Ondanks de sneeuw, de koude en het trieste weer bloeit wederom, altijd omstreeks deze tijd, de Toverhazelaar. Er wordt ook stuifmeel gevormd en dat betekent vruchtvorming. Die vruchtjes, ik ken ze niet, worden pas een jaar na de bestuiving rijp. De top ervan explodeert waardoor er twee glimmend zwarte zaden worden weggeschoten. Wel tot 10 meter ver. De Toverhazelaar is een cultivar, hij komt niet in het wild voor.
Goed weekeinde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten