In het door mij regelmatig bezochte Lupinenveldje wemelt het van de sprinkhanen. Je verzet een stap en hup, daar springen weer een tiental verder. Maar klein spul, bijna niet op de foto te krijgen. Ik had geluk: een wel 10 cm. Grote Groene Sabelsprinkhaan was niet zo bang voor me en bleef ondanks het duwwerk van een vinger rustig zitten. Op een zich ontwikkelend Duizendblad. Zie foto. Dit is een vrouwtje te zien aan de legboor onder het achterlijf bijna net zo groot als dat achterlijf. Ook de vleugels zijn groter. Verder vind ik het opvallend dat ze voor zo'n groot beest hele kleine oogjes heeft. Deze soorten produceren een opvallend minutenlang raspend geluid. Ik herinner me nog dat bij onze eerste gezinsvakanties in Frankrijk er steevast geklaagd werd over de herrie 's nachts. Geluid van de sabelsprinkhanen dat ontstaat doordat ze de voorvleugels over elkaar wrijven.
Voedsel: jonge planten maar ook andere insekten, vooral kleinere sprinkhanen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten