dinsdag 31 juli 2018

Ardea purpurea


De Purperreigers beginnen zich weer te vertonen in de polders ver buiten hun broedgebied. Over een paar weken zitten ook de vliegvlugge jongen ertussen. Deze zijn wat fletser getekend dan de volwassen vogels, minder strepen op kop en hals.  De vlucht is wat lichter dan die van de Blauwe Reiger, maar soms moet je echt wachten tot de vogel neerstrijkt, dan zie de kleuren pas goed.Nog een verschil met de Blauwe zijn  de uitgespreide achtertenen in de vlucht ( zie kopfoto). De Bauwe sluit ze.  De dichtstbijzijnde kolonie is op de Nieuwkoopse Plassen, een kolonie met plm. 150  broedparen.
Andere grote kolonies zijn in de Zouwe-boezem bij Ameide , Kinderdijk en de Biesbosch. In Noord-Oost Nederland broeden ze  in de Wieden, Weerribben en de Oude Venen.
Eind augustus en in september vertrekken ze naar de Sahel-landen.

maandag 30 juli 2018

Broedplaatsen Scholeksters 3


Van Flip ( coördinator WeidevogelgroepIVN) kreeg ik twee interessante foto's. Dat Scholeksters wel eens op/in een holle paal broeden was me bekend, er zijn meerdere foto's daarvan in omloop, maar dit is wel een hele mooie. Deze plaat is van Maarten van Beek.
Een eigen foto van Flip staat hieronder: een nest in een oude plantenbak. Hoe verzinnen ze het? De nestel- en broeddrang moet dan wel erg hoog zijn. Deze foto is genomen op een eilandje in de Vinkeveense Plassen. Zouden beide nesten uitgekomen zijn?


vrijdag 27 juli 2018

Bloedmaan


Bloedmooi! Echter de verduistering, en daarmee het rood,  trok al weer wat naar rechts. De weerkaatsing van de zon begon  door te komen, toen we hem ontdekten, dat was wel om een uur of half twaalf. Om half tien al naar het Zuid-Oosten gekeken maar er was alleen maar bewolking. Vanuit de zolderramen zoeken leverde ook niks op, behalve een stijve nek. Uit verveling Jupiter opgezocht  met de Swarovski-telescoop . Bij goed scherp instellen zagen we een aantal maantjes, ooit door Galileo ontdekt.
De maan was laag deze nacht, in het begin verborgen dus achter de mist en later achter een rij huizen.
Mijn vrouw en ik zagen hem tegelijkertijd. Nachtfoto's met de telelens gemaakt, had ik nog nooit gedaan. In het begin de raad van mensen in de vele advertenties opgevolgd maar er kwamen alleen maar zwarte foto's uit. Toen de sluitertijd op 13 seconden gezet , en eindelijk hadden we'm.

Broedplaatsen Scholeksters 2


Van Tinok ( vogelwerkgroep IVN) vernam ik dat op het dak van de Brede School in Uithoorn  een Scholekster een aantal jaren heeft  gebroed en in de wijk Meerwijk, Uithoorn,  een paartje op een huis met een plat dak. Tinok bedankt.
Ik kwam in mijn foto-archief een paar foto's tegen van Willeke Peek, boerin aan de Bovendijk: in de paardenbak, waarin wekelijks een paar keer getraind werd, maakte een Scholekster het nest en ging zitten broeden. Helaas werd het legsel vertrapt, een overgebleven ei hebben ze toen bij een naburige broedende Scholekster in het nest gelegd en is uiteindelijk uitgekomen.
Er zijn vast nog meer van zulke broedgevallen. Wil je ze  doormailen? Met dank.

Goed weekeinde met veel regen, hoop ik.

donderdag 26 juli 2018

Vreemde broedplaatsen Scholeksters.


Vandaag in Nature Today een artikeltje over de broedplaatsen van Scholeksters op platte daken. In Zuid-Holland heeft 8% van de broedende Scholeksters dat gedaan op platte daken van fabriekshallen en flatgebouwen. Het gaat om plm. 350 broedgevallen. Ook in de rest van Nederland is het een bekend verschijnsel geworden: alarmerende Scholeksters die vanuit een plantsoen, weiland of groenstrook omhoog vliegen naar de rand van een hoog gebouw waar op de rand een jong wacht om gevoerd te worden. De Scholekster is de enige weidevogel die zijn jongen voert. Zo zat er jaren lang een Scholekster op het dak van het Veenlandencollege, Mijdrecht, te broeden, boven onze biologie- en  natuurkundelokalen. Ze wisten enkele malen de examens te verstoren door tegen de glazen van de examenzaal te vliegen, ze dachten dat hun spiegelbeelden concurrenten waren. Ook Knotwilgen zijn een geliefde plek voor deze soort om te broeden. Zo kreeg  ik een aantal jaren terug van een weidevogelvrijwilligster uit Kockengen een serie foto's over deze broedplek.


Van Nature Today ontvang je elke dag via je mail één of meer berichtjes over een onderwerp uit de natuur dat zich afspeelt of zich heeft afgespeeld. Ruim 17.000 lezers gingen je voor. De moeite waard en het is gratis. Er zijn dagen dat er niks voor je bijzit, maar je blijft op de hoogte wat de aandacht heeft in natuurminnend Nederland. Aanbevolen.

woensdag 25 juli 2018

Gamma-uil


Wat een beauty !! Dagvlinders zijn mooi, meestal, maar nachtvlinders kunnen er ook wat van. Deze Gamma-uil zat op een tuindeur en aangezien ik onbekende planten en dieren meestal vanaf een foto op m'n laptop determineer maakte ik een foto. Mijn kennis van de nachtvlinders is niet zo groot dus spit ik in het boek Nachtvlinders de uilen maar weer eens door. Alleen de uilen, de families herken ik zo langzamerhand wel. Ook de spanners vormen een grote familie.
De Gamma-uil herken je aan de witte gesloten letter Y. Op 13 juli ( zie logje) had ik 'm ook. Volgens het boek is het een heel gewone trekvlinder vanuit het Middellandse Zeegebied. In zachte winters overwintert de soort hier soms als rups of als pop.

dinsdag 24 juli 2018

Zadelzwam


Ik schreef op 11-7 over de Houtknotszwam waarbij ik opmerkte dat er in de zomer ook genoeg paddestoelen te vinden zijn. Als je ze maar zoekt. Ik had vooral de kleinere op het oog, de paddestoel die ik vanmorgen fotografeerde is niet bepaald klein te noemen. Een Zadelzwam komt tot ruim 30 cm. breedte per hoed, deze haalde dat ruimschoots. Hij viel daardoor nogal op. Vastgeplakt aan een Es langs de Oosterlandweg zie je de vele hoeden  al uit de verte. De boom waaraan de zwam vastzit is aan het verrotten, let op de gaatjes in de stam. Deze Es zal het waarschijnlijk niet overleven.

maandag 23 juli 2018

Platanen aan het vervellen.


Hoveniers en kwekers zullen het anders noemen, maar de Platanen verliezen de laatste dagen snel hun buitenste schorslaag. Dat zijn we wel gewend, maar dan gaat het proces langzamer zodat er een bonter plaatje van oude (groene) en nieuwe (gele) schors ontstaat. De grond onder de stam is bedekt met afgevallen schors. Op de foto zie je nog enkele plakken hangen die spoedig ook op de grond zullen liggen.
Ik ben bij een aantal Platanen langs geweest en mij viel op dat de zonnekant het meest "vervelde". De uitdroging is aan die kant het grootst. Logisch.
Wil je nog een keer doorlezen hoe dit groeiproces tot stand komt zoek het logje van 10 februari 2015 maar eens op.
Het grappige is dat dit logje het op één na vaakst bezocht logje is sinds ik weer begonnen ben met het schrijven van logjes bij Blogspot.

donderdag 19 juli 2018

Lantaarntje ♂


 Dit Lantaarntje ging zo mooi voor me op een Rietblad  zitten dat ik het niet kon laten een foto te nemen. Met de macro-lens.
Het Lantaarntje is een algemeen voorkomende libel. Ook in onze polders. Het vrouwtje is wat saaier getekend, meer groenig. De bovenkant is zwart behalve S8, dat  is ook aan de bovenkant blauw. Verder op het achterhoofd twee blauwe vlekjes, het borststuk heeft een zwarte streping aan de bovenkant en is verder ook blauw. In de vleugels bij de achterkant   hebben alle libellen  een pterostigma, bij het Lantaarntje aan de binnenkant zwart en aan de buitenkant wit gekleurd. Deze twee vlekjes helpen waarschijnlijk bij de fijne afstelling van de vleugels tijdens het vliegen.
Deze groep van libellen noemen we ook wel juffers.
De grote zware jongens zijn de echte libellen.

Goed weekeinde.


Macro-vlinder of micro-vlinder?


Wie het weet mag het zeggen. Is het een spanner of een uil? Dààr kom ik niet eens uit. Laat staan een soortnaam. Maar weer eens het Nachtvlinderboek ( een macro-boek) doorgespit. Of is het toch een micro-vlindertje? Bij de spanners heeft een Oranje Berkenspanner en een Zuringspanner dezelfde kleuren maar op een andere plek. Het vlindertje zat op Kattenkruid en de Vvl. ( lengte voorvleugel) was plm. 10 mm.
Na dit gejeremieer ook de op de website van de micro's gekeken ( www.microvlinders.nl), je weet maar nooit. In het menu links staat "Vlinder identificeren" , aangeklikt, en dan kom je op een determinatie-tabel. Grotendeels ingevuld en zie daar een hele rij micro's: mijn vlindertje staat erbij !! Het is een Muntvlinder, algemeen voorkomend met als mogelijke waardplant Kattenkruid. Zoekt en gij zult vinden. Hoe het beestje aan de naam komt wordt niet vermeld.

P.S. Het is nog steeds armoede op de Vlinderstruik, bijna alleen maar Hommels, Bijen en Zweefvliegen en nu en dan een Groot Koolwitje, een Dagpauwoog en een Atalanta. Cees Willemsen meldt vanaf z'n vakantieadres in Midden-Duitsland grotere aantallen. Zou de warmte een rol spelen, is het hier warmer?

woensdag 18 juli 2018

Vergeet-mij-nietje


Simpele Vergeet-mij-nietje's, eenvoudig maar mooi! Er zijn in Nederland alleen al ongeveer 10 soorten, de één wat zeldzamer dan de ander.
Naam: Eens liep een ridder te wandelen met zijn geliefde. Hij plukte een bosje bloemen voor haar, maar viel door het gewicht van zijn harnas in het water en verdronk. Hij kon nog net het bosje bloemen naar zijn geliefde werpen en roepen: "Vergeet mij niet". (Bron Wikipedia)

dinsdag 17 juli 2018

Waverhoek


"Kom je nog wel eens in de Waverhoek?" vroeg vrijdag j.l. mede-ringer en oud-collega van de ANV "De Utrechtse Venen" Gerard v.Z. me. "Nee dus", moest ik bekennen. In het begin, tijdens het ontstaan van dit Natuurontwikkelingsgebied, was ik er wekelijks te vinden, om maar niks van de ontwikkeling te missen, maar de laatste jaren is polder Demmerik mijn tweede huis. Weidevogels en Zwarte Stern hielden me daar het hele voorjaar en een deel van de zomer bezig. De rest van het jaar keek ik naar de ganzen, vooral de Kolganzen ivm het ringonderzoek. Het seizoen van de  weidevogels en de Zwarte Sterns is voorbij, dus vanmorgen toch maar eens de steven gewend naar de Waverhoek.
Dat werd wel eens tijd: ik wist niet wat ik zag. Verschrikkelijk veel riet zodat de plasjes bijna niet waren te zien en een heel eiland, dat vroeger helemaal volstond met planten, was kaal, helemaal kaal.
In deze situatie pleit ik toch weer voor een vogelkijkhut, zoals we vroeger ook al eens gedaan hebben. Nu kun je prachtig een hut op uit stekende landjes neerzetten zonder dat de vogels je naar de hut zien lopen. Als je 'm wat verder van de weg zet zal de hufterproof-heid worden vergroot. Je moet dan echt moeite doen om er te komen, maar hebt een prachtig uitzicht op de plassen rondom. Natuurmonumenten zal de boot wel weer afhouden, geld! Het kost geld.
Er waren nog zo'n 24 Lepelaars ( zie foto), een paar dagen terug veel meer volgens Waarneming.nl; een paar honderd Kemphanen, 22 Grutto's, 6 Bosruiters, 2 Groenpootruiters gehoord, 6 Witgatjes, 5 Bontbekpleviertjes, 15 Tureluurs, 10 Kieviten, 50 Bergeenden vooral juv., Wilde Eenden en Slobeenden in het eclipskleed, 60 Grauwe Ganzen, 1 Grote Canadese Gans, 1 Scholekster. Ik vermoed dat er een broedpaar Bruine Kiekendieven zit, regelmatig kwam het vrouwtje langs vliegen en steeds in hetzelfde gedeelte van het gebied. Ze ging in een boom zitten maar de foto's waren te onscherp om te gebruiken. Ik had m'n draadontspanner niet bij me. Toch een heerlijke ochtend met een lekker afkoelend windje.

maandag 16 juli 2018

Na het plasdras


Drie maanden terug stond hier nog een laag water: plasdras. Met opzet heeft Gijs, mijn weidevogelboer,  een perceel weiland onder water gezet in de hoop dat er vogels op af komen om te foerageren. Mijn ervaring is dat de vogels, vooral weidevogels,  de plaats moeten ontdekken en dan aan wennen, de aantallen houden nog niet over, maar alle vier soorten (Grutto, Kievit, Scholekster en Tureluur)  heb ik gezien. Daarnaast wat meeuwen, Wilde Eenden, Krakeenden,Watersnippen, Wulpen, Witte Kwikstaarten en nu en dan eens een steltloper zoals een Witgatje. Elke dag een paar soorten. We hopen dat de vogels zich in de buurt vestigen om te broeden en dat lijkt te gebeuren.
Zaten vroeger de meeste broedvogels verder van de weg op percelen 4,5 en 6, nu trekken ze richting plasdras ( perceel 2 vanaf de weg) en broeden er achteraan weinig vogels meer. Als het plasdras eind april droog valt komen er jongen om te foerageren. Hier hebben ze geen last van lang gras waar ze nauwelijks of niet door heen komen.
Ik denk dat er één snee gras vanaf komt, er staan wat Melkdistels, enkele soorten Gras, wat Perzikkruid en wat Waterzuringen, etc. Foto hieronder het plasdras. ( Vorig jaar joeg ik op het droogvallende plasdras een Bokje ( zeldzame snip) op.



P.S. Gister hoog over, al kringend, gebruik makend van de thermiek, een Blauwe Reiger. Ik moest de kijker erbij pakken om vast te stellen dat het een Blauwe Reiger was. Geen ( Zwarte) Ooievaar, die vliegt met gestrekte hals, een reiger met ingetrokken hals, zoals deze.

vrijdag 13 juli 2018

Ganzen in de zomer.

Wat we verliezen aan weidevogels krijgen we wat aantallen betreft terug in de vorm van ganzen. Steeds meer soorten blijven hier hangen om te broeden. Waren het tot voor kort (plm. 20 jaar) Grauwe Ganzen die in grotere aantallen voorkwamen, de laatste jaren krijgen we her  en der in het land vestigingen van Kolganzen en Brandganzen, dat zijn eigenlijk winterganzen. En dan gaat het nu al om enkele duizenden broedparen verdeeld over enkele grotere populaties en enkele kleinere. Zo zit er een populatie Nijlganzen in Artis. Golfbanen hebben meestal een vijver met daarom heen bosschages, uiterst geschikt.
Tijs v.d. B. nodigde me uit om vanmorgen mee te gaan naar de Golfbaan in Haarzuilens om een kleine groep Brandganzen te vangen en daarna te ringen. Ganzen poepen nogal en als je dan een balletje wil slaan, sta je in de keutels van ganzen. Het was hier en daar schrikbarend. De golfers waren blij met onze vangst en wij waren blij met de mogelijkheid de ganzen te ringen met een metalen ring en twee gekleurde pootringen.
Er werd door "ingevlogen" medewerkers van Natuurmonumenten een net gespannen met een koraal, een soort fuik, waarin de ganzen opgesloten zouden raken zodat ze meegenomen konden worden.
Een Vogelringgroep hielp mee met de vogels het net in te drijven. Omstreeks deze tijd ruien ze de slagpennen en kunnen dan een poosje niet vliegen.
         
Heel rustig kwamen de vogels in het net terecht en werden ze in de fuik opgesloten. Ook werd een bootje ingezet. De vogels in een jutezak en toen naar de Haarrijnse Plas om ze te ringen en weer los te laten.
Verschillende vogels bleken al geringd te zijn en werden dus afgelezen. Nieuwe vogels kregen twee gekleurde pootringen met een code en een metalen ring. Verder werd van elke vogel het gewicht genoteerd, de lengte van het onderbeen en de lengte van de kop gemeten en werden ze gesext, is het een ♂ of een♀ ?
Ze werden in een lage tent bewaard totdat alle vogels klaar waren. Toen gelijktijdig alle openingen open en kon de hele groep weer het water in. Over een paar weken kunnen ze weer vliegen en kunnen we ze overal in de polders weer tegenkomen.



Goed weekeinde.

P.S. Hebben jullie ook zo weinig vlinders in de tuin? De Vlinderstruik bloeit volop, maar nauwelijks vlinders.

donderdag 12 juli 2018

Boerenzwaluwen 2



Vorige week vrijdag schreef ik over de Boerenzwaluw. Ik had twee op rietpluimen zien fourageren. Mijn vraag was of ze zaadjes aan het zoeken waren of toch insecten. In de literatuur komen we zaad als voedsel voor een Boerenzwaluw bij mijn weten niet tegen. Ook Tijs v.d. B. , lid VogelwerkgroepIVN ( en oud -l.l. van me) houdt het op insecten, hoe klein ook. Als voorbeeld noemt hij de Kleine Karekiet die ook het moet hebben van insecten en spinnetjes  in het riet.
Aangezien de beide Boerenzwaluwen op de rietpluimen zaten heb ik gister een paar uitgeplozen. Ik kwam een paar kleine spinnetjes tegen, een paar parende Soldaatjes ( goudkleurig kevertje) en een spin in een nestje dat bestond uit samenge"plakte" rietpluim. Er zat een duidelijke  ingang in. Helaas zijn de foto's ervan mislukt. Ik hield de camera te dichtbij. Ik leer het ook nooit. In ieder geval zit er voedsel voor een Boerenzwaluw op.
Op de foto het gezinnetje dat ik hier steeds tegenkom, ze hebben gebroed onder een bruggetje in het reservaat. Ze zitten graag als gezinnetje naast elkaar op een draad, maar dan moet het wel een stevige zijn. Een lint is te slap.
Vanmorgen een mij onbekende vlinder in de tuin, hij ging lekker in het zonnetje zitten op te warmen. Camera gehaald , echter de vlinder was gevlogen. In de veldgids Dagvlinders , van het KNNV, kom ik uit op een Grote IJsvogelvlinder en een  Witbandzandoog. Aangezien de laatste erg zeldzaam is zal het de eerste wel zijn. Tussen de witte band en de rand zaten duidelijke roodgekleurde vlekjes. Waardplanten zijn de populieren, die er genoeg in onze wijk staan.

woensdag 11 juli 2018

Houtknotszwam


In de zomer paddestoelen? Jazeker, je zult versteld staan van de vele soorten die in de zomer zijn te vinden. Deze Houtknotszwam staat in onze tuin, alhoewel de droogte de zwam zo langzamerhand verschrompeld tot niet meer te zien. Op de plek waar ooit een Berk stond komen regelmatig witte schijfvormige zwammen tot groei. Altijd op een plek waar ooit een  wortel van de Berk  de grond in ging. Meestal haal ik de platte witgrijze schijf uit het gras, de kleinkinderen kunnen er niet van af blijven. Genen van opa?
Met paddestoelen moet je altijd oppassen. Hier is de platte schijf uitgegroeid tot de zwarte knotsvormige bovenkant, de sporen schijnen aan de buitenkant te zitten.
Deze soort komt algemeen voor, voor mij is dit de eerste keer dat ik 'm zie.

dinsdag 10 juli 2018

Reacties van bezoekers.

Zo nu en dan wordt er een reactie/opmerking geplaatst bij een logje. Vaak heb ik dat dagen lang niet in de gaten en bij toeval ontdek ik het dan onder het kopje Reacties. Ik zal de laatste (vanaf begin juni ) vermelden.

4 juni: Sabeth S. had een correctie bij het logje van 30 juli 2015 over Brandnetels. Ik had een  Brandnetel  een Kleine genoemd aan de hand van de bloemen. Het moest een Grote zijn. Met dank.

9 juni: Marianne de Vogelkijker bevestigt de determinatie van de Windevedermot (logje 8 juni)

22 juni: Twee berichtjes over een logje van 13 juli 2016: Unknown en Jo E. maken van de spikkelspanner een Paardenbloemspanner en bevestigen de Gamma-uil.

5 juli: Marianne de Vogelkijker bevestigt in eerste instantie mijn determinatie van de Zwartpuntvolgeling ( 4 juli). Een vrij zeldzame nachtvlinder. Echter, ze komt daar de volgende dag op terug en kiest toch voor de veel algemenere Huismoeder. Komt vaak voor. Ik zag gister dezelfde vlinder weer in de Klimop.

Vanochtend  (dinsdag) zag ik naast de schuurlamp een paring van de Windevedermot.  Daar deden ze behoorlijk lang over zodat ik mijn fotoapparatuur in alle rust kon installeren. Zie foto.



Gierzwaluwen 3


Van Otwin kreeg ik bovenstaande foto: Voor het tweede achtereenvolgende jaar broedt bij hem ook een Gierzwaluw onder de dakgoot. Zo zullen er ongetwijfeld meer van dergelijke onbekende broedplaatsen zijn, maar ontdek die maar eens. Voor de meeste mensen zullen het Spreeuwen zijn die onder hun pannen nestelen.
Zullen we maar zeggen Wordt vervolgd ?

maandag 9 juli 2018

Reactie Ad op Gierzwaluwen.

Ad van Uchelen reageerde direct: hij moest me teleurstellen, het was geen broedgeval maar een verschijnsel dat meestal half juli plaats vindt, namelijk het zoeken van een nieuwe broedplaats voor bijvoorbeeld jonge 3-jarige vogels die, na drie jaar alleen maar gevlogen te hebben, een plaats zoeken om volgend jaar te kunnen nestelen en broeden. Ook kan er een vogel bij zitten waarvan het broedsel is mislukt door de o.a. hitte onder de dakpannen. Nu met dit weer best mogelijk. Als ze een geschikte plaats vinden, gaan ze naar binnen om te verkennen en een partner naar binnen te lokken. Dit alles voor volgend jaar.
Misschien kunnen we in overleg met de bewoners de zwaluwen een handje helpen door een kast op te hangen.
Op het Veenlandencollege en op Vlinderbos, waar mijn vrouw en ik hebben gewerkt en onze kleindochter nu zit( Vl.b), zijn neststenen ingemetseld, maar we kunnen ons niet herinneren dat erin gebroed werd.
Ad bedankt, en ik verwijs nog een keer naar You Tube voor de fraaie beelden van Ad's broedende gierzwaluwen.

Gierzwaluwen.


Tot mijn verbazing, bijna verbijstering, ontdekte ik zondagochtend vroeg, vanuit mijn tuin een waarschijnlijke broedplaats van de Gierzwaluw bij mijn buren twee huizen verder in de wijk Twistvlied. Ik rommelde wat met  water toen ik heftig gekrijs hoorde, gekrijs ( zang kan ik er niet van maken) van Gierzwaluwen.
In de nok van het dak was het een komen en gaan van Giertjes, de ene keer in de hoek aan de zijmuurkant (zie foto) , de andere keer op de dakpannen waar ze probeerden onder de hoekpan te komen. Of ze deden alsof. Aanreiken van voedsel? Snel de camera met telelens op statief neergezet, ingesteld op de nok, met draadontspanner. Geen overbodige trillingen. Toen rustig, nou ja rustig, zitten en afwachten. Zodra een vogel in de buurt kwam, op de dakpan of tegen de muur ging zitten de knop van de draadontspanner indrukken. Vaak net te laat, bleek later op de laptop. Ze zijn razendsnel. Er zaten ook enkele goeie foto's bij.
Het volgende uur kwam er geen vogel meer, ja hoog in de lucht en als raketten tussen de huizen door jakkeren. Ik vermoed dat ik net het uitvliegen van dit nest heb meegemaakt.Ik zal Ad van Uchelen eens om raad vragen, die heeft al jaren Gierzwaluwen op zolder in nestkasten met webcams. Vroeger had hij de vogels op z'n website, nu zag ik ze op You Tube: Gierzwaluwen Ad van Uchelen.
Vreemd dat ik dit waarschijnlijke broedgeval  niet eerder heb waargenomen. Maar we zijn regelmatig de laatste maanden op vakantie geweest en ik kan me herinnneren dat ik de zwaluwen dit jaar wel erg laag over onze huizen zag vliegen. Een aanwijzing?
Om de vogel op de foto wat zichtbaarder te maken heb ik de foto  bewerkt. In het origineel was de zwaluw minder zichtbaar doordat hij net in de schaduw zat.

vrijdag 6 juli 2018

Boerenzwaluwen.


Nog genoeg Boerenzwaluwen in de polder, in Demmerik broedden ze in de boerderijen en ook bijvoorbeeld onder de bruggetjes. De Agrarische Natuur Vereniging "De Utrechtse Venen"is ooit een Boerenzaluwenproject begonnen, maar ik lees daar nooit meer iets over. Desalniettemin, er zijn veel Boerenzwaluwen. De immer aanwezige Bruine Kiekendief werd op zijn huid ( het was het mannetje) gezeten door druk aanvallende zwaluwen. Hij had er, zo te zien, geen last van.
Ik zag twee in het riet zitten. De bovenste leek iets uit een rietpluim te plukken. Zaden? Ik dacht dat een zwaluw een insecteneter pur sang was. Mijn aloud en gewaardeerd Handbuch der Vögel Mitteleuropas  ( Glutz und Bauer) geraadpleegd, nergens kwam ik zaden tegen. Misschien plukken ze insecten, die in de rietpluim zitten, eruit. Ik zal bij m'n volgende bezoek eens een rietpluim nader bekijken. Overigens zwaluwen slapen graag in het riet, maar de foto heb ik 's morgens genomen.

donderdag 5 juli 2018

Kattestaart


Vanochtend vroeg naar polder Demmerik. Hoe zou het met mijn vogels zijn, voorzover nog aanwezig? Overal zie je groepen Kieviten, hier en daar hoorde ik nog Tureluurs, Grutto's zijn vertrokken. Verderop wat Scholeksters, geen jongen. Is hun nest dan voor de tweede keer mislukt? Op het oude plasdras, nu voorzien van een graslaag, kwam me een  klaaglijk roepende Kievit tegemoet. Dat wees op jongen. Verder stil. Bij de Zwarte Sterns ook stilte, hoog vloog een roepende stern over me heen. Geen enkel vlotje had nog sterns, ook geen jongen. Misschien weer opgevreten?

De natuurvriendelijke oever lag er heel natuurlijk bij: op de foto zie je de dikke muur van  planten op de weggeschoven wal. Hier Kattestaart, vlakbij de dikke rietsigaren:de Grote Lisdodde. Mooi gezicht.
Bij het afpellen van m'n fotouitrusting bij de auto hoorde ik een zingende Veldleeuwerik. UITROEPTEKEN ! Mijn ochtend was weer goed.

woensdag 4 juli 2018

Een Nachtvlinder , maar welke?


Nog een foto van voor de crash: ik verwijderde wat dode bladeren uit de Klimop toen ik deze macro-vlinder verstoorde. Gelukkig lag de camera voor het grijpen en heb  snel een paar foto's gemaakt. Jammer genoeg kreeg ik de achtervleugels er  niet op, maar die waren oranje gekleurd. Vanmorgen de vlinder geprobeerd te determineren: ik kom uit op een uil (is een grote groep van nachtvlinders) en wel een Zwartpuntvolgeling. Misschien is het een gewone Volgeling. Maar die zwarte punt aan het eind van de vleugels, hè. Benieuwd wat collega-blogger Marianne er van denkt.
De Vlinderstruik begint eindelijk te bloeien. Deze  heeft de zware snoeibeurt overleefd.

Hoop

Ik vermoed dat we het ergste leed hebben gehad, één onzer zonen heeft de laptop weer tot leven gewekt zodat ik weer een logje kan produceren. Wat een ellende als je door een update van Windows in de problemen komt. Het lag 'm niet aan de zwakke Wifi op de camping. Die heeft ook voor de nodige frustratie gezorgd, maar dan bij  de iPad. De sleurhut krijgt nog een sopbeurt  en dan kan íe weer de stalling in. Hopelijk tot de volgende grijze golf in het najaar.

Sneuper