donderdag 18 april 2019

11 broedende weidevogels

Dit was één van mijn betere weidevogeldagen: daarvoor is niet het aantal bepalend maar de soorten. En de moeite die ik ervoor moest doen. Meestal rijd ik naar "mijn" weilanden en ga een poos vanuit de mobiele schuilhut kijken, wat gebeurt er ? , soms wel een uur . Je pikt dan allerlei gedragingen op en die moet je interpreteren, waar zitten de nesten? Want die moeten gevonden worden voordat  er gemaaid wordt en het vee komt grazen.
Vanochtend niet gewacht, eerst controleren of de Tureluur van gister weer omhoog komt op dezelfde plek, daarna naar de achterste weilanden waar een Kievit me al dagen uitlacht omdat ik het nest niet kan vinden. Ik ga gewoon een stuk afzoeken, de enige methode. Blijkbaar zit het nest zo verborgen dat ik de broedende vogel niet kan zien. Dan, als er nog tijd en zin is,  op weiland 5 de Grutto's observeren.

Ik zoek met de kijker de stok op die ik gister op de opvliegplaats van de Tureluur  had neergezet. Heel rustig dichterbij komen, blijven kijken naar de stok. En ja hoor, op een meter afstand van de stok komt de Tureluur omhoog en vliegt weg. Toch de goede plaats. Er naar toe lopen terwijl je de plek niet uit het oog verliest wat er ook gebeurt. Dan toch de pollen, heel voorzichtig met twee stokken opzij duwend, nazoeken. Niks te vinden. Eigenlijk hoef je het niet te vinden zoals ik gister al beweerde en overweeg om de paar vierkante meter af te bakenen als ik het toch nog vind, een geweldig moment. Ik heb een zwak voor Tureluurs, en geniet altijd weer van de prachtige roodgevlekte eieren. ( zie archieffoto onderaan). Mijn tactiek klopte.

Op weiland 6 zit de Kievit weer op de vertrouwde uitkijkpost. Waar zit dat nest? Ik zoek weer op de onbegroeide aarde van een dichtgegooide sloot. Het waarschijnlijke Scholeksternest is nog leeg. Maar geen Kievitsnest. Dan het gras in, en zo waar eindelijk het nest met vier, er liepen een paar platgetreden paadjes naar toe. Onzichtbaar vanaf mijn telescoopplek.

Toen was er koffie. Even bijkomen met een bakje, onderwijl blijf ik kijken en komt een Grutto verdacht aanvliegen. Ze gaat lopen, haastig, geen tijd om te foerageren. Verdacht gedrag. Ik wacht net zo lang tot ze gaat zitten. Dan peilen. Niet met de telescoop, ook met de kijker. Door de vergroting vertekent het beeld van het weiland. Eerst nog een bakje. Dan die kant op. Blijf kijken. Als je de opvliegplek niet ziet kun je het vinden met dit lange gras wel vergeten. Een paar meter voor me komt ze omhoog, die zit al wat langer te broeden. Weer vier eieren.
Ik heb nu 11 broedparen, dat zijn dus straks 44 jongen. Als tenminste de Buizerds en de Kleine Mantelmeeuwen  wegblijven.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten