Koninginnekruid

 Onlangs aan de Boterwal bij de Bosdijk deze plant gefotografeerd. Ik dacht aan een Valeriaan, maar voor de zekerheid toch maar even de determinatiecomputer van waarneming.nl z'n werk laten doen: het blijkt geen Valeriaan te zijn maar een soort die er sterk op lijkt: Koninginne(n)kruid. Wordt ook wel Leverkruid genoemd door de kleur die in een later stadium te zien is. Is te vinden in hetzelfde biotoop als de Valeriaan. Staan soms naast elkaar. Het is een composiet , familie dus van de Paardebloem en de Margriet.

Paardenbijter

De orde van de libellen bestaat uit twee groepen (subordes): de Juffers ( Zygoptera) en de  Echte Libellen ( Anisoptera) De Juffers zijn de kleine , lichtgebouwde libellen bijna altijd in rust de vleugels opgevouwen. De Echte Libellen houden vleugels strak opzij, uiteraard in rust. 

In de tuin deze Echte Libelle, de Paardenbijter. (Aeshna Mixta) Deze soort bijt geen paarden maar is wel vaak in de buurt van paarden,  waar hij op insecten jaagt die vaak in de nabijheid  van paarden leven.  Heel kenmerkend is de vlek in de vorm van een spijker op het segment onder de vleugels. Bij oudere Paardenbijters is het geel, hier wit. Dat wijst op een jong mannetje.

La belle dame.

 Vandaag weer veel vlinders op de Vlinderstruik: Atalanta's ( sommige duidelijk afgevlogen en andere prachtig zwart, pas uit de pop) , twee Dagpauwogen, een Kleine Vos en sinds enkele jaren weer eens een Distelvlinder. Een beauty. In het Frans wordt deze soort Belle Dame genoemd. Zie foto. 

Het is een trekvlinder, elk jaar komt hij uit Zuid-Spanje en Afrika naar Noord Europa. Hij kan jaren afzwezig zijn, maar er zijn  ook topjaren . Zo herinner ik me een zomer, ik denk  de zomer van 2009, waarin we in het Abbertbos op een camping stonden en de struiken waren vergeven van de Distelvlinders. Een invasie.

De grootste zweefvlieg

Maar liefst 2 cm. groot deze zweefvlieg, met enig zoekwerk op waarneming.nl blijkt dit de Stadsreus te zijn. Ik kreeg vermoedens van een Hoornaar, maar hij heeft twee vleugels , kenmerk van een zweefvlieg. Een wesp en een honingbij hebben er 4. Wat een prachtig beest.  Zoekt stuifmeel en honing. Legt de  eitjes in een Wespennest die haar daarbij niet storen. Onder in het wespennest komen uit de eitjes larven die zich daar ook verpoppen. In het voorjaar, zomer, zoals nu, vliegen ze uit.

Op waarneming.nl zijn meer waarnemingen van Stadsreuzen.
 

Kustbijvlieg

 Kleine of Kustbijvlieg. Op de Vlinderstruik met vele andere soorten. Het is een zweefvlieg en komt vooral voor in kuststreken en laagveengebieden. 

Zonnebaden tussen de buien door.

Tussen de buien door was het frietkot geopend: veel vlinders en nog meer vliesvleugeligen kwamen af op de momenteel sterk geurende Vlinderstruik. Gister tegelijk 5 Atalanta's, een Dagpauwoog en een Kleine Vos. Vandaag is het wat rustiger . Deze Dagpauwoog zat niet op de Vlinderstruik maar bovenop een heg van  Gele Kornoelje. Geen bloem te zien , hij zat doodstil, de vleugels wijduit. Ik vermoed dat de vlinder wat wilde opwarmen, maar de zon is vanmiddag nauwelijks te zien geweest. Deze houding van vlinders zie je vaak vroeg  in de ochtend, allemaal willen ze wat warmte opvangen.

De Giertjes.

 De Gierzwaluwen gieren nog steeds tussen de huizen door, dit doen ze bij een paar huizen verderop  sinds vorig jaar .  Ze komen aanvliegen en blijven even hangen in de hoek van de nok. Hangen soms echt even aan de muur. Ad, van de gierzwaluwenwebsite,  meldde toen dat dit meestal jonge vogels zijn die  nestplaatsen voor een volgend jaar verkennen. Ik heb niet de indruk dat deze plek al is ingenomen door de zwaluwen. Maar ik ben een aantal weken weg geweest dus het zou zomaar kunnen. Echter, ik heb geen regelmatige in- en uitvliegerij gezien.

Lisdoddes

Ik ontdekte in de weilanden in polder Demmerik de twee soorten Lisdodde: de Grote en de Kleine. Op een aantal plaatsen is de wallekant afgeschoven en hier en daar is ook een soort beschoeiing aangebracht, al weer enkele jaren geleden. Op al die plaatsen is een rijkere plantengroei ontstaan , ook met Grote Lisdodde (foto onder). Tot mijn verbazing ontdekte ik vorige week helemaal achteraan , waar ik niet zo vaak kom, een stuk wal,  in de scheidingssloot tussen het reservaat en het agrarisch gedeelte van enkele tientallen meters de Kleine. (foto boven)

Beide soorten houden van voedselrijk water en bepaalde delen van de plant schijnen eetbaar te zijn.

Wildlife

 Ik heb weer eens de wildlife camera opgehangen. Er zaten steeds Boerenzwaluwen op een houten hek, metaal glijden ze vanaf, verzamelplaats van ouders met jongen. Ik heb de camera zo opgehangen dat ze in beeld zouden komen. Dat is ten dele een klein beetje gelukt, maar het resultaat is niet best. De vogels bleven te klein. Ik telde 84 filmpjes waarvan  er 80 veroorzaakt waren de het ruisende en bewegende  riet. Toen ik de camera ophing was het windstil,  maar tegen de avond begon het te waaien en dat werd gefilmd. 80x dus. Jammer, maar weer wat geleerd. Ik doe het gewoon te weinig.

Kleine Vuurvlinder

Vanochtend in mijn weidevogelgebied: op het jaarlijkse plasdras een Kleine Vuurvlinder.  Is geen zeldzaamheid maar vaak kom je deze soort niet tegen. O.a. laagveen is zijn biotoop. De Kleine Vuurvlinder kan drie generaties in een jaar halen, 

Voor familie en intimi

 In mijn voortuin staat een stek die uitgegroeid is tot struik. Dit is de eerste bloem van Ineke's Vlinderstek/struik.

Huismoeder

 Wie komt er nou op het idee een nachtvlinder Huismoeder te noemen? Ik verbaas me wel meer over de naamgeving van dieren. In mijn jeugdbondtijd, daar heb je hem weer, hadden we alleen wetenschappelijke namen ( Latijnse namen) en dat vonden we bar interessant. Op een gegeven ogenblik heeft iemand bedacht , of een of andere commissie, dat al die beesten en beestjes een Nederlandse naam moesten hebben. Nou, kijk maar in bijvoorbeeld het Nachtvlinderboek, de meest grappige, ludieke, kunstmatige, etc. namen werden bedacht. Wat bijvoorbeeld te denken bij Brildrager (Egira conspicillaris) ( hoort bij de Uilen, een grote familie Nachtvlinders), Gekraagde Grasuil, Grauwe Monnik, Ligusterblokspanner, Herfstpapegaaitje en ga zo maar door.

Overigens, om even terug te komen op mijn  Huismoedertje, als het Huismoertje vliegt is zij/hij veel mooier: de achtervleugels zijn heel oranje en vallen erg op. Deze Huismoeder, aan de kleur te zien een mannetje,  zat in de Coniferen- heg die ik snoeide. Ik verstoorde zijn  rust. Ik heb vaker over de Huismoeder geschreven, bijv. op 7 aug. 2015.

Waarom dit mooie vlindertje Huismoeder, ook de mannetjes, moet heten is me niet duidelijk,

Grote Wederik en Kattestaart.

 Weer eens een plant die je niet zo vaak ziet (tenminste ik niet) de Grote Wederik. Hier op de Boterwal gefotografeerd, waar het maaisel konsekwent wordt weggehaald zodat er een voedselarm biotoop ontstaat.  Ook veel Kattestaarten. (foto onder) Maar die komen toch in meer biotopen voor.

Mierenbroodjes

 Nee, dit zijn geen rupsjes of wormpjes of i.d. die het zaad opeten, maar zijn uitsteekseltjes van de zaadhuid en worden mierenbroodjes genoemd. Er zitten  bepaalde stoffen in waar mieren gek op zijn en proberen dan het broodje met daaraan vast het zaadje in het nest te krijgen om als voedsel te dienen voor de mierenlarven. Er zit veel olie in vandaar de glimmende zaadhuidjes. Vaak worden de zaadjes voor het nest al afgebeten en op deze manier vindt verspreiding van de  plantensoort plaats. Er zijn plm. 200 soorten waarvan de zaadjes mierenbroodjes hebben. Bepaalde viooltjes, acacia, etc. etc. 

Hier heb ik het zaad verzameld van de Stinkende Gouwe, een onopvallende plant met kleine gele bloemen en als bijzonderheid  geel melksap.  Hij wordt ook wel Wrattenkruid, oosten van het land, genoemd. Wratten zouden na vaak insmeren met het melksap verdwijnen. Ik heb dat geprobeerd met een klein wratje dat tegen een nagel van een vinger ontstond en me veel last bezorgde bij het aanpakken van iets. Ik kreeg na een paar weken de indruk dat het nauwelijks hielp om de wrat kleiner te maken. Uiteindelijk hielp de stikstofspuit van de dermatoloog veel meer.

Ik heb de zaadjes op een kaal plekje in de tuin gegooid, misschien krijg ik een eigen voorraadje Wrattenkruid.

Makke beer

 De Makke Beer heeft gebloeid !? Wablief, ......... de Makke Beer. Ik denk dat op slechts enkele plaatsen in Nederland de Tamme Kastanje Makke Beer wordt genoemd. Plaatsen in het Gooi waar deze naam door de jeugd wordt gebezigd zijn 's Graveland, Kortenhoef en Ankeveen. Ik heb daar een paar jaar gewerkt en de jongens, meisjes?, werden na de zomervakantie helemaal zenuwachtig als ze na schooltijd de buitenplaatsen bezochten waar de Tamme Kastanje's  stonden. De kastanjes werden daar dus Makke Beren genoemd. Mak betekent  tam, maar waarom deze soort Beer wordt genoemd weet ik niet.Ik kan het nergens vinden. Wel komt de Makke Beer op internet voor, in Utrecht worden de kastanjes ook wel Makke Jannen genoemd. Ze zijn eetbaar en kunnen op zijn makkelijkst gepoft worden. Men denkt dat de Romeinen in de buurt van Beek-Ubbergen de Tamme Kastanjes hebben aangeplant om als voedsel voor de soldaten te dienen. Het staat er nu nog vol mee.

In het Argonpark staat bij mijn weten bij de zendmast de enige Makke Beer, daar lagen vanochtend allemaal uitgebloeide mannelijke bloemen onder.

Dansmug

 Zo ik ben weer thuis, nog 1 nacht in de caravan ivm aanstaande  logee's in de caravan, en ik kan weer genieten van wat de polder me biedt. Ik heb het al vaker geschreven, denk ik, maar bossen zijn om te fotograferen, vooral wat er in zit,  maar een saai landschap. Bovendien was de Wifi-verbinding op de camping erg slecht zodat ik nauwelijks een logje met foto weg kreeg.

Op de schuur , bij de lamp, zat een insect waarvan waarneming.nl zegt dat het een Dansmug spec. is. Deze zijn bijna niet op soort te determineren en dus laat ik het zo. Het is een vrouwtje, mannetjes hebben gevederde antennes. Nodig om de feromonen van het vrouwtje waar te nemen.

Eendenkorven

 

Mosterd na de maaltijd dit logje over eendenkorven. Hier in de polders richting Lek en in de Langbroekerwetering staan er tientallen. Wie ze daar neergezet heeft op een driepoot in het water weet ik niet maar de bedoeling is nestgelegenheid bieden aan Wilde Eenden. Ik kwam ook ergens de naam van het Waterhoentje tegen. ik heb dat zelf nooit waargenomen. Dit Hollands-Utrechtse type is gemaakt van gevlochten wilgentenen. Dit type heeft zelfs een balkon.

Ik ben opgegroeid met eendenkorven, alleen dan met het Friese type: gevlochten van stro of riet. Ik meen het vaakst stro. Mijn vader hing hing er een paar in een boom of op eens schuurtje, bijna altijd waren ze bezet. De eerste eieren werden geraapt en opgepeuzeld in het gezin. Een welkome aanvulling van de voedselvoorraad in de eerste jaren na de oorlog. De eend legde altijd een compleet legsel en had niet in de gaten dat wij een eitje "pikten" Later hebben we dat niet meer gedaan ivm de watervervuiling. Als de eend uitgebroed was dan was het een hele ceremonie om de kuikens in de sloot te krijgen. Nou dat deden ze zelf wel. Ze sprongen soms van een paar meter hoogte het water tegemoet. Gebeurde nooit wat. Een unieke gebeurtenis die diepe indruk op me maakte.