In de zon is mijn Rode Haagbeuk een uitgelezen plek voor insekten om 's morgens op te warmen. Regelmatig kijk ik dan ook , zie bijvoorbeeld de wants van een paar dagen geleden. Vanochtend ontdekte ik geen insekt, maar het begin van een groene boom die op ooghoogte boven het rode bladerdek uitstak. In nauwelijks twee dagen tijd te voorschijn gekomen. Hoogte plm. 1.70 meter. Een hele lang tak is van de bodem naar boven gegroeid. Iets wat ik ook vaak bij de Gele Kornoelje waarneem. Dit is een Es, de kale takken hebben zwarte knoppen. Ik denk dat ze veel in de wijk zijn aangeplant en zich verspreiden met gevleugelde zaden ( helicoptertjes), want bijna elke dag verwijder ik kleine jonge Esjes zowel in de voor- als in de achtertuin. Maar deze is op ooghoogte.
Bomen hebben lengtegroei en diktegroei, hier heeft de lengtegroei ongehinderd kunnen plaatsvinden. Deze groei vindt alleen plaats in de toppen van de takken. Hoe komt zo'n tak zo lang. De lengtegroei wordt geregeld door het groeihormoon auxine. Dit hormoon zorgt ervoor de dat de cellen gevormd worden in het topmeristeem, deelweefsel, en dat de cellen vlak achter de top zich strekken in de lengte. Licht breekt dit hormoon af zodat er minder lengtegroei kan plaatsvinden. Maar in de schaduw binnen in de Rode Haagbeuk, wordt auxine niet afgebroken en kan er dus veel meer lengtegroei plaatsvinden, vandaar die lange takken in een struik. Ander voorbeeld is de Klimop die plotseling met een takje boven op een Coniferenheg tevoorschijn komt. Ze groeien "naar het licht toe".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten