Bijvangst

 Ik zocht naar een Kuifeend. Een mannetje zwom verdacht zenuwachtig in de wetering. Dat gedrag wordt opgewekt door een vrouwtje dat een nest gebouwd heeft langs de slootkant. Zij hoeft zich maar uit het nest te laten glijden of ze zwemt in de sloot. Ook Wilde Eenden zitten meestal langs de slootkant, de andere soorten als Krakeend, Slobeend maken het nest meestal ergens midden op het grasveld. Bijna niet te vinden. Je moet al bijna in het nest stappen of de eend van het nest jagen om de plek vast te kunnen stellen. Tot mijn verbazing vond ik dan vanmiddag ook een nest van een Slobeend vlak langs het water. Gebeurt niet vaak. In de kijker was het een Slobeend.

Je kunt nog aan een ander  verschijnsel  zien dat dit het nest van een Slobeend is: als het eendje plotseling verstoord wordt laat het de poep  lopen. Het is meer een straal die soms gericht op de aanvaller wordt. De eieren zien er smerig uit. En de geur, zeg maar stank !! Ik heb eens een collega-vogelaar mee gehad. Hij wilde wel eens het weidevogelbeheer meemaken. Wel het hoogtepunt was een Slobeend die hem onderscheet. We moesten in dezelfde auto naar huis. Wat een stank!!

Een nest vol jongen.

 Ik wist dat er op perceel 5 jonge Kievieten zaten. Moeder Kieviet riep ze voortdurend met zachte geluidjes, nauwelijks hoorbaar. Ik had twee in de gaten. Na met een ander perceel bezig geweest te zijn, was ik terug bij 5. Er kwam een heel klein koppie tevoorschijn dat steeds groter werd en de kop van een volwassen Kieviet bleek te zijn. Was dit de moeder Kieviet ? Ze zat heel laag, toch geen broedende Kieviet? Ik had hier wel vaker een vrouwtje zien opvliegen. Toch voor de zekerheid even kijken. Ze vloog direct op en hoorde ik de klagende geluiden, dus toch de moeder van de jongen. Het bleek dat ze door het slechte weer (?) de jongen had beschermd. Goed tellen……..4 jongen , bij elkaar. Pracht gezicht, ze bewogen geen veer.

Open en bloot

 Vanaf de weg te zien! Als je weet waar je moet zoeken. Deze foto is genomen vanuit de auto met de telelens op 400 mm.  Maar zo bloot zitten Kievieten nooit, bijna altijd geheel weggedoken. Nou hoeven ze daar ook niet veel moeite voor  te doen, het gras is omstreeks deze tijd behoorlijk lang. Ik denk dat er al gemaaid zou zijn als het land niet zo nat was. De neststok staat erbij om aan de maaiers aan te geven dat er een nest ligt. Ik zet de stok altijd tussen het nest en de boerderij. Dit nest ligt op een perceel dat onder bepaald beheer valt . De groei van gras is hier minimaal.

Zomertaling

 Vanochtend had ik een mannetje Zomertaling in de telelens, dat zag ik pas thuis bij het verwerken van de foto’s. Als je de foto sterk vergroot zie je de witte wenkbrauwstreep, duidelijk mannetje Zomertaling. De foto was met tegenlicht vandaar de slecht kwaliteit. Het mannetje vertoont het typische eendengedrag als zij zit te broeden. Zeer waakzaam in een naburige sloot. Bij verontrusting gaan ze cirkels rondom vliegen.Zoals een Slobeend dat doet.

Verder gezocht naar een Tureluur , onvindbaar als je niet precies ziet waar ze opvliegt. Wel een stok gezet en bij een tweede keer opvliegen op dezelfde plek mag je van een broedgeval spreken en hoef je het nest niet te vinden! Is toch de afspraak?

Torenvalk jaagt op grotere vogels?

 Foto zat in een andere camera , ik wil het toch  even laten zien. Ik vind het zo zielig. Watersnippen rusten en slapen overdag in de slootkanten en gaan ‘s nachts foerageren. Ik heb dat regelmatig waargenomen met de camera-val bij ons plasdras. Als enige vogelsoort  worden ze niet afgeschrikt door het infra-rood van de camera.

Dan een andere zaak, ik realiseer me dat plotseling. Worden prooien van zulke grootte wel vaker door Torenvalken geslagen? Ik moet daarbij denken aan de plukresten  van Tureluren, waarvan ik twee keer het afgelopen seizoen de overblijfselen vond. Nog nooit eerder waargenomen. Is dit ook het werk van dezelfde Torenvalk? Gespecialiseerd in grotere vogels. In Vögel Mitteleuropas (Glutz und Bauer)  staat de    Houtduif als grootste vogel genoemd. Maar dat zijn wel uitzonderingen. Wie weet wat we nog meer vinden.

Predator met prooi.

Ik was vanmiddag nog geen twee minuten in de wei of mijn aandacht werd getrokken door een stel Kievieten die duikend  tekeer gingen boven een bepaalde plek in de slootkant. Typisch gedrag om een predator te belagen en desnoods weg te jagen. Ik verwachtte elk ogenblik een Wezel of een Hermelijn  boven de ruigte te zien. Maar niks geen kop. Op een geven ogenblik dacht ik een vogel te zien die wat te pakken had, waarschijnlijk een jong kuiken. 

Wat er tevoorschijn kwam was een Torenvalk! Nog nooit meegemaakt dat een Torenvalk een jonge Kieviet te grazen nam. Gelukkig kwam de valk met de prooi in zijn klauwen naar mijn kant van de wetering.Ik liep er achteraan, de valk kon de prooi nauwelijks tillen. Dat is geen jonge Kieviet, die zijn nog niet zo groot.                                                               

De valk ging zitten, ik joeg hem op, op een gegeven ogenblik liet de valk de prooi liggen en kon ik ‘m oprapen. Het was een Watersnip!!!! Het arme beestje was nog warm, ik heb de snip onder de Brandnetels gegooid.

Rosse metselbij

 Afgekomen op het mooie weer zat deze Rosse Metselbij  op een struik in het zonnetje . Lekker opwarmen zoals zoveel insecten doen. Een Metselbij heeft de naam te danken aan het metselwerk dat hij levert in een gangetje in een boom of in een  stengel. Bijvoorbeeld in insectenhotels ziek je ze vaak. Er wordt  een  ei gelegd , het gangetje wordt afgesloten , een volgend ei wordt gelegd, gangetje afgesloten net zolang de hele gang dicht zit. Van buiten wordt dan wat extra metselwerk geleverd.

Fuut

 Een watervogel in het bos !!?? Hoe kan dat? Deze Fuut is vanaf de Korenmolenweg,  die langs het Donkereindse Bos loopt, te zien . Hij/zij is duidelijk aanwezig, niet verborgen in het riet maar aan de rand, zodat ze een goed zicht heeft op de omgeving en wat daarin veranderd. Let op dat oog, hoewel ze lijkt te slapen neemt ze alles waar. Haar nest bestaat uit wat verzamelde dode waterplanten, ze zit op een eilandje. Zodra ze het nest verlaat dekt ze de witte eieren toe met wat dode planten. Daardoor zien de eieren niet uit, goor en smerig. Binnenkort zwemmen de gestreepte jongen mee of liften mee door op de rug onder de vleugels te klimmen. Mooi gezicht.

Jonge Kievieten.

Het eerste Kievietsnest is uit, de ouders vliegen om je heen en maken de kenmerkende geluiden waaraan je kunt horen dat er jongen zijn. Ze vinden in het lange gras is onmogelijk, door de alarmerende geluiden van de ouders drukken  ze zich en zijn echt onvindbaar, terwijl ze toch in de buurt zitten.  Bij slecht en koud weer schuilen de jongen vooral in het begin nog onder de vleugels van de ouders. Maar hun kostje moeten ze zelf zien te vinden. Alleen de Scholekster voedt de kuikens nog. Behalve aan de geluiden kun je ook aan het nest zien dat de eieren uit zijn: de eierschalen zijn verpulverd en de schilvers liggen op de bodem van het nest. Grutto’s brengen lege eierdoppen een eindje weg, Kievieten  doen dat niet. Op de foto zijn de schilvers duidelijk te zien.

Hollandse kant.

 Jac. P. Thijsse noemde het Fluitenkruid Hollands Kant. Hij zal daarmee niet de kanten van de wegen, fiets- en wandelpaden en dammen tussen de weilanden hebben bedoeld maar ik denk aan de weefmethode door kantklossen. Daarbij ontstaan bijvoorbeeld de mooiste bloemfiguren, figuren die je ook kunt ontdekken bij het Fluitenkruid. Het gaat deze dagen volop bloeien Gelukkig wordt het op steeds minder plekken gemaaid, het hoort echt bij het voorjaar. Het kan slecht tegen belopen en daarom groeit het vooral op niet belopen paden en plekken.

De Blauwjantjes zijn er weer.

 Je kunt erop wachten, maar half april verschijnen hier de eerste Zwarte Sterns (Blauwjantje is hier de volksnaam). Ik had er vanmiddag drie boven het nu droogvallende plasdras.  Ze zwerven in deze polder en kunnen kiezen uit een aantal kolonies die we, van de agrarische coöperatie Rijn, Vecht en Venen, uitgelegd hebben in de vorm van meestal 10 vlotjes. Op deze vlotjes , die aangekleed zijn met wat aarde met wat planten , een volkstuintje noem ik het altijd, gaan ze nestelen en broeden.  Het gaat in polder Demmerik om plm. 10 kolonies. Ze komen van ver, er is wel eens een op de Vinkeveense Plassen geringde Zwarte Stern teruggemeld uit Namibië. ( mond. Jan vd. Winden). Het zijn echte gezelschapsvogels,  je zult niet gauw een solitaire broedvogel vinden. 

Verder op het plasdras 2 Bosruiters en een Gele Kwikstaart. De Kieviet die ik gister vond met twee eieren was druk bezig met het nest en zal morgen of overmorgen wel gaan broeden.

Bijvangst

 Al zoekende naar nesten van weidevogels, vanmorgen weer een Kievietsnest met twee, kom je plotseling een nest tegen van bijvoorbeeld een Wilde Eend. Ze zit daar eenzaam en verlaten in de slootkant. Onbeweeglijk , afwachtend welk onheil ze zal ondergaan. Wel van mij geen enkele, maar één stap verder en weg vliegt ze . Dichtbij de wal in . Ze heeft geen tijd gehad om de eieren toe te dekken. Het nest is al rijkelijk gevoerd met donsveren, dat betekent dat de broedtijd er bijna op zit. Bij het begin van broeden bestaat het nest alleen uit strootjes , naarmate de broedtijd vordert plukt ze steeds meer dons uit haar borst. Het ga je goed. 

Smalle Randwants

 Vond ik vorige week de poepetende Grauwe Schildwants, gister de Smalle  Randwants.  Hoewel je er echt naar moet zoeken is het een  vrij algemene wants. Komt overal in ons land voor. Te herkennen aan de hoekige schouders en aan de egaal gekleurde oranjebruine poten.  Lijkt veel op andere randwantsen. Overwintert als adult, vandaar dat ze nu al tevoorschijn komen.  Zat , bijna uiteraard, in de Gele Kornoelje.

Toch wel

 Een paar dagen terug schreef ik over een Grutto die bovenop , en niet erin , het nest zat. Ik heb toen op die plek gezocht met als resultaat een nest wat ik langer gezien had. Maar een paar dagen later zat er nog steeds geen ei in. Mogelijk heb ik de boot gemist en heb het juiste nest niet kunnen vinden. Gewoon over heen gelopen. Maar vanmiddag zat de man weer in dezelfde buurt dus heb ik daar op die paar vierkante meters gezocht en ziedaar een nest met drie eieren. Zo zie je dat je met een levenslange ervaring  toch nesten mist, maar dat neem ik mezelf niet kwalijk. 

Verder vond ik op een ander perceel een broedende  Kievit die pas op het laatste ogenblik weg vloog. Is dus ver heen. Ook eerder gemist.

Ooievaar (kopfoto)

 Nog nooit meegemaakt een Ooievaar in het plasdras. (Zie kopfoto). De vogel waadde een stuk door het water om voedsel te zoeken, maar vond niks van zijn gading. Ging toen toch  maar op de vleugels en vloog weg. Het weglopende water van de opvliegende poten was fotografengeluk.

Copulatie

Bij vogels is het vooral het mannetje dat actie onderneemt om een vrouwtje zover te krijgen dat ze wil paren. Een mannetje Kievit vertoont fraaie baltsvluchten, komt dan aanvliegen laag over de grond en strijkt neer op het vrouwtje, als ze tenminste wil, copuleren binnen een paar seconden en vliegt en loopt hij weer weg. Soms gaat hij even bij het nest kijken en gaat verder met baltsen of strijkt op een bepaalde plek neer. Dat gebeurt een aantal malen per dag.

Een Tureluur is een heel ander verhaal: mannetje en vrouwtje scharrelen al een poosje bij elkaar in de buurt, komen dichterbij , het mannetje raakt opgewonden en begint minutenlang achter het vrouwtje  met trillen van de omhoog geheven vleugels (zie foto), daarbij zachte geluiden uitstotend. Tenslotte springt hij bovenop het vrouwtje en proberen ze te copuleren. Door de lange poten is dat een wankele bezigheid en kan het even duren voordat het gelukt is. Na de daad gaan beide vogels veren poetsen. 

Vandaag….

 Vanmiddag weer eens een Zeearend boven polder Demmerik. Alles wat maar kon vliegen ging de lucht in. Op de foto wordt de Vliegende Deur aangevallen door een Kleine Mantelmeeuw. Hij verdween richting de Gagel zoals altijd.

Vanochtend m’n eerste Grutto- nest gevonden. Werd tijd. Twee eieren, zij was in de verte met het nest bezig. Het nest waar ik gister over schreef lag er nog leeg bij. 

Op zoek naar het nest.

 “Is dit wel een goeie plek, lieverd” schijnt zij(rechts) te vragen aan hem(links).Trots laat hij het nest zien waar hij zo z’n best heeft op gedaan. Zij zit op het nest in plaats van erin. Dan zou ze nu al met het wat langere gras onzichtbaar zijn. Ze hadden moeite het terug te vinden, dat zie je wel meer bij weidevogels als ze pas beginnen met de eierleg. Je ziet ze zoekend heen en weer lopen. Plotseling vinden ze het het. Bij  langer  broedende vogels loopt er vaak een paadje naar toe. Ik had het nest al gevonden en was verbaasd dat de Grutto’s zo snel terug waren in de buurt van het nest en het gingen zoeken. Hier ligt vandaag of morgen het eerste ei in.

Wakker door het warme weer.

 

Ik had het vorige week al voorspeld, door het warme weer zouden er meer insecten in de tuin te bewonderen zijn.  Die voorspelling klopte aardig: veel Lieveheersbeestjes , allerlei zweefvliegen , een Kleine Bijvlieg ,  enkele Citroenvlinders en de eerste wantsen in de Gele Kornoelje.  

Met de Grauwe Schildwants was weer iets aan de hand: hij zat weer poep te eten. Vorig jaar 17 mei ook al opgemerkt. Op bovenstaande foto is duidelijk te zien dat de wants zit te eten van de witte vogelpoep, het witte urine gedeelte . Ik ben er nog steeds niet achter wat de bedoeling is van de ze handeling. Er zullen waardevolle stoffen in de urinezuur zitten die van belang zijn voor de wants. Ik zoek verder.

Slakken

 

    

Een paar jaar geleden zag je dit verschijnsel niet, Kievitsbloemen die opgegeten werden door slakken. Ze hebben dit echt de laatste jaren ontdekt. Maar hoe ik ook zoek, ik vind geen slak terug in de ruigte onder planten. Ze moeten ‘s nachts wel een grote afstand afleggen om bij hun voedsel te komen. Ik zal vannacht eens zoeken.

Dansmug onbekend.

 Ondanks het koude, regenachtige weer begint het kleine insectenspul toch te komen. Als morgen de temperatuur even omhoog schiet moet je eens opletten wat er allemaal tevoorschijn komt. Vanmiddag zat dit insect op de schuur. Er waren meerdere van deze soort. Het is een dansmug, maar verdere determinatie tot de soort mislukt zonder een microscoop. De voorpoten hebben ze naast lichaam omhoog en naar voren, steekmuggen hebben de achterste poten omhoog. Verder is achterlijf geel met zwarte banden . De tasters zijn bij dit mannetje enorm geveerd.

Wulp

 Voordat ‘ie verder trekt eerst een flinke wasbeurt in het plasdras. Wulpen zijn hier in de winter in grote getale, maar in het broedseizoen gaat het niet best met de grootste steltloper van ons land. Voornamelijk in de duinen van de Wadden en in de Delta. Verder hier in het Groene Hart  rond de Nieuwkoopse Plassen . In het gebied van  Rijn, Vecht en Venen komt de Wulp nauwelijks tot broeden.

Hoog gezeten.

 Geen mens die haar in de gaten had, een broedende Wilde Eend in een pas geknotte Knotwilg nabij de Boterwal. Als op een troon zit ze de dagen uit die voor het broeden staan. Ik was daar met de hele familie en de kleinkinderen zochten naar Paaseieren. Traditie. Maar Sneuper zocht ook naar broedende eenden, zowel in de walletjes als in de bomen.  Kwam al gauw de vraag hoe die kuikens  beneden zouden komen. Gewoon springen. Het zijn bijna parachuutjes als ze naar beneden dwarrelen. In mijn jeugd had mijn vader altijd enkele eendenkorven. Één daarvan werd in een boom boven het water gehangen. Tegen de tijd dat ze uitkwamen stond de hele familie de beestjes aan te moedigen om te springen. Daarbij kwamen ze direct in het water terecht. En zwommen gelijk met de moeder-eend mee. 

Aan de maaltijd

 Gister zat er zowaar een Kleine Mantelmeeuw bij het plasdras . Dat doen ze niet zo gauw, er is niks te halen voor ze. Deze had echter de prooi bij zich, ik denk een Brasem te zien bij vergroting aan de wat spitse staartvinnen. Hij had er een hele klus aan. Wat me opviel was de rode ring om de rechter poot, deze soort wordt dus ook al geringd. Erg onduidelijk is de metalen ring aan de andere poot te zien en ik vermoed dat de letter C op de rode ring staat. Ook na bekijken van andere foto’s. Waarschijnlijk in Engeland geringd.

Zeearend en Bruine Kiekendief vr.

 Ik stond nauwelijks stil toen alles de lucht in ging. Eenden, vooral Krakeenden, Smienten zijn grotendeels weg, Grauwe Ganzen en Nijlganzen. Paniek alom. Dat betekent altijd een Zeearend. Hij kwam recht op me af vliegen. Ik deed nog een poging om de camera klaar te maken, maar te laat. Hij verdween richting de Gagel, zoals bijna alle Zeearenden die ik hier in Demmerik heb gespot.

Even later een Kiekendief. Het bleek de Bruine te zijn, een vrouwtje. Zie foto.  Broedt hier in het reservaat. Alle broedende en bijna broedende weidevogels gingen achter haar aan. Ze werd weggejaagd.

Zamioculcas

 Vandaag geen bezoek aan mijn weidevogelgebied, het is me te mistroostig. Bovendien is er, dacht ik, de afspraak dat je bij regenachtig weer geen bezoek brengt aan je weidevogelweilanden. Om de verstoring niet nog groter te maken. Dus ben ik op een ander onderwerp aangewezen om over te schrijven: dat lukt wonderwel.  Ik heb maar een paar kamerplanten, een Monstera (Gatenplant), een Sanseviria (Vrouwentong) en twee Zamioculcas ( ZZplant of  Emerald palm) . Deze laatste groeien tegen de klippen op en laten blijken  goed te worden verzorgd. Dwz 1x in de 14 dagen een plonsje water. Meer niet want anders groeien ze nog harder. Wat schetst mijn verbazing dat er één gaat bloeien. Een Aronskelk in het klein. Ze zijn dan ook familie van de Aronskelken. In de vakliteratuur van kwekers staat dat het niet vaak voorkomt dat ze binnenshuis bloeien. En, nou komt het, dat de bloei een gevolg is van verwaarlozing!! Die kan ik in m’n zak steken.

Gelukkig kom ik een andere website tegen waarin de bloei een gevolg is van ideale omstandigheden.  Ze zijn het wel vaker oneens die kwekers. 

Haas

 Weer een schedel, nu van een Haas. Gebleekt door de zon, hij ligt er al langer. Verder nog wat gebleekte botjes. De schedel heeft nog een snijtand, hoektanden ontbreken bij een Haas en dan komen de maalkiezen. Hiermee wordt het plantaardig  voedsel gemalen. In de neusholte zijn de fijn vertakte beenbalkjes zichtbaar, hierop zit het reukzintuig gespannen. Een Haas kan goed ruiken. Verder vallen de grote oogkassen op, hij heeft ook grote ogen. 

Vierde Kievietsnest

 Vanmiddag het vierde Kievietsnest gevonden, ik zag het koppie boven het gras. Zit ook al te broeden. Ik heb nog niet vaak meegemaakt dat er in maart al Kievieten zitten te broeden. Nest no.2 was gepredeerd, waarschijnlijk door een Kraai , te zien aan de beschadigingen aan het ei dat nog in het nest lag. Jammer, maar dat is de natuur. Nu wordt het tijd voor de Grutto’s, ik zie nog niet veel leven in de brouwerij. 

Zag boven het reservaat een man en een vrouw Bruine Kiekendief. Ook terug. Verder her eerste riedeltje van een Rietzanger.

Weer een Blauwe.

 Vanmiddag weer een Blauwe Kiekendief  in Demmerik. Werd fel aangevallen door Kievieten en een Grutto.

Leven en de dood.

 Ook in deze tijd kom ik, elke dag dat ik in het veld ben, de dood tegen: planten die afgestorven zijn en wachten op het voorjaar dat ze weer kunnen  uitlopen,  kreeften die in een soort smidse ( “werkplaats” van een predator ) uit elkaar gesloopt zijn om hem toegang  tot de spieren en de darm te geven,  eergister ontdekte ik in de ruige begroeiing van een dam tussen twee weilanden een dode haas die zich teruggetrokken had om te sterven en overal restanten van vogels die geslagen zijn . Vaak zonder de kop, een enkele keer met, maar met een hoop veertjes waarin nog restanten zitten van de darmen en zoals op de foto een enkele poot. Dit is de poot van een Redshank in het Engels , bij ons een Tureluur. Ik heb nog niet vaak de  restanten van een Tureluur gevonden, een soort die moeilijk te vangen is gezien de snelheid waarmee de Tureluren kunnen vluchten.  Dan moet je als roofvogel van goede huize komen. Ik denk dat alleen een Slechtvalk   of een Havik zo’n klus  kunnen klaren. 

Broeden!

                                    De volgende  Kieviet kan gaan broeden, nu nummer drie nog.

Buizerd op bezoek.

 Ik had eergisteren een dode eend neergelegd voor de camera. Ik vond hem als verkeersslachtoffer op de Ter Aase Zuwe. Hier komen vast de Zwarte Kraaien op af die hier rondzwerven, dacht ik. Dat klopte , maar leuker vond ik het bezoek van een Buizerd. Van de eend bleef weinig over. 

Kopfoto

                                                     Een broedende Kieviet zit laag op het nest.

Grutto’s op het plasdras.

 ‘s Nachts is het druk, overdag komt er nu en dan een vogel voorbij. Dat ik twee Grutto’s tegelijkertijd film is een uitzondering. Overdag zien ze de camera niet staan. In de nacht zie je de vogels reageren op het infrarood van de camera. Behalve de Watersnippen, die zijn  niet bang of ze zien het niet.

Groot beeld op de laptop.

Sporenkapsels.

 Dit zijn de sporenkapsels van een peermos. De juiste soort kan de determinatiecomputer niet geven. Als de sporenkapsels rijp zijn gaat het dekseltje van het sporenkapsel af. Hier zijn dat de bruine puntjes die naar beneden zijn gebogen. Sporen worden verspreid door de wind, die zijn zo licht en klein dat je ze met het blote oog niet kan zien.  Sporen worden gevormd door geslachtelijke voortplanting bij de bladmossen. er is dus sprake van een vrouwelijke en een mannelijke cel die samensmelten en daarna o.a. de sporen  vormen. 

Derde nest met drie

 Vanmiddag derde Kievietsnest met drie eieren. Morgen of overmorgen heb ik dan drie Kievieten aan het broeden. Half april uit, wel vroeg. 

Kievietsbloemen weer vroeger

 

Veel bloemen bloeien elk jaar wat eerder, dat is een algemeen bekend feit. Ook bij mij bloeien de Kievitsbloemen elk jaar wat eerder. Op de bovenste foto het bosje Kievietsbloemen nu, op de onderste foto hetzelfde bosje twee jaar terug. Genomen op dezelfde datum. 

De Kievietsbloemen die in het wild groeien bijvoorbeeld  langs de TerAase Zuwe en de Boterwal steken nauwelijks hun kopje boven de grond uit. Hoe dat kan? Misschien de temperatuur. In de tuinen bij de huizen misschien toch een paar graden gemiddeld hoger. 

Een Kieviet met één.

  

 Vanochtend een tweede nest: een Kieviet met één ei. Ik zag ‘m bezig met het nest, strootjes plukken. Snel peiling genomen ( een beetje rechts van de vlag bij de sluis). en toen toch nog even zoeken. 

En koud dat het was!

Schedel

Het gebeurt niet vaak dat ik een schedel aantref bij een opgevreten vogel. Meestal liggen er wat botten en vaak ook een paar vleugels. Bij dit slachtoffer lag wel een schedel en mooi gebleekt. Dat betekent dat de vogel al een poos geleden is geslagen en de zon de blekende werking heeft gedaan. De onder snavel ontbreekt wel, je kan niet alles krijgen. Als je goed kijkt zie de gaatjes in de top van de snavel, hierdoor lopen de zintuigcellen van het tastorgaan waarmee de eend voedsel zoekt. Welke eendensoort het geweest is kan ik niet zeggen, het lijkt me wel een grotere eend geweest.

                                                                                                                                                   

Ruzie

 Het begint met elkaar in de veren vliegen en schijnaanvallen doen bij de Grutto’s die hun territorium willen vestigen. Gewoon last van de hormoontjes. In dit vroege stadium raken ze elkaar nog niet aan, dat komt nog. Hun territorium zal ergens anders zijn, hier is het plasdras. Maar het gaat ook niet om de plek, het gaat om de status die je moet bevechten in de groep.

Kraamwebspin

 Van mijn jongste zoon kreeg ik een foto van spin bij hem uit de schuur. Laat ik nou precies dezelfde spin ook bij mij op de schuur zien. Dit prachtige beest is een Kraamwebspin. Om tot paren te komen maakt pa een lekker kadootje voor ma, een ingepakte prooi. Als ze gaat eten grijpt pa z’n kans en paart met haar. Dan komen de eitjes die zij bewaart in een witte cocon onder haar poten. Tegen de tijd dat de eitjes uitkomen maakt zij een dakvormig web waaronder de jongkies  geboren worden. Een kraamweb , vandaar de naam. Kenmerkend zijn verder de twee paar poten die gezamenlijk naar voren staan en de lengtestreep over het gehele lichaam. 

Lieveheersbeestje gehandicapt.

 Zomaar een gehandicapt Lieveheersbeestje, het rechterdekschild was er af. Hij kon ook niet meer vliegen. Met de andere vleugel probeerde hij het wel, maar het ging niet. Ik kon het niet over m'n hart verkrijgen om hem uit zijn lijden te verlossen.

Kieviet op 4 eieren

 Vandaag had de Kieviet van gister 4 eieren, die gaat dus broeden. Zij zat er al steeds op, toen ik het weiland binnen kwam was ze ook zo verdwenen. Een Kieviet broedt 25-29 dagen , dat is zo om en nabij de 15,16,of 17e april dat ze uitkomen. 

Mijn eerste 2024 nest.

 Vanochtend m’n eerste nest gevonden in mijn weidevogelgebied: een Kieviet met drie eieren. Ik zag haar zitten op het nest druk strootjes smijtend. Aan de lage houding kun je zien dat ze op het nest zit. Een peiling genomen ( kijk wat er op de horizon recht achter het nest zit of staat vanuit  je sta-of zitplaats.) Deze  vinddatum is voor mijn doen vroeg, de meeste eerste eieren in die 22jaar dat ik bij Gijs, mijn weidevogelboer,  loop , vond ik in de eerste week van april. Alleen in 2007  was het op 14 maart.

  

Scholekster

 

Nu de Bonte Piet nog en dan heb ik de 4 bekendste weidevogels gehad waarbij ik over de naam schreef. Drie namen zijn klanknabootsend, dat kun je van Scholekster niet zeggen. Ik heb het bekende boek van Klaas J. Eigenhuis, “ Verklarend en etymologisch  woordenboek van Nederlandse vogelnamen “  er op nageslagen. Kort gezegd:  Schol komt waarschijnlijk van het woord schelp, het voedsel van veel Scholeksters op het Wad. Ekster heeft te maken met het zwart-witte verenkleed, een Ekster heeft dat ook. De naam Bonte Piet gebruikten we in de jeugdbonden, waarbij Piet wel klanknabootsend klinkt.

Het boek van Eigenhuis is waarschijnlijk antiquarisch nog wel verkrijgbaar. Zeer de moeite waard.

Spiegelen

 Overal zie je gepaarde vogels. Wilde Eenden al bijna een half jaar. Ik denk dat er al behoorlijk wat legsels deze weken gevormd worden.  Futen zijn nog niet zover, de eerste uitingen van  de balts kun je al wel bij ze waarnemen. Ze spiegelen hun baltsgedrag en/of  ze baltsen vaak synchroon . Gaat de één  de borstveren  poetsen dan doet de ander dat ook, Zie foto. Gaat de één draaien met de kop, dan doet de ander dat ook, meestal de andere kant op. Uiteindelijk is het ultieme gedrag, over enkele weken pas, dat beide vogels tegenover elkaar omhoog komen uit het water, de halzen strekken  en dan heftig draaien met hun kopjes. Een pracht gezicht.

Tureluur

 

Ook Tureluur is een klanknabootsend woord,   een onomatopee,  zij het niet zo duidelijk als een Grutto en een Kieviet. Je moet de vogel horen roepen om de naam Tureluur in de roep te herkennen, tju-lu-lu  . De klank uu valt iedereen op, de  meeste volksnamen hebben de uu klank: Tuut, Tutering, Tutling, Tjirk. Grappig: in het Engels geen klanknabootsing maar gewoon Redshank( zie foto)

De Tureluur behoort tot de familie van de ruiters: Groenpootruiter ( roep tuut,tuut,tuut  3x),  Zwarte Ruiter (tjewiet), Poelruiter en Bosruiter zijn zeldzamer. Een ander familielid zonder de achternaam ruiter is het Witgatje.

Eerste bloei.

Paarse Dovenetel

 Dotterbloem

Wat krijgen we nou ?

 Stomverbaasd (antropomorfisme?) kijkt de Witte Kwikstaart naar me als ik  een paar foto's van het beestje maak. Ze zijn er weer, terug van weggeweest. De meeste kwikstaarten uit ons land trekken weg naar het zuiden. Er zitten doortrekkers uit het noorden bij. Vogel van het platteland, ook aanwezig in bebouwing, maar ik ken de soort eigenlijk alleen uit de weilanden en de boerenerven. Daar waar insekten zijn. 

Het zwarte petje bovenop het kopje is nog net met een streep zwart te zien, het petje loopt door tot in de nek. Een direkt familie-lid is de Rouwkwikstaart, ook wel als ondersoort genoemd, deze kwikstaart heeft veel meer zwart rond de kop, meer in de nek en onder de kin. Broedt vooral in Groot-Brittanie, alleen in het voorjaar waargenomen in ons land. 

Weer eens Kapjesvingermos.

 

De twee soorten korstmossen, Groot Dooiermos (niet op foto) en Kapjesvingermos,  in mijn Rode Hazelaar groeien, niet spectaculair, dat doen korstmossen niet, maar nu wel duidelijk zichtbaar. Het gaat om enkele mm. per jaar. Ook  is het gefotografeerde deel behoorlijk ver in ontwikkeling. Je ziet in dit stadium  duidelijk de stekelachtige uitsteeksels, dit zijn de zgn. ciliën. Ook wel trilharen genoemd maar voor de echte  trilharen heb je een microscoop nodig. Deze zitten bijvoorbeeld in de longen waar ze ervoor zorgen dat stof en slijm in de richting van de keel worden getrild. De ciliën van een korstmos trillen niet, het zijn bundels hyfen ( schimmeldraden) en hebben een functie bij de voortplanting.