Het grote oog van het Haas.

                                                                                                                                                                  De Haas op de foto zit rustig weggedoken in de slootkant, geen zorgen over gevaar, als dat wel het geval zou zijn was hij allang weggesprint. Zijn zintuigen heeft hij voortdurend nodig, ook in het kale weiland waar hij een  groot deel van zijn leven doorbrengt. Het zijn geen bosdieren, die plek wordt ingenomen  door konijnen. Konijnen hebben dan ook holen waar ze vooral overdag slapen en hun jongen groot brengen. Hazen hebben geen hol, de weke ondergrond is daar totaal niet geschikt voor. Ze hebben geen vaste stek, hun leger, zoals we hun slaapplek noemen, is een wat diepere kuil in het gras of wat grotere planten. Meestal elke nacht een nieuwe. alhoewel ik wel eens een Haas uit een vaker gebruikt leger heb verstoord. Ook op een  kaal maisveld heb ik wel eens een leger ontdekt.( zie foto)

Om gevaar te ontdekken heeft de Haas vooral nodig zijn gehoor, zijn reukzintuig in de neus en de ogen. Gehoor met twee lange oorschelpen, lepels zoals ze genoemd worden, die afzonderlijk 190 graden  gedraaid kunnen worden. Hazen zijn altijd gespitst op geluiden. Net zoals de geuren die ze met de grote neus opsnuiven. Dat gaat om verdachte geuren, maar ook om een bronstig vrouwtje te kunnen ruiken. Dan de grote ogen: ze zitten aan weerszijden van de kop, zodat ze een groot gezichtsveld hebben. Beweging daarin kan gevaar zijn. Maar scherp kijken naar voren is er niet bij, de gezichtsvelden overlappen elkaar niet. Ik heb meermalen meegemaakt dat Hazen recht op me afliepen, ze zagen me niet. Pas op het laatste ogenblik kregen ze me in de gaten, eerder door een kuchje (of door geur? Maar ik gebruik geen aftershave).

Jagers noemen een Haas het Haas.

R99lime en 2J3zwart

 De afgelopen dagen weer enkele halsringen : R99lime ( zie foto), 2J3zwart en een halsring met een D, verder bij deze ring geen andere letter/cijfer kunnen aflezen, dus kan ik ook niet invoeren in geese.com. Het was een goorwitte  D, waarschijnlijk een oudje.

R99lime: Bij deze Kolgans waren nog geen ringgegevens ingevoerd,  een nieuweling in het veld. Toch al 4 waarnemingen. De 1e in kreis Prignitz langs de Elbe, de 2e ook in die buurt in februari vorig jaar hoogstwaarschijnlijk al op weg naar de broedgebieden . En nu hier langs de Gagelweg.

 

2J3zwart: Molenland. Op 23-11-2016 geringd in Maren-Kessel, als juveniel vrouwtje. Vaak in de Ooypolder bij Nijmegen  afgelezen, een keer in Estland. In 2022 weer veel in de Ooypolder. De voorlaatste op 16-10-22 bij Poznan, Polen. En nu hier. De foto's waren onduidelijk.

Cameraval bij plasdras.

Ik heb de cameraval weer langs het water van het plasdras gezet. Het is nog rustig, maar als dit weer aanhoudt kan dat snel veranderen. niet zozeer overdag, maar vooral 's nachts. Het  liep  in voorgaande jaren storm. Tot onze grote verbazing en verrassing kwamen vooral 's nachts de vogels op het plasdras foerageren. Veel eendensoorten kwamen voorbij: Krakeend, Wilde Eend, Wintertaling, Zomertaling, Smienten als ze er nog waren, Bergeend. Verder Watersnippen, Tureluurs, Grutto's.  Kieviten niet , heel vreemd. Stormmeeuwen, Kokmeeuwen. 

WEIDEVOGELS. 

In de weilanden houdt het nog niet over met weidevogels. Ik heb vanmiddag welgeteld 4 Kieviten gezien  en dan ook nog in het reservaat. nog geen Grutto's op de plasdrassen ( bestaat dat meervoud?)  van het reservaat langs de Ter Aase Zuwe. Wel overal Scholeksters, veel naar mij idee. 

Er zijn nog veel ganzen,  Trek naar het noorden komt ook weer op gang, ik hoorde een Zwarte Ruiter ( "tjewiet"). Marianne van de Vogelkijker had een paar dagen terug een aantal overtrekkende Kraanvogels.

Rotgans langs de Gagelweg.

 Kijk, dat bedoel ik nou met het zoeken van een zeldzame soort. In dit geval verscheen er een Rotgans in mijn beeld, behoorlijk ver weg, maar met de telescoop en later met de telelens duidelijk . Ik twijfelde nog even of het een Zwarte Rotgans, nog zeldzamer hier, was, maar het vogelboek maakte er een Rotgans van. Een Zwarte Rotgans heeft een lichtere zijkant en  de halsvlek is breder. 

Rotganzen zijn ganzen van de kust. Vooral op het Wad en de Waddeneilanden en in de Delta  overwinteren in ons land  Rotganzen. Verder langs de Engelse oost-en zuidkust en de Atlantische kusten van Frankrijk. 

Broeden doen ze in Noord-Siberie, vooral het schiereiland Taimyr is broedbiotoop. In april en mei verzamelt een groep van zo'n 100.000 vogels zich op het Wad tussen Den Helder en Esbjerg (Denemarken).In deze maanden vetten ze zich op, zoals we dat noemen,  om de grote trek naar  het noorden aan te kunnen. 

Pollen Zwarte Els.

                         56x
                                         

                                     

                           280x

                               

                              630x

Ik verzamelde een paar katjes van de Zwarte Els. De jongste katjes, die aan het eind van de takken zaten, hadden nog wat stuifmeel ( ook wel pollen genoemd, pollen zijn stuifmeelkorrels).  Ik heb de katjes en stuifmeel in een petri-schaal, die ik altijd bij me heb, je weet maar nooit wat je vindt, meegenomen naar huis. Eerst onder de binoculair, maar er was weinig aan te zien. 40x vergroting op de bino komt bijna overeen met de 56x vergroting onder  de microscoop, zie bovenste foto. Dus verder met  de microscoop, kleinste vergroting 56x. Zwarte punt is de punt van een naald om de verhouding aan te geven.  Toen naar de 280x, tweede foto en de sterkste vergroting ( derde foto) is 630x. Het lijkt of de pollen in het midden een gat hebben, een soort tulband. Functie??  Door het uitvergroten van de foto is de totale vergroting toegenomen, maar hoe je dat uitrekent?

Ook terug, de Kievitsbloemen.

 Ik heb in mijn fotoarchief en op Sneuper gezocht in voorgaande jaren naar vergelijkbare foto's van de eerste Kievitsbloemen, maar kan ze voorlopig niet vinden. Ik ben benieuwd of ze ook vroeger tevoorschijn zijn gekomen. Zoals zoveel soorten die eerder uitlopen.

F6Jzwart

 Vanmiddag toch nog een halsring vanaf Molenland met zo nu en dan het zonnetje in de rug. Kolgans F6J was met een paar duizend soortgenoten daar neergestreken toen ik via de Hoofdweg de polder in reed. Te mooi om niet die grote groep, ik denk 2000, even te scannen. Misschien zit er wat tussen. Ik kijk altijd eerst of er andere soorten tussen zitten en dan ga ik letten op de halzen met eventueel een ring. Met de gewone kijker kreeg ik de Kolgans in beeld, de telescoop erop en het bleek dus F6J te zijn. 

Op 1-2-2018 geringd als juveniel in Scharsterland bij Heerenveen. 2 maanden later al in Letland op weg naar het noorden. De jaren daarna veel in Noord-West Duitsland: Kreis Wesel, Kreis Borken, Kreis Kleve. Een enkele keer uitstapje naar Joure, Pingjum  en vorige week in Nieuwkoop. En nu hier.

Kleine Mantelmeeuw

  Kleine en Grote Mantelmeeuwen. De kleur van de poten  is voor mij altijd het determinatiekenmerk: Kleine hebben gele poten,  en de Grote roze poten . Voor zover ik weet broedt de Kleine hier in de omgeving in het reservaat langs de Ter Aase Zuwe. Helaas. Het zijn geduchte rovers. Ik heb er in mijn  naastgelegen weidevogelweilanden last van. Ze roven minstens zoveel jonge kuikens als de Buizerds. Ook jonge Zwarte Sterns lusten ze graag. Wij hadden ook altijd een kolonie Zwarte Sterns in een wetering van mijn weidevogelweilanden, maar zijn daar mee gestopt omdat we niet een kwekerij voor het  mantelmeeuwvoedsel  wilden beheren .

Eerste vlinder

 Mijn eerste vlinder van dit jaar: de Windevedermot. En het was vorig jaar ( 6 nov.) de laatste. De Windevedermot lijkt smalle vleugels te hebben maar als ze vlieg mijn laatste. Deze micro-vlinder overwintert als imago. Het is een grote micro, groter dan veel macro's ( nachtvlinders). Zie maar eens op logje 24 aug. 2021. Op de foto daar een macro en een micro. Deze vlinder schijnt smalle vleugels te hebben , maar als ze vliegen zie je pas dat ze brede vleugels hebben.

Nesten weer bezet.

 De meeste nesten in de kolonie van Blauwe Reigers in de Bosdijk zijn  bezet. Het territorium is weer gevestigd. En nu nog een paar vormen. Het baltsen van de reigers in deze kolonie is moeilijk te volgen. Het speelt zich af in de kruinen op de nesten waar de bladeren beginnen met de groei. 

Of de nesten in de door mij vermoede  kolonie aan de Westerlandweg ook bezet zijn kan ik niet zien, ook met de telescoop niet.

De reigernesten zijn vaak behoorlijk oud. Nieuwbouw vindt eigenlijk niet  plaats. Oude nesten worden met wat takken erbij opgekalefaterd en zijn klaar voor de eieren.

File

 Geen file op de verderop gelegen A2, wel file in het weiland tussen de A2 en Oukoop. Een rij Nijlganzen, waarom ze zo achterelkaar lopen? Ik zou het niet weten. Wel is me opgevallen dat dit een typisch gedrag is van  Nijlganzen. Andere soorten zijn misschien wel te talrijk om zo'n mooie rij te vormen. Nijlganzen mogen graag in eigen groep verblijven. Je ziet ze nauwelijks tussen de andere soorten. 

Ook Nijlganzen worden geringd, ik kreeg de ringen op de foto ooit van een rattenvanger die de gans in de Botshol had gevonden. Deze is geboren en geringd in Artis en heeft het niet lang gemaakt, slechts enkele maanden zaten tussen ringen en vinden. 

Nesteldrift.

 Overal zie je de eenden, Wilde - , Krak- en Kuifeenden, gepaard. Veel paartjes zijn aan het zoeken naar een geschikte nestplaats, vooral Wilde Eenden vallen op, enorm waakzaam, de andere twee genoemde  soorten nestelen dieper de polder in. 

Vanochtend een paartje op een grote composthoop langs de Gagelweg. Ook het mannetje zocht mee. Toen ik het raam naar beneden draaide om een foto te nemen, vlogen ze op. Langs de Ter Aase Zuwe en de Oukoop staan geknotte bomen. Rustig er langs rijdend om te kijken of er ook een eendenkop boven uit stak, had ik op de Ter Aase Zuwe geluk: zie foto. Het vrouwtje bleef zitten, ik maakte de foto weer met LiveView en een uitklapbaar scherm.

Aanvullende info Torenvalk PN5

 Van Johan Tuls, van de Vogelringgroep De Haar, kreeg ik de volgende aanvullende informatie: de Torenvalk is als nestjong geringd in Ottersum, een plaatsje  bij Gennip,  op 21-6-2022. De valk werd daarbij voorzien van een metalen ring. Op 3-2-2024, enkele dagen geleden dus, werd hij gevangen door Johan Tuls op de Gagelweg en voorzien van de gekleurde ring PN5 groen. Heeft er waarschijnlijk plm. 6 maanden over gedaan om hier te komen.

UR1 zwart.

 Zowaar weer eens een halsring afgelezen. De laatste was op 9 febr. , 10 dagen geleden. Er zijn nog grote aantallen Kolganzen , zodat ik het niet kan laten te zoeken naar ringen. Het blijft kriebelen. Weer een keer langs de Gagelweg. Deze gans is hier veel vaker geweest, zelf heb ik haar, het is een vrouwtje, afgelezen op 14-12-22 en op 19-11-23 ook op de Gagelweg. Op 23-11-2016 geringd in Eemnes, in 2017 en 2018 op weg naar Noord-Rusland een aantal malen in Finland afgelezen.  Seizoen 20/21 vooral in Demmerik  en de Gagel. En nu weer hier.

Nieuwe kolonie Blauwe Reigers ?

 Vanmiddag hoog in de bomen boven de Blauwe Reigerkolonie in Bosdijk de eerste schermutselingen tussen de a.s. bewoners. Verkennen. Deze kolonie is bekend bij het Sovon en bestaat uit 14, 15 nesten. Al behoorlijk wat jaren op de kaarten ingetekend. 

Hoogstwaarschijnlijk heb ik een nieuwe, onbekende kolonie ontdekt langs de Westerlandweg, bij de tweede woonboerderij vanaf het kruispunt met de Hoofdweg, richting Stal Bos. Op 4 januari heb ik over een groepje Blauwe Reigers geschreven dat stond aan de achterkant van de grote tuin. Op 9 februari zag ik op dezelfde plek weer een groepje staan ( foto beneden) . Regelmatig zie ik daar reigers in de sloot staan nu ik er op let. Ik heb eens de telescoop op de bomen gezet en het blijkt dat in een grote naaldboom volgens mij enkele nesten zitten. Donkere vlekken met dezelfde vorm als de nesten in Bosdijk. Het juiste aantal durf ik niet te noemen, dat moeten we nog ontdekken. 

Torenvalk PN5groen

 Weer Torenvalk PN5groen langs de Gagelweg. Nu op een verkeersbord, die uitkijkpost  had ik nog niet genoemd. Het is dezelfde als de Torenvalk die ik op 8 februari plaatte. De F die ik toen dacht te zien is een P. Misschien is dat de reden dat ik nog niks gehoord heb van de Vogelringgroep De Haar. Ik doe in die richting een nieuwe poging. 

Er waren wat kunstgrepen nodig om de valk goed op de plaat te krijgen. Alle foto's door de voorruit van de auto waren onscherp, zoals ik vermoedde. Maar als ik zou uitstappen zou de vogel gevlogen zijn. Dus autoraam rechts naar beneden, camera op Live View, dan zie je de foto op het schermpje, telelens op de spiegel naar voren, schermpje uitgeklapt en zodanig schuin gesteld dat ik de valk op het scherm kon zien. En dat lukte, bleek thuis.

P.S. Inmiddels bevestiging gekregen van de Vogelringgroep De Haar. 

Duikende Meerkoet

 Nee, dit is niet dezelfde Meerkoet als een  paar  dagen terug, maar een Meerkoet die bezig was met foerageren.  Hij nam een duik en kwam meestal met een modderige snavel naar boven. Maar de manier waarop de Meerkoet onderdook: met een sprongetje op de foto te zien. Duikeenden als Kuifeenden en Brilduikers duiken zonder sprongetje, Futen en Aalscholvers glijden zo naar beneden. Waarom het sprongetje? Ik denk dat de Meerkoet, door z'n gewicht  in de strijd te gooien,  makkelijker beneden komt. Hij moet de opwaartse druk overwinnen maar ook de lucht die opgeslagen zit in het verenkleed. Meerkoeten zullen vooral duiken in ondiepe sloten.

Er wordt weer gerammeld.

 Omringd door honderden ganzen hadden deze Hazen alleen maar aandacht voor elkaar. Soms werd  er al wat "gerammeld ", maar het is nog vroeg. De felle gevechten komen nog. De rechter haas denkt na, hij heeft minutenlang zo met een achterpoot aan z'n kop gezeten . Hij beslist: " Wil ik haar wel of wil ik haar niet?" ( Een voorbeeld van antropomorfisme: het toekennen van menselijke eigenschappen aan niet-menselijke wezens. Nog een voorbeeld: de Haas kijkt droevig.)

Natte voeten.

 Dat vogels soms vreemde plekken uitzoeken om de veren te poetsen is me bekend,  maar deze plek heb ik nog nooit gezien. De Meerkoet staat ergens op, maar waarop?  Het was in Veldwetering die naast de Demmerikse Kade loopt.  Een vrije brede tocht die een belangrijke rol speelt in de polderwaterhuishouding. Het zal dus geen  bagger zijn , daarvoor is de tocht te belangrijk. De hoofdweteringen worden elk jaar geschouwd en zo nodig gebaggerd. Een kleine sloot kan wel eens een jaar wachten. Dus geen grond waar de Meerkoet op staat, maar wat dan wel? Misschien zijn het een stel aan elkaar vastzittende wortelstokken die bij het baggeren tevoorschijn komen en niet allemaal verwijderd worden. Je ziet ze regelmatig drijven. Maar dan nog, hoe houdt de Meerkoet zijn evenwicht?

Jeuk

                                                         Knobbelzwaan met jeuk aan z'n kop.

TU3zwart

 Vanmiddag aan de Hoofdweg, Mijdrecht, voor mij de 3e keer . In 2023 2x bij Molenland. Is geringd in Eernewoude op 13-12-2016 als vrouwtje juveniel. Twee jaar onder de radar gebleven. In 2019 een paar keer in Friesland, in 2020 in Duitsland . Pas in '22 aanwezig hier in de omgeving. En nu weer hier. Ze was even de vleugels aan het strekken toen ik de foto nam.

Gevangen.

 In de regen gistermiddag  een poos een vissende Grote Zilverreiger gevolgd. In een zijsloot langs de Gagelweg. Door de grote afstand voelde de reiger zich niet gestoord. Staan ze dichterbij dan vliegen ze snel op zodra de auto stopt. Deze scharrelde door de rietkraag aan de slootkant. Het verbaasde me dat de reiger zo vaak een duik in het water nam. Er zwemmen dus toch nog veel visjes waar hij op reageert.  Kikkers zullen wel slapen . 

Het lijkt me een voorntje, stekelbaarsjes zijn wat kleiner . Bij een duik  moest ik snel een aantal foto's nemen om de prooi op de plaat te krijgen. Ze slikken razendsnel een prooi door. Bij grotere prooien, zoals een mol of een muis,  haalt de reiger deze een paar keer door het water, dat glijdt wat makkelijker naar binnen.

Torenvalk met links witte ring FN5.

 Langs de Gagelweg zitten minstens drie verschillende Torenvalken. Al enkele maanden. Goed biotoop voor ze: geboomte, lantaarnpalen en vooral geliefd zijn de hekpalen. Zitten ze dichter bij de grond. Al een enkele maal een ring afgelezen. Geringd door de Vogelringgroep De Haar. Zie de website. Ik heb deze waarneming ook even naar Tijs van den Berg gestuurd, benieuwd of deze vogel daar ook vandaan komt. Ik heb bij de onderste foto de poten even sterk vergroot en wat licht toegevoegd. Zo werd de code leesbaar. Rechts zit een metalen ring.

Oude bekende R57lime

 Toch nog een halsring. Ik heb de indruk dat de Kolganzen al aan het wegtrekken zijn. Er zijn minder, of ze moeten ergens anders zitten, daar waar ik nooit kom omdat het ver uit de koers ligt. Zo reed ik vanmorgen over de A2 en zag tot mijn verbazing dat in de Waardasackerpolder, tegenover Abcoude,  duizenden ganzen zaten. Ik vermoed dat dat de populatie uit de Ronde Hoep of de Waverhoek is. 

Ik deed vanmiddag even een rondje door Demmerik en Oukoop, kleine groepjes. Door de Gagel, nauwelijks ganzen en zoals wel vaker zaten er toch nog vele in polder Derde Bedijking. Op grote afstand. Gelukkig, nu wel, kwam een helicopter me te hulp en gingen ze dichterbij zitten. Vanaf Molenland met moeite een groene halsring die uiteindelijk R57 bleek te zijn. Foto's voor de zekerheid. Deze ouwe getrouwe had ik hier ook op 9-12-23 langs de Hoofdweg, Mijdrecht. De meeste aflezingen waren hier. En nu dus weer hier.  De foto van 9 december is duidelijker.

Heksenkring?

 Op miin zolderraam, op het zuiden, groeien weelderig enkele korstmossen. Ik zie iets grappigs. Begonnen als een vlekje zijn ze in een aantal jaren uitgegroeid tot grote vlekken. Korstmossen groeien niet zo snel. Het valt op dat het binnenste deel, dus het oudste, bij een aantal verdwenen is. Zo is een cirkel korstmos ontstaan. Het doet me denken aan een heksenkring bij paddestoelen. Het oudste deel van de zwamvlok (mycelium) in de grond is dood daardoor komen de gevormde paddestoelen in een kring te staan. Ik denk dat zoiets ook bij deze cirkels van korstmossen is gebeurd. 

Onder de binoculair gelegd ziet het er zo uit:

Ik krijg van de determinatie-computer van waarneming.nl drie verschillende namen door: Bleek vingermos, Rond Schaduwmos en Stoeprandvingermos. Als ik de foto's bekijk in de Veldgids kies ik voor Stoeprandvingermos, misschien zit ik er helemaal naast.

Wie het weet mag het zeggen.

Overspronggedrag

 Een minuut hiervoor zaten ze , Smienten en Krakeenden , allemaal nog op het naastgelegen weiland. Foeragerend. Plotseling stoven alle eenden naar het water. Je ziet dat wel vaker. Wat de oorzaak is? Soms een roofvogel, Havik of Sperwer of Slechtvalk, maar vaak is geen oorzaak te vinden. Het vliegbeeld van een roofvogel in de verte is voldoende om ze in de sloot te krijgen. Of van een boer of een vogelaar. 

Een bijzondere vorm van gedrag is het poetsen en wassen van sommige eenden of ze gaan druk door elkaar zwemmen.  Een groep eenden die al langer in een sloot dobbert en slaapt heeft het niet. We noemen in de ethologie ( gedragsleer) dit gedrag overspronggedrag. De eenden waren aan het foerageren op het weiland maar moesten plotseling vluchten Twee tegenstrijdige gedragingen. De energie die voor beide gedragingen beschikbaar was "moet er toch uit" en daardoor ontstaat een totaal ander gedrag: poetsen en wassen. Bij de mens : achter de oren krabben, de neus wrijven. Dit overspronggedrag is ontdekt door prof. Adriaan Kortlandt die dit vond bij de Aalscholverkolonie in Artis.  Vanaf een bankje bij deze kolonie zag hij dat Aalscholvers in stressvolle situaties niet konden kiezen tussen vluchten of vechten, een totaal ander gedrag vertoonden , ze gingen hun veren schikken of verzamelden takjes voor het nest.

Dit bankje wordt dan ook  het "Oversprongbankje" genoemd. Het staat bij de Aalscholvers.

Groot beeld alleen op laptop.

Grote Canadese Gans.

 Minstens zo zeldzaam als de Toendrarietgans, maar de Grote Canadese Gans heeft niet de status en het aanzien van een Rietgans. Hij is "maar" een ontsnapte voliere-of parkvogel.  In het wild komt íe alleen voor in Canada en Noord-Amerika. Toch worden de aantallen hier steeds groter en zijn er overal kleine populaties ontstaan. Zo ook een kleine groep in de Bovenlanden jarenlang. Elk jaar enkele vogels meer. Het broeden heeft succes. Ik miste de groep de laatste maanden, maar ik zag op waareming.nl dat de groep de laatste tijd bivakkeert aan de overkant van de Kromme Mijdrecht, ook Bovenlanden genoemd. Soms zijn ze alleen of samen in een heel ander deel van het Groene Hart, zoals deze in polder Demmerik. Je kunt ze makkelijk herkennen aan de roep als ze overvliegen, een nasaal trompetterig geluid. 

Ze vermengen zich regelmatig met onze eigen zwart-witten: met de Brandgans, met de Rotgans. Allerlei bastaarden kunnen er ontstaan. 

Een oudje

 Prachtig zoals de kop van deze paal op een dam in Demmerik  is toegetakeld door de tijd  en het weer. In  het midden de staaf van het kernhout, hier is ooit de groei begonnen. De houtvaten  zijn afgestorven naarmate de boom ouder werdt. Rondom het kernhout heb je het spinthout, levende houtvaten, waardoor transport plaats vindt van water en voedingsstoffen uit de grond naar de rest van de plant zoals de bladeren.. De wat oudere vaten in het spinthout dienen als opslagplaats voor bijvoorbeeld  hars. In een jaar worden houtvaten gevormd , in het voorjaar en zomer grote en wijde houtvaten , in de herfst en winter steeds kleinere vaten  en dikkere celwanden. Dan staat de groei stil. Dit noemen we een jaarring. De randjes die je ziet bestaan uit herfsthout, wat daar tussen zat is het voorjaars- zomerhout. 

In Zeeland is vorig jaar een proef  gedaan om Scholeksters in een kistje op palen te laten broeden. Resultaat??

Van wie ik deze foto van de Scholekster broedend op een paal heb ontvangen weet ik niet meer. In ieder geval een plaatje!!