. Zo dachten we ook dat onze Scilla's (Sterhyacinth) verdwenen waren, gelukkig zijn ze de dans ontsprongen en zijn ze de laatste dagen te voorschijn gekomen. Helaas wel in kleiner aantal. In volle bloei een prachtig plantje.

maandag 26 maart 2018

Een spoor in de natuur.


Onderaan een hek op een dam in Demmerik vond ik dit witte schild. Bij goed bekijken ontdekte ik dat het dubbel was, aan de onderkant zat een zelfde schild maar dan wat gekleurd en wat kleiner. Bovenop zijn duidelijk de hobbeltjes en de bobbeltjes te zien. Ik moest al gauw denken aan het borststuk van de Geknobbelde Amerikaanse Rivierkreeft, een exoot. Dat wil zeggen dat deze soort hier niet inheems is maar op een gegeven ogenblik in onze wateren uit een ver buitenland terecht is gekomen. Bekend is het verhaal, of het waar gebeurd is weet ik niet, over de aquarium-liefhebbers die bij de dierenwinkel het een prachtig beest vonden en het aanschaften. Al spoedig bleek dat het "krengen"waren in een aquarium, ze vraten alle planten op. Ze werden zonder pardon in de stadsgracht gekieperd, met gevolg dat we zeker in het Groene Hart overal in de polders massa's rivierkreeften hebben. Uit Amerika , waarvan de Geknobbelde er één is. Het verbaast me nog steeds dat er geen broodvisser is die er brood inziet. Als je maar genoeg vangt, en dat kan, kun je ze verkopen als rivierkreeftjes.

Maar welke predator heeft hier gesmuld?  Boven op een hek. Een Fuut vreet ze al zwemmend op. Een reiger? De Blauwe of een Grote Zilver? Zou kunnen. Een Buizerd vangt ze niet, bij mijn weten en de Bruine Kiekendief die hier zomers verblijft zou kunnen. Een Visarend zou nog mooier zijn.

Op een onderstaande foto een Geknobbelde Amerikaanse Rivierkreeft die ik op een boerenerf gefotografeerd heb.


zaterdag 24 maart 2018

Pionier


Klein Hoefblad bloeit als pionier in de natuurvriendelijke, verschoven oever in Demmerik. Eerst de bloem, daarna het blad. Ik vond in deze oever een nest van de Kievit, nog zonder eieren. Op nog geen halve meter van het water.Vanaf de weg niet te zien door de helling van de oever.

Goed weekeinde.




vrijdag 23 maart 2018

Hier en daar bloei.


Opvallende Krokus (en geen Crocus) in de verder nog dode tuin. Nog wat aarzelende Narcisjes, een enkele simpele Hyacint, uitgebloeide Sneeuwklokjes. De Kievitsbloemen net boven de grond, Longkruid al weer uitgebloeid.  Het houdt niet over. Maar het komt.

donderdag 22 maart 2018

Botaurus stellarus


Mijn ochtendje vogelgeluk gister werd nog vergroot door een zeldzame vogel: de Roerdomp. Ik slenterde na het plasdras verder met volle bepakking ( militaire kreet, overblijfsel van mijn dienstplicht) bestaande uit een zwaar statief met daarop of een telescoop of een camera met telelens, een rugzak met lenzen, een klein cameraatje en andere fotospullen, een vogelboek en een regenponcho, die ik nog nooit gebruikt heb. Goeie training want ik moet van de dokters en de fysio bewegen. Maar het is wel zwaar. Ik zal het eens wegen.
Plotseling vloog op plm. 10 meter van mij af, uit een rietkraag, een grote, bruin gekleurde vogel omhoog. Een Buizerd? nee een Roerdomp!! Geweldig zeg!  Hij was groter dan ik dacht en me herinnerde. De Roerdompen die ik in m'n hele leven heb gezien zijn op de vingers van een hand te tellen. Laat staan dat ik er één gefotografeerd heb. Ik druk een foto van Cees Willemsen af die 'm in de winter bij Botshol heeft geplaat.
In veel volksnamen komt het woord stier tevoorschijn: Rietos, Marrebolle (Fries), Vaenebolle ( Achterh.). Waarschijnlijk heeft het domp-geluid geleid naar een stier. Botaurus betekent geluid als een stier en stellarus betekent met gesterde vlekken. Ik  heb de Roerdomp te weinig gezien om dat te bevestigen. Het is een reigerachtige en hij vliegt ook net als een Blauwe Reiger met ingetrokken hals.


woensdag 21 maart 2018

Plasdras nu al geslaagd? (Weidevogelbeheer 1)


Enorm blij ben ik met deze foto van vanochtend bij het plasdras in mijn weidevogelgebied. Bijna 50 Grutto's lieten zich tellen, foeragerend en hier en daar slapend. Ik had Gijs gewaarschuwd dat het wel een paar jaar duurt voordat de vogels het plasdras ontdekken en  blijvend bevolken. Wel, ik denk dat ze dat nu al hebben gedaan. Waarschijnlijk is het een "dependance" van de Grutto's uit het naastgelegen reservaat waar ook al jaren ruim honderd Grutto's in het voorjaar verblijven. Hier is nogal gebaggerd, zodanig dat ze op een klein smal randje langs het water moeten foerageren. Het water zelf is veel te diep, ze staan graag met de poten in het water zoals op de foto.
Verder wel tien Tureluurs, meerdere Kieviten (baltsend en kuiltje draaiend op een perceel ernaast) en een paar Scholeksters. Ook nog wat Kokmeeuwen. In de buurt zo nu en dan het gejodel van Wulpen.
Op onderstaande foto zien we Grutto's vooral op het drasgedeelte, een zeer vochtige bodem zodat ze makkelijk bij de wormen kunnen. ( Er loopt ook een Meerkoet tussen)




dinsdag 20 maart 2018

Vertrek.


Kolganzen vertrekken op weg naar Rusland-Siberie. De reis duurt een paar maanden en vaak sneeuwt het daar nog als ze het nest gaan maken. Dan moeten ze opschieten, anders zijn ze te laat en verkommeren de jongen , weer in de kou.

maandag 19 maart 2018

Fout.


En ik maar suggereren  dat Zanglijsters geen Huisjesslakken zouden vinden omdat de slakken in winterslaap  verkeren. Dat van de winterslaap klopt wel, maar dat ze ze niet zouden vinden klopt van geen kant. We waren aan het oppassen , dat is je recht als opa en oma zodat we dus dapper meedoen  deze economie draaiende te houden, in het huis van het nageslacht, toen ik in hun voortuin al weer een foeragerende Zanglijster zag. Zo zie je ze nooit, hoor je ze alleen maar, zo zie je ze dagen achtereen. Geen wormen in de tuinaarde, wel aandacht voor planten die er mistroostig bij stonden met de bladeren op de grond. Hier pikte onze Zanglijster n.b. een Huisjesslak tevoorschijn.

 Wat ik verwachtte gebeurde, hij ging naar een stenen rand, nam de slak in de snavel en sloeg de slak een paar keer op de stenen. Dat was  niet genoeg, hij kreeg de slak nog niet te pakken, weer slaan. Hij gebruikte de stenen als gereedschap. Dit komt heel weinig voor bij dieren. Denk aan de aap die met een stok mieren vangt en oppeuzelt. Uiteindelijk kon 'íe de slak naar binnen werken , zonder huisje. Ik ben thuisgekomen toch maar eens op de tegels langs de tuinaarde gaan kijken en tot mijn grote verbazing lagen langs de rand meerdere kapot geslagen huisjes van Huisjesslakken. Dit moet recent gebeurd zijn, anders was het me veel eerder opgevallen. We noemen zo'n plek een smidse. Vind je  meerdere kapotte huisje bij elkaar dan is dat het werk van een Zanglijster.
Op de plek van de foto lagen een stuk of tien kapotte en lege huisjes

zaterdag 17 maart 2018

Geen worm, geen slak.


Vanochtend werden we gezelschap gehouden door twee Zanglijsters in de tuin, dat komt niet zo vaak voor. Elk jaar hoor ik ze in de verte musiceren, vroeger was de latijnse naam Turdus musicus, maar zo dichtbij  in onze tuin gebeurt nooit. Beide vogels probeerden een wormpje te verschalken, maar dat hield niet over. De vogel op de foto kijkt met de kenmerkende houding van de Lijsterachtigen naar het gras waar ze die wormen weten te zitten. Ik denk echter dat de wormen door de kou dieper zijn gekropen, onbereikbaar voor een Zanglijster en een Merel. De laatste is er ook weer en stelt zich tevreden met een appel. Zanglijsters houden vooral van  Huisjesslakken, maar die zijn ook nog in winterslaap.

Goed weekeinde bij de kachel.

vrijdag 16 maart 2018

Bergeenden.


Ook de Bergeenden proberen de show te stelen.  De mannetjes gaan stoer doen en verjagen elkaar om maar een goede indruk op de vrouwtjes te maken. Bergeenden houden van ruim water zoals de Hoofdtocht met de zijtochten in Waverveen en polder Groot Mijdrecht.  Straks wordt ook in deze polder gebroed. De oude bouwvallige dammetjes en bruggetjes bieden genoeg broedruimte. Ze broeden graag in de holletjes onder zo'n brug.

donderdag 15 maart 2018

Dubbel geknot.


Mijn vrees geuit op 17 februari in een weblogje over de geknotte Knotwilgen met wat langere geknotte takken  op Bosdijk  is onterecht gebleken. Het waren nu normaal geknotte bomen, dus twee  keer geknot. Blijkbaar is dat handiger(?), goedkoper (?), gezonder (?) dan alles in één keer er afzagen. Dat zal wel zo moeten, anders doet men het niet. Ik ben een leek met geen verstand van knotten.

woensdag 14 maart 2018

Mucos


Toen ik overal verspreid in het weiland deze wollige hoopjes zag liggen moest ik denken aan restanten van de haarvacht van een geknipte hond. Die vind je meestal op en in een hondenuitlaatplaats. Maar direct realiseerde ik me dat dat niet kon. Welk baasje gaat zover van huis om zijn hond in een weiland te knippen? Plukken vacht van een schaap? Klopte ook niet, er waren geen schapen. Bij goed kijken zie je in het midden van het plukje "wol" een staafje vast materiaal: het zijn ganzenkeutels. Dat kon wel, hier zitten altijd veel ganzen, Grauwe en Kolganzen. Die poepen nogal wat, honderden keutels en ze  worden al gauw bezet door een schimmel uit de familie van de Mucosschimmels. Het zijn dezelfde schimmels als die op een hondendrol. Een ganzenkeutel bestaat  uit plantenvezels ( vooral grassen) die verteerd worden door de schimmeldraden. Overal zitten witte knopjes: dat zijn de paddestoelen. Ze vormen sporen die wegwaaien , op weg naar een nieuwe keutel of drol.

dinsdag 13 maart 2018

Kussengevecht of i.d.?


Je zou bijna denken dat Gijs ruzie had met z'n vrouw en hier tekeer is gegaan met z'n kussen, maar hier was het een vogel die het leven van een andere vogel  zuur maakte en dat leven hoogstwaarschijnlijk heeft beëindigd: een geslagen eend (?) geplukt door een roofvogel. Plaats delict: op het hek ernaast in polder Demmerik .                                                                                                 Allemaal dons, een enkele volledige veer, maar geen kop en geen poten en geen restant van een skelet. Ik denk dat het geen Vos is geweest, van de enkele complete veren waren de schachtpunten niet afgebeten, zoals een Vos doet. Bovendien komen Vossen hier nauwelijks voor. Ik vermoed dat het  een  vrouwtjes Havik of een Slechtvalk is geweest. De roofvogel heeft eerst de borstspieren ( zijn de vliegspieren)  geplukt en is toen met borst, kop, vleugels en poten ergens anders gaan zitten  eten. De veertjes waren allemaal wit met  de randen, die de buitenkant van het verenpak vormden,  lichtbruin gekleurd. Een Smient? Of een lichtbruin gekleurde Postduif?

maandag 12 maart 2018

Plas dras


Vorige week is Gijs, mijn weidevogelboer, begonnen met het maken van een plas-drasweiland, net als vorig jaar. Via een buizenstelsel komt het water uit de scheidingssloot van het reservaat waar het water een halve meter hoger staat dan het agrarische deel van Demmerik. De zwaartekracht, communicerende vaten leerden we vroeger op school, doet de rest. Er komt geen pomp aan te pas. Komt het water te hoog dan zorgt een andere pijp voor afvoer.
Ik ben benieuwd of de broedvogels weer het natte weiland opzoeken. Vorig jaar hadden we alle vier weidevogels op dit perceel en een aantal ernaast. Nu al waren de vier soorten in de buurt.

zaterdag 10 maart 2018

De eerste rups!


Dit zachte weer trekt je de tuin in, heerlijk om weer eens de snoeischaar te pakken en de lange uitlopers van de Liguster en de Glansmispel te lijf te gaan. Of de lange eerste jaars Magnolia-takken, met alleen aan het eind een knop, met de takkenschaar weg te knippen.
De eindknoppen van de Glansmispel zijn danig gehavend door de vorst, verdroogd en hier en daar zwarte stukken. Ik wilde net een eindknop wegknippen toen ik een felgroen stokje zag: dat is geen mispel.Bij beter kijken was het een rups. Snel de camera gepakt, de telelens eraf en de macro erop. Een serie foto's genomen met de losse hand, er zal er vast wel één goed zijn. deze dus. Een saai beestje , maar daar kan 'íe zelf niks aan doen.
Het hele boek Nachtvlinders door gebladerd. Volgens mij is het een spanner, een grote groep nachtvlinders. Maar welke? Op de website van de Vlinderstichting staan wel wat rupsen die nu worden waargenomen, maar geen enkele kwam duidelijk overeen met mijn waarneming. Hij leek het meest op de Voorjaarsboomspanner. Ik heb de waarneming ingevoerd en hoor van de deskundige wel wat het is.

Goed weekeinde met veel rupsen en Citroenvlinders.



vrijdag 9 maart 2018

Bloeiende Rozemarijn.


Al de hele winter zitten er bloemknoppen in onze Rozemarijn. Het zijn  onooglijke puntjes in het groen. Je hebt een loupe of de vergrotende laptop nodig om te kijken hoe ze er uit zien. Rozemarijn behoort tot de Lipbloemigen zodat je kunt vaststellen dat het bloemknoppen zijn, de lippen van de bloem zijn nog niet zichtbaar. De bloei begint pas in april.
Een kruidachtige die langzamerhand verhout, ze kunnen tot wel anderhalve meter hoog worden. Een kruid dat een hele lange geschiedenis achter de rug heeft o.a. vanwege het gebruik bij de oude Egyptenaren om in pyramides het kruid "mee te geven"met de overledenen. De plant was voor hen heilig. Bij de Grieken en de Romeinen stond het symbool voor vriendschap, liefde en trouw. Ook geloofden de Grieken in de versterkende werking voor de hersenen en de herinnering. Ze staken een takje in het haar bij een examen. Had ik dat geweten.

donderdag 8 maart 2018

De verzopen eilanden.


Vanochtend weer eens naar de Waverhoek. Marianne had gister wat leuke vogels gezien en ik was er  een hele poos niet geweest. Wel, ik wist niet wat ik zag: waar zijn al die eilanden in de eerste plas gebleven? Eilanden , in de zomer mooi begroeid met aan de uiteinden slikjes  waar de vogels graag op foerageerden. Er is één randje overgebleven waar dan ook de meeste vogels op zaten: 50 Grutto's, 4 Tureluurs, 12 Kieviten, 20 Scholeksters, een paar Kokmeeuwen ( weer met zwarte kop), 12 slapende Pijlstaarten (mannetjes en vrouwtjes), 2 Wintertalingen, een paar Smienten.Verder op de plas nog wat Pijlstaarten ( totaal in de Waverhoek 20) een stel Bergeenden, Krakeenden, het hield niet over. Misschien door de flinke golfslag? Maar waar zijn die eilanden? Zo langzamerhand afgekalfd?

Bij de Grutto's ook een aantal IJslandse Grutto's, al mooi uitgekleurd, minstens 9. Zie kopfoto: de IJslanders zijn donkerbruin tot bijna aan de poten, ze hebben een iets kortere snavel maar dat is op de kopfoto niet te zien. Tenminste twee Grutto's hadden kleurringen aan de poten maar alleen de lichtere kleuren zag ik . Een vogel had "links gele vlag, rood en rechts geel", een andere vogel had "links rode vlag , geel en rechts ook geel". Door het donkere weer en de grote afstand waren de andere ringen niet te onderscheiden. Op de kopfoto heeft de Grutto rechtsvooraan van de Kokmeeuw  kleurringen aan de poten. het is nauwelijks te zien. Met de telescoop op 60x wel, maar de andere kleuren vielen niet op.
Toen begon het te regenen en in de richting van de regen zaten Kolganzen, dus naar huis.

dinsdag 6 maart 2018

Wintervoer


Een mannetjes Huismus bij de voersilo. Als je maar voert komen zeker de in de buurt levende Huismussen vanzelf. Wat dat betreft zijn ze net zo lui als de  andere voergasten geworden. Slechts een aantal jaren terug wisten ze niet hoe je aan een voedersilo of aan een vetbol  moest hangen. Dat hebben ze geleerd, zoals de Vinken bezig zijn het te leren.  Huismussen zijn rommelpotten, binnen de kortste keren is de silo leeg, ze pikken een zaadje waarbij ander voer alle kanten opvliegt.
 Een kleine populatie van plm. 8 mussen zit in de tuinen hier en slaapt onder onze daken. Binnenkort vliegen ze weer met strrootjes. De voor de winter aanwezige Ringmussen heb ik nog niet gezien, maar die zullen binnenkort  wel komen.
Tot mijn verbazing zag ik een Merel de laatste  Ligusterbessen opeten. Dan moet je wel enorme honger hebben wil je Ligusterbessen lekker vinden.

P.S. De Sneeuwklokjes staan weer rechtop, alsof er niets gebeurd is.

maandag 5 maart 2018

Dsjruuuuuuuh of dsweeeeeeh !!



Voorjaar! Voorlente! Maakt niet uit hoe je dit noemt, de vorst is verdwenen, voorgoed hoop ik, en we gaan ons opmaken voor de echte lente met baltsende Kieviten, togrutto roepende Grutto's, slaande Vinken, riedelende Heggenmussen, roepende Koolmezen, bellende Pimpelmezen en "tsjirpende" Groenlingen. Let maar eens op de Grutto's als ze terug zijn: ze beginnen hun roep altijd met een kort to, daarna grutto. Vanochtend zat er een Groenling in de boom van de buren met het karakteristieke nasale  langgerekte dsweeeeeh ( uit Vogels van Europa) of een onmuzikaal, nasaal, aanhoudend en snuivend dsjruuuuuuuuh ( uit Vogelgids van Europa). Pas als de Groenling wegvliegt zie je hoe groen 'ie is.

vrijdag 2 maart 2018

Buigen voor de Beer.


Ook de Sneeuwklokjes buigen voor de Beer uit Rusland. Die is door de hackers deze kant op gestuurd. Eigen schuld, dan hadden we maar moeten luisteren.
Volgende week staan de klokjes er weer vrolijk bij.

Goed weekeinde en mijd de dichtgevroren windwakken. Het barst ervan.



donderdag 1 maart 2018

Kouwe poten?


Vorige week een logje met eenden op het ijs, deze week Blauwe Reigers en een Grote Zilverreiger met hun poten in water rond het vriespunt en op de foto Kolganzen (eergister in Molenland) ,ook op het ijs. Kan dat? Krijgen ze geen bevroren poten zoals bergbeklimmers en Elfstedentochtrijders?

Ja, dat kan dus. Nee, ze krijgen geen bevriezingsverschijnselen, alhoewel.... de dierenambulance moet toch wel eens een vastgevroren eend of zwaan uit het ijs bikken. Die heeft niet goed opgelet. De bloedsomloop in de poten van de meeste watervogels, die hier in de winter  verblijven,  is zo gebouwd dat er geen bevriezing  plaaatsvindt. In de eerste plaats zitten er nauwelijks spieren in de poot, die zitten hoger, maar wel pezen, die niet zo gevoelig zijn voor lage temperaturen.  De ader en de slagader zitten vertakt om elkaar heen zodat de slagader wat warmte afgeeft aan de ader en de ader kou afgeeft aan de slagader. Een warmtewissel-systeem dus.
Wat me wel altijd opvalt bij ganzen: zodra er sneeuw ligt gaan ze zitten en trekken de poten in, zodat deze beschermd worden door de veren. Ze foerageren dan zittend. Dit gedrag kan ik niet verklaren.