Waar leven is, is ook de dood. Echter, in het veld bruist het van het leven: bloeiende planten, schimmels, korstmossen, watervogels, ganzen , zangertjes, vissen, hazen en ga maar door. Duizenden , zo niet tienduizenden organismen leven hun leven en daarna………dood.
Ik verwonder me steeds over de grote aantallen levenden en over het geringe aantal doden onder de organismen. Waar vindt de sterfte plaats? Bij de planten is het wel duidelijk maar denk eens aan de duizenden ganzen die hier de winter doorbrengen. Ik zit al jaren in het veld maar de dode ganzen die ik vond zijn op twee handen te tellen. Onlangs vond ik een dode Haas, weggekropen tussen de planten op een dam , een rustige plaats om te sterven. Een Haas van wat langer geleden was al grotendeels afgebroken door Maden, het larvestadium van Vleesvliegen(foto beneden).
Zo zullen veel meer dieren sterven die worden afgebroken en opnieuw als een ander organisme in de kringloop terecht komen. En die we niet terugvinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten