Deze Langpootmug zat op het natte glas van de schuurdeur. Hij zakt langzamerhand naar beneden, je kunt de glijsporen nog zien. Een vervaarlijk uitziende mug, echter hij doet niemand kwaad. Bijten en steken kunnen deze muggen niet, de monddelen zijn daarvoor te klein. De larven van de Langpootmug, emelten genoemd, zijn schadelijker, vooral 's nachts komen ze tevoorschijn en vreten aan de groene delen van de plant. Dus niet aan de wortels.
Dit imago dient eigenlijk alleen om zich voort te planten, verder niet. De soort heeft maar één paar vleugels. Het tweede paar is veranderd in een evenwichtsorgaan, de haltertjes achter de vleugels. Tijdens het vliegen worden door deze haltertjes de stand van het lichaam waargenomen en kan het beestje de vlucht aanpassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten