woensdag 17 april 2019

Een vierkantje schrikdraad.


Vanochtend even geen weidevogelbeheer in het veld, ik heb mezelf vrij gegeven. In deze tijd blijven andere noodzakelijke dingen vaak liggen, nu daar maar eens bezig. Morgen is er weer een dag, zeg ik altijd maar. Vanmiddag en vanavond  gaan we bezig met de voorbereidingen voor de vakantie, zolang we dat kunnen doen, doen we het ook. De maand mei zitten we weer op onze geliefde Utrechtse Heuvelrug, niet te ver weg van huis en medische zekerheid en, ik kan zo regelmatig even de weidevogels controleren.



Weidevogelbeheer.
Gister waarschijnlijk m'n eerste Tureluurnest gevonden. Niet het nest heb ik gevonden , maar de paar vierkante meter waar een Tureluur plotseling opvloog. Het nest van een Tureluur is verschrikkelijk moeilijk te vinden, vooral nu het gras langer wordt. We hebben indertijd als weidevogelbeheerders afgesproken dat een, paar keer van dezelfde plek opvliegende, Tureluur als broedgeval beschouwd mag worden. Ik neem aan dat die afspraak nog geldt. Drie keer opvliegen van dezelfde plek lijkt me wel voldoende. Als je gaat zoeken vertrap je veel gras en soms de eieren. De eerste keer zet je een stok in de buurt, een tweede keer nader je heel behoedzaam en houdt constant de plek in de gaten . Je ziet dan waar de vogel ten opzichte van de stok omhoog komt en zet nog een stok. Komt er vee in het weiland dan zet Gijs, mijn weidevogelboer, een vierkant met schrikdraad. Dit werkt veel beter dan de  vroeger gebruikte nestbeschermer. Zie foto.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten