De pol Italiaanse Aronskelken in het Gemeenteplantsoen achter mijn achtertuin is de laatste jaren meer dan verdubbeld. Waarschijnlijk als onkruid door een buurtbewoner daar neer gegooid is het nu elk jaar een lust voor het oog als de bessen feloranje gekleurd rijp worden. Ondanks dat ze in een overkapping van Gele Kornoelje staan. De witgenerfde bladeren komen te voorschijn als de bessen aan het rijpen zijn. Bij vorst staan de bladeren er zielig en mistroostig bij. Toen ze er pas stonden vermoedde ik dat ze zouden doodgaan. Geen sprake van, zodra de dooi inzet komen ze weer omhoog en groeien lustig verder. Er gebeurt iets in de cellen waardoor de celspanning (turgor) minder wordt en niet meer tegen de celwand drukt en daardoor de celwanden slap worden. De hele plant wordt slap, zie foto.
Twee oorzaken: door de vorst nemen de wortels geen water meer op en krijgen de bladeren te weinig water, gevolg slapte. Ook worden er in het vocht van de vacuole, een grote blaas in de plantaardige cel, door de vorst ijskristallen gevormd waardoor er minder water beschikbaar is en de druk minder wordt, gevolg slapte.
Vanmiddag zat Knobbelzwaan met pootring Y193 weer op hetzelfde stuk weiland als eergister langs de Gagelweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten