Krakeenden

 Gister op een klein stukje weiland naast de camping van Gijs en Jolanda, mijn weidevogelboer en - boerin, aan de Demmerikse Kade zo'n 50 Krakeenden.  Eén van de soorten die toenemen in aantal is de Krakeend. Ten koste van de Wilde Eend? Daarover gaan alarmerende berichten.  20 jaar terug toen ik met het vrijwillige   weidevogelbeheer begon, was je dolblij als je een Krakeend op je weilanden had die nestelde en broedde. Nu zie je meer Krakeenden als Wilde Eenden, ten minste in het open veld. 

Ik heb vandaag in Polder Groot Wilnis eens gekeken in hoeverre het aantal Krakeenden groter was dan het aantal Wilde Eenden. Ik kwam op op plm. 140 Krakeenden , terwijl ik plm. 70 Wilde Eenden telde. Een Wilde Eend is ook meer een eend voor de singels in de bebouwing. Op het Argon-park heb ik soms een sloot met bijna 60 Wilde Eenden. 

Een Krakeend heeft een witte spiegel, vierkantje in de vleugel, en de Wilde Eend een blauwe. Een Wintertaling een groene.

Geen CCC maar C3Jzwart.

 Een puzzle. In eerste instantie dacht ik CCC af te lezen, maar direkt sloeg de twijfel toe: ze zullen toch geen CCC gebruiken. Of AAA? Dus beter kijken en geduld  tot je meer ziet. Het duurde even maar toen kwam de 3 tevoorschijn en een poos later was de laatste C een J. Weinig ganzen meer in Demmerik, gister barstte het ervan, geen groepen meer langs de Gagelweg. En  toen toch maar weer naar huis. En zoals zo vaak, 3000 bij boer Peek langs de Bovendijk. Maar geen halsring te bekennen. Toen een paar duizend langs de Hoofdweg en zowaar toch nog een halsring  in m'n "achtertuin" 

Die achtertuin redt me wel vaker. C3J , een mannetje, is als juveniel geringd in Eemnes op 5-11-2018, en heeft een zwervend leven : Is in veel landen afgelezen. In Polen, in Estland, in Litauwen, in Duitsland en nu hier. Op 2-2-2022 had ik 'm ook vanaf Molenland, ook hier achter. De laatste aflezingen waren in Zweden o.a. op 16-4-2023. bij het meer van Hornborgasjon in midden Zweden. N.O. van Gotenburg. 

Ik heb nog niet vaak waarnemingen van Kolganzen in Zweden gezien, over het algemeen trekken ze oostelijker , Baltische Staten, naar Noord-Rusland. 

#x@@<+=$ een Roodhals op mijn weidevogelland !

 Al weken loer ik op een Roodhalsgans nu er steeds minder  halsringen  af te lezen zijn, doodgewoon omdat er minder ganzen met halsringen rondvliegen. Ik ben wat meer gaan soortenjagen, een tak van ornithologie waar we indertijd als jeugdbonders op neer keken. Maar dat soortenjagen heeft een geweldige vlucht genomen. Ik denk dat het een wetenschap  (taxonomie) is geworden die door een behoorlijk aantal vogelaars wordt beoefend. De Nederlandse Ornithologische Unie en Dutch Birding zijn bekende verenigingen. 

Ik kijk dan uit naar Rotganzen, Toendrarietganzen, Kleine Rietganzen en vooral de Roodhalsgans. Elk jaar zie ik er wel één. Meestal is Marianne W. me te snel af. Ik ging gister voor de verandering eens toeren door Polder Groot Mijdrecht Noord, weinig ganzen. Daarom kom ik er niet meer, in mijn "achtertuin" en Demmerik en de Gagel  zitten meestal veel meer. 

Maar nou komt het: lees ik NB op waarneming.nl  dat er op mijn weidevogelweiland in Demmerik gister een Roodhalsgans is waargenomen. Ik zal niet herhalen wat ik zei. Vlak langs de weg. Dus snel gegeten en naar Demmerik. Daar stikt het momenteel van de ganzen, haal daar maar eens een Roodhals uit. Geduld en geluk. Ik had een grote groep Kollen langs Oukoop, mooi in het zonlicht. Maar daar kwam een mollenvanger  op een quad en weg waren de paar duizend. 

Ik zag vandaag  langs de Korte Zuwe nog wel een Kolgans met lime U31. Gister ook door Marianne afgelezen. Op 10-8-2016 geringd op het russische eiland Kolguyev, ten westen van Nova Zembla. Vaak in Niedersachsen afgelezen, een enkele keer ook in Demmmerik. Vandaag dus weer hier.

Dat komt ervan.

 Dat komt ervan als je verslaafd bent aan het volgen en eventueel aflezen van halsringen bij ganzen. Zodra ze opgejaagd worden door een boer, een helicopter, een loonbedrijf, een rattenvanger  of een Zeearend vliegen ze alle kanten op. Daarbij is de kans groot dat ze over je mobiele schuilhut vliegen en die getroffen wordt door hun keutels.  Als je die beesten ziet grazen is het logisch dat ze ook veel schijten. Het gras wat ze eten is hoogstens een paar uur in hun darmstelsel en komt er als gras weer uit, zie foto.  Toch halen ze blijkbaar voldoende voedingsstoffen uit het gras, anders zouden ze er wel slechter uitzien. 

Speenkruid

 Nog een paar dagen met wat warmer weer en het staat hier geel van de Speenkruidbloempjes. Gelukkig niet in mijn tuin, ze verstikken andere planten,  maar in het vaak genoemde Gemeente-oerwoud. Het worden er steeds meer, net zoals de Seeuwklokjes en de Aronskelk. Het is een  indicator voor een milieu waar stinzenplanten goed willen groeien. Of Speenkruid tot de stinzenplanten wordt gerekend is me niet duidelijk. Er zijn lijsten met stinzenplanten waar hij soms wel wordt genoemd, er zijn ook lijsten waar Speenkruid niet bij de stinzenplanten wordt gerekend. Als je het plantje uitgraaft en de knolletjes/worteltjes schoon maakt zie je dat deze lijken op een speen. Vandaar . Ze schijnen gekookt eetbaar te zijn. 

Ik houd ze kort door steeds de blaadjes weg te knippen. Ze hebben dan geen mogelijkheid meer om te assimileren en het plantje zal dood gaan. Doe ik dat niet dan staat de tuin binnen de kortste keren vol met Speenkruid.

Symbiose ?

 Je hebt in de natuur verschillende samenlevingsvormen van twee verschillende soorten: parasitisme( de één heeft voordeel , de ander nadeel, zoals bij een mensenvlo), commensalisme ( de één heeft voordeel, de ander geen voordeel en geen nadeel  zoals de Zwarte Kraai met een Schaap op de foto), mutualisme, ook symbiose genoemd: beide soorten voordeel, soms zelfs noodzakelijke samenleving ( zoals een alg en een schimmel die tezamen een korstmos vormen).  Ander bekend voorbeeld  van symbiose is een schimmelnetwerk in de grond (mycorrhiza)  rond de wortels van sommige soorten bomen. De schimmel geeft de boom mineralen ( voedingsstoffen) en de boom geeft de schimmel suikers (brandstof), voorbeeld Vliegenzwammen onder een Berk. 

Ik had wat geluk en zag een paar Zwarte Kraaien verwoede pogingen doen om op de ruggen van schapen te landen. De schapen hadden er niet veel zin in en schudden een paar keer met het lijf waardoor de kraaien opvlogen. De kraaien waren op zoek naar parasieten in de vacht, ook Eksters kennen het kunstje. De Zwarte Kraaien hebben voordeel van deze voedselbron, de schapen nauwelijks voordeel en geen nadeel ( ze raken een paar parasieten kwijt, nou en?). In de broedtijd worden er vaak plukken loshangende vacht geplukt voor de nestbouw.

Weer normaal.

 Wat ik vorige week al voorspelde: de Italiaanse Aronskelk, in het oerwoud van kale Gele Kornoelje en dat wij Gemeenteplantsoen noemen,  staat er na de vorst weer fris bij. De waterhuishouding in de cellen is weer normaal. Door de druk van het water komen  de celwanden weer op spanning te staan  en richt de totale plant zich op. 

De Roek

 Als je het niet in de gaten hebt denk je dat er een Zwarte Kraai bezig is, bij goed kijken heeft deze kraaiachtige een grijze snavelbasis. Hier ontbreken de dekveertjes, ook daardoor zijn de neusgaten zichtbaar. Bij een Zwarte Kraai zijn de neusgaten bevederd. Bij Roeken dus niet, een van de meerdere verschillen met de Zwarte Kraai.

In de Ronde Venen kom ik Roeken alleen tegen in polder Demmerik en Oucoop. Dat komt door de kolonies in de buurt langs de A2 en verder langs de Vecht. Roeken broeden  samen in een kolonie, die kan soms uit honderden nesten bestaan, maar daarvoor moet je naar het Oosten van het land. Daar zijn de meeste en de grootste kolonies, ruim 80 procent van alle Roeken in ons land broedt daar. In de broedtijd kunnen ze een enorme herrie veroorzaken en de nodige uitwerpselen produceren. 

Bekende kolonie een groot aantal jaren terug was de afslag naar Vinkeveen van de A2. Toen het verkeersplein werd aangelegd verhuisden de Roeken naar Abcoude. Bij mijn weten zijn daar de bomen ook wel eens omgezaagd door Rijkswaterstaat, maar of ze nu nog op dezelfde plaats nestelen weet ik niet.

Aanvalluh!

Deze Torenvalk ( mann.) is op weg naar een muis in de berm van de weg. Hekpalen om uit te kijken zat in onze polders Demmerik en Groot Wilnis. Hier zitten ze graag op. De afstand naar een berm is korter dan die vanaf een lantaarnpaal. Hij probeerde de muis te slaan, spreidde de vleugels uit om ....... ja waarom doen ze dat eigenlijk? Ik heb geen idee nu ik er over nadenk. Maar de maaltijd ging niet door, hij miste en vloog weg.  Helaas geen foto van het bermgebeuren, de valk was voor mij te snel. 

Broedkleed

 Liet ik dinsdag j.l. een foto zien van de kop van een Aalscholver met de witte veren van het broedkleed, nu een paar complete vogels die op een walletje in polder Demmerik zaten uit te rusten en de rechtervogel zijn veren aan het drogen was. Een bekend verschijnsel. De witte vlek in de flanken van de vogel is er gewoon voor de sier. Heeft geen functie zoals de echte broedvlek aan de borst van de vogel bij het broeden. Deze vlek heeft een functie bij de balts. In het begin van de balts zit het mannetje op het nest en gaat "vlaggen", dwz in deze inleidende fase tilt hij de uitwaaierende staart omhoog, strekt de kop en de nek vertikaal omhoog , vouwt zijn vleugels lichtjes uit. Hij gaat  er mee ritmische klapperen zodat de witte vlek steeds even zichtbaar wordt. Een soort knipperlicht. Hij hoopt hiermee een vrouwtje naar het nest te lokken. Ook vrouwtjes hebben de witte vlek en kunnen ook vlaggen, maar minder dan het mannetje. Hierna komt een fase waarbij de vogels gorgelgeluiden maken  en uiteindelijk volgt de paring. 

V5Pzwart

 Gister aan de noordkant van de Gagelweg en vanmiddag aan de zuidkant. Nog mooie helder witte letters en cijfer. Die is nog niet zo oud. Na een aantal jaren worden de tekens vaak wat groezelig. Thuis ingevoerd uiteraard in geese.org en bleek dat deze gans  in Eemnes gevangen was en geringd op 26-11-2020. Het jaar daarop 2x in november waargenomen in de Kiessee Landkreis Verden Dld. Kees Janmaat had haar in Kamerik op 3-11-21, in 2022 een keer in Mirns  Gaasterland en de laatste dagen dus hier.

Knobbelzwaan Y193 zit nog steeds op hetzelfde weiland, is erg honkvast. Maar dat zijn de meeste Knobbels.

Kunstgras en echt gras.

 

Als het heeft gesneeuwd verbaas ik me altijd weer over de effecten van de sneeuw op buitenplanten, misschien moet ik zeggen:  het effect van de planten op de sneeuw. In mijn kruidenbak, momenteel niet om aan te zien vanwege de winterrust, zie ik het ook weer. Niet bij verse sneeuw maar sneeuw van een dag of enkele dagen oud. Rond de stengels van de planten die (al) bovengrondse delen hebben ontstaat altijd een kokertje met lucht. Op bovenstaande foto is het ook weer te zien. Rond de groene planten is alles al weg, bij de takjes die  afgestorven lijken zie je duidelijk een rondje. Geen sneeuw meer. 

Ik heb daar op 16 december 2022  ook al over geschreven in een logje Gladheid en Warmte ,waarbij ik trachtte te verklaren waardoor de ijzel in de buurt van de bladeren van het Brandkruid verdween. Het was naast de bladeren niet glad. Ook het kokertje lucht kwam ter sprake. In het kort: in levende planten vindt stofwisseling plaats, hoe weinig ook. Cellen hebben energie nodig. Een minimaal deel van de energie wordt omgezet in warmte waardoor de sneeuw smelt, vandaar dat minimale kokertje. 

Vanmiddag bij mijn  rondje wandelen op Argon en  HVM hockey zag ik een duidelijk bewijs van mijn theorie: de kunstgrasvelden waren nog geheel bedekt met sneeuw. Zie foto onder. Ik mag aannemen dat de temperatuur aan weerszijden van het hek dezelfde is en toch is het echte gras bijna schoon. Hier allemaal levende planten met wat warmte, het kunstgras kent geen stofwisseling en produceert ook geen smeltingswarmte zodat er nog een prachtig wit veld is. Mens verwonder U.

Het echtpaar 21A en 21B

 Ik had het met de duizenden Kollen wel weer gehad, in de Gagel 2000. Geen ring. Polder de Derde Bedijking, 3000 Kollen. Geen ring, tot dat ik bijna op mijn parkeerplaatsje stond.  Bijna thuis zag ik aan de overkant van de Oosterlandweg in m'n "achtertuin" nog eens 600 Kolganzen. Vlug een zijstraatje ingeschoten en kijken. Daar gelukkig nog twee halsringen door een paartje. 21A en 21Bzwart. Werd het toch nog leuk.  Geringd in Eemdijk op 29-12-2023. Ik was de eerste aflezer.

Verderop ook nog Kieviten tussen de ganzen gezien. Die zijn dus ook terug, ondanks de kou. Als het wat warmer wordt zien we binnenkort ook de Grutto's terug en gaan de Kieviten kuiltjes draaien. De winter wordt ingehaald door de lente.

R3J en X6Ezwart

Wat een licht! Wat een licht met al die sneeuw en het zonnetje erbij.  Dat kon ik toch niet laten schieten? Sommige weilanden waren al weer behoorlijk groen, andere nog wit. Hoe kan dat? In ieder geval even in mijn "achtertuin" gespot. Mooi langs de weg. Twee duizend Kollen. De eerste had een grote R maar vertikte het om de andere tekens te laten zien. Geduld. Uiteindelijk werd het R3Jzwart. Geringd op 28-12-2019 in Scharsterland. Mannetje. Op 29-12-20 afgelezen bij Leer en nu hier.

Honderd meter verder , maar dieper de polder in. Weer een halsring. Inzoomen 60x. Grote letter een X, maar de andere tekens? Gewoon kijken en nog eens kijken. Het werden een 6 en een E of een F. Het onderste pootje was constant bedekt door veren. Weer foto's met 400mm. Thuis kijken op de laptop. ( Werd dus niks) Toen gingen alle kopjes omhoog en vertrokken ze. ( Een rattenvanger deed  z'n werk) Nog foto's gemaakt van de wegvliegers in de hoop dat de halsring erbij zou zitten. Ik had'm wel, zie kopfoto, maar onleesbaar. Op Geese.org X6E en X6F in gevoerd. De laatste was gezien de aflezingen een bejaarde en onlogisch. X6E was vorige maand in de buurt , in Benschop (Utrecht). Het is dus X6E geworden. Op 24-11-22 geringd in Eemnes als juveniel. Hij is 5x binnen 3 weken afgelezen in Litauwen. En nu hier.

Broedkleed

 Bij het vogelspotten verlaat ik mijn mobiele schuilhut steeds minder. Vroeger stapte ik altijd uit en plantte het statief met telescoop aan de lijzijde, als daar tenminste geen ganzen zaten. Ik stapte weer in als ik vond dat ik genoeg gezien had en/of de kou was opgestegen tot  aan mijn torso.  In de auto zit je lekker warm, vooral nu. Beeld rondom en als je het raam laat zakken heb je een raamkozijn als statief. Daarbij gebruik altijd een pittenzak,  bij de telescoop, maar ook  telelens. Vaak moet ik de auto keren om de vogels aan de goede kant te krijgen. Soms echter gaan de vogels doordat gedraai op de wieken. 

Zo ook deze Aalscholver, die zat op een hekpaal langs de Gagelweg. Maar wel aan de rechter- en dus de  verkeerde kant. De vogel maakte zich klaar om weg te vliegen,  ik deed voorzichtig het rechterraam open, zette de telelens op het raamkozijn en de camera op Live View. Dan heb je de foto in wording op je scherm. Dat werkt heel goed, alleen op de juiste wijze scherpstellen. 

Deze Aalscholver heeft al behoorlijk het broedkleed: grijswitte veren in hals maar vooral op nek en achterhoofd. Op de onderzijkant van de buik ook een witte vlek ( hier niet zichtbaar), verder wordt de keel al behoorlijk geel. Op het achterhoofd zijn de eerste veertjes van een soort kuif zichtbaar. 

Tijdens het broeden verdwijnt het broedkleed weer.

UY5zwart

 Eindelijk weer eens een halsring, ik blijf verslaafd, maar toch besteed ik minder tijd aan de ganzen. Er zijn meer vogelsoorten die ook aandacht verdienen. De meeste ganzen zitten momenteel  aan de overkant van de Gagel en hier in de Derde Bedijking. Dus ik hoef niet ver.

UY5 is op 28-1-23 geringd in Eemnes als jong, is verder het voorjaar alleen maar in onze omgeving gebleven . Op weg naar het broedgebied bij Bremen en Riga, Letland afgelezen en nu hier. Gister langs de Westerlandweg nog door Marianne.

De Aalscholvers broeden.

 In de Aalscholverkolonie aan de overkant van de Grote Wije in de Botshol, wordt al weer volop gebroed. De meeste nesten zijn bezet, vaak zit één van de twee in de boom bij het nest. Het lijkt wel of er steeds vroeger wordt gebroed, er zijn waarnemingen uit december. In de Botshol gaat het in de Kloosterkolk om rond de 200 broedparen, maar voor dit getal steek ik niet mijn hand in het vuur. Soms wordt een tweede legsel bebroed, dit kan tot in juni. De grootste kolonie in Nederland bevindt zich bij Medemblik voor de kust, de Vooroever. Hier zijn zo'n 2000 nesten. In het Groene Hart is er naast Botshol ook in de Nieuwkoopse Plassen  een kolonie. Verder is er een erg kleine kolonie op het landgoed Haarzuilens. Rond de tien nesten.

Weer een Zeearend en een Koereiger!!!

Rondje Polder Groot Mijdrecht Noord gemaakt, maar het was armoe, waar zitten hier de ganzen? Op enkele Kollen en een groepje Brandganzen na aan de Proostdijerdwarsweg was het leeg, helemaal leeg. Ik ging eigenlijk voor de Grote Zilverreigers die de nacht in de Botshol doorbrengen. Jaren terug zat deze club langs een sloot te kleumen door de vorst. Nu een enkele verspreid. Geen vogel bij een wak. Waar zijn de zilverreigers? 

Langs de Gagelweg duizenden Kollen die helaas door een toerist, die het Galgenland bewandelde,  opgejaagd werden. De ganzen streken wel gunstig voor mij neer achter boer Koos van der Vaart en kon ik aan de slag. Toch weer die halsringen, maar misschien zit er een Roodhalsgans tussen. Hier wel vaker meegemaakt. Een Buizerd komt miauwend over maar geen hond ( ik bedoel geen gans) die reageert. Dan een aantal minuten later: paniek , alle kopjes omhoog, snel scannen want een helicopter vliegt snel. Alles achter Joost Samsom omhoog.  Echter ik hoor geen helicopter en de vogels voor mij gaan ook in paniek de lucht in. Toch niet weer een Zeearend? Ik weet zo langzamerhand dat ze hier dezelfde vliegroute volgen. Begint in Botshol, dan naar Demmerik, daarna richting de Gagel, en daar  waarschijnlijk weer richting  Nieuwkoopse Plasssen.  Ik stap uit om beter zicht te hebben. En dan komt íe, uit de richting van de Grote Sniep, het torenrestaurant van Joost. Ik neem foto's, maar vliegende vogels zijn wat moeilijker te fotograferen. Is het dezelfde als maandag? Toch krijg ik enkele platen. De arend  verdwijnt in de richting die ik aangegeven heb.

                                              Weer duizenden Kolganzen in paniek.

Ik ga naar huis langs de Bovenlanden, ik ben benieuwd of de foto's goed zijn gelukt.  De Smienten zitten  nog in de wakken op de grote weteringen. Op Molenland zie ik in mijn ooghoek een zilverreiger (tje) . Klein!! Toch geen Koereiger? Ik moet op de drukke weg, vrijdagmiddag, keren. Lukt. Dan op zoek. Ik zag nog dat hij wegvloog. Ik vind het Koereigertje snel terug. Foto's nemen met de telelens. Ik heb de meeuwen erbij genomen om de grootte van het reigertje te laten zien.  Krijgen we weer een "invasie"  van Koereigers? Een aantal jaren terug hadden we in de Gagel voortdurend een behoorlijke groep die wekenlang is gebleven en zelfs met  de Grote Zilverreigers de slaapplaats in de buurt van de Familie-akker deelden.        

Wat een middag!!

Bevriest de Aronskelk?

 De pol Italiaanse Aronskelken in het Gemeenteplantsoen achter mijn achtertuin is de laatste jaren meer dan verdubbeld. Waarschijnlijk als onkruid door een buurtbewoner daar neer gegooid is het  nu elk jaar een lust voor het oog als de bessen feloranje gekleurd rijp worden. Ondanks dat ze in een overkapping van Gele Kornoelje staan. De witgenerfde bladeren komen te voorschijn als de bessen aan het rijpen zijn. Bij vorst staan de bladeren er zielig en mistroostig bij. Toen ze er pas stonden vermoedde ik dat ze zouden doodgaan. Geen sprake van, zodra de dooi inzet komen ze weer omhoog en groeien lustig verder. Er gebeurt iets in de cellen waardoor de celspanning (turgor) minder wordt en niet meer tegen de celwand drukt en daardoor de celwanden slap worden. De hele plant wordt slap, zie foto. 

Twee oorzaken: door de vorst nemen de wortels geen water meer op en krijgen de bladeren te weinig water, gevolg slapte. Ook worden er in het vocht van  de vacuole, een grote blaas in de plantaardige cel, door de vorst ijskristallen gevormd waardoor er minder water beschikbaar is en de druk minder wordt, gevolg slapte. 

Vanmiddag zat Knobbelzwaan  met pootring Y193 weer op hetzelfde stuk weiland als eergister langs de Gagelweg.

Alarm bij Smienten

 Kleinere sloten liggen vol ijs, hoe dun ook. Toch zag ik al ganzen er op staan. De grote weteringen zijn nog open. Zoals hier de Veldwetering ( de rietkragen in de verte) in Polder Groot Wilnis, die loopt vanuit de Bovenlanden onder de Enschedeweg door naar het recreatieterrein Bosdijk.  De Smienten verzamelen zich op deze open wateren en vandaar uit zullen ze op de naastgelegen weilanden foerageren. Paniek als er een Havik of een Slechtvalk in de buurt komt: in eerste instantie vliegen de Smienten van het weiland de sloot in, wordt de dreiging groter dan gaan ze massaal de lucht in. Zie foto. Dan doen ze net als bedreigde Spreeuwen of bedreigde vissen in het water. Ze blijven dichtbij elkaar en vliegen heen en weer alsof ze gedirigeerd worden door iemand. Prachtig om te zien. De ganzen op de voorgrond blijven rustig doorgaan met foerageren, die krijg je alleen met een Zeearend of een helicopter de lucht in. Zie logje van een paar dagen terug.

Knobbelzwaan met pootring.

 Voor het eerst heb ik een Knobbelzwaan met pootring afgelezen. Knobbelzwanen worden geringd met een halsring ( project Groningen), maar bij het project in de provincie Utrecht en dan vooral bij Haarzuilens en Kockengen worden  pootringen gebruikt. Deze ook weer langs de Gagelweg. Daar verblijven al een groot aantal jaren veel Knobbelzwanen. Nog maar een paar jaar geleden had je ook hier een zwanendrift. Ik heb de slachtpartijen nog wel meegemaakt, het was de zwanendrifter dan begonnen om de veren. Of het vlees ook een commerciele rol speelde weet ik niet meer, maar gelukkig is aan de drift op de Gagelweg een eind gekomen. Alle driften zijn verboden trouwens. De eigenaar was iemand uit een plaats achter Woerden. Zwanen zijn ook nog een keer plaatstrouw vandaar dat langs de Gagelweg altijd veel Knobbels bivakkeren.

Deze zwaan is geringd op 10-8-2021als juveniel in Kortrijk bij Breukelen. Bij het invoeren moet bij deze zwanen de letter W aan de code toegevoegd worden om aan te geven dat het om een witte pootring gaat. Ik heb dus WY193 ingevoerd in het computerprogramma geese.org. 

Paniek: Zeearend in de Gagel

 

 Vanmiddag in de kou met kacheltje lekker hoog en handschoenen aan naar mijn "achtertuin" waar ik zo'n 5000 Kollen schatte. Zonnetje erop maar.... nul komma nul. Geen halsring te vinden! Wel een uur gezocht. Toen we met dit onderzoek begonnen zo rond het jaar 2000 rekende ik op gemiddeld drie ringen per duizend vogels. Ook collega-aflezer Sjerp Weima klaagde  dat het rond Houten schrapen was. Slecht dus. Nou stond de wind zo dat de ganzen met de kont naar me toe stonden te grazen en dan zie je de ringen niet. Teleurgesteld reed ik toch maar even naar de Gagel, daar heb ik wel vaker leuke dingen meegemaakt: vorig jaar een Roodhalsgans en een Ross'gans. Die werd overigens niet geaccepteerd door de mensen die er verstand van hebben. In de Gagel direct bij de eerste 200 Kollen een ring met een D, maar de rest van de code was onleesbaar. Ik heb een aantal foto's gemaakt in de hoop dat daar de code wel goed op te zien zou zijn. Niet dus.

Plotseling alarm bij de Kollen, alles omhoog. Ik verwachtte een gele of een blauwe helicopter, maar geen helicopter, de paniek was veel groter. En voordat ik besefte dat het dan wel een Zeearend moest zijn, zag ik de arend. Hij kwam aanvliegen uit de richting van de Wilnisse kerk, klokslag 15.00 uur. En had,  zag ik thuis op de computer, een vis geslagen, ik vermoed een Karper. De ganzen bleven alle kanten op vliegen , zie foto boven, hier zijn ze als de dood voor. De arend ging zitten en begon te eten, een poot helemaal rood van het bloed. Belaagd door kraaien. Die durfden niet dichterbij te komen. 

Zo regelmatig , 1x per jaar?, heb ik in deze omgeving een Zeearend gespot,  een aantal malen vanaf mijn weidevogelweilanden naast het reservaat aan de Ter Aase Zuwe. Ik hoop nog een keer een broedgeval in de Botshol, deze arend komt hoogstwaarschijnlijk uit het Nieuwkoopse Plassengebied.

En zo werd het toch nog een leuke middag.

P.S. Krijg net ( 21.00) bericht binnen van mijn oudste zoon, een fanatiek sportvisser en enkele jaren terug wereldkampioen karpervisser, dat het meer op een Brasem lijkt. Hij let op de grootte , de kleur en de uiteinden van de staart. Bij een Karper zijn die ronder. Met dank aan J.J. .

De arend verkast naar een ander weiland. Is de vis op of heeft íe 'm in de snavel?  De Zwarte Kraai wacht af. 

Bastaard 29 dec. ??

 Nog even de bastaard van 29 december. Ik vermoedde dat het om een bastaard ging van een Canadese Gans Hutchinsii met een Brandgans, met twijfels mijnerzijds. Ik zet bij twijfel toch maar een  waarneming op waarneming.nl want er zijn deskundigen bij deze site die meer weten dan ik en dan de waarneming goedkeuren of verbeteren. Van mijn ganzencontact in Fryslân Jan Kramer, auteur van de Nieuwsbrief over ganzen, had ik ook al zijn mening vernomen: Gewoon een "drukfout" en geen bastaard. Onder drukfout versta ik een spontane genetische mutatie. Dus we nemen maar aan dat het geen bastaard is. Weer wat geleerd.

Kalkschotelkorst

 Op een oude verrottende schutting in mijn tuin zag ik een laag algen, dacht ik. Maar bij beter en dichterbij kijken waren het al behoorlijk gevormde thalussen van een korstmos. Geprobeerd een macro-foto te nemen, maar lichaamsbewegingen gooiden onscherpte in het eten. Dan maar een stukje afschrapen en onder de binoculair gelegd. Lukte. Ik zag ook nog een miniscuul beestje rondlopen (foto beneden). Het korstmos is een Kalkschotelkorst, meld ik op gezag van de determinatie-computer van waarneming.nl. De meeste foto's van deze korst op waarneming. nl zijn niet groen maar grijzig en in de Veldgids Korstmossen zijn  ook alle foto's grauw en grijs gekleurd. Vandaar mijn twijfels. De schoteltjes, apothecien,  zijn aanwezig, zijn vrij groot, meestal hol en de randen beginnen hier en daar wit te worden. Wordt veel op allerlei soorten stenen ( muren, schelpen, beton, en soms op verweerde houten palen zoals hier) aangetroffen.

Het ronddolende beestje is een mijt, welke weet ik niet.

?????

 Ze zijn toch niet elkaar aan het vlooien? Blauwe Reigers zijn solitaire beesten, maar hier weet ik het niet zo zeker. Zijn er 2, 3, of 4 reigers?

Ligusterbessen

 Zelden een jaar meegemaakt met zoveel Ligusterbessen. Met name de vrijstaande struiken zitten stikvol, mooie zwarte bessen. Meestal zijn het kleine trosjes die nog net opvallen. Op de foto hangt maar een klein gedeelte van de hele struik. Op 10 november 2017 schreef ik ook over deze voor de mens giftige bessen. Maar de soort vogel die ik nu als enige soort op de bessen zie is de Houtduif en kwam in het logje van een paar jaar terug niet voor. Ik noemde alleen de Pestvogel, maar ik heb ze helaas nog niet gezien, hoewel ze al wel zijn waargenomen deze herfst. Deze bessen zijn niet in trek. Een commerciele kweker beweert op zijn website dat vogels het heerlijke bessen vinden. ONZIN. Als alle bessen op zijn wil er nog wel eens een vogel in de Liguster wat bessen eten.

Behalve dus de Houtduif, passeer je een Liguster dan hoor je plotseling klapwieken en vliegt een Houtduif weg.

Vroeg of laat?

 De Scherpe Boterbloem bloeit. maar is het een late bloei of een vroege? Vanochtend bij mijn Argonrondje tussen de buien door  eens gelet op de "winterbloeiers". Deze ene Scherpe Boterbloem en meerdere Madeliefjes stonden in bloei en zowaar een polletje Sneeuwklokjes in een Gemeenteplantsoen. Mijn klokjes worden langer maar nog geen bloemen. Hier en daar al het Kruiskruid omhoog , overal blaadjes van  Speenkruid en verder nog niet veel gebloei. De katjes in de Elzen worden al behoorlijk lang en de Hazelaarkatjes zijn ook al ver, nog geen stuifmeel.

Een zingende   Koolmees was de enige soort die zich in de maanden vergiste. Vanzelfsprekend dat ingevoerde geschreeuw van de Halsbandparkieten, maar die hebben geen notie  van onze seizoenen. Nu en dan een stiekem Roodborstje en het  getik van een Winterkoning. 

Kortom, nog geen lente.