"Boom"hoentje

 Een Waterhoentje in struikgewas? Nog nooit waargenomen. Een Waterhoen is meer dan een Meerkoet bewoner van de oevervegetatie. Maar dan bestaat die vegetatie meestal uit riet en andere oeverplanten. Deze struiken bevonden ook boven het water en de gefotografeerde Waterhoen had misschien wel niet in de gaten dat hij plm. drie meter hoog zat. Was eerst druk aan het poetsen en begon toen te lopen, over een bijna horizontale tak. Op een gegeven moment vloog hij het water tegemoet. Of ze ook in dit struikgewas slapen, zoals sommige reigersoorten, weet ik niet, het zou best kunnen. 

Op forum.waarmneming.nl staan enkele waarnemingen van Waterhoentjes in bomen, eveneens enkele Meerkoeten die het hogerop zochten. het komt dus vaker voor. Deze waarneming deed ik bij een vijver van Bosdijk

Grondelen

 Ook Bergeenden zijn grondeleenden, net zoals onze Wilde Eend, Smient en de Krakeend. Kuifeendjes en Brilduikers zijn duikeenden, zij duiken naar de bodem.

P7Pzwart

 Molenland: Zonnetje in de rug, je staat 1e rang (berinnering bioscoop) mijn ideale plek om ganzen te watchen, dat heet toch zo? Dit poldertje hebben ze eindelijk in bezit genomen. vanmiddag 2000. Met veel geduld de telescoop het werk laten doen,  op een gegeven ogenblik dan toch een halsring. Een P. maar de rest? Het beest bleef maar eten zodat ik de andere twee codes niet kreeg te zien. Geduld en maar peilen waar íe zat in de grote groep. Het huis op de hoek Hoofdweg-Westerlandweg , die richting zat íe. Toen toch maar de camera gepakt en ruim 30 foto's genomen richting dat huis. Maar ondertussen had ik ook de rest van de code te pakken: P7P. 

Geringd op 18-12-2020 in Lith N.B.  In die twee jaar vooral in Brabant bij Vught, drie weken geleden aan de Indijk in Friesland in de buurt van Woudsend. Hier ging ik vroeger wel kievitseieren zoeken met mijn vader. Afgelezen door een oude bekende uit de jeugdbond , Marten W.  Leuk.

Overstekend wild

 Alsof ze alleen op de wereld waren, wandelden twee Knobbelzwanen naar de overkant van de Gagelweg. Laat die twee personenauto's en containerwagen maar wachten tot we aan de andere kant zijn. De kant waar een tweede echtpaar Knobbels wachtten en het mannetje zich opblies tot de dreig- en  aanvalshouding. De concurrenten naderden over de weg. Jammer dat ik dat niet in de gaten had want bij het wegrijden zag  ik in de achteruitkijkspiegels het watergevecht losbarsten. 

De hormoontjes gaan weer opspelen en komen tot uiting middels gevechten. Knobbelzwanen hebben de laatste weken vaak ruzie.

Slobber

 Een aantal weken voor Oud en Nieuw zat er bijna elke dag, dat ik er langs kwam, een mannnetje Slobeend op de vijvers van het Argonsportpark. Net zoals de Kuifeend, ook een eend van het buitenwater. Toch bleef de Slobeend, echter na het geknal van Oud en Nieuw, was hij verdwenen. Gevlucht waarschijnlijk. Groot was vanmorgen mijn verbazing dat de Slobber er weer was. Helemaal niet bang. Helaas had ik een te kleine camera bij me en kon geen leuke foto maken. Dus dan maar een archieffoto.

Een schitterend beest, maar in het veld heel behoedzaam. 

Echtpaar X ?

 Gister 2000 Kollen tussen de kinderboerderij en de Westerlandweg. Moeilijk te zien , lichte nevel en donker weer. Toch kreeg ik een paartje, bleek later, in de kijker. Maar ver weg( 330 meter),  bijna niet af te lezen. De grote X was niet zo moeilijk , maar de andere twee letters of cijfers? Niet te doen. Ik heb m'n noodgreep maar gehanteerd: goed localiseren en dan met de 400 mm foto's nemen . Ik had nu zo'n  50. Thuis ingevoerd en met het fotobewerkingsprogramma bewerkt en uitvergroot. Van de 50 waren er tien bruikbaar. Ik kwam tot X4A. De partner stond steeds met de hals rechtop zodat de halsring naar beneden zakte  en de code onleesbaar was. Vanmiddag gehoopt ze weer te zien,  maar het weer was nog slechter, neveliger, als gister.

Geringd op 16-11-22 in Eemdijk, op 7-1-23 afgelezen in Kleve, en nu hier.  En geduld met de partner. Overigens , de Ross'gans is ook weer gezien op dezelfde weilanden .

Rode Hazelaar

 De Corylus-familie behoort tot de Berkenbomen. Drie soorten: de Hazelaar ( die van de Hazelnoten),  de Boomhazelaar, een grote boom met veel hazelnoten maar oneetbaar. In het gemeenteplantsoen bij mij achter staat een Boomhazelaar en ik was indertijd blij met de eerste lading hazelnoten die er rijkelijk  onder lagen, maar helaas, keihard, niet te eten en nauwelijks vruchtvlees. In mijn eigen tuin heb ik sinds jaar en dag de Rode Hazelaar ofte wel het Hubertusnootje. Ook oneetbaar. En weinig vrucht- dragend, alhoewel dit jaar er veel meer katjes ( mannelijke bloemen, zie foto) in zitten. Nu in januari worden ook de vrouwelijke bloempjes rijp. Dat zijn de kleine knopjes met een paar rode uitstekende stampertjes.Dit jaar hoop ik op wat meer nootjes. De naam Hubertus komt van Hubertus van Maastricht die daar in de jaren plm. 600 bisschop was.

De bloeiende Hazelaars, alle drie soorten, bloeien nu. Het stuifmeel kondigt de eerste periode van.  hooikoorts aan, Er zitten nog geen bladeren aan de bomen, het zijn dus windbestuivers.

Vroegbloeier

 De Toverhazelaar bloeit deze maand, evenals bijvoorbeeld de Prunus een vroegbloeiende struik met witroze bloemen. De Toverhazelaar bestaat nog niet zo lang, in de 30er jaren van de vorige eeuw ontstond de soort door een geschikte kruising. Andere soorten zijn rood-oranje gekleurd. Bij meerdere vroegbloeiers bloeit de struik nog zonder blad. Dat wijst op windbestuiving. Ze moeten wel, er zijn  nu nauwelijks insecten die daarvoor zouden kunnen zorgen.

Buren

                                   Het Haas houdt rust en kijkt naar de foeragerende Smienten.

Wat een week!!!!!!!

 Maandag een Ross'gans, een zeldzaamheid en hoogstwaarschijnlijk zonder ring, dus een Canadees, en nu vanmiddag , ook aan de Gagelweg, een Roodhalsgans, ietsje minder zeldzaam, maar wel een schoonheid. Verder maar liefst 6 halsringen bij Kolganzen. Dit zijn ouderwetse getallen.  Toen we een aantal jaren bezig waren met het halsringonderzoek , ruim 20 jaar geleden, werd er meer geringd en kon je uitgaan van 3 a 4 ringen per duizend vogels, Dat klopte meestal. Dat is de laatste tijd wel anders, in het begin van het afleesseizoen. Tot vorige week had ik maar 13 aflezingen en dan te weten dat ik elke werkdag even de polder induik om de ganzen te zoeken. Elk jaar neem ik me dan ook voor om wat minder ganzen en wat meer andere vogels op het menu te zetten. Maar het kriebelt altijd zodra ik de roep van de Kolganzen hoor. En dan deze week en deze dag. 

Het waarnemen van een zeer zeldzame gans is natuurlijk al een enorme ervaring, en dan notabene de andere wat minder zeldzame Roodhalsgans er over heen!! Hoe het kan weet ik niet maar er zaten, daarvoor kwam ik, maar liefst 6 gehalsringde ganzen. Je moet geluk maar vooral geduld hebben.  

Als eerste kwam het gezinnetje R7V, R7T en R7R in de telescoop. Zie foto. Deze zijn heel recent geringd zodat de ringgegevens nog niet zijn ingevoerd. 

Vervolgens YAV in de kijker. is geringd op 11.11.2011 in Skarsterlan bij Heerenveen.  Het gekke bij deze gans is dat van 2013 tot 2023, nu dus, er geen aflezing is geweest. Tien jaar onder de radar blijven lijkt me stug, dus ik vermoed dat ik verkeerd heb afgelezen en zal haar niet invoeren.

Dan UR1 . Een maand geleden ook door mij op dezelfde plek, Gagelweg, afgelezen.  Is op Sinterklaasavond 2014 in Garijp Fr. geringd. Meestal in Finland verbleven en nu hier.

??? schorsmos

 Op veel daken zie je korstmossen, vooral op de zuidkant. Hier zal de zon een rol spelen, maar ook, als je let op de loop van de afwatering van bijvoorbeeld een zolderraam staan die waterafvoeren vol met Gewoon Dooiermos, een gele laag. Bij mijn ramen dus ook. Maar op de ramen zitten andere korstmossen. Al tijden ben ik van plan om deze te verwijderen, telkens is er wat anders wat moet gebeuren. Dus de korstmossen op de ramen van mijn zolderramen zitten er nog. Gelukkig, ik ben me ook wat meer bezig gaan houden met korstmossen. Geen nood, ik ga ze op naam brengen. Foto's gemaakt, wat bewerkt en uitvergroot en opgestuurd naar de determinatie-computer van waarneming.nl. Het hele boek doorworstelen is onbegonnen werk. 

Het afgebeelde korstmos is een Schorsmos, maar welke? Het is of Gewoon Schorsmos of Witkopschorsmos. Van beide soorten worden de groeiplaatsen genoemd maar een zolderraam hebben ze nog nooit meegemaakt ?. Beide soorten staan op de Rode Lijst met de aanduiding GE . Dat betekent gevoelig, Redelijk zeldzaam dus.

 

Oude bekenden

 Uiteraard vanmiddag nog even in het mooie weer geweest, zonde om binnen te zitten alhoewel ik vanmorgen vroeg nog een griepje verwachtte. Een flinke hete douche doet bij mij altijd wonderen. Natuurlijk weer even langs de Gagelweg geslenterd. ( Hoe noem je zoiets in een auto?) Waar zat de Ross, ook gister nog waargenomen door twee collega's. Geen ringen aan de poten is onze conclusie, dus toch een beest uit Canada? De vogelende elite, één of andere cie die  daar een beslissing over moet nemen beoordeeld de vogelwaarneming. Ik maak me niet druk.

Er zaten zowaar weer eens wat Kollen op Molenland bij de kinderboerderij. En dan het zonnetje erbij!! Drie oude getrouwen: U02lime en het echtpaar S2J en ( nu wel kunnen aflezen) S1U. Kloppen allebei. Allemaal hier vaker geweest. Vorige week woensdag dacht ik dat de U een O was, fout dus. 

Zeer zeldzaam

Eindelijk weer een nieuwe soort: een Ross Gans. De meeste vogelaars hebben wenssoorten, soorten die ze nog nooit gezien hebben maar graag willen zien. Ik heb op mijn denkbeeldig lijstje bijvoorbeeld staan de Scharrelaar, de Bijeneter, het Smelleken, de Stellers Eidereend enz. enz. Zo ook tot vanmiddag 15.00 uur de Ross Gans. En nu heb ik hem, ik wordt nog soortenjager op mijn ouwe dag.De Roodhalsgans zie ik elk jaar wel een keer, de Zwarte Rotgans nog maar één keer gezien in mijn "achtertuin", en nu dan de hier zeldzame gans uit Amerika en Canada. Het kunnen ontsnapte exemplaren uit een vogelverzameling zijn, maar dan hebben ze een alu-ring aan een poot. Deze vogel zat te ver weg omdat te kunnen zien.

Het beest zat langs de Gagelweg in de verte, dankzij de telescoop ontdekte ik de gans. Hij zat eerst op de modderhopen die daar al een poos liggen met wat Grauwe Ganzen en toen vloog de helemaal witte gans, behalve de vleugelpunten die zwart zijn, naar de andere Grauwen en Kollen. Het is net een grote eend.  Snavel is niet geel zoals bij de Sneeuwgans maar roze met donkere randen.  

Ze broeden in het noorden van Canada en overwinteren in het zuiden van Noord-Amerika en Mexico. Soms dwaalt er eentje af.

Gekleurringde Torenvalk

Thuis achter de laptop zag ik dat dit vrouwtje Torenvalk een kleurring droeg aan de linkerpoot en rechts de aluminium ring. Altijd worden de vogels die een kleurring krijgen ook voorzien van een "ouderwetse" alu-ring. Zij ging langs de Gagelweg op een hekpaal zitten en ik pakte direct de camera met telelens, helemaal ingesteld. Nog geen minuut later liet ze zich vallen op het gras naast de paal en kwam terug op de hekpaal met een muis. Zie foto. Toen ik te dichtbij kwam verhuisde ze naar een hoopje aarde begroeid met gras langs de slootkant. Zie foto beneden. Ook de alu-ring zichtbaar. 

Torenvalken worden geringd met een lime gekleurde ring aan de linkerpoot met daarop een code die bestaat uit drie zwarte letters. Ik kan die letters op deze ring niet ontcijferen.

Veel soorten vogels worden gekleurringd aan de hals  of aan een poot. Sommige soorten zoals Kiekendieven krijgen een gekleurde tag aan de vleugel. Op CR-Birding krijg je alle soorten te lezen.
 

S2J en S1(?)O(?)

 Eindelijk, eindelijk weer eens een halsring kunnen aflezen. De laatste weken was het bar en boos, met nauwelijks tot geen halsringen. Ik vermoed dat er steeds minder geringd wordt. In mijn "achtertuin", Molenland en Derde Bedijking, zaten plm. 3000 Kolganzen. Dus met vroegere maatstaven gerekend zouden dat aantal ongeveer 8 -9 halsringen moeten opleveren. Wel, nul, komma nul. Pas in de laatste groep zag ik een paartje S2J en S??. Hoogstwaarschijnlijk S1O, niet tien maar een één (cijfer) en een hoofdletter O. Vorig jaar in Rusland op de bekende plek, Kologriv ten noord-oosten van Moskou,  geringd. Dat was in mei en zijn de ganzen dus op weg naar de broedgebieden.

Uit voorzorg een paar foto's met telelens genomen, 400 mm, uitvergroot werden ze afleesbaar. De achterste is S2J en de voorste bleef maar zitten zodat ik niet de code kon ontcijferen. Plotseling vlogen ze weg naar een andere groep.

Kuifeend op het sportpark.

 Van Markermeer tot in een watergang van het Argonsportpark. De Kuifeend is aanwezig in de meeste Atlasblokken van ons land. Behalve de Veluwe , de Achterhoek en Zuid-Limburg en delen van Noord-Brabant, hier ontbreken ze min of meer. Momenteel op de Grote Wije van de Botshol en de Waverhoek de grotere groepen. En dan zie je plotseling tussen de voetbalvelden van het sportpark een enkel mannetje. Al meerdere weken aanwezig, Als ik aan Kuifeenden denk dan denk ik aan grotere warteroppervlakten en niet aan een slootje. toch broeden ze hier in onze polders. Elk jaar ontdek ik wel een Kuifeendennest. Altijd in de wallekant, zij glijdt zo het water in, terwijl het mannetje zenuwachtig heen en weer zwemt. Als er een Zwarte Sternkolonie in een wetering is met behulp van vlotjes, zit er gegarandeerd een Kuifeendennest in de wal.

Ook was er steeds een mannetje Slobeend aanwezig, echter die zie ik niet meer. Ik denk weggejaagd door het vuurwerk.

Eendenkorven

Ik heb al vaker geschreven over eendenkorven , begin dit jaar nog over korven in de Langbroekerwetering ten zuiden van de Utrechtse heuvelrug . Ik zie ze de laatste tijd( 2 jaar) ook in onze polders verschijnen. Langs de Bovendijk, Wilnis, en deze tegenover boer Van der Vaart aan de Gagelweg.

De korven hier zijn gemaakt van riet of vlas.( Wordt er nog vlas verbouwd?) Die in de Langbroekerwetering zijn van wilgentenen gevlochten.  Uit mijn jeugd herinner ik me dat ze daar van stro waren. We hadden altijd een korf in een oude boom en er werd altijd met veel succes in gebroed. ( Zie logjes 4 juli 2021 en 25 febr. 2022). Na wat gepuzzel en gezoek kwam ik erachter dat de Jagersvereniging ze plaatst. Volgens de natuurbeschermingswet moeten ze er voor zorgen dat de wildstand in hun jachtgebied op peil blijft. Dat doen ze dus op deze manier. Daar het aantal Wilde Eenden hard achteruit gaat hoopt men , ik ook natuurlijk, dat deze kunstnesten helpen om weer wat meer eenden te krijgen. Niet teveel afschieten heren. Ik vind het mannetje Wilde Eend nog altijd de mooiste eendensoort.

Met opzet worden ze in het water gezet zodat roofdieren er niet bij kunnen. In Friesland werden ze ook in bomen en op schuurtjes in de buurt van water gezet. 

Holenduif

 Vrijdag j.l. een opvallend grote groep Holenduiven gezien langs de Gagelweg. Zo'n 55 weer in de buurt van Kolganzen. Er zijn wel meer soorten die graag bij ganzen vertoeven: Spreeuwen, meeuwen, Grote Zilverreiger en Blauwe Reiger. Het zal allemaal wel met voedsel te maken hebben, misschien een enkele keer bescherming door de grote massa. Holenduiven komen in het hele land voor , maar concentraties zijn er in de Achterhoek, Twente de Gelderse Vallei en Oost-Brabant. Op de Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug zie je ze minder. In de winter wordt de populatie aangevuld met wintergasten uit Duitsland en de Scandinavische landen. 

De Holenduif is een slag kleiner als de Houtduif, en heeft de kenmerkende witte vlek in de nek van de Houtduif niet. De Houtduif is ook wat lichter blauw gekleurd. Holenduiven zitten het liefst wat bij elkaar in een groep.  De Holenduiven broeden graag in holen in oude bomen, oude nesten van spechten bijv., en andere holen , ook in de duinen. Een Houtduif maakt een geheel open nest.

Volle maan.

 Alvorens om plm. 09.00 naar de bakker en de groenteboer te gaan dronk ik in alle rust nog een kop koffie op de bank, uitzicht huizen in de wijk. Tussen twee huizen door scheen een, naar ik dacht, een vreemde straatlamp.  De echte straatlampen schijn heel anders als deze, toen viel het kwartje: Zie de maan schijnt door de bomen. Een prachtige volle maan verdween langzamerhand achter de nok. Helaas lukte het me niet de kraters op de maan op de plaat te krijgen, door de camera-instelling ( donkere achtergrond) wordt de maan overbelicht, ( Als ik het goed begrepen heb). Zodra ik kan ga ik maar weer eens oefenen.

Slaapboom?

 Minstens 10 Halsbandparkieten zaten in een boom in het Argonpark lawaai te maken. Bij passeren van wandelaars werd de herrie luider en vlogen de parkieten rond, maar steeds kwamen ze terug in deze boom. Ik vermoed de slaapboom van deze  parkietensoort in deze omgeving. Hij is als kooivogel uit India en Centraal-Afrika  ingevoerd. In de 60-er jaren van de vorige eeuw is hij ontsnapt of losgelaten. De soort vestigde zich vooral in Amsterdam en Den Haag. Daar is veel voedsel dat de mens heeft achtergelaten en hij nodig heeft om  niet te verhongeren. Vanuit de grote steden vindt kolonisatie plaats van de omgeving en zo komen hier in het Groene Hart langzamerhand vogels die hier ook broeden. Vooral in de Plataan met z'n holtes. In het Argonpark heb ik ze al wel eens in een holte zien kruipen, maar of erin gebroed is weet ik niet.

P.S. Ik zag in een gemeenteplantsoen al een pol Sneeuwklokjes in bloei !

Boven de grond.

 De Sneeuwklokjes proberen al een week boven de grond te komen, we zouden wel eens een vroege bloei kunnen krijgen.

Poelweg

 Eindelijk zaten er ganzen langs de Poelweg, Waverveen. Enkele jaren geleden was dat altijd de hele winter door een gewillige pleisterplaats voor de ganzen, dus ook voor mij. De laatste twee, drie jaar was de Poelweg niet zo in trek, oorzaak? Ik zie wel meer verandering van foerageerplaats en de maand. In het begin  van het seizoen zaten ze vaak ten noorden van de Botsholsedwarsweg, richting Botshol ten zuiden ervan. Is ook veranderd, ik denk dat De Ronde Hoep steeds meer in trek komt.

Maar het opvallende bij de Poelweg waren niet zozeer de ganzen, geen halsringen, maar de sloten. Die waren verbreed met een natuurvriendelijke oever zoals  we al jaren kennen in Demmerik, bijvoorbeeld in mijn weidevogelgebied. De berm wordt in de sloot afgeschoven of gewoon afgegraven. De volgende jaren groeien er eerst pioniersplanten en dan langzamerhand wat hoger opgaande planten. Uiteindelijk Riet. Een prachtige plantengroei komt er. 

Nu hebben de ganzen er voordeel van, ze lopen zo het water in.  Ze hoeven niet meer vanaf een hoge walkant  te bukken  om te drinken.

Museum Naturalis !!

 Waar ik  de laatste weken in de polders naar op zoek ben, zag ik vandaag in het museum Naturalis. Met enkele kleinkinderen naar Leiden, we waren allang van plan een keer naar Naturalis te gaan. De Roodhalsgans stond daar bij andere zeldzaamheden te pronken. 

Wat een geweldig mooi museum, geen woorden voor. Alle facetten van de Biologie kwamen aan bod. Alhoewel ik nu bedenk dat ik Natuurbescherming niet heb gezien, maar ik kan er overheen gekeken hebben. Geen weidevogelbescherming dus. 

Opvallend waren de vele activiteiten voor kinderen.  Er waren dan ook veel kinderen , vakantie, bezig. Eén dag is tekort om alles te doen, niet alleen kijken. Wat me ook opviel was de belabberde staat waarin veel opgezette vogels zich bevonden. Stofnesten en slecht opgezet. Voor zo´n instelling onbegrijpelijk. De stellages met opgezette vogels verderop in het gebouw bij de vele verzamelingen waren veel mooier. Veel later opgezet misschien.

Kortom, aanbevolen, maar neem de tijd.

Het klapstuk, Tyrannosaurus rex. Opgegraven in Montana  V.S. Een vleeseter en joeg op andere dino´s.