Elk jaar wordt er een Vogel van het Jaar gekozen. Meestal niet omdat de soort het zo goed doet, juist niet. Bijna altijd gaat het niet zo goed of zelfs slecht met de gekozen vogel. De ornithologen, vogelkundigen, proberen door het dier onder de aandacht te brengen en middels allerlei onderzoeken er achter zien te komen wat er aan de hand is. Welke biotische en/of abiotische factoren veroorzaken de achteruitgang? In 2022 dus de Merel. De Merel, cultuurvolger bij uitstek, want het was eerst een bosvogel, was een van de talrijkste tuinvogels. Maar rond 2010 ging de populatie achteruit en had men ook vermoedens van oorzaken: o.a. de verstening van de tuinen. Te weinig groen om in een betegelde tuin je kostje bij elkaar te scharrelen en de jongen van voedsel te voorzien en een andere veroorzaker, jazeker dit komt ons bekend voor, het Usutu-virus. ( Usutu is een rivier in Swaziland) Dit is een ander virus dan de vogelgriepveroorzaker en komt oorspronkelijk uit Afrika. Men denkt dat trekvogels het virus hebben meegenomen, in Afrika wordt het door steekmuggen overgedragen. Het dook in 2001 voor het eerst op in Oostenrijk, vandaar heeft het zich verspreid over Europa.
Ik ken nog een andere bedreiger van de Merels: de Ekster !! Een prachtige vogel maar het zijn rotzakken. De Ekster breidt zich fors uit, let maar eens op de bomen met Eksternesten die, nu de bomen kaal worden , weer zichtbaar zijn. In elke straat huist wel een Eksterpaar. Wij hebben elk jaar een Merelnest in een heg of Clematis. De laatste 10 jaar is 1 Merelnest uitgevlogen, de andere jaren zijn de jongen elke keer opgevreten, met dank aan de Eksters.
Hieronder een foto van een vrouwtje, egaal bruin, donkere snavel. De Merel op de sticker is een mannetje: pikzwart en een gele ring rond het oog en een gele snavel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten