vrijdag 23 november 2018

De Rietkip.


Op een boerenerf langs de Proostdijerdwarsweg. Een paartje Waterhoentjes met jong. Hier één van de ouders met dat jong. De oudervogel met een fel groengele snavel met daarboven een rode bles, i.t.t. de Meerkoet die een witte heeft  ( zie logje 20/11) Vaak zitten ze op dezelfde plekken  met water, maar vooral ook riet en over het water hangende struiken. Ik denk dat ze in het riet slapen, waarin ze met hun speciale poten makkelijk hun weg kunnen vinden. Geen zwemvliezen, ook niet zoals de Meerkoet gelobde tenen heeft. Hun staartje gaat vaak op en neer zodat ook hun "achterlicht", de witte aarsstreek, zichtbaar wordt. Gemakkelijk als je jongen in het donkere riet achter je aan zwemmen. Denk hierbij aan het Ree in een donker bos. Die heeft een witte spiegel op z'n kont.
Het jong is nog niet zo uitgetekend, geheel grijs. Maar al wel een wit achterlicht. Ze zwemmen schokkend met een knikkende kop.
Veel volksnamen wijzen op water, riet en een kipachtige: Waterkip, Rietkip, Reidhintsje,Waterhinneke.

Goed weekeinde.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten