woensdag 28 februari 2018

Ganzen genoeg, maar...

Ik ging gister voor de Grote Zilvers, dat werd op een waarschijnlijk zieke na, niks. Echter, ganzen des te meer: ik heb niet elke groep geteld, maar ik schat het aantal dat momenteel in de Ronde Venen verblijft op plm. 10.000.
Grappig, ik kreeg gister een reactie van Marianne W. op m'n logje: zij had zondag wel veel Grote Zilverreigers en geen ganzen. Twee dagen later is het omgekeerde het geval. Grote groepen, een paar duizend,  in de Gagel, een 500 in Demmerik in het weiland waar ik over een paar weken weer het weidevogelbeheer doe, een paar duizend in de Bovenlanden, een paar duizend in Molenland en hier en daar wat kleinere groepen. Helaas allen op grote afstand. Met veel moeite kreeg ik uiteindelijk 3 halsringen te pakken. Wat later in de ochtend werd aflezen moeilijker door de luchttrillingen. Ik dacht dat die alleen voorkwamen met warm weer,  maar nu met vorst dus ook. De zon krijgt al weer meer kracht.
Bij Gijs, mijn weidevogelboer in Demmerik, las ik GU9zwart . Op 7-11-2013 geringd in Eemnes. Is in januari 2016 twee keer in Vlaanderen , Belgie afgelezen.
In de Bovenlanden veel Kollen met hier en daar wat Brandjes ( Brandganzen) Ik zag HZG of was het een 6. De laatste letter of cijfer wordt tijdens het grazen vaak afgedekt door de halsveren. Ik heb beide ingevoerd en het bleek dat het een 6 was: dus HZ6zwart. Op 21-12-2013 geringd in Maren-Kessel. De afgelopen maand in het Utrechtse, vooral in Schalkwijk, afgelezen door Sjerp Weima, collega weidevogelbeheerder,  en nu hier.
Vanaf Molenland zit je alsop een tribune: duizenden in de richting van de Hoofdweg. Met moeite NS1zwart . Op 27-1-15 geringd in het Friese Skarsterlân. Daarna is hij, het is een ♂, o.a. op 15-10-2017, waargenomen 175 km. ten noorden van Stockholm in Gävleborgs Lan.( de Zweden zetten geen dakje op de a). Op weg dus naar de Ronde Venen.
In Zweden worden weinig Kolganzen afgelezen, ze trekken meer oostelijk over de Baltische staten.

dinsdag 27 februari 2018

Waar zijn de Grote Zilverreigers?


Vanochtend was de eerste gang naar de Botsholsedijk waar ik vorige week zo'n 40 Grote Zilvers zag kleumen, ik was nieuwsgierig hoe het er daar nu bij stond. Zouden ze allemaal gezellig bij elkaar bij een wak staan? Mooie foto's zou ik schieten. Nou, vergeet het maar , de hele polder was leeg, geen Zilver te zien. Ik heb ze ook nergens gevonden. Misschien zaten ze nog in de Botshol, lekker dichtbij huis in de Kloosterkolk. Wel een rij  met 6 Blauwe Reigers, kleumend met de poten in water van rond het vriespunt ( zie kopfoto, de zesde paste niet op de foto) en een treurige enkele Grote Zilverreiger. Ik kreeg zo het idee dat het een ziek en zwak exemplaar betrof. Ineengedoken, de kop tegen het lichaam aan, geen poging tot foerageren. De rechterpoot hield hij omhoog, je ziet de tenen uit de veren steken. Misschien gewond, misschien een gebroken poot. Op verschillende slaapplaatsen zijn Zilvers met gebroken poten gevonden door de storm van enkele weken terug.
Maar waar zijn de andere vogels? Weggetrokken? Of staan ze ergens in het verborgene, ze hebben wakken voor het uitzoeken.
De ijzers kunnen weer in het vet, er ligt nog zoveel open. Geen Botsholtocht. De al tientallen keren gefotografeerde paaltjes langs de Grote Wije hebben een dikke jas aangetrokken tegen de vorst. ( Zie foto)





maandag 26 februari 2018

Drinken


Dit plaatje zullen we komende dagen vaak zien, tenminste als je er op let. Foeragerende ganzen gaan graag even de sloot in om een slok water te nemen. Al dat droge gras! Het wordt moelijker als de sloten dicht gevroren zijn, dan gaan ze het ijs op en zoeken een plasje met wat smeltwater of langs de randen in de slootkant is vaak ook nog een randje open water. Ze nemen een hap water en door de kop achterover te houden loopt het water uit de snavel de slokdarm in. De tong kan het water  blijkbaar niet naar achteren drukken zoals bij zoogdieren.
De meeste vogelsoorten houden de kop achterover, duiven kunnen het opzuigen en houden de kop niet achterover.
Op de foto zie je de twee linker ganzen de kop achterover houden.

vrijdag 23 februari 2018

De hormoontjes


In de voorlente krijgen steeds meer dieren last van de voortplantingshormonen. Vanmorgen m'n eerste Heggenmus gehoord, die volop zong. Gister riep m'n vrouw: "Er zit een duif op het nest." Ik heb al eerder over het niet gebruikte  nest in de Magnolia geschreven, het is met de storm niet uit de boom gewaaid en ligt nog pontificaal op de tak. Twee Turkse Tortels inspecteerden het nest, zij ging even op net nest in de eierleghouding zitten. Manlief keek toe en kroop ook even bij haar. Ik heb geprobeerd snel een foto te maken door de luxaflex en het beslagen raam heen, maar het kozijn zat ook nog in het beeld zodat het een slechte foto werd. Als bewijsfoto voldoet het plaatje. Toen ik het raam voorzichtig opende waren ze verdwenen.

donderdag 22 februari 2018

D70?? DA4?? en RL5.

Uiteraard hebben we ook naar de ganzen gekeken, de laatste dagen. Gisterochtend in het achterste van m'n achtertuin: duizenden zaten in de luwte van de dijk langs de Bovenlanden aan de noordkant van de Hoofdweg. Eigenlijk wat te ver weg, maar het lukte me toch om twee halsringen af te lezen: D70zwart en DA4zwart.  Toen ik D70 opzocht in geese .org bleek dat de vogel was geringd in 1999, negentien jaar geleden in Kollumerpomp een gehucht tegen de Lauwersmeer aan,  in Friesland  De hele herfst is hij daar gebleven en werd pas in 2009 in De Veenhoop terug gezien. In 2011 nog een keer in Geffen en nu dan hier in 2018!! Hier klopt iets niet. Zo lang 2x onder de radar blijven lukt geen vogel en er is waarschijnlijk iets mis met de halsring. De witte code was erg wit, alsof het beest vorige week geringd was. Ik wacht op reactie van mijn contacten in Friesland, maar vast staat dat op 24-4-1999 de vogel uit Rusland is doodgemeld bij het Vogeltrekstation in Arnhem. En toch is later  nog een paar keer D70 afgelezen. ????
DA4 kon ik nog niet invoeren daar de ringgegevens nog niet waren ingevoerd. Ringers doen er wel eens wat langer over.
RL5zwart. Gelukkig weer een "normale": vanochtend in Molenland vanaf Molenland met de zon in de rug, alsof ik weer op de tribune zat. Maar bij de paar duizend kollen maar 1 halsring gezien. Geringd in Skarsterlân, bij Heerenveen. Een paar keer in Duitsland gemeld, vorige week nog in het Wormer en Jisperveld afgelezen , nu hier in de Ronde Venen.
Even rond gereden, maar de sloten zijn nog lang niet dicht met ijs. Dat duurt  wel even. Let op de Grote Zilverreigers waar ze bij een wak gaan zitten. Zo ook IJsvogels, daarvan zullen er veel  de winter niet overleven.


woensdag 21 februari 2018

"Kiieuwiiet"


Vanmorgen duizenden ganzen , maar ook de eerste Kieviten, honderden, waarvan een aantal behoorlijk het voorjaar in het koppie had. Ik hoorde en zag langs de Hoofdweg, Mijdrecht, weer het bekende "kiieuwiiet", met de daarbij horende acrobatische baltsvlucht. Vorst deerde hen niet, ze vlogen, tussen de ganzen door,  regelmatig omhoog. In Waverveen zat een Scholekster langs de Hoofdtocht, waarop verder nauwelijks vogels zwommen. Alles zat op de wal. Het wachten is op de Tureluurs en de Grutto's , maar dat al nog wel even duren.

dinsdag 20 februari 2018

Leer de vogelsoorten kennen in de Hoofdtocht langs de Hoofdweg, Waverveen.



Momenteel verzamelen allerlei watervogels zich in  de tocht langs de Hoofdweg in Waverveen. De sloten vriezen dicht , deze Hoofdtocht naar het gemaal blijft meestal open door het stromende water naar het gemaal. Veel Smienten, Kuifeenden, Bergeenden, Zaagbekken ( de Grote zal hoogstwaarschijnlijk bij aanhoudende vorst komen, Nonnetjes zitten dan meestal op de Grote Wije in de Botshol en de Middelste is een zeldzaamheid) een enkele Dodaars en meestal Slobeenden. ( zie foto mannetje). Manlief is nu al prachtig uitgekleurd en is met z'n lepelvormige snavel een opvallende verschijning.Ze zijn nogal schuw, zodra de auto stopt vliegen ze weg. De Slobeenden blijven hier en broeden in onze polders. Heel moeilijk te vinden omdat de vrouwtjes op het nest blijven zitten. Ze maken een nest midden op het weiland, niet in de slootkant.Dat is de reden dat ze vaak worden uitgemaaid . De vrijwilligers van de weidevogelbescherming zoeken de nesten op en plaatsen neststokken zodat de boer er om heen kan maaien.

maandag 19 februari 2018

Merel, eerste zang.


Het was nog pikdonker vanochtend toen ik weer een Merel hoorde. Prachtig gezang, nog wel wat aarzelend. Op steeds meer plaatsen hoor ik ze in de loop van de ochtend. Mijn eerste zingende Merel had ik al een paar weken terug , ronde de 8 of 9de januari. Door de vorst van de laatste dagen zal de eerste zang van verschillende soorten worden vertraagd. Toch had ik de laatste dagen ook een zingende Vink, een roepende Boomkruiper, een aarzelende Heggemus. Er zullen ook nog Zanglijsters zijn, maar die heb ik nog niet gehoord. Wil je meer eerste waarnemingen bekijken klik dan op Natuurkalender , elke dag komen hierop nieuwe waarnemingen van eerste zingende vogels, bloeiende planten, eerste vlinders enz.
Op de foto een ouderejaars mannetje Merel, hij heeft een duidelijke gele oogring. Jonge mannetjes hebben die nog niet.

zaterdag 17 februari 2018

Modern snoeien.


Moeten dit  moderne Knotwilgen worden? Waarom niet direct bij de knot afgezaagd? Kan iemand mij deze werkwijze uitleggen? Nadat we op de Uitweg door een prachtige "laan" van ouderwets  gesnoeide Knotwilgen, tussen het bruggetje en de Schans,  waren gereden was dit aanzicht op Bosdijk een afknapper.

Goed weekeinde.



vrijdag 16 februari 2018

Vreemde eend in de bijt.



Een vreemde eend in de bijt en wel letterlijk: geruime tijd, ik denk wel enkele maanden, zit er een mannetje Krakeend in de singels van de wijk Twistvlied. Door het ijs, vanochtend weer een nieuw laagje, zijn er nog maar een tiental Wilde Eenden, met wat Meerkoeten en een enkele Waterhoen in een wak, bijt, bij de vissteiger. Een poos terug zat de Krakeend ook al tussen de Wilde Eenden  en hij probeerde een vrouwtje Wilde Eend  te verleiden. In dierlijke termen noemen we dat baltsen.De Krakeend zit op de foto helemaal rechts. Ik kon niet constateren of z'n versierpogingen waren geslaagd.
Krakeenden komen redelijk veel in onze polders voor, maar in de dorpen en woonwijken heb ik ze nog nooit gezien. Er komen steeds meer broedgevallen. Ze zijn een slag kleiner dan de Wilde Eenden, vrouwtjes lijken op vrouwtjes Wilde. Mannetjes zijn bovenop wat grijzig met een fijne tekening, de aarsstreek is zwart , maar het belangrijkste kenmerk is de witte spiegel. Dat is het vierkantje in de vleugel. Het "suikerklontje". Ook de vrouwtjes hebben die witte spiegel. Op de onderste foto  een ♂ dichtbij.


donderdag 15 februari 2018

Bruine Beuk


Op onze gezamenlijke buurtparkeerplaats zijn "overhoekjes"gevuld met Bruine Beuk. Een prachtige struik tenminste als je van die kleur houdt. Zomers bruin en 's winters bruin. Je moet goed kijken wil je zien dat de bladeren op de foto afgestorven zijn. Hier en daar komen al nieuwe knoppen, maar de hele winter door blijven de verdorde bladeren vastzitten aan de struik. Pas in de loop van het nieuwe jaar worden de bladeren losgelaten.
Ik heb altijd gedacht dat het Haagbeuken waren, maar me verdiepend in wat tuinwebsites ontdekte ik dat Haagbeuken de bladeren na het eerste nachtvorstje laten vallen. Een gewone Bruine Beuk hoort bij de beuken, een Haagbeuk behoort tot de familie van de berken.

woensdag 14 februari 2018

Klein Rondje Ronde Venen.


Veertien dagen geleden had ik me heilig voorgenomen minder tijd aan de ganzen te besteden, echter, ik ging sneller overstag dan ik had verwacht. Vorige week al enkele halsringen, gisterochtend 5 aflezingen, ik herhaal 5 ! Dat is me in geen jaren gebeurd. En ik heb nergens lang gestaan. Dat ging wel goed: twee of drie keer scannen met de telescoop over de groep, geen waarneembare halsring,  doorrijden. Bij de meeste groepjes kreeg ik al vrij snel een halsring te pakken. Dat begon al in m'n achtertuin Molenland. Hoort ook bij mijn achtertuin. Vanaf Molenland heb je met de zon in de rug een prachtig uitzicht op de Kolganzen, hoewel die behoorlijk ver weg zaten bij de dwarstocht. Met de sterkste vergroting van het objectief , 60x, zag ik 1TLzwart. Een 1 is altijd moeilijk, het kan ook een I ( hoofdletter I) zijn. Maar ik vraag me af of die wel gebruikt wordt. 1TL is op 8 mei 2015 geringd bij de plaats Kologriv, oblast Kostroma, noord-oost van Moskou. Hij is dan op doortrek naar Noord Rusland/Siberie. In 2016 en 2017 werd hij ook in Kologriv in mei waargenomen. Een trouwe vogel dus. In Nederland is hij alleen maar in onze omgeving waargenomen, o.a. door Marianne W. , Kees J., en mij.
Ik ben toen naar Waverveen gegaan. Langs de Poelweg zitten dit jaar weinig ganzen. Oorzaak? Verderop langs de Hoofdweg 3 halsringen : 4JHzwart, VRHzwart, DP5zwart. 

4JH, geringd op 21-12-2009 in Eemnes. Is tientallen keren afgelezen in Hardinxveld-Giessendam door ene Henk de Groot. Vorige week nog bij Sliedrecht. Ook die kant op. Ook weer een trouwe vogel. VRH staat bij ons op de polderlijst, zeer trouw aan onze omgeving. Zie ook logje 8 febr..
DP5 geringd op 23-12-2012 in Maren-Kessel. Komt meestal langs de Rijn ons land binnen en wordt dan ook langs onze rivieren afgelezen.
Over de Botsholse Dijk weer naar de bewoonde wereld. Op de Grote Wije drie Brilduikers, van de minstens 40 Grote Zilverreigers waren er maar  paar over. Ze zaten nu weer verspreid.
Voorbij de oude dijkdoorbraak in de Botsholse Dijk zag ik zowaar weer eens ganzen zitten, dat is lang geleden. De auto gekeerd en ik kreeg een lichtgroene halsring in de telescoop. U04lime ( zie foto) Je ziet de nul en de vier. Niet geheel scherp, ik had de camera niet op statief. Deze gans is op het eiland Kolguev , ten westen van Nova Zembla geringd op 7-8-2016. Op dit eiland worden bijna jaarlijks broedende ganzen geringd door expedities uit Nederland met Duitsland en Rusland. In april 2016 is de gans drie keer waargenomen in Estland op weg naar Kolguev. Verder een aantal malen in ons land. Heen en terug Kolguev plm. 6600 km.
Weer een heerlijk ochtendje vogelen, aanbevolen.

dinsdag 13 februari 2018

Slimme Eksters en 5 halsringen.


Het was me al een paar keer opgevallen dat sommige pientere Eksters gebruik maken van het "onthoofden" van grote bomen, in dit geval Platanen langs de Aalscholver, om op het stompe uiteinde van de stam een nest te bouwen. Een stevige ondergrond. Bij een nest tussen de takken valt in eerste instantie een groot deel van de aangesleepte takjes op de grond.  Net zo lang tot er een paar blijven hangen en ze een ondergrond hebben.
Ik fotografeerde dit nest en het bleek een nest in aanbouw want plotseling kwam een Ekster van het nest en vloog weg op zoek naar de volgende tak. Dit nest is voor ongeveer een derde klaar, er komen nog stevige wanden op en een dak, kenmerkend voor een Eksternest. Ondanks de kou wordt er aan het nest gebouwd.
Tijdens een  klein Rondje Ronde Venen toch weer gelet op de groepen Kolganzen. De Grote Zilverreigers zaten verspreid door de polder, wakken in het ijs zijn er niet meer. Ook de Smienten op de Grote Wije waren weer terug op hun oude stek in en langs de sloten, de Grote Wije was leeg op wat Wilde Eenden, een enkele Krakeend , wat paren Kuifeenden en drie Brilduikers na. Geen Smient meer te zien.
Morgen het verslag van de 5 halsringen die ik heb afgelezen.


vrijdag 9 februari 2018

Een niet alledaagse wintergast.


De zeldzamere wintergast van eergister kwam plotseling aanvliegen boven de Proostdijerdwarswetering bij de Botsholse Dijk. Ik keek naar de Grote Zilvers en de ganzen toen ik een onbekend geluid hoorde.  Het "geluid" kwam aanvliegen vlak boven het water en streek neer. In eerste instantie dacht ik aan een franjepoot maar die zitten anders op het water. Een Witgatje of een Oeverloper? De laatste heeft een witte krul omhoog vooraan bij de borstveren, dit vogeltje dus niet. Na een halve minuut vloog ze weer weg en streek neer in de wal, bij een ander , een soortgenoot zo te zien. Druk met de staart wippend, dat doen vooral Oeverlopers, toch? Maar thuis in de literatuur bleken Witgatjes het ook te doen, alleen in mindere mate.Ik houd het op een Witgat, ingevoerd op Waarneming.nl en heb ik geen commentaar gekregen, dus zal de waarneming goed zijn. De dichtstbijzijnde populatie broedvogels zit in Noord-Duitsland, er schijnen wat broedgevallen uit het verleden bekend  te zijn, maar men denkt nu dat het Bosruiters zijn geweest. Het is in ons land een doortrekker en een zeldzame wintergast.


donderdag 8 februari 2018

VRHzwart


Ik ben gister bij een wat grotere groep Kolganzen langs de Proostdijerdwarsweg  richting Nessersluis  toch maar even gestopt en de telescoop gebruikt. Ganzen zitten hier niet zo vaak, het is wat een uithoek naast het fort. Al vrij snel had ik een halsring ( met Kolgans uiteraard), hoofdletter A was snel gezien, maar de rest? De afstand was eigenlijk te groot om makkelijk af te lezen, maar er zat een E in de code. Dan het tweede teken: was het een 1 of een I ? Lijken op elkaar, thuis maar eens uit proberen welk teken klopt.  (Thuis achter de laptop kreeg ik ik nog geen uitsluitsel, het programma zegt gewoon dat de gegevens nog niet zijn ingevoerd door de ringers als de code niet herkend wordt.)
Toen ontdekte ik naast de gans met halsring nog een andere: GY1zwart. Zouden ze een paar vormen?  Ook weer in het computerprogramma bleek dat GY1 hoorde bij GY2, maar deze gans heb ik niet gezien.
Langs de Hoofdweg richting Gemaal zat een klein groepje. Toch even kijken, het kon met de kijker , zo dichtbij zaten ze. De ganzen strekten allemaal de nek, ze waren gealarmeerd. Wat doet die snuiter daar in de stilstaande auto? Ik zag een halsring, (zie foto) met een V, de tweede letter leek wel een P, of een R. Er zat geen beweging in de gans, plotseling ging alles op de wieken. Misschien zie ik 'm straks nog ergens anders. Na een blik geworpen te hebben in de Ronde Hoep, met bijna geen gans te zien, ging ik verder richting Botshol. Op de ijsvrije Grote Wije een paar honderd Smienten,helaas stond het licht verkeerd zodat ik andere soorten slecht of niet te zien kreeg. Verderop langs de Proostdijerdwarsweg weer met de telescoop gekeken, honderden Kollen zaten er en verdraaid, ik zag de gelige V weer, de vogel bewoog nu meer . Ik zag dat de tweede letter een R was en de derde na wat geduldswerk een H.  VRHzwart! een oude bekende die hier al 13 jaar komt. Geringd in 2005 in Eemland als jong en van de plm. 130 aflezingen zijn er 76 in de provincie Utrecht gedaan. Ik heb haar, het is een vrouwtje 13 x afgelezen. De ring is niet helemaal meer compleet, maar wat wil je met 13 x op en neer naar Noord-Rusland/Siberie.


woensdag 7 februari 2018

Minstens 40 Grote Zilverreigers


Dat was genieten vanochtend, veel vogels, een soort die hier niet zo vaak in de winter verblijft, veel ganzen met zowaar drie halsringen ( ik schreef al, ik ga voor de bijl als ik ganzen zie en hoor) en , mijn verwachtingen kwamen uit, minstens 40 Grote Zilverreigers, die op precies dezelfde plek als een aantal jaren terug zaten te kleumen en te foerageren.
Ik ging voor de Zilvers. Ik was nieuwsgierig of alle sloten dicht zaten en waar dan de Grote Zilverreigers  zouden verblijven. Wel, net als toen in de oksel van de Botsholse Dijk, rondom de Proostdijerdwarstocht. Die loopt tussen de Botsholsedwarsweg en de Proostdijerdwarsweg in. Ze zaten nu toch nog behoorlijk verspreid, lang niet alle sloten waren dichtgevroren zodat je ze overal daar zag. Ik heb geprobeerd ze te  tellen, maar een aantal zat achter de grote pollen Rus, zodat ik minstens 40 telde en meer schatte. Zij komen vrij zeker van de slaapplaats in de Kloosterkolk, aan de overkant van de Grote Wije. Ook de broedplaats van de Lepelaars.
Houd ze maar in de gaten , over een paar dagen verzamelen ze zich bij een laatste wak, en kun je mooie platen schieten.
Drie halsringen, twee ver weg en een derde kon ik met de gewone kijker aflezen, zat dichtbij. Deze behoort tot het poldermeubilair, VRHzwart komt hier al 13 jaar. Misschien herkende ze me. Morgen meer.
Dan de zeldzamere wintergast: twee Witgatjes in de bovengenoemde tocht. Overmorgen meer. Soms heb je niks om over te schrijven, soms voor meerdere dagen.

dinsdag 6 februari 2018

IJspret


                                             Het wordt weer druk in de Waverhoek.

maandag 5 februari 2018

Voorlente


Toen wij na onze vakantie thuis kwamen bleek tot onze verrassing dat het duivennest in de Magnolia de zware storm van een week eerder had overleefd. Het lijkt zo'n warboel met al die takjes maar ondertussen zit het er toch nog. Ik denk dat de wind op deze plek niet zo desastreus was door de stand van de rij huizen, want 4 meter vanaf deze plek was een ander, gebruikt duivennest wel uit de boom gewaaid.
Men zegt dat het gaat vriezen, maar ondertussen bloeien er verschillende struiken in de voorlente: uiteraard de Viburnum met z'n roze bloemetjes, de gele Toverhazelaar en vanochtend zag ik bij m'n wandeling de eerste Forsythia-bloemetjes bloeien. Zingende merels zijn al enkele weken gehoord, de Koolmezen doen ook weer mee, zij het nog niet uitbundig.

vrijdag 2 februari 2018

Zomaar een Atalanta.

Als we het warme weer van de laatste weken hadden gehouden dan zou je zomaar een Atalanta kunnen zien rondvliegen. De laatste jaren brengen  steeds meer Atalanta's hier de winter door. De soorten die al normaal  hier de winter doorbrengen als imago (volwassen insekt) zijn de Citroenvlinder, Dagpauwoog, Kleine Vos en de Gehakkelde Aurelia. Zij raken in een diepe winterslaap, worden in het voorjaar wakker en vliegen rond, alsof ze geen strenge vorst hebben gehad. Ze kunnen ertegen doordat het meeste vocht uit hun lichaam verdwijnt en het bloed verandert in een soort antivries. De Atalanta gaat niet in winterslaap, maar komt in een rusttoestand, daarbij kan de vlinder goed tegen vorst. Maar niet teveel. Als het (te) warm wordt ontwaken ze en vliegen rond, maar om dan bij invallende vorst weer in de schemertoestand te geraken vergt dat veel energie, zoveel dat sommige Atalanta's dat niet overleven. Dus beter nu geen vlinders tegenkomen.

donderdag 1 februari 2018

Echtpaar T21 en T19 lime

Een paar dagen terug lukte het me eindelijk weer eens een paar halsringen bij Kolganzen af te lezen. Ik had/heb me voorgenomen daar toch wat minder tijd in te steken gelet op het kleinere  aantal halsringen wat er nog rondzwerft, denk ik. Een paar uur lang kijken naar een groep ganzen en dan geen halsringen zien wordt me wat te gek. Er zijn meer vogels die onze aandacht verdienen. Maar ik heb deze gedachten wel vaker gehad en dan ging ik, bij de eerste groep al weer voor de bijl. Het is een soort virus dat je bijna niet kunt weerstaan.
Zo ook tegenover de ingang van de Waverhoek: er zaten zo'n  duizend Kollen behoorlijk ver weg, maar ik heb een goede telescoop die zijn werk doet. Helemaal achteraan draaide een grazende Kol even  de zijkant naar me toe en zag ik een lichtgroene halsring. Maar weg was íe weer. Het objectief (de lens waar je met je oog inkijkt) op de 60x gedraaid. Tussen de windvlagen door kreeg ik langzamerhand de code T21 te zien. Tot m'n verrassing had de buurman/vrouw ook een lichtgroene halsring. Alsof ze met elastiek aan elkaar vastzaten, ze bleven bij elkaar. Een paartje dus. Als je de ene hebt wil je ook de ander hebben. Lukte helemaal niet.
Achter de laptop thuis kreeg ik alsnog de onbekende te pakken. Het paartje was al veel vaker af gelezen. Het was T19, ook lime. Die zijn in één keer gevangen onder het klapnet en gelijktijdig geringd. Ze zijn in Maren-Kessel aan de Maas geringd in de buurt van Oss in 2015 en veel in Duitsland afgelezen.