donderdag 30 maart 2017

Parasieten


Een zonnebadende Roodborst. Hij laat het lentezonnetje z'n lichaam eens flink verwarmen. Je ziet wel meer zonnebadende vogels, terwijl ze de veren opzetten. Dit is vooral bedoeld om parasieten kwijt te raken. Alle vogels hebben een hoeveelheid  parasieten in de veren zitten, die ze wel graag kwijt willen. Ze doen dat op deze manier, maar ook wel met een stofbad.

woensdag 29 maart 2017

Een witte Kievitsbloem


Ik had in mijn fotoarchief nog geen witte Kievitsbloem, dus vandaar actie. Camera op een bloempot op dezelfde hoogte als de bloemen, hoekzoeker aan de camerazoeker , dan hoef je niet languit in de tuin te liggen, en verder een draadontspanner om ongewenste trillingen uit te sluiten.
Deze, in het wild, zeer zeldzame lelieachtige komt als cultivar in onze tuin voor, al ruim 40 jaar en is een erfstuk. Oorspronkelijk stond hij in de tuin van m'n moeder. de eerste jaren waren het enkele bloemetjes, zo langzamerhand wordt de pol groter. Het duurt 7 jaar voordat een plantje een bloem levert. De laatste jaren zitten er meestal enkele witte tussen. In het begin niet. Hoe dat kan?
Heeft er een genetische verandering plaats gevonden? Ik weet het niet. De rode bloemen zijn nog klein.
In het wild komen ze vooral voor langs de Overijsselse Vecht en het Zwarte Water in de buurt van Zwolle, maar ook in de mooiste berm van De Ronde Venen.

maandag 27 maart 2017

Natuur en Cultuur.



In polder Demmerik nog genoeg ganzen: Kollen, Grauwe en Brandganzen worden in de gaten gehouden door de kathedraal van Vinkeveen.
In mijn weidevogelgebied nog maar weinig vogels. Drie of vier paren Grutto, misschien een paartje Kieviten en wat losvliegende Tureluurs. Ook het paartje Scholeksters is weer van de partij, echter ze zitten nog niet op het weiland van vorig jaar.

vrijdag 24 maart 2017

Een week verder

Mijn laatste logje was vorige week vrijdag, deze week  druk, druk en nog eens druk. Ik heb weer eens een verhuizing van de kinderen. De vorige was een maand geleden. Zij vertrokken naar het Brabantse, derhalve hoefde ik niet vaak op te treden met verfroller en of verfkwast. Nu is het een plaatselijke verhuizing naar een huis op nog geen 5 minuten lopen. De verhuizenden hebben nogal wat eisen aangaande de bouwindeling en het interieur , zodat een bestelde bouwcontainer na  een ochtend sjouwen bijna  tot de rand toe vol was. Bovendien komen de kleinkinderen makkelijk even bij oma en opa. Dus geen tijd voor een logje, hoewel wel het nodige gebeurde:
De Kievitsbloemen komen tevoorschijn, het Longkruid bloeit, Blauwe Druifjes bloeien, Narcissen ook, zo zijn er nog wel een paar soorten. Ook de Magnolia staat op openbarsten, de bloemen wel te verstaan.
Onze logee kwam zonet weer logeren in het nieuwe vogelhuisje. Hij/zij heeft er nog altijd moeite mee. Niet direct naar binnen, eerst grondig de buurt en de boom en het nestgat inspecteren. Er zit regelmatig een paartje Koolmezen in de boom. Maar ook een paartje Ringmussen. Ben zeer benieuwd wie de strijd gaat winnen.



vrijdag 17 maart 2017

Wintergasten en zomergasten.


J.l. Dinsdag merkte ik op dat dit altijd een paar heerlijke weken waren wat betreft de vogels. Wintergasten , zoals de ganzen, zijn nog niet weg en de zomergasten, hier de weidevogels, zijn al terug en zijn bezig met balts en nestbouw. Ik heb in m'n foto-archief de foto gevonden waarop beide vogels afgebeeld zijn. Kolganzen die foerageren, Grutto's die foerageren en een nestkuiltje draaiende Kievit. Met z'n pootjes, mannetjes maken het begin van het nest, wordt aarde weggekrabd en het ontstane kuiltje wordt met strootjes bekleed. Ook het vrouwtje doet later, je ziet haar dan strootjes smijten. Die strootjes worden over de schouder weggegooid.
De houding van het mannetje is kenmerkend. Het is onderdeel van het baltsgedrag. Hij tilt de staart op zodat de  bruine aars-streek zichtbaar wordt. Een vrouwtje zit op afstand te kijken en raakt al of niet onder de indruk.

woensdag 15 maart 2017

6V3, 6J7 en VRHzwart.

Dan de gehalsringde ( mooi bijvoeglijk naamwoord!) Kolganzen van gister. Zoals ik al schreef, het zonnetje stond weer goed, staat 'íe altijd, ik sta niet goed, maar dat kan vaak niet anders, de drie halsringen had ik vrij snel te pakken. Tweemaal een 6: 6V3zwart en 6J7zwart. Geen echtpaar,ze liepen zover uit elkaar dat was geen paartje. Bij het invoeren thuis in het computerprogramma ( geese.org ) bleek dat de gegevens van de twee nog niet ingevoerd waren. Pas geringd dus.

VRH is een zeer vaste gast in de Ronde Venen, verblijft de laatste jaren trouw in de buurt van Waverveen. Bijna inwoner. Dit vrouwtje vliegt al 12 jaar rond. Op 19/12/16 had ik haar ook al langs de Botsholse Dwarsweg. Met de ring was niks aan de hand. Op 5/2/17 hadden de gebroeders van der Meer haar ook op bijna dezelfde plek en namen foto's. Die waarneming zetten ze op www.waarneming.nl, evenals de foto's. Wat blijkt: de helft van de halsring is onleesbaar. Waardoor?
Geen idee. Het kan modder zijn, bagger uit een sloot, misschien is ze gevangen en heeft een onverlaat de code half weggeverfd. ( Nu gaat m'n fantasie wel erg ver) . In ieder geval gister zag ik dat de helft van de ring nog onleesbaar was.Ik heb een paar deskundigen geraadpleegd, maar de een denkt aan het loslaten van de bovenste laag. Maar dan zou de helft wit moeten zijn, omdat een halsring uit drie lagen is opgebouwd: zwart, wit en zwart. Vooralsnog een raadsel. Op de foto een ongebruikte ring, deze werd niet gebruikt omdat de code tot verkeerd aflezen zou kunnen leiden.


De letters en cijfers worden in de bovenste laag gevreesd, zodat het wit van de middelste laag tevoorschijn komt

dinsdag 14 maart 2017

Vanochtend


Vanochtend eerst naar mijn weidevogelgebied in polder Demmerik. Ik was wel nieuwsgierig of er al door de weidevogels  gebaltst werd en wat er zou zitten op het plasdras langs de Ter Aase Zuwe. Onderweg, o.a. in het reservaat ,ook langs de T.A.Z., werd wel druk heen en weer gevlogen door Kieviten en hier en daar een roepende Grutto, maar in mijn weidevogelweilanden was het erg rustig, met zo nu en dan een draaiende Kievit in de verte en een roepende Grutto op grote hoogte. Op het plasdras minstens 5 Tureluurs en twee Grutto's, dat hield dus niet over. Meestal moeten de vogels zo'n gebied ontdekken en dat kan best even duren.
Toch maar even naar Polder Groot Mijdrecht, misschien zitten er nog wat ganzen. Nergens, dus. Op het water van de Waverhoek telde ik ruim 200 Grutto's en 20 Kluten. De Grutto's verspreiden zich  over de polder als ze gaan nestelen, de Kluten zijn gearriveerd in hun biotoop. De laatste jaren doen de Kluten het goed in de Waverhoek.
Op weg naar huis toch nog zo'n 2000 Kolganzen en plm. 300 Brandganzen langs de Botsholse Dwarsweg. Zie foto.  Mooi het zonnetje erop, zodat ik drie halsringen kon aflezen. Daarover morgen meer.
De Brandjes zaten nu goed om ook bij hen eens kleurringen af te lezen. Maar het zijn pootringen zodat bij langer gras het veel moeite kost. Het is me tot nog toe niet gelukt hier in de Venen een Brandgans af te lezen. Daar baal ik toch een beetje van.
Tussen de ganzen een jaarlijks weerkerend verschijnsel: nestdraaiende Kieviten. Een paartje had het nogal druk, strootje smijten en laag op het nest zitten. Manlief er met opgestoken kuif omheen lopend. Ik mag daar het weiland niet in, anders had ik even gekeken. Kan best zijn, gezien het gedrag dat er een ei lag.

maandag 13 maart 2017

Logee in nestkast.


Onze logee( als het een ♀ is) komt bij zonsondergang en vertrekt weer met zonsopkomst. In de winter houdt ze dat wel 15 uren vol , slapen in het nestkastje. Een Koolmees slaapt in een holletje, bij ons is dat het nestkastje. Het is al behoorlijk donker als onze gast zenuwachtig in de boom boven het nestkastje heen en weer fladdert en uiteindelijk de stoute schoenen aantrekt en vliegensvlug het  gat inschiet. Dat gaat al jaren zo, we hopen elk jaar dat het winterslapen leidt tot nestbouw en broeden, maar dat komt niet altijd uit. Het dak lekte , tenminste er zat een gat in door rot. En dat in een nestkastje van Vogelbescherming. We moesten een nieuwe kopen en dat is precies, ondanks het lek, dezelfde geworden. Hier in het dorp bij een bloemist met een oude kar voor de deur. Je hoeft dus echt niet naar Ter Aar of Hilversum.
Wat ons verbaasde was de hoeveelheid uitwerpselen, poepjes, op de bodem van de oude kast. Zomers slepen ze altijd de poepjes van de kinderen naar buiten, 's winters werkt dat instinct blijkbaar niet.
En nu maar afwachten of de Koolmees in de nieuwe kast  durft te slapen.

vrijdag 10 maart 2017

De eerste vlinder.


Zo, net onze eerste vlinder  van 2017 in de tuin waargenomen. Een Kleine Vos. Het beestje zag er wat flets uit. niet een vlinder die net uit de pop was gekropen. Dat kan kloppen: Kleine Vossen kunnen overwinteren. Het kan dus zijn dat dit exemplaar in 2016 al een paar weken rondgevlogen heeft en daarna in een winterslaap is terechtgekomen. Ik heb een archieffoto gebruikt die op 29 mrt. 2010 in onze tuin is genomen. Waarschijnlijk ook een overwinteraar vanwege de fletse kleuren.
Maar dat het lente is is zeker. De Koolmezen, Heggenmussen en Merels laten zich volop horen. 't Heeft echter wel gevroren, er moest vanochtend worden gekrabd.

woensdag 8 maart 2017

Galanthus nivalis "Flore Pleno"


Deze ondersoort van het 'gewone" Gewoon Sneeuwklokje bloeit veel later als de "gewone". Er zitten nog maar enkele bloempjes in dit polletje. Vandaar hierboven een archieffoto. Dit is Galanthus nivalis "Flore Pleno". Het is een dubbele bloem, toch wel een mooie afwijking. Als je op Google "sneeuwklokje",  intikt krijg je meerdere websites , bijvoorbeeld coolplants.com. Kies Galanthus in het menu. Je krijgt allerlei ondersoorten.

dinsdag 7 maart 2017

"Boerennatuur"


De natuurontwikkeling in polder Demmerik ( officieel polder Groot-Wilnis-Vinkeveen)  vordert gestaag. Op de foto een natuurvriendelijk oever op het land van Gijs, m'n weidevogelboer. De meeste sloten zijn gebaggerd, voor een betere waterkwaliteit, en overal zijn de walkanten aangepakt. hetzij met een beschoeiing van wilgentenen ervoor, hetzij met verschoven walkanten waardoor er een smal moeras ontstaat.   Deze oever bestaat nu twee jaar, als ik het goed heb, en laat al een flinke plantengroei zien. Over enkele weken een eldorado voor nestelende watervogels en foeragerende weidevogels.

maandag 6 maart 2017

Eerste bloei.


Vorig jaar bloeide onze Rode Hazelaar al op 15-1. Hier op archieffoto. Zonet ontdekte ik in dezelfde hazelaar nu pas enkele vrouwelijke bloempjes. ( Klein met rode stempeltjes) Van de katjes is nog geen sprake. Vergeleken met vorig jaar dus is alles veel later. In de jaren daarvoor was de bloei altijd in februari/maart.

vrijdag 3 maart 2017

Lente.


De eerste Kievitsbloemen staan ook boven de grond. In het voorste plantje is in het midden het nieuwe bloempje ( wit) zichtbaar.
Ook het Speenkruid is bezig een mooi tapijt aan bladeren te vormen. Dat wordt weer knippen in de voortuin.

donderdag 2 maart 2017

Srrr, Srrrr, Srrrrr .


Plotseling Srrrr, Srrrrrr, Srrrrr in de tuin. Dat kan alleen maar Staartmezen betekenen. Je hoort ze meestal eerder dan dat je ze ziet. Ik schrijf met opzet ze, want ze komen bijna altijd in groepjes langs. Nu maar drie, veel vaker meer. Ze zijn de laatste dagen al meermalen bij ons  geweest. Bezoeken onze overgebleven vetbol en de pindakaaspot bij de buren. Dan trekken ze weer verder, één voor één de tuin overstekend. Deze ging vlak voor de camera in de Lijsterbes zitten, bedankt.
Let bij Staartmezen altijd op het kopje: een enkele keer zit er een Staartmees tussen die een geheel wit kopje heeft. De Witkopstaartmees, een ondersoort uit Noord-oost Europa.

woensdag 1 maart 2017

Plas Dras


Het weer leek wel aardig, tijd dus om de polder weer eens te bezoeken. Een klein rondje Ronde Venen. Hier en daar nog redelijk grote groepen Kolganzen.Totaal 4.000.  Maar slechts één halsring gezien, niet kunnen aflezen. De grote letter was een I. De vogel was te ver weg langs de Hoofdweg in Waverveen. Toch altijd even de telescoop gebruiken, misschien zit er wat zeldzaams tussen, een Roodhalsgans bijvoorbeeld. Ik geloof dat er dit jaar in onze omgeving nog geen enkele Roodhals is waargenomen. Ook niet door Marianne, bij haar lopen ze meestal zo het beeld in. Maar mijn dag eindigde toch uitstekend. Ik kwam in polder Demmerik bij mijn weidevogelgebied en tot mijn grote verbazing, vreugde etc. zag ik dat Gijs een stuk land onder water had gezet: plasdras noemen we zoiets. Verderop heeft íe nog zo'n stukje.
In het voorjaar dient een plasdrasgebied als verzamelplaats van eendachtigen en weidevogels. Zij foerageren hier, rusten en slapen op het water of langs de randen. Deze randen zijn ook erg belangrijk: door de zachte grond kunnen bijvoorbeeld Grutto's makkelijker bij de wormen. Van hier uit trekken de weidevogels overdag de weilanden in en vestigen ze in de buurt hun territoria om te nestelen en te broeden.  Als er later in het seizoen kuikens zijn zitten ze hier graag om insecten te vangen. We hopen op succes. Het plasdras op de foto is vanaf de Ter Aase Zuwe makkelijk te bekijken.