Kleine wereld

Deze dagen probeer ik uit te zoeken , i.v.m. de ganzenexcursie zaterdag van de IVNVogelwerkgroep, waar de ganzen foerageren. Dat varieert vaak per dag, soms zijn ze wat langer in een bepaald gebied.
Gister bijvoorbeeld zaten er veel langs Molenland bij de "kinderboerderij", vanochtend daar geen gans te zien en dat kwam niet alleen door de opkomende mist. Dit had geen zin, ik keerde huiswaarts.
Misschien vanmiddag, dacht ik. Vergeet het.
Het gekke is dat om plm. 6.00 uur vanochtend de Westerlandweg  in de verte  er nog in volle glorie bij lag. Is me vaker opgevallen dat de mist na zonsopgang ontstaat. Het heeft te maken met het dauwpunt geloof ik.

Onbekommerd

Het Ex Libris van Jac. P. Thijsse beeldde een Spreeuw af met als tekst er onder "Onbekommerd". Ze zijn nog steeds onbekommerd, zich niet druk makend om het soort voedsel, opportunistisch als ze zijn eten ze alles. Daarom zijn we als vogelvoerders ook al gauw geneigd ze te verjagen als ze het gestrooide vogelvoer ontdekken. Een Roodborstje of Pimpeltje komen wat vriendelijker over.
Helaas hebben ze het bij de jaarlijkse Tuinvogeltelling niet tot de Top10 geschopt, de meeste Spreeuwen zitten nu niet in de tuinen maar leven in grote groepen in het veld. Tussen de Kieviten en de ganzen, bij de meeuwen, ze pikken een graantje mee van wat door andere vogels is achtergelaten of is opgejaagd. Jammer dat ook de Spreeuw in aantal achteruit gaat. We moeten maar weer eens Spreeuwenpotten ophangen en dan van de jonge Spreeuwen afblijven. Vroeger was dat een lekkernij.

Afwisselend tweerijig

Prachtige symmetrie bij een uitloper van de Klimop op onze schutting. De Fyllotaxis is de afdeling van de Botanie waarbij de stand van de bladeren wordt bestudeerd. De stand bij deze soort noemen we afwisselend tweerijig. In elke oksel bevindt zich een klein blaadje, een soort okselknop denk ik. Naar beneden toe loopt deze knop uit tot een nieuw stengeltje. Hier en daar zijn ook duidelijk de voetjes te zien waarmee de stengel zich vasthecht aan de ondergrond. Overigens noemen we deze voetjes hechtwortels en niet hechtstengels.

Een vroege bloeier.

Ondanks de sneeuw, de koude en het trieste weer bloeit wederom, altijd omstreeks deze tijd, de Toverhazelaar. Er wordt ook stuifmeel gevormd en dat betekent vruchtvorming. Die vruchtjes, ik ken ze niet, worden pas een jaar na de bestuiving rijp. De top ervan explodeert waardoor er twee glimmend zwarte zaden worden weggeschoten. Wel tot 10 meter ver. De Toverhazelaar is een cultivar, hij komt niet in het wild voor.


Goed weekeinde.

Rondje Ronde Venen

Volgende week hebben we met de IVN-Vogelwerkgroep een ganzen- en wulpenexcursie. Ik moet dan een beetje weten waar de ganzen en wulpen zitten. Dat varieert nogal. Zo ook vandaag: In Polder Groot Mijdrecht waren er nauwelijks ganzen. Hier en daar een plukje en een enkeling, langs de Hoofdweg, Waverveen, halverwege wat meer, een 400 Kollen. Doordeweeks ga ik niet op de Hoofdweg staan i.v.m. het drukke verkeer, ik voel me dan niet veilig. Dus die heb ik niet kunnen scannen. Er was ook weinig licht, grauw en triest weer. De Waverhoek lag dicht, in De Ronde Hoep was geen gans te zien. De Aalscholvers aan de overkant van de Grote Wije, Botshol, zaten te broeden , verder was de plas gedeeltelijk bedekt met wat ijs. Op de foto Wilde Eenden, geen Smienten, die langs een wak stonden/zaten te slapen.

Het viel me op dat veel sloten in deze polder ijsvrij waren, ik zag dus nergens groepen samenkleumende Grote Zilverreigers, zoals in het verleden. Ook lag hier minder sneeuw dan in bijvoorbeeld Polder Derde Bedijking ( m'n achtertuin). Door het gras, dat door de sneeuw kwam waren, ganzen en andere vogels in de verte  moeilijk te traceren. In Demmerik in de verte een paar honderd Kollen,  langs de Gagelweg geen ganzen, wel op de putten van de Gagel veel Smienten.
De grote bulk ganzen toch eindelijk gevonden op een plek waar ik ze nog nooit heb gespot, n.l. ten zuiden van de golfbaan langs de Bovendijk. Een paar duizend. Te ver weg om halsringen af te lezen.
Bijna thuis langs de Hoofdweg, Mijdrecht, een poos naar grazende Smienten gekeken of er gekleurde pootringen tussen zaten. Nee dus. Ook de Wulpen lieten het afweten.

Staren in de verte.

Niet op het ijs, maar op een draineringsbuis staat deze Blauwe Reiger mijmerend in de verte te staren. Denkt íe aan het nest thuis waar binnenkort weer gebouwd, gevochten en gepaard wordt? Zou kunnen, maar voordat ik nog verder met menselijke eigenschappen ga strooien, antropomorf noemt men dat, zal ik ik me beperken tot deze situatie. Hij heeft blijkbaar geen trek, misschien net langs de rand van het wak, een paar meter naar links, een visje verschalkt? Misschien is het gewoon apathisch afwachten met de honger in het lijf. Blauwe Reigers houden het met sneeuw lang vol, maar met een langdurig sneeuwdek sneuvelen er nogal wat reigers. Hopelijk ziet hij een Mol langs komen, de grond is nauwelijks bevroren.

Schnee und sneeuw !!

                                           Die Schneebombe in die vergangene Woche in Tirol

       und, het laagje poedersneeuw waardoor wij Nederlanders in extase raken en treinen cancelen.                                                                   

Ploegendienst

Wilde Eenden en Smienten houden gezamenlijk het wak open. Het lijkt wel of ze ploegendienst hebben, er zwemt een aantal, de rest staat of zit op de rand van het wak of op de wal. Ik verbaas me er steeds weer over dat de poten niet vast vriezen aan het ijs en dat de poten zelf niet bevriezen. Een ingenieus bloedvaatstelsel voorkomt dat. Dit warmtewisselsysteem, ganzen hebben het ook,  heb ik beschreven op 1 maart 2018.

B4S en GR4zwart

Met dit zonnige weer blijf ik niet thuis. Het begint steeds vroeger licht te worden zodat om 9.00 uur, in de zon, de ringen uitstekend met de telescoop af te lezen zijn. Ik ben alleen in m'n "achtertuin" geweest, zodat ik met de koffie weer thuis was. In totaal 1600 Kollen en 400 Grauwen en een enkele Toendrarietgans. Door de vorst hebben ze blijkbaar toch snel koude poten, ze gaan op de buik zitten, trekken de poten in en grazen rondom hun eigen lichaam. Geen krent in de pap, wanneer komt de tweede? (De eerste was de Rotgans langs Molenland). Al vrij snel had ik langs de Hoofdweg B4Szwart te pakken. Dit is een pas geringde gans waarvan  nog geen gegevens zijn ingevoerd door de ringers. De tweede was GR4zwart aan de andere kant van de Westerlandweg. Een vaste gast hier. Op 30-10-2013 geringd in Eemnes daarna vele malen hier afgelezen door Kees, Marianne, Tijs. Op 28 okt. en 28 nov. 2015 had ik'm langs Molenland. Nu weer.

Superbloedwolfmaan.

Vanochtend om 5.00 uur het bed uit om de maansverduistering te zien. De laatste keer was dat in juli j.l.. Ik had helemaal niks klaar en sleepte met statief en telelens door een donker  huis om mijn wederhelft niet wakker te maken. Ze wilde het wel zien maar in deze vrieskou leek me dat na een in de sneeuw, we zijn dus weer op poldernivo terug, overwonnen griep niet verstandig .Vanuit het slaapkamerraam was de maan niet te zien. Ik moest de achtertuin in. Na een paar missers lukte het me eindelijk de maan wat groter en helder in beeld te krijgen. Nu op de laptop blijkt hij onscherp te zijn, ik had toch beter met de hand kunnen scherp stellen en de draadontspanner moeten gebruiken. De automaat heeft zich, denk ik, op het witte overgebleven sikkeltje gericht. Maar goed, ik had'm, de foto is van 5.30 uur. De hele maan in het rood heb ik door de kou niet gezien en het dak van de buren zat er ook voor.
Exif: sluitersnelheid 5 sec.  f/5,6   iso 100  200 mm.  Canon Eos 800D  De foto is gecropt. (voor de liefhebbers)

Een vertakte ijspegel.

Een rarieteit of een normaal verschijnsel?  Een ijspegel die zich heeft vertakt. Het zal natuurkundig verklaarbaar zijn maar die kennis ontbreekt me. Misschien een vuiltje waardoor de waterstroom naar de zijkant is afgevloeid en bevroren?

655 meter boven NAP

We zitten plm. 655 meter hoger dan in de polder. Het verschil is duidelijk te zien. Hier was vorige week de Schneebombe. We zijn nog net niet ingesneeuwd en hebben voldoende voedsel voor de komende dagen. Tschusz.

Halsring B.. zwart.

Eindelijk gebeurde gister waar ik jaren lang op hoopte: aflezen van een halsring vanuit m'n zolderraam. Van tijd tot tijd zitten de Kolganzen aan de overkant van de Oosterlandweg, m'n "achtertuin",  en zijn vanuit m'n zolderraam makkelijk in beeld te brengen. Aflezen kost meer moeite. De bomen staan er voor, bladerloos weliswaar, maar die takken in beeld van de telescoop belemmeren het aflezen. Zo ook gister, donker weer, tegenlicht, zodat mijn hoera-stemming al snel veranderde . Met veel moeite ontwaarde ik een B , de andere letters en/of cijfers waren niet te lezen. Helaas pindakaas. Vanochtend zaten ze op dezelfde plek en ben er toch met de telescoop even naar toe gegaan. Misschien nu wel? Het licht was uitstekend. Ik kreeg geen halsring te pakken. Jammer, het is niet anders.                                                                                                                    Onderstaand nog een filmpje van Wulpen, 2 februari gaan we met de Vogelwerkgroep ook naar Wulpen kijken. Zie ook website IVNDe Ronde Venen. Ik had een betere maar die had teveel Mb.

P.S. In een singel bij de Veenhartkerk zag ik vanochtend een IJsvogel. Een blauwe schicht.

Kuifeenden (video)

Ik ben met deze storm maar niet de polder ingetrokken, uit ervaring weet ik zo langzamerhand dat een open autoraam met wind erop niet zo gezond is. Hoesten en proesten is vaak het gevolg. Ik heb dus geen actuele foto's momenteel, mocht er vanmiddag toch nog iets spectaculairs neerstrijken in onze tuin dan hoor je dat nog. ( Ik denk bijvoorbeeld aan de Draaihals bij Marianne-Vogelkijker.nl. Even zoeken op haar website) In m'n nieuwe camera zit ook een mogelijkheid tot filmen en dat ben ik wat aan het uitproberen. Boven het filmpje van Kuifeenden op de Kromme Mijdrecht. Het is een probeersel, filmpjes voor Vroege Vogels komen nog ;-)
Het geluid is van een Meerkoet.

De eerste.

De eerste witte kopjes zijn te zien, meerdere. Een paar weken eerder dan normaal. Maar ja, wat is normaal in deze tijd. Ook in de natuur. Dit plantje met aankomende bloem is ontstaan uit een bolletje dat bovenop de grond ligt. Er zit blijkbaar zoveel reservevoedsel in het bolletje dat daaruit makkeljk een volledig plantje kan ontstaan. Het is een wonder, vind ik.

Groene kikker spec. Nu?

                                                                                                               

Tijdens m'n jacht op halsringen bij ganzen stond ik aan het eind van de Hoofdweg ( Mijdrecht) door de telescoop te loeren toen ik het bekende geluid van een kikker hoorde. Het normale geluid dat we altijd in de zomer horen. Dus van een groene kikker. Ik heb begrepen dat groene kikkers worden verdeeld in Meerkikkers en Poelkikkers, maar het gaat mij erom of deze waarneming klopt. Kan omstreeks deze tijd een kikker wakker zijn(kikkers houden een winterslaap) en zijn geluid laten horen? Ik heb op waarneming.nl gezocht naar kikkerwaarnemingen omstreeks deze tijd en ik kom alleen maar Bruine Kikkers tegen. Het geluid kwam veel meer overeen met dat van een Meerkikker. Geluid waar ik als kind de pest aan had: wij woonden vroeger aan de rand van de stad met weiland achter ons en ik kon 's nachts niet slapen door de herrie van de kikkers.
Ik heb de kikker dus niet gezien maar alleen gehoord. Is er een herpetoloog onder ons die deze waarneming wil beoordelen? Misschien schrijf ik wel de grootste onzin.


Desalniettemin:
goed weekeinde.

Kolgans UVZ 13 jaar oud.

Gister zaten de Kolganzen in de oksel van de Hoofdweg en de Westerlandweg, tegenover Van Zijtveld. Zo'n 2400. Ook een paar Toendrarietganzen en 10 Brandganzen. Nog steeds geen halsring bij de Brandjes. Alle ganzen druk grazend en rijen dik zodat je geluk moet hebben om een halsring te zien. Na een half uurtje had ik dat. Eerst alles gescand op zeldzame ganzen, die Roodhalsgans wil maar niet komen. Eindelijk UVZzwart. Gore letters, kon wel eens een ouwe zijn. Dat bleek thuis toen ik haar invoerde in de computer: Op 1-12-2005 gevangen, geringd en weer losgelaten bij Lith. Als juveniel en ♀. Veel afgelezen bij de rivieren en de Ooypolder bij Nijmegen en West-Vlaanderen.Op 28-1-2012 had ik haar langs de Gagelweg. In april 2018 5x in Estland, op weg naar Noord-Rusland en nu hier terug langs de Hoofdweg. 13 jaar oud , een behoorlijke leeftijd voor ganzen.

Laatste van 2018, eerste van 2019

Voor mij was deze jaarwisseling gedenkwaardig,  in de privé-sfeer, daar schrijven we niet over, maar ook in de hobbysfeer ( de veldbiologie), en daar schrijven we juist wel over: de laatste waarneming van 2018 betrof een  zeldzamere soort reiger, twee Koereigers. Veel kleiner dan een Blauwe Reiger en leeft vooral in Zuid-Europa. De soort heeft een paar keer o.a. in De Wieden en de Braakman gebroed, maar dat was geen succes. Ze lopen echt tussen de koeien door en jagen op insekten die door de  koeienpoten opgejaagd zijn. Een prachtig einde van 2018, voor mij althans. Vanochtend weer het lichaam volgehangen met rugzak, statief, camera's, telelens en telescoop, ruim 11kg., die op de passagiers-stoel gedropt worden. Zo voor het grijpen. Bij het openen van het portier dacht ik een piepje te horen en begon met het installeren van de apparatuur. Plotseling zag ik een Roodborst voor het tegenoverliggend portierraam fladderen. Daar kwam die piep vandaan. Het arme beestje heeft waarschijnlijk de gehele vorige dag en nacht in de auto opgesloten gezeten. Hoe die is binnen gekomen?? De auto is alleen 's morgens gebruikt om onze jongste naar Amsterdam te brengen. Toen hebben de portieren open gestaan om een race-fiets te laden. Maar dan nog. Ik heb snel een camera gepakt en wat plaatjes geschoten, boven staat de beste. Twee portieren open en weg was de Roodborst. Vanmiddag zat hij/zij al weer in de tuin.