Balen.

Beste Sneupergasten,

door een slecht werkende camping-wi-fi en een update van windows op de laptop die de zaak helemaal op slot heeft gegooid kan ik geen logjes produceren. Het is flink balen. Heb geduld.

Sneuper op de iPad, die het even doet!

Vedermot spec.

 

Soms moet ik wat verderop om mijn platen te maken, soms kan ik terecht in eigen tuin. Zoals vandaag: waarschijnlijk vannacht afgekomen op de buitenlamp zat er op de schuur een fragiel insekt. Een vlinder? Maar dan wel een vreemd soort. Nauwelijks vleugels en waar is het derde paar poten? Pas vanmiddag de camera gepakt, ik was het beest helemaal vergeten. Statief en draadontspanner moesten voorkomen dat er weer eens een onscherpe foto gemaakt werd. Gelukt. Met het nieuwe fotobewerkingsprogramma van Canon ( versie 4) is het me dan eindelijk gelukt de foto te croppen (uitvergroten ) en wat scherper te maken.
Toen de soortnaam van het beestje? Ik dacht aan een nachtvlinder, een macrovlinder. Het boek Nachtvlinders erbij gepakt, maar hij stond er niet in. Zou het dan toch een micro zijn? De macro's ken ik een beetje, micro's ??? Toch maar geprobeerd, via de website van de Vlinderstichting kwam ik terecht op de website van de microvlinders , een fraaie website,  klik thumbnails aan boven aan de bladzij, scroll helemaal naar beneden en daar zie de Vedermotten. Als je gaat zoeken kom je uit , net als ik , bij de Dwergvedermot of de Windevedermot. Of niet soms? Er gaat een wereld voor je open, net als bij mij. Geniet en verwonder.
En dat derde paar poten ligt gewoon naast het staartstuk, evenals de voelsprieten.

Goed weekeinde.

Vaseline!!

Hebt u ook zo weinig slakken in de tuin? Ik heb de indruk dat het aantal dit jaar dramatisch lager is. Met name Huisjesslakken laten het afweten. Of het daardoor komt dat onze Hosta's er uitbundig bijstaan durf ik niet te veronderstellen, maar ze staan ongeschonden in de potten. Nog nooit zo mooi gehad.
Allerlei methodes hebben we uitgeprobeerd om vraat door slakken te voorkomen; van koffieprut, scherpzand, schelpengrit tot aan slakkengif ( foei) toe. Niets hielp. De planten zagen er na verloop van tijd belabberd uit. Alles kapotgevreten. Totdat ik ergens een middeltje tegen kwam dat zou helpen: vaseline op de pot smeren. We zijn er vorig jaar mee begonnen en het had resultaat! Nu het tweede jaar is de oude vaseline nog afdoende gebleken, het is zo te zien op de foto wat uitgelopen maar er is nog geen slak bij de bladeren geweest. Dus mensen: VASELINE smeren.

Fuut met jongen.

Vandaag , woensdag 6 juni , een nieuwe kopfoto met een Fuut met jongen op het nest. De Fuut is duidelijk zichtbaar, zelfs vanaf de weg. Deze foto heb ik vanuit de auto genomen langs de Demmerikse Kade. Het is niks voor een Fuut om zo duidelijk zichtbaar het nest , nou ja nest, het is meer een drijvend eilandje van planten, voor de opgaande waterplanten te bouwen. Futen houden meer van de verborgenheid tussen de  Lissen en het Riet, daarbij valt het nest niet op, het komt maar net boven het wateroppervlak uit. Ook worden de witte eieren toegedekt als de Fuut het nest verlaat, die zijn na verloop van tijd niet meer wit maar smerig grijs. Camouflage.
Daarom valt het nest op de kopfoto op: het is behoorlijk hoog. Bovendien zit de Fuut zelf ook erg hoog. Ik weet wel bijna zeker dat hij bovenop de jongen zit die pas zijn uitgekomen. Zouden ze wat verder zijn, dan zouden ze met pa en ma weg zwemmen van het gevaar en zich verschuilen in het Riet. maar deze oudervogel blijft zitten. Afwachtend wat die rare man in de auto doet. Alleen maar een foto nemen, maar dat kent een Fuut niet.

Zwarte Sterns (Weidevogels 14)

Van Gijs, mijn weidevogelboer , had ik doorgekregen dat er weer Zwarte Sterns op de vlotjes zaten. Een aantal jaren waren ze niet aanwezig, de Kleine Mantelmeeuwen uit het reservaat hadden hun tol geëist: veel jongen werden opgevreten door deze rovers. Ik controleerde vroeger altijd drie kolonies in Demmerik. In de Putakker had ik 30 jongen toen na een nacht alle verdwenen waren. Op één na. Toen ook de kolonie bij Gijs er aan moest geloven zijn we gestopt. We wilden geen kuikenfokkerij voor de Mantelmeeuwen worden. De vlotjes bleven liggen en voor het eerst sinds jaren zijn er weer een aantal vlotjes bezet. Vier van de negen en hebben allen één ei. Het duurt nog enkele dagen dan zijn de legsels met 3 of 4 eieren compleet en gaan ze broeden.
Wil je Zwarte Sterns zien overvliegen dan moet je op de Ter Aase Zuwe gewoon je vervoermiddel parkeren en afwachten. Ze vliegen over. Ik heb een archieffoto moeten gebruiken omdat ik weer eens zo stom was geen kaart in de camera te hebben. Dat ontdekte ik toen alle mogelijke moeite had gedaan om een goed plekje voor fotograferen te vinden.  @#$5%&&89)""? was mijn krachtterm.

'k Ben ook even bij het Kievitsnest geweest dat gister aan het uitkomen was. Gister twee kleine gaatjes in twee eieren, nu vier blakende kuikentjes in het nest.  Doodstil, de rondvliegende moeder had daartoe opdracht gegeven.Bovenin zit een jong met de rug naar je toe, links daarvan een jong met de snavel naar het midden, het kleine witte puntje is de eitand. De andere twee zitten met het kopje op de foto naar beneden. Wat een prachtig gezicht! Maar afblijven, hoewel vogels slecht kunnen ruiken is elk contact er één teveel.Die krijgen het nog zwaar in dit weiland met het lange gras.

2e broedsels (Weidevogels 13)

Door omstandigheden was ik in bijna drie weken niet in het weiland geweest. Een nieuwe mobiele schuilhut, oppassen op de kleinkinderen en zo een bijdrage leverend aan de Nederlandse economie, Pispotjes en Zevenblad uit de tuin verwijderen , rijbewijs vernieuwen dus herkeuren ( daar ging ik met m'n "urinecontainertje") etc. etc. gingen voor. Maar vanmorgen was het dan zover, benieuwd naar de ervaringen. Eerst het mobiel geshowd op de boerderij, anders krijg ik Gijs achter me aan die denkt dat er een vreemde vogel in zijn weiland loopt.
Het plasdras was voor de helft gemaaid en vormt nu met in het midden een behoorlijk onbegroeide vlakte een eldorado voor jonge weidevogels. Ik werd in ieder geval gevolgd door een paartje Grutto's, een paartje Tureluurs en een Kievit. aan het gedrag te zien en het geluid te horen met jongen. Ik was nieuwsgierig naar het laatstgevonden Kievitsnest op een baggerrand. Nu rijkelijk begroeid, maar door de neststok kon ik het zo vinden. De eieren stonden op uitkomen. Bij twee waren de gaatjes te zien die de kuikens aan het maken waren van binnenuit, uiteraard. ZIE FOTO. Dat gedrag zit toch echt in de genen. En ze maken maar één gat, niet twee . Met het snaveltje plus eitand. Door stukjes van de rand af te bijten wordt het gaatje steeds groter.
Toen doorgelopen naar naar het volgende perceel. Ondertussen vloog een Kuifeend ♂ op, rondjes draaiend, het vrouwtje nestelt dus ergens in de walkant. Maar vindt dat maar eens. Van tijd tot tijd worden weilanden opnieuw ingezaaid, dat was dus in dit perceel gebeurd. Ik verwachtte wel een paar nesten gezien de vogels die erop vlogen. Misschien ook de Scholekster die op het eerdere perceel gepredeerd was? Hij vloog alarmerend op verre afstand. Het gaat nu om tweede legsels, het eerste is dan verlaten , kapot gemaaid of gepredeerd.
Al gauw een Kievitsnest met vier eieren , worden dus bebroed, en zowaar de Scholekster met drie. Gelukkig. Zou het na een paar jaar mislukken nu wel eens gelukken? Het nest lag tegen een stuk boomstam aan. Een stuk van enkele eeuwen oud. Vroeger hebben hier Eikenbossen gestaan, waarvan de boeren nu en dan nog behoorlijk last hebben omdat er weer een stuk boven het maaiveld uitkomt en de cyclo-maaier op stuk slaat. Op de foto het Scholeksternest.
Morgen ga ik kijken naar de vlotjes voor de Zwarte Stern, volgens Gijs wordt er weer, na een paar jaar afwezigheid,  op gebroed.

Een Tweezaadlobbige.

Dit kiemplantje doet me herinneren aan de vele practica Bruine Boon, die ik in de brugklassen altijd gaf als één van de eerste practica. Wat is er nou spannends aan een Bruine Boon ? hoorde je de leerlingen denken. De bonen  waren geweekt en dat had onzichtbare gevolgen. Pas als ze de zaadhuid een stukje hadden verwijderd werd het de leerlingen duidelijk dat er toch wel wat was te zien.
Ook bij deze Tweezaadlobbige is het nodige te zien. Mijn vrouw had van een vriendin van de mede-directeur van onze jongste zoon, ben je er nog, een zakje met onbekende zaden gekregen. Ze had een workshop over planten gevolgd bij  een tuinbedrijf in de Middenmeer, A'dam. Mijn vrouw, een beetje tuin-met-planten-gek, kreeg van haar een zakje met zaden van onbekende kruiden. Een aantal waren "boontjes" gezien de twee zaadlobben. Een Pinda bestaat uit twee lobben, een Bruine Boon idem en dit plantje dus ook. De eerste bladeren worden gevormd door de steeds kleiner wordende zaadlobben. Het reservevoedsel dat hierin zit wordt verbruikt bij de groei en de stofwisseling. De andere bladeren , zichtbaar tussen de lobben, groeien door het cambium en worden steeds groter. Ze nemen de functies van de zaadlobben over, namelijk zorgen voor voedsel (suikers) door fotosynthese.
Ook andere zaadjes komen boven de grond. We zijn benieuwd wat het wordt. Een leuk kruidentuintje!?