maandag 21 januari 2019

Superbloedwolfmaan.


Vanochtend om 5.00 uur het bed uit om de maansverduistering te zien. De laatste keer was dat in juli j.l.. Ik had helemaal niks klaar en sleepte met statief en telelens door een donker  huis om mijn wederhelft niet wakker te maken. Ze wilde het wel zien maar in deze vrieskou leek me dat na een in de sneeuw, we zijn dus weer op poldernivo terug, overwonnen griep niet verstandig .Vanuit het slaapkamerraam was de maan niet te zien. Ik moest de achtertuin in. Na een paar missers lukte het me eindelijk de maan wat groter en helder in beeld te krijgen. Nu op de laptop blijkt hij onscherp te zijn, ik had toch beter met de hand kunnen scherp stellen en de draadontspanner moeten gebruiken. De automaat heeft zich, denk ik, op het witte overgebleven sikkeltje gericht. Maar goed, ik had'm, de foto is van 5.30 uur. De hele maan in het rood heb ik door de kou niet gezien en het dak van de buren zat er ook voor.
Exif: sluitersnelheid 5 sec.  f/5,6   iso 100  200 mm.  Canon Eos 800D  De foto is gecropt. (voor de liefhebbers)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten