Je moet toch wat als je jouw jongen in de gaten wil houden en op je normale uitkijkplaats een vreemd wezen zit tussen de Waterzuringen. Dat vreemde wezen was ik dus. Ik zat op de grond met de rug tegen een hek tussen de hoge Waterzuringen. Ik hield de Scholekster(s) in de gaten die maar om me heen vlogen, soms stil, soms luid roepend. Hebben ze een nest of hebben ze jongen? Ik weet het nog steeds niet. In ieder geval zitten ze daar in de buurt. Er kwam een Tureluur luid roepend in mijn richting en streek neer op een dampaal, een paar meter bij me vandaan. Je zag 'm verbaasd kijken, wat zit daar nou? Een indringer in zijn territorium? Heel voorzichtig probeerde ik de camera in stelling te brengen, maar elke beweging was er één teveel. Weg Tureluur. Een paar minuten later zag ik 'm op een oude boomstobbe in het water landen ( zie foto). De weilanden hier staan vol met planten, een Tureluur heeft daarvoor te korte pootjes. Snel foto's, één onscherp de ander wat beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten