Op mijn Amerikaanse Vogelkers (Bospest) zat het eerste plukje Bladluizen. Ik ging op zoek nadat ik de eerste Wegmieren ( in Nederland de meest voorkomende mier) op de stam zag lopen, naar boven en naar beneden. Er moet dus wat te halen zijn. Deze boom zit altijd vol Bladluizen. Ik vond een enkele blad met een zwart vlekje: zo'n 10 volwassen Bladluizen, wat kleinere luizen ( jongen) een Mier en wat kleiner spul. Deze laatste kan ik nog geen naam geven, ik weet niet wat het zijn.
Op de achterlijven van de luizen zijn twee omhoog stekende buisjes te zien. Dit zijn buisjes waarmee de bladluis het overtollige suikervocht uitscheidt. Deze zoetigheid noem we ook wel honingdauw. Daar is het de mieren om te doen. Dit is voedsel voor ze en hun jongen. De luizen worden "gemolken". Op deze foto zie je dat de mier zo’n uitgang met z’n poot beroerd , zo van “ komt er nog wat van? “.
De Bladluizen steken hun zuigsnuit in een zeefvat (floëem) van de plant. Door deze vaten vervoert de plant de suikers , die door fotosynthese zijn gevormd, van de groene bladeren vooral naar de groeipunten in de plant (boom is ook een plant) . De inhoud van de zeefvaten staat onder grote druk, de luis hoeft z'n zuigsnuit er maar in te steken of hij "loopt vol". Hij haalt uit dit vocht de waardevolle aminozuren, de rest komt via de twee buisjes naar buiten.
Mieren zijn dus geen vijanden van de luizen; lieveheersbeestjes, zweefvliegen, oorwormen en sluipwespen wel. Hun larven worden wel gebruikt in de biologische bestrijding van Bladluizen.
Op onderstaande foto hetzelfde groepje minder uitvergroot. Ik vraag me dus af wat het insect links is: bladluizen kunnen zich snel voortplanten. Dit doe ze dan aseksueel, parthenogenetisch, en zijn levendbarend. Hierbij zitten dochtertjes die vleugeltjes hebben. Is het een dergelijk gevleugeld meisje?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten