Ik sta onder een Den, welke ondersoort weet ik niet, er zijn een paar honderd. Maar door het weer van de afgelopen dagen ben ik geconfronteerd met de lusten, schaduw bijv., maar nu vooral de lasten van de aanwezigheid van de Den ( naalden twee aan twee op de tak, duo; spar één naald, solo; larix meerdere, legio. Dat was altijd het ezelsbruggetje) De weken dat ik hier sta word ik bekogeld met rijpe dennenappels, er liggen een paar honderd om de caravan. Een deel is met een luide knal als het een grotere is en een zachtere knal als het een kleinere is op het dak terecht gekomen. Pats, ook 's nachts. Ze staan allemaal open, de zaden zijn er waarschijnlijk door de wind uit geblazen. Die op de foto is nog gesloten. Maar na de regenbuien liggen er duizenden kleine mannetjes-bloemen op de grond en op het grondzeil. Aan de boom vormen ze kleine kegeltjes, nu liggen die uit elkaar geregend op de grond. Vegen en weer vegen.
Bij het zonnige weer kwamen er allemaal kleine harsbolletjes, denk ik, op de lak van de caravan en waren een lekkernij voor een bepaald soort Mier. En Mieren om en in de caravan bezorgen me slapeloze middagdutjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten