donderdag 30 december 2021

Eindelijk Roodhalsgans



Elk jaar proberen de plaatselijke vogelaars als eerste een Roodhalsgans te spotten. Vaak ging Marianne ( Vogelkijker.nl) met de eer strijken. Ik heb nog geen andere mededelingen gezien dus nu ben ik de eerste. Vanaf Molenland heb je prachtig zicht op de ganzen en zie je ook wat er tussen zit. Vaak een paar Toendrarietganzen, meestal een paar Brandganzen, gister had ik een Indische gans. En zowaar vanmiddag liep er een Roodhals tussen. Ik heb een kopfoto opgezocht waarop de gans wat duidelijker wordt afgebeeld. Het zijn schitterende beesten die meestal overwinteren in het Zwarte Zeegebied. Een enkeling verdwaalt naar West Europa. Ik vermoed dat de gans een kapotte staartpen of een slagpen heeft gezien het uitsteeksel aan de zijkant.

Verder had ik  een goeie dag, binnen een half uur leuke waarnemingen: de Roodhals dus, een Kolgans met weer een witte GPSlogger met het nummer 423 Hier wel vaker afgelezen . Een paartje Kolganzen met J7L en J7N. Vorig jaar had ik die langs de Gagelweg. Ik moet nog even onderzoeken wie het mannetje en wie het vrouwtje is. Ik denk dat ze een jong hebben. 


dinsdag 28 december 2021

Lente? 2


 Niet alleen zangvogels merken dat het warmer weer wordt, ook de Sneeuwklokjes zijn de afgelopen nacht (?) boven de grond gekomen. De vorst van een paar dagen is blijkbaar genoeg om het ontkiemingsproces op te starten.

Ik ben weer eens in mijn fotoarchief gaan snuffelen en vond een foto waarop de uitgelopen Sneeuwklokjes net zo groot waren als die op de foto van vandaag. Echter, die foto was genomen op 19-12-2018. Dat is dus plm. 10 dagen eerder. Het kan dus nog vroeger. Ik kan me die winter niet herinneren, het zal eerder wat koud en warm zijn geweest.

maandag 27 december 2021

Nog even 05wit Kolgans zaterdag>

 Nog even een aanvulling van Jan Kramer ( schrijver van de nieuwsbrief over vooral ganzen en Grote Zilverreigers) Friesland:

Ik heb net even in www.geese.org gecheckt hoeveel kolganzen op 7 augustus 2016 op Kolguyev een witte halsband kregen.

Dat waren in totaal 7 stuks. Jouw 05 wit is de enige van die zeven witte halsbanders van die dag, die ná 2018 nog in NL is gezien.

 

Freonlike groetnis, Jan

Lente?


Als de ganzen op grotere afstand zitten is het moeilijk om er een halsring in te ontdekken. Als ze ook nog foerageren ben je overgeleverd aan het geluk. De een zit achter de ander. Soms wordt je geholpen door een boer of een visser, die in de buurt verblijft en gaan alle ganzen met de de halzen gestrekt het onheil afwachten. Soms is het een naderende helicopter die de ganzen eerder horen dan de mensen. Je moet dan razendsnel de hele klub scannen om een halsring , indien aanwezig, te ontdekken. Zo ook vanmiddag langs de Gagelweg, duizenden ganzen maar halsringen , geen. 

Ook nu stond de hele groep, ik denk minstens 3.000, met de koppen omhoog. Geen boer, geen visser, geen helicopter, geen vogelaar. Wat dan wel? Misschien iets in een wetering. Eindelijk kreeg ik de veroorzaker in de gaten: een ordinaire huiskat. Die zwierf langs de groep op jacht naar een muis. De ganzen vlogen nog net niet weg en gingen na verloop van tijd door met grazen. Op de foto de kat en een stel gealarmeerde ganzen.

LENTE ? : De hogere temperatuur deed sommige vogels de lentekriebels krijgen: ik hoorde een Heggenmus z'n  riedeltje oefenen en het belletje van de Pimpelmees klonk tussen de huizen. 

Verder waren er weer 6 Koereigertjes langs de Korenmolenweg en de Gagelweg.

 

zaterdag 25 december 2021

Kolgans met witte ring 05


 De techniek staat niet stil, er vliegen ganzen rond met een zogenaamde GPSlogger die op afstand afgelezen kan worden, zonder het dier te vangen. Een GPSlogger slaat gegevens op waar het dier is geweest zodat de onderzoekers na verloop van tijd, dus met meerdere data, de trekroutes kunnen bepalen. Ik trof een Kolgans met een witte logger met nummer 05 aan langs de Westerlandweg. Duidelijk waren de zonnecellen te zien voor de benodigde stroom.

05wit is op 7/8/2016 geringd door een expeditie op het eiland Kolguev ten westen van Nova Zembla. Dit eiland wordt bijna elk jaar bezocht door dergelijke expedities waar ook Nederlanders aan deel nemen. 05wit heeft ons land al weer een paar keer bezocht, in de winter 16/17 is hij, het is een M, afgelezen bij Hardinxveld en bij Reeuwijk Op 10/1/18 in Aarlanderveen, hij komt al onze richting op. Kees Janmaat een bekende aflezer had de gans op 1/12/2019 langs de Hoofdweg, Mijdrecht. En nu weer  hier op bijna dezelfde plek.
Hij is verder ook enkele seizoenen in Nordrhein Westfalen gezien.

vrijdag 24 december 2021

Weer eens Koereigers


 Zo nu en dan worden hier Koereigers waargenomen, een kleine uitvoering van de Grote Zilverreiger. Opvallend is dat de waarnemingen bijna allemaal gedaan worden in de buurt van de Gagel, langs de Gagelweg of de Korenmolenweg. Ik vermoed dat ze in de Gagel slapen, bomen zat. Hier was vroeger ook een slaapplaats van de Grote Zilverreiger.

Vanmiddag de eerste drie langs de Korenmolenweg voor de afslag Donkereind, ik kreeg ze niet zo snel op de foto. Even later zaten ze achter het riet. Van de verbazing bekomen zag ik even later tegen over de boerderij van  Joost Samsom, weer drie, iets verder weg. Waren niet dezelfde, de afstand was te groot om dat zo snel te kunnen vliegen. Ook hier slechte foto's door de afstand zodat ik maar een archieffoto plaats die genomen is op 30-12-2018 naast de boerderij van Joost. De reiger trekt een vette worm uit de grond, smakelijk hapje. Toen waren er vier reigertjes.

donderdag 23 december 2021

Een flats


De populatie Grote Canadese Ganzen van de Bovenlanden vloog over mijn mobiele schuilhut met als resultaat een klap op de voorruit: een groene flats. Dit was twee uur eerder nog een graspol in de Bovenlanden. Ganzen hebben een razendsnelle vertering, als je het vertering mag noemen, wonderbaarlijk dat er nog wat voedingsstoffen uit het gras worden opgenomen. Ik denk dat ze te weinig enzymen hebben of dat die niet goed werken. Toch blijven de ganzen in leven met deze snelle vertering. Ze moeten voortdurend grazen om voldoende gras binnen te krijgen. Ze poepen dan ook om de 5-10 minuten.  Overal in de weilanden waar ganzen gegraasd hebben liggen keutels ( zie foto hieronder), als een keutel al vliegend wordt geproduceerd spat íe op een harde ondergrond uit elkaar, ook op mijn voorruit dus. 


Bijna alle vogelkeutels hebben een wit uiteinde, dat is urine die tezamen met de ontlasting wordt uitgescheiden.
Hieronder nog een foto van een uitgeregende en uitgedroogde keutel van een gans, alleen plantenvezels zijn overgebleven.



woensdag 22 december 2021

H5Pzwart


Vanochtend in theater Molenland, met het zonnetje in de rug, minstens 3000 Kolganzen , licht gevroren ,op mijn min.max thermometer -2 C ,  de Kolgans H5Pzwart twee keer gezien op verschillende percelen. Oorzaak, een politie-helicopter die met gezwinde vlucht naar een of ander onheil moest en alles wat maar kon vliegen omhoog joeg. De meeste ganzen bleven in deze polder.

H5Pzwart, geringd op 18-12-2018 in Maren Kessel ( Noord-Brabant) daarna vaak in Nordrhein-Westfalen, ook enkele malen in de Ooypolder bij Millingen a/d Rijn en verder in Schalkwijk door oud-collega weidevogelbeheerder Sjerp W. , de voorlaatste keer 18-11-2021 in Xanten op het Bislicher Insel a/d Weser en nu hier in polder De Derde Bedijking.

Vooralsnog weinig halsringen.

maandag 20 december 2021

Spoorzoeken


 Als ik door het weiland loop kijk ik niet alleen naar vogels en andere beesten maar ook naar de plantengroei. Vaak zie ik daarin sporen van passerende dieren, bijvoorbeeld een Hazenpad of  een opstapplaats van een Grauwe Gans, Altijd een kunst om het juiste dier te bedenken. Zo ook Gijs, mijn weidevogelboer. Ik kreeg van hem een paar foto's van een spoor op een dam dwars door de plantengroei. Het hek op de dam is  op deze foto open maar normaal zit er ook een metalen hek zoals schuin op de foto staat, opgehangen. Het is een spoor dat vaak belopen wordt. Ik vermoedde dus een Hazenpad, Hazen zijn talrijk in de polder, een eventuele Muskusrat of een Bunzing, laat staan een Visotter waar ik nog altijd op loer, zullen niet zo'n intensief spoor maken. 

Ik heb zaterdag de camera-val opgehangen en tot maandagochtend laten hangen. Resultaat over deze twee nachten en dagen: twee filmpjes waarop duidelijk een Haas te zien is. (zie filmpje beneden) Dus geen Bunzing of Vos, geen Visotter. Een Hazenpad. Waarom die beesten het zichzelf zo moeilijk maken en dwars door de begroeiing ploeteren is me een raadsel. Het aantal passerende Hazen viel me tegen , in werkelijkheid zitten er veel meer. Maar de hormoontjes werken nog niet.

Op de foto boven zie je de bumper van een brommer op 4 wielen staan. Om een beetje inzicht in de situatie te zien, liet ik de brommer staan. De video op een laptop kun je vergroten. Op de achtergrond hoor je Kolganzen en een enkele Krakeend.







zaterdag 18 december 2021

Mist


 Bruggetje in het reservaat langs de Ter Aase Zuwe in de nevel. Geen golfje te zien, rustig winterweer.

In mijn ganzen-theater langs Molenland bij de speelboerderij duizenden Kolganzen, helaas gooide de nevel, nog net geen mist, roet in het eten. Ik zag in de voorste rijen een halsring die ik maar met moeite kon ontcijferen: R1L  Begin december gespot langs de Botsholse Dwarsweg. 

donderdag 16 december 2021

Viburnum.


 De Viburnum is mogelijk de enige struik die momenteel bloeit, een jaarlijks weerkerend verschijnsel. Kou of geen kou, hij bloeit. Ik zag ze langs het fietspad van de Oosterlandweg staan, allemaal volop in bloei. Je ruikt ze zelfs. Ik heb op 30 december 2014 er ook al over geschreven en me daarbij verbaasd waarom deze plant ruikt bij het bloeien. Zoveel insecten zullen er toch niet zijn om door de geur gelokt te worden ? Let eens op de Forsythia, kan ook gele puntjes hebben. Maar..... het wordt kouder.

woensdag 15 december 2021

Egypte aan de Gagel


 Twee Kokmeeuwen in winterkleed ( telefoontje achter het oog) landen op Egypte. Een illustere naam zoals er zoveel zijn in Polder Groot Wilnis langs o.a. de Gagelweg, de Demmerikse Kade en  de Ter Aase Zuwe. Het zou leuk zijn om eens een boekje te maken met het ontstaan van de namen. Allemaal verhalen.

maandag 13 december 2021

Wiekelen


 Een Wiekel in tegenlicht, deze Torenvalk joeg een Kievit de stuipen op het lijf. Ik hoorde angstkreten die een Kievit produceerde toen een Torenvalk hem belaagde. De Kievit werd niet gepakt, ik denk dat een Torenvalk niet zo gauw een Kievit zal slaan. Daarvoor is de prooi te groot. Even later wiekelde de Torenvalk op zoek naar muizen, de normale prooi. Tegenwoordig wordt voor dit wiekelen ook het woord bidden gebruikt, de afkomst daarvan is niet duidelijk. Er zijn meer vogels die wiekelen/bidden: Buizerds, Visdiefjes, IJsvogels. 

Een Torenvalk heet in het Fries Reade Wiekel, in het Zeeuws Muizenklamper. Een Blauwe Wiekel is de Boomvalk, in het Zeeuws Steekklamper. ( Klamper is afkomstig van vastklampen, een roofvogel klampt zich vast aan een prooi )

donderdag 9 december 2021

Brilduiker

 Aan het eind van de Botsholse Dwarsweg is, tegen de Groote Wije aan,  een parkeerterreintje waar ik altijd even stop. Ik scan met de kijker  de boomrijen aan de overkant, je weet maar nooit, misschien zit er een Visarend, alhoewel de meeste nu wel zijn doorgetrokken. Ik kijk of de nesten  van de Aalscholvers in de Kloosterkolk , schuin tegenover het parkeerterreintje op 1 en 2 uur, al bezet zijn en zie al weer verschillende vogels in de bomen zitten. Soms zelfs al op het nest. Die zijn er altijd vroeg bij, in januari wordt al volop gebroed.

In de winter, nu dus, zitten er op de plas meestal wat Kuifeenden en Smienten, het houdt de laatste jaren niet over, wat jaren terug was het drukker. Midden op of aan de overkant van de plas kun  je vaak Brilduikers tegenkomen, gister had ik nog een mannetje ( zie kopfoto). Onopvallend zie je een stipje dat plotseling weg is, even wachten en dan komt het eendje weer boven. Zie je wat wits bij de vogel , dan is het een mannetje, prachtig getekend, is het een donkere stip zonder tekening, dan is het een vrouwtje. Het is een broedvogel van Skandinavie en Noord -Rusland. Ook in Duitsland , Mecklenburg-Vorpommern, bestaan populaties. In ons land wordt er elk jaar wel met een klein aantal gebroed, max. 15. Vooral tussen Zwolle en Deventer langs de IJssel schijnen broedgevallen te zijn. In de winter aantallen in de Delta en het Beneden-Rivierengebied. Verder de Randmeren  en andere grotere wateroppervlaktes. Zo ook Botshol, daar komen ze , net als de Randmeren, af op de kranswieren die ze eten. 



dinsdag 7 december 2021

Marickenland


 Hollandser kan niet, Kolganzen in de winter met de korenmolen aan de Korenmolenweg, Wilnis als decor. Als ik het goed heb is dit een foto van Judy Tito. Ik zie de laatste jaren de ganzen niet zo vaak meer in Marickenland achter de Nieuwe Begraafplaats. Ze veranderen in de loop van de tijd wel vaker van foerageergebied waar ze in zo'n jaar meestal zitten. Momenteel zitten er veel Kollen in het gebied achter de Gagelweg, richting Geerkade. Zo is het centrale deel van de Bovenlanden ook een pleisterplaats. Geen wonder, er lopen geen wegen en er is geen bebouwing. Vanmiddag geen gans te zien in de Ronde Hoep, ra ra , hoe kan dat?

maandag 6 december 2021

Verzadigd.


 De buiken vol; dan is het goed uitrusten zo tezamen op een tak van de kale Lijsterbes. Net als de Huismussen zitten ze te wachten tot het voer naar buiten komt. Vooral het voer op de tafel is voor hen. Een nieuwe Turkse Tortel krijgt geen kans en wordt weggejaagd door het mannetje, naar ik aanneem.


zaterdag 4 december 2021

Eindelijk een Roodborst


 Het weer was zodanig dat ik maar geen poging gewaagd heb om de ganzen te zoeken. Ik zou ze wel gevonden hebben, maar het was en bleef behoorlijk nevelig en het begon te regenen. Dus maar weer eens de camera-val in de tuin gezet op de tafel waar voer lag. Helaas te dicht bij waardoor de vogels onscherp werden opgenomen. Bovendien regende het waardoor de lens beslagen werd en het beeld vaag. Toch een nieuwe soort erop: een Roodborst.  Die komt altijd snel foerageren als de andere vogels het laten afweten. Maar bij de eerste Huismus is een Roodborst weer verdwenen.

donderdag 2 december 2021

R1Lzwart.


 Vanmiddag aan de Botsholse Dwarsweg de Kolgans die ik ook al vorig jaar hier in de polder Groot Mijdrecht aflas, R1Lzwart. Het was slecht weer, zoals de laatste dagen, wind en regen, de foto is ook niet zo best, of dat door de regenbui kwam? Toen ik wegreed begon de zon te schijnen, echter maar kort. Deze Kolgans is geringd op 16-11-2019 als juveniel in Scharsterland bij Heerenveen. Verder een aantal keren afgelezen in Sachsen. Er waren vele duizenden ganzen in polder Groot Mijdrecht.

woensdag 1 december 2021

J20zwart


 Kolgans J20zwart blijft  een aantal halsring-aflezers  verbazen, en daar hoor ik ook bij. Ganzen komen vaak terug naar de omgeving waar ze al meerdere jaren de winter doorbrengen. Mijn meest sprekende voorbeeld is J20 zwart.  Mijn eerste aflezing van J20 was in januari 2001. Zij was pas geringd.  Ik heb haar in deze winter 7x kunnen aflezen. Vooral in polder Groot Mijdrecht Noord.  De volgende winter is ze elders geweest waarschijnlijk in een  buitenland met weinig vogelaars , geen aflezingen.  In de winter van 2002-2003  drie keer en in de winter van 2003-2004 tot en met de winter van 2010 ruim 30 x. Het was alsof ze op me zat te wachten. Daarna heb ik haar zelden meer gezien, wel was ze in Friesland en Noord-Holland. Ook Tijs vd Berg zag haar in de buurt van Abcoude. Toen was het over, dachten we. 

Op 21-12-2019,  ruim 5 jaar na de laatste aflezing in Zoeterwoude, werd ze afgelezen in Almkerk. Foto's moesten eraan te pas komen om de waarneming te bevestigen. Hoe kan een gehalsringde vogel zo lang onder de radar blijven? Een paar weken terug kwam een gerucht uit Belarus dat de gans daar gezien was bij de stad Brest in de nabijheid van de Poolse grens. De waarnemer had er enkele uren naar gekeken. Ze zijn daar blijkbaar geen ganzen gewend want ik heb mijn lijsten eens nagekeken, maar er is geen enkele waarneming uit Belarus. Er is daar ook een foto gemaakt, dat is nu het bewijsstuk. 
Op mijn archieffoto, nog genomen met de camera voor de telelens, zie je duidelijk het getal 20. de grote J zit aan de andere kant. Het witte zichtbare streepje is van de zijkant van de ring. De basis is een witte ring met daarover heen een zwarte laag. Hierin wordt dan de code gefreesd.
Ik kijk nu toch anders naar de ganzen dan ik eerder deed. Zij zal er maar tussen zitten. Ganzen genoeg langs de Botsholse Dwarsweg, maar het regende fors en het waaide stront van de dijk. Gister en vandaag. Ekskuus.

maandag 29 november 2021

Voeren.


 

M'n Huismussen zitten 's morgens op me te wachten: voer ! Ik rammel even met de zak met voer,strooi twee handen vol en ik ben nog niet de deur weer in of de eerste brutale mus zit al op de tafel waar ook een handje vol ligt. Ruim 20 vogels uit de buurt komen langs en eten dat ze doen, blijkbaar honger. Zo nu en dan zit er een andere soort tussen, ik had vanochtend op een gegeven ogenblik 4 Ringmussen , plm. 20 Huismussen ( zijn niet te tellen vanwege het af en aan vliegen) en 2 Vinken. Verder 2 Turkse Tortels. Bij de Ringmus is duidelijke de witte ring rond het kopje te zien.

Vanmiddag twee halsringen bij Kolganzen langs de Botsholse Dwarsweg , U4A en U4D. E waren geen verdere gegevens bekend.



zaterdag 27 november 2021

Winterslaap Egel


 Eindelijk dan de egelhoop bijeen geharkt in de voortuin. De leverancier van de bladeren, de Magnolia, is bijna kaal en het werd hoog tijd om een eventuele Egel proberen te verleiden z'n winterverblijf in de hoop te maken. Eerlijk gezegd verwacht ik  in de  achtertuin eerder een Egel maar daar zijn nog te weinig bladeren om een goeie hoop van te maken. Een keer eerder hebben we een Egelnest gehad. In de zandbak van de jongens, kun je nagaan hoe lang dat geleden is, vonden we onder het deksel een hoop gras, hooi, takjes en bladeren, een warboel die bij nadere beschouwing wel wat op een holletje leek. Deze Egel is niet teruggekomen. Bij latere egelhopen heb ik nooit gecontroleerd, bang om de rust te verstoren.

Tijdens de winterslaap verloopt de stofwisseling trager en  daalt de lichaamstemperatuur tot plm. 5 graden, normaal is dat 36 graden, de hartslag gaat naar beneden, plm. 9-10 per minuut en ademt de Egel maar enkele keren, 3-4, per minuut. Hij is in het voorjaar gebaat bij een voedselrijke tuin, dwz nog veel bladeren in de tuin waarin allerlei dieren zitten die de Egel graag lust. Dus niet opruimen in het najaar.

vrijdag 26 november 2021

Een wolk Kieviten


 Ben ik in het voorjaar als weidevogelbeheerder gebiologeerd, we blijven bij ons vak, door baltsende en broedende Kieviten, in het najaar, zoals de laatste dagen  langs de Gagelweg, kijk ik weer met ontzag en verwondering naar de wolken Kieviten, die om het geringste de lucht in gaan en na een poos(je) weer al dwarrelend neerstrijken. Meestal op dezelfde plek. Het kan een roofvogel ( Havik of Slechtvalk)zijn, maar dan zie je ze dicht op elkaar vliegend het gevaar afwachten. Het kan ook de angstschreeuw zijn van een bangerik, die heb je ook bij vogels. Bij tellingen over totale land kwam men in 2014 op 500.000 Kieviten. Of die aantallen nu nog gehaald worden? Men schat het aantal broedparen op 110.000 -160.000. Dat met twee vermenigvuldigen brengt het aantal plm. 300.000. Dat zou betekenen dat  200.000 vogels hier als wintergast verblijven, Ons land is blijkbaar erg in trek bij veel soorten wintergasten.

In de verte staan de bomen langs de Enschede-weg.

donderdag 25 november 2021

Najaarsrust



 Een regenboog stijgt op uit de Kloosterkolk van de Botshol, op de voorgrond de Groote Wije, met een paar slapende Kuifeenden. Alles in rust, alhoewel de Aalscholvers al weer in de buurt van de nesten rondhangen.

Voor de eesrte keer een paar duizend Kolganzen in polder Groot Mijdrecht. Zelfs in de buurt van het Waverveense Pad, waar ze de laatste jaren niet zo vaak meer foerageren. Ik vermoed dat dit de slaapgroep uit de Waverhoek is,



woensdag 24 november 2021

Een vorstje?

 


                                        Zijn we er klaar voor? Wedden dat het WOORD zal vallen?

dinsdag 23 november 2021

Wulpen

 Het natuurontwikkelingsgebied Het Galgenland, dat paralel aan de Bijleveld bij de Gagelweg loopt, staat voor een deel onder water. Men heeft het wat verlaagd ( sluisje) zodat er wat meer drassig land bij ligt. Het valt me op dat sindsdien er meer vogels foerageren. Vanmiddag een grote groep Wulpen en Kieviten. Ik maakte de camera met statief klaar, een deel ging er helaas van door. Het was erg onrustig in de lucht, ik vermoed een Havik of Slechtvalk. Een deel van de Wulpen kon ik op de plaat krijgen .  Zie kopfoto boven. Het zou best eens een slaapplaats voor de Wulpen kunnen zijn.


Echtpaar P2K en P1Pzwart

 Soms heb je geluk: ik scande een groep Kolganzen langs de Hoofdweg, Mijdrecht. Ik had nog maar een halsring afgelezen, maar een dergelijke start met weinig halsringen maak ik al jaren mee. Dus geen paniek, later in  het seizoen komen er wel meer. Toch maar even proberen. En toen gebeurde het: er streek in mijn beeld van de telescoop een Kolgans neer met een halsring !! Dat is me nog nooit  gebeurt. Een Z en een K, de grote letter kon ik nog niet zien.  Is er nog een Kol neergestreken met een halsring? Dan zou het best een paartje kunnen zijn. En jawel een paar meter verder was nog een halsring, P1Pzwart, dan zou de Z bij de ander waarschijnlijk een 2 zijn. Die fout wordt vaker gemaakt. Zo ook bij deze gans, toen ik de twee vogels invoerde in het computerprogramma, zat er een waarneming bij met PZK. Maar alle waarnemingen waren verder P2K en P1P, een paartje . Geringd in Lith, NB, op 3januari 2020. Als adulten , P1P was het vrouwtje en de ander het mannetje. In het voorjaar van 2020 veel in Wijde Wormer, op 16/11 van dit jaar de eerste aflezing in Etten Leur en nu hier.

De ganzen werden verstoord door een boer, neem ik aan. Ik vond ze terug, ook het paartje, aan de andere kant van de Hoofdweg bij Molenland. Daar werden ze later verstoord door de zoon. Even met 'm gepraat. Zij laten de koeien niet meer buiten maar maaien nog wel het gras. Er is nog genoeg hoog gras, een goed jaar.

maandag 22 november 2021

Kleine Wintervlinder


 Gister een heel fragiel rupsje op de schuur, felgroen. Toen ik het aanraakte viel het en ik kon het niet terugvinden. Onder een plank gerold waarschijnlijk. Een paar uur later zat de rups weer op dezelfde plek. Haastig macro-lens op de camera en meerdere foto's genomen. Hopelijk zit er een scherpe bij. Viel tegen. Toen met de Live View geprobeerd, dan zie je het te fotograferen object op het scherm en kun je beter scherpstellen. Dat lukte. Het rupsje wat uitvergroot en bewerkt. Waarneming.nl gaf aan dat het de rups van de Kleine Wintervlinder was.

Die naam had ik eerder gehoord : in februari 2017 zowel een mannetje als een vrouwtje geplaat. Zie foto's hieronder. Het mannetje heeft vleugels en vliegt, het vrouwtje heeft maar enkele stompjes, zij kan alleen maar kruipen. 
Zoals wel meer spanners ( familienaam) zien ze er niet opzienbarend uit, saai zelfs.  Toch grappig dat zo'n saaie vlinder zo'n felgekleurde rups heeft




                                           

vrijdag 19 november 2021

Toendrarietgans


 Vanmiddag eindelijk de rietganzen gescoord. Deze Toendrarietganzen noem ik altijd de Nieuwkoop-populatie. Al jaar en dag , ver voordat De Groene Jonker werd gegraven, zaten deze rietganzen al op de plek waar nu de Groene Jonker ligt of  minstens in de buurt. Waarom Nieuwkoop? Daar sliepen ze altijd op de plassen, of ze dat nu nog doen weet ik niet. Op de Groene Jonker verblijven nu 's nachts ook Kollen en Grauwen.

Ik telde zo'n 75. Zaten wel bij elkaar op het Molenland bij de Speelboerderij. Helaas te ver weg voor een foto. Op bovenstaande archieffoto , genomen in februari 2011, vanuit m'n zolderraam, zie je vooraan 4 Toendrarietganzen en daarachter 5 Kolganzen.. Kolganzen hebben de gele kol rond de snavel en de rietganzen hebben een bruine kop met wat roze in de snavel. Verder is hun geluid anders als dat van de Kollen. Het onderscheid tussen de Toendra en de Taiga is iets voor kenners, lees maar eens een goed vogelboek, je zult aarzelen om een Taiga te determineren. Zij verblijven meestal in Brabant bij de Kampina, slaapplaats, bij Helvoirt. De Toendra's zitten veel in Drenthe en aanliggende provincies. 

Weer geen halsringen..

donderdag 18 november 2021

Afrikaanse lelie ( Agapanthus)


 De Agapanthus blijft bloeien, al enkele maanden met regelmatig nieuwe bloempjes in de bolvormige tros. Dit jaar hadden we maar enkele bloeistelen, vorig was veel uitbundiger.  Hij kan blijven staan tot de eerste nachtvorstjes en dan zal ik 'm afdekken en in de schuur laten overwinteren. Je hoeft niet te snoeien, het blad sterft wel af. Vorige winter had ik de plant ingepakt met blaasjesfolie. Of dat daar geschikt voor is weet ik niet. 

De buren , twee Hosta's , hebben zich al lang teruggetrokken onder het afgestorven blad. Hier doe ik niks aan. Ik laat ze buiten staan. Deze twee heb ik jaren geleden gevonden als afdankertjes langs de weg liggend in Demmerik. Iemand moest ze kwijt. Ik vind het mooie planten en elk jaar bind ik de strijd aan met slakken die het blad graag eten. Ik houd ze buiten de pot door een laagje vaseline op de pot te smeren. Helpt geheid.

woensdag 17 november 2021

2022 Het Jaar van......


 Elk jaar wordt er een Vogel van het Jaar gekozen. Meestal niet omdat de soort het zo goed doet, juist niet. Bijna altijd gaat het niet zo goed of zelfs slecht met de gekozen vogel.  De ornithologen, vogelkundigen, proberen door het dier onder  de aandacht te brengen en  middels allerlei onderzoeken er achter zien te komen wat er aan de hand is. Welke biotische en/of abiotische factoren veroorzaken de achteruitgang? In 2022 dus de Merel. De Merel, cultuurvolger bij uitstek, want het was eerst een bosvogel, was een van de talrijkste tuinvogels. Maar rond 2010 ging de populatie achteruit en had men ook vermoedens van oorzaken: o.a. de verstening van de tuinen. Te weinig groen om in een  betegelde tuin je kostje bij elkaar te scharrelen en de jongen van voedsel te voorzien  en een andere veroorzaker, jazeker dit komt ons bekend voor, het Usutu-virus. ( Usutu is een rivier in Swaziland) Dit is een ander virus dan de vogelgriepveroorzaker en komt oorspronkelijk uit Afrika. Men denkt dat trekvogels het virus hebben meegenomen, in Afrika wordt het door steekmuggen overgedragen. Het dook in 2001 voor het eerst op in Oostenrijk, vandaar heeft het zich verspreid over Europa.

Ik ken nog een andere bedreiger van de Merels: de Ekster !! Een prachtige vogel maar het zijn rotzakken. De Ekster breidt zich fors uit, let maar eens op de bomen met Eksternesten die, nu de bomen kaal worden , weer zichtbaar zijn. In elke straat huist wel een Eksterpaar. Wij hebben elk jaar een Merelnest in een heg of Clematis. De laatste 10 jaar is 1 Merelnest uitgevlogen, de andere jaren zijn de jongen elke keer opgevreten, met dank aan de Eksters.

Hieronder een foto van een vrouwtje, egaal bruin, donkere snavel. De Merel op de sticker is een mannetje: pikzwart en een gele ring rond het oog en een gele snavel.



dinsdag 16 november 2021

Wie van de drie?


Zondag j.l. zijn er weer eens Koereigers langs de Gagelweg waargenomen. 6 vogels. Ik zelf heb een paar jaar geleden ook een stel (4) gespot bij de boerderij van Joost Samsom. Zie bovenstaande archieffoto. Bij een witte reiger altijd kijken welke van de drie soorten het is: Grote Zilverreiger, Kleine Zilverreiger of Koereiger. Deze laatste is de zeldzaamste , alhoewel de Kleine kom  je ook niet dagelijks tegen. De Grote is bijna 2x zo groot als de Koereiger. Dit reigertje staat meestal wat voorover gebogen met ingetrokken hals,  de Grote en de Kleine meestal rechtop.  Verdere kenmerken: Grote Z. een forse gele snavel, Koereiger een veel kleinere gele snavel, Kleine Z. een zwarte snavel; poten bij Grote donker, Kleine zwart met gele sokken, Koe heeft geelgrijze poten.

De Koereiger is vooral een reiger van Zuid-Europa, er zijn in ons land een paar mislukte broedgevallen bekend.

maandag 15 november 2021

Slakkenspoor


 Dit slakkenspoor bij de schuur, viel me vanmorgen op. Geen ononderbroken streep slijm, maar voetjes ( hoe noem je zoiets?) Ik ben een poos bezig geweest om te achterhalen van welke soort slak dit spoor is. De naaktslakken hebben een ononderbroken spoor, op slechts 1 foto werd het spoor van de Segrijnslak ( zoals op de foto) weergegeven. Een huisjesslak. Op de onderste foto, een archieffoto, zie je een groep Segrijnslakken bij elkaar in de winterslaap-houding. Ze kruipen graag bij elkaar.

Segrijnslakken komen veel voor in onze tuinen, etc. Hij wordt ook wel de Kleine Wijngaardslak genoemd, hij lijkt daar veel op alleen wat kleiner. Segrijn heeft betrekking op op de naam voor de huid en roggen en haaien.  Waarschijnlijk heeft die keus te maken met het kleurpatroon van die huid. Vroeger werd die huid ook wel segrijnhuid genoemd en werd gebruikt als bedekking van doosjes e.d. Verder werd het gebruikt als schuurpapier, het voelt heel ruw aan. Ik heb ooit een haai moeten snijden ivm de studie en heb een klein stukje huid als snuisterij bewaard. Inderdaad schuurpapier.

Ik blijf nieuwsgierig hoe deze Buikpotige zíjn spieren gebruikt waardoor dit specifieke spoor ontstaat.



donderdag 11 november 2021

Vissen zonder vergunning ?


 Alles wat uit hout bestaat en rechtop staat is in principe een voedselbron voor een Grote Bonte Specht. Denkt íe.

Vanochtend langs de Gagelweg. Heeft hij wel een vispas bij zich?

woensdag 10 november 2021

Stoepplant.


 Je loopt er zo aan voorbij, solitaire planten die op de stoep , in de goot of zo op straat staan: Stoepplanten . Als je er op let zie je de prachtigste exemplaren staan. Hoe is het mogelijk dat veel van deze stoepplanten genoegen nemen met een  voeg tussen twee tegels of twee straatstenen. Meestal staan ze er weelderig bij. Soms, zoals op de foto een Paardebloem, met wat minder bladschijf. Kan een kwestie zijn van minder voedsel in het straatzand of minder licht in een nauw poortje. Maar het zijn beauty's.

Bij de KNNV uitgeverij is een boekje van de Hortus, Leiden, verschenen met rond de 100 stoepplanten.

De dagelijkse Nieuwsbrief Nature Today ( gratis en de moeite waard) beschrijft ook 1x in de week een stoepplant. 

dinsdag 9 november 2021

Keep


 Hou de Vinkachtigen in de gaten, er kan zomaar een vreemde vogel tussen zitten. Een wintergast: een Keep. Op de foto links. De andere  is een Vink.  De Keep heeft een grijze kop en verder veel oranje-bruin aan de romp. Zwart met een veeg wit op de vleugels. Broedvogel van Skandinavie en is daar net zo talrijk als bij ons de Vink. Er zijn elk jaar enkele broedgevallen, maar ze zijn zeldzaam als broedvogel.

De naam heeft deze soort te danken aan de roep die lijkt op "keehp"

zaterdag 6 november 2021

De eerste !! 5E3 zwart


 Ik voorspelde het dinsdag j.l. al: ze komen eraan. Zo'n 2100 Kolganzen zaten in polder Derde Bedijking vooral tussen de Westerlandweg en de Speelboerderij. Die bij de Speelboerderij waren te bereiken met de telescoop, de andere zaten te ver weg om een eventuele halsring af te lezen. Vanaf Molenland kijk je neer op de vogels, mijn favoriete plek. Ik zag de gans met ring vrij snel: 5E3 was niet zo moeilijk af te lezen. Op de foto zie je de E en de 3,  de 5 zit om het hoekje. Die staat rechtop.

Dit mannetje is geringd op 23-12-2016 als adult in Scharsterland, Rottum, in de buurt van Heerenveen.
Ik dacht, toen ik de code had, dat deze gans hier wel vaker was afgelezen maar dat bleek niet te kloppen, Voor het eerst hier. Vaak langs de rivieren afgelezen, verder in Polen en Litauwen. De laatste keer was op 24-10-2021 in Mecklenburg-Vorpommern bei Mariawerth. Het kriebelt weer.

vrijdag 5 november 2021

Nakomertje


 Eenzaam, een nakomertje van onze Vlinderstruik. Hier en daar nog pogingen tot het vormen van een bloemtros wat lijkt op een normale tros van deze struik, maar dit is om medelijden mee te krijgen. Maar dit ene bloempje heeft niet in de gaten dat íe alleen staat. Hij zal afsterven en het steeltje zal afvallen, echter de blaadjes en het laatste stukje stengel zijn al helemaal voorbereid op een winter. Ze zijn bedekt met viltharen die bescherming geven tegen kou en nattigheid. De struik zit vol met deze lichtgrijze uiteinden die allemaal volgend jaar halen.

donderdag 4 november 2021

Alopochen aegyptiaco ( Nijlgans)


 Zomaar langs de Poelweg, Waverveen, een groep Nijlganzen, ik telde 40 vogels. Bij deze gans heb ik zo'n grote groep nog niet eerder meegemaakt. Zal in de toekomst wel vaker gebeuren, de soort breidt zich plaatselijk uit. In sommige streken gaat het aantal achteruit, maar het zal, volgens de Vogelatlas een kwestie van tijd zijn voordat de vacante atlasblokken met een geschikt biotoop ( dus geen bos) ook bezet zijn. Grofweg geschat telt ons land de laatste jaren plm. 10.000 broedparen.

In de zeventiende eeuw werden Nijlganzen vanuit Afrika naar Engeland  gebracht waar ze al spoedig ontsnapten. Daar broeden ze al 200 jaar. In Nederland werd pas in 1967 het eerste broedgeval vastgesteld, dus de Nijlans zet de vaart er wel in. 

Deze gans is een buitenbeentje door z'n gedrag, erg agressief, en is eigenlijk geen gans maar een groot uitgevallen eend. Waarom daar in Waverveen een groep van alleen maar Nijlganzen was heeft te maken denk ik met z'n karakter. Geen sociale gans zoals Kollen en Grauwen die vaak bij elkaar zitten.

woensdag 3 november 2021

Etenstijd


 De hele populatie Huismussen uit onze rij huizen komt eten. Een aantal jaren terug zat hier geen mus, ik denk dat door mijn voeren ze op een gegeven ogenblik zijn blijven hangen en hier ook zijn gaan broeden. Ook in de winter zijn ze aanwezig. Slapen doen ze onder dakpannen via de dakgoot. Meestal zijn er plm. 20 aan het eten. Op dit filmpje is ook een Pimpelmees  aan het foerageren. Deze mees blijft zitten, een Koolmees is hap en snap en weer weg. Gaat het voer in een struik of boom opeten. Aan het eind van het filmpje komt ook nog een mannetjes Vink in beeldhelemaal vooraan met witte vlek op vleugel. Ook ontdek ik net helemaal links een Ringmus ( met zwart vlekje zijkant kop).

dinsdag 2 november 2021

Ze komen eraan.


 Het lijkt erop dat zo langzamerhand toch wat meer Kolganzen zich over het land verspreiden, de groep hier in de Derde Bedijking wordt ook wat groter tot enkele honderden en vormen een compacte groep. Daar zitten weinig Grauwen tussen. Maar dat kan zo veranderen. De grootste groepen worden voorlopig nog uit Oost Nederland gemeld . Van Groningen tot in Limburg de grotere groepen van enkele honderden tot duizend. Dat tikt aan. Het aantal aflezingen van halsringen valt ook nog tegen, ook in Friesland is het nog geen vetpot. Ik moet ook m'n eerste aflezing nog doen, maar dat gebeurt elk jaar laat. In het seizoen 2019-2020 de eerste op 29/11, het vorige seizoen, 2020-2021, op 6/11. Ze komen eraan.

maandag 1 november 2021

Wintergasten


 Niet alleen Smienten en Ganzen overwinteren hier in grote getale. ook Meerkoeten uit  Europa weten ons polderlandje te vinden. De groepen Meerkoeten worden snel weer groter. Veel buitenlanders  ( Noord Oost Europa) verzamelen zich met inheemse Meerkoeten omstreeks deze tijd vooral op het IJsselmeer en de Randmeren, daarna worden de groepen in de polders groter. Er vindt een verschuiving plaats. De winterplaatsen in de Utrechtse Venen zijn met name de verschillende plasjes en plassen ( Vinkeveen, Oortjespad, Botshol, Oudekerkerplas, Zwaan, Nieuwkoop, Haarrijnse plassen, etc. ) maar ook in de brede weteringen zoals langs de Bovendijk zitten ze graag. Zie foto.

In de hele polder Derde Bedijking: 340 Wulpen, 400 Kollen, 350 Grauwen, 30 Holenduiven ( zaten op maisveld), 350 Kieviten, 15 Kemphanen ( bij de Kieviten), 2 Dodaars ( brede tocht), 125 Smienten ( de meeste mannetjes hebben nu een gele kopstreep) Meeuwen niet geteld, het waren er minstens 1000, afgekomen op de slotenschoonmaker.

vrijdag 29 oktober 2021

Ooievaars niet meer trekvogels?

 Nee, een deel van de Nederlandse populatie Ooievaars ( kopfoto) trekt inderdaad nog naar Afrika, een deel blijft hier de hele winter, tenminste als het niet al te hard vriest. Dat thuisblijven komt vooral ook door de ooievaarboerderijen die rond de 60er jaren van de vorige eeuw overal in het land gevestigd werden als herintroductieprojecten. In Zegveld was de boerderij die we allemaal wisten te vinden. Het was hoog tijd dat deze centra opgericht werden, In de 70-er jaren was het aantal broedparen tot plm. 5 gedaald.  Nu is het aantal flink toegenomen, in 2016 telden we plm. 1000 broedparen.

Zodra ergens wordt gemaaid komen daar allerlei vogels op af, zo ook Ooievaars. Boer Mur heeft m'n hele achtertuin plat gemaaid en heeft nog een behoorlijke laatste snee weten binnen te halen. Ik vroeg me af waar die Ooievaars slapen, ze scharrelen hier al enkele dagen rond.

Langs Molenland zaten dik 400 Kollen, 80 Grauwen en 120 Wulpen. Geen halsringen.

donderdag 28 oktober 2021

De Groene Jonker


 Nog steeds zijn de ganzen afwezig, dus maar eens een gebiedje opgezocht waar ik te weinig kom en misschien wat meer te beleven valt: De Groene Jonker tussen het Noordse Dorp en Zevenhoven. Het voordeel van dit natuurontwikkelingsgebied is dat je over de rietkragen kunt kijken, de weg ligt veel hoger. Dat vind ik de laatste jaren steeds erger worden in bijv. de Waverhoek.Overal riet zodat je nauwelijks op de plas kan kijken. 

In een klein aantal hoekjes zaten veel watervogels, zoals hier tegenover de dierenbegraafplaats. Kuifeenden, een Tafeleend, Wilde Eenden, veel Slobeenden, een enkele Krakeend, Grauwe Ganzen, een paar Smienten( met oranje kopstreep), Wintertalingen en een rijtje Watersnippen. De foto is maar een klein deel van de totale groep. Met twee vingers kun je vergroten

woensdag 27 oktober 2021

Vruchtpluis


 Het Koninginnekruid draagt vrucht; de zaden hebben pluizige haren en haren heb je als plant om met de wind meegevoerd te worden. Een hele rand van Koninginnekruid staat langs de oevers van de afgegraven weilanden in de oksel van de Hoofdweg en Proostdijerdwarsweg, het nieuwe natuurgebied. In de verte zie je de Selijnsweg van Waverveen. Dit Koninginnekruid wordt ook wel Leverkruid genoemd ( door anti-monarchisten !?)

Verder geen gans te zien in de Ronde Venen, hier en daar kleine plukjes. Ik wilde de massa ganzen in de Ronde Hoep eens nader bekijken, maar 0,0 ; helemaal leeg. Alleen wat koeien en ik hoorde een Buizerd. Ook in mijn achtertuin zat niks, waarschijnlijk verstoord door een maaiende boer. Waar zitten ze??

dinsdag 26 oktober 2021

Buizerds op doortrek


 De meest algemene roofvogel in ons land is de Buizerd. In elk landschap kom je ze tegen, soms hoor je ze eerder dan dat je ze ziet: een miauwend geluid. Vaak laten ze zich samen verder drijven op de thermiek, geen vleugelslag komt er aan te pas. 
Volgens de Vogelatlas van Nederland is de Buizerd in bijna alle atlasblokken van Nederland broedvogel , zelfs op de Rottumerplaat waren in 2014 twee broedgevallen. In 1932 schreef  de ornitoloog A.B. Wigman dat hij bekend was met 5 broedgevallen in ons land!  En nu in 2013-2015 , de teljaren voor  deze Atlas, komen we uit op 10.000-17.000 broedparen.
Momenteel zie je meer Buizerds, dat zijn vooral de doortrekkers uit bijv. Skandinavie, vooral langs de snelwegen zijn veel paaltjes bezet met een Buizerd. Ik heb wel eens gelezen dat in de bermen van wegen meer muizen zitten dan elders, vandaar de vele Buizerds langs onze wegen. ( Als deze redenatie klopt)
De Buizerd op de foto probeert wat zonnewarmte op te vangen, zo zie je wel vaker vogels de vleugels spreiden. Ondertussen houdt hij de scherp de bodem in de gaten, ook daar zitten muizen. Als je de foto met je vingers kunt vergroten zie je het felle oog.

zaterdag 23 oktober 2021

Plooirokje


 Ons Plooirokje is er ook weer, tussen een paar tegels en gewoon in het gras. Of ze allemaal van hetzelfde mycelium zijn durf ik niet te beweren, wel weet ik , uit de literatuur, dat mycelia van alle paddenstoelen, behoorlijk groot en oud kunnen worden. Ik geloof dat een mycelium, ander woord zwamvlok, tot de oudste organismen gerekend kunnen worden. 

Heel teer gebouwd, in het begin bruinig en dan in de loop van de dag grijs wordend, met radiale plooitjes, vandaar de naam Plooirokje, Er zijn meerdere ondersoorten. In totaal 7 maar alleen deskundigen kunnen met de microscoop ze op de ondersoort determineren.

Het is familie van de inktzwam, maar vormt geen inkt.

vrijdag 22 oktober 2021

Rode Lijst met o.a. Watersnip.


Onlangs heeft Birdlife International een nieuwe Rode Lijst van Europa gepubliceerd met niet al te fraaie conclusies. In 50 landen en gebieden in Europa staan er zo ongeveer 550 vogelsoorten op de nominatie uit te sterven. Dat is niet best!! Uiteraard staat onze Grutto erop, onze Zomertortel , maar ook onze Watersnip is van gevoelig  naar kwetsbaar gegaan. Had ik ruim een  maand geleden niet in de gaten, toen ik regelmatig in polder Demmerik elke keer wel 10 -20 Watersnippen uit dezelfde walkant opjoeg. Bovenstaande foto heb ik enkele jaren geleden in de Waverhoek genomen. Op een veenbankje foerageerden tientallen Watersnippen.

Ik kan me niet herinneren dat er in het gebied van de agrarische natuurvereniging De Utrechtse Venen een Watersnip als broedvogel is gemeld. De Watersnippen die ik gefotografeerd en geteld heb zullen doortrekkers geweest zijn. Onze Watersnippen broeden vooral in de kop van Overijssel, Drenthe (op de heide) , Oost-Friesland en verder enkele gevallen in de veenweiden van het Groene Hart.

De landelijke populatie nam af van 5500-10.000 paren in de 70 er jaren van de vorige eeuw tot 1200-1500 omstreeks 2000.

Foto: de witte vlekjes op het water van de Waverhoek zijn veertjes van de ruiende Grauwe Ganzen. ( Geen sneeuw dus)

donderdag 21 oktober 2021

Kunstwerk.

 


Ik moest elke dag , afgelopen dagen behalve vanochtend, een spinnenweb verwijderen tussen de spiegel en het raam van de auto. Met ekskuus aan de spin, die zoveel werk in zijn web had gestopt. En dat de laatste 4,5 dagen steeds weer opnieuw. Zielig, maar ze weten niet beter. Het spinnetje zelf vond ik niet, ik vermoed dat íe achter de spiegel zat. Het middenstuk van het web ontbreekt, hij had geen zin meer, de nacht was te kort, of gewoon horend bij de soort. De mistdruppeltjes maken het web zichtbaar. Een kunstwerkje.

woensdag 20 oktober 2021

Overblijfsel varkentjes.


 De "varkentjes" van de Gele Lis hebben bijna hun doel bereikt, het verspreiden van de zaden erin. Als geldrolletjes liggen de zaden binnen de vruchtwand te wachten totdat de groene laag is verrot en ze uit de restanten vallen. Meestal in het water waar ze maandenlang meedrijven met de stroom. Verspreiding van de soort verzekerd.

dinsdag 19 oktober 2021

Wintergasten op kopfoto

 Onze wintergasten komen langzamerhand weer binnen, met de ganzen loopt het  nog niet storm, ze zijn er al wel,  maar de grote bulk moet nog komen. Op de kopfoto wat Kollen die vergezeld gaan worden door een andere wintergast, de Grote Zilverreiger. Die zijn er al weer in ruime mate . Overal in de polders vele witte vlekken, dat kunnen Knobbelzwanen zijn,  maar net zo vaak Grote Zilverreigers. Die zijn wat kleiner, die vormen een kleinere witte vlek. 

De zilvers vallen eerder op dan de blauwe. Heel Oost-Europa levert de Grote Zilverreigers aan ons land. Broeden doen ze nog niet veel, de grootste broedkolonie ( tussen de 150 en 180  broedparen) zit in de Oostvaardersplassen. Verder een aantal op de Noordwaard bij Makkum, in de Krammer en de Wieden. Maar dat gaat maar om enkele broedgevallen.

Je ziet op de kopfoto een reiger naar de ganzen  vliegen om tussen de ganzen te foerageren. Ik vermoed dat door het getrappel van de ganzen de muizen worden opgejaagd en zo een prooi kunnen vormen voor de reigers. Ook de Blauwe Reigers passen deze techniek toe.

Let op de pootringen bij de Grote Zilverreigers, met een goede kijker of telescoop zijn ze af te lezen.

maandag 18 oktober 2021

Bonje met de buren.


 Meerkoeten zijn echte ruziezoekers, niet alleen in het voorjaar, het gehele jaar door willen ze bonje met de buren. Zodra een Meerkoet het waagt in een andermans ( anderkoets) territorium te komen, komt de eigenaar op hoge poten naar de indringer gevlogen, al watertrappend ( of is het andersom?) om de indringer een lesje te leren. De eigenaar wint het altijd. Dat gebeurt bij de meeste diersoorten, de indringer wordt weggejaagd. Een verstandige afspraak. 

Zwanen nemen ook zo'n aanloop om uit het water tekomen, mooi gezicht.