Onze Salomonszegel is weer in het stadium van aftakeling gekomen. Bloeiend een prachtplant met de witte bloemetjes aan de onderkant van de bladeren en de stengel, maar zodra de eitjes van de Phymatocera arterrima uitkomen en veranderen in rupsjes ( eigenlijk schijnrupsjes) is het gedaan met de fraaie verschijning. In een mum van tijd worden de bladeren opgevreten tot op de nerf door de lichtblauwe rupsen met vooraan drie paar zwarte poten en de rest schijnvoetjes. Van de serie ei, rups, pop en imago is deze rups het bekendst en het meest zichtbaar.
Zodra de rupsen volgevreten zijn, laten ze zich vallen en verpoppen zich in de grond. Tot volgend jaar. Pas dan komen de poppen uit en geven de inhoud, een in dit geval klein zwart wespje , terug aan de planten. Dan begint de cyclus van de Salomonszegelbladwesp opnieuw.
Goed weekeinde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten