Wandelpad Bovenlanden.

Ik zou nog een keer terugkomen op de toegankelijkheid van het nieuwe wandelpad door de Bovenlanden.
De ingang aan Molenland is voorzien van twee prachtige hardhouten loopbruggetjes. ( zie foto) , het eerste stuk is door het weiland dat regelmatig wordt gemaaid. Verderop gaat het over in een hard wandelpad van steengruis, ik geef het maar een naam. Langs de Amstelkade zijn minstens nog drie ingangen, aan de Bovendijk is , als ik het goed heb, ook nog minstens één ingang. Alle hekken hebben een bepaalde sluiting die opengedrukt moet worden om het hek open te krijgen. Hier en daar zit een plank in de weg zodat de wandelaar over het hek moet klimmen. Ik niet dus. Sinds ik ooit van zo'n hek ben  gekukeld en op m'n stuitje terecht kwam,  ga ik door het hek, en niet eroverheen. Maar dat moet dan wel kunnen. Hier en daar zijn ook overstapjes  gemaakt voor lenige wandelaars, niet voor hulpbehoevende bejaarden zoals ik.Veel te grote afstand tussen de stapplanken.
Bovendien zijn die overstappen veel te hoog, de weidevogels en de ganzen zie je van verre aankomen als je ze gebruikt.
Dan zie ik nergens de aankondiging dat het rolstoelvriendelijk is. Sinds ik als mantelzorger een half jaar een rolstoel heb voortgeduwd, let ik op de rolstoelvriendelijkheid. Hier zou het kunnen via de ingangen op de Amstelkade. Parkeer de auto dan beneden in het weiland, je krijgt een rolstoel, met iemand erin, vanuit het weiland echt niet tegen de Amstelkade omhoog. Pomp je banden keihard op, het is gruis en geen gebroken schelpen zoals op Bosdijk.. Ik vraag me nu af of er wel natuurpaden zijn die rolstoelvriendelijk zijn.
In meerdere weilanden lopen koeien, meestal jonge, die zijn nogal nieuwsgierig en kunnen op sommige mensen agressief overkomen.

Plasdras nu.

Deze foto is op 19 juli genomen van het oorspronkelijke plasdrasgebied bij Gijs in Demmerik. Tot in april was het een kale moddervlakte waar het water langzamerhand verdween. Nu begroeid met hier en daar één meter hoge planten. De bodem is volledig bedekt met planten. Mijn vraag : waar komen de zaden, die deze plantenrijkdom veroorzaken, vandaan?  Pluisvruchten. Ja, kijk maar rechts die composiet met zijn uitgebloeide  bloemen, allemaal pluis. Maar links bijvoorbeeld staat Perzikkruid, hoe komt het zaad daar? Of heeft het al in de bodem gezeten van voorgaande jaren? Er zullen plantensoorten zijn met wortelstokken, gras bijvoorbeeld. Die zullen na een paar maanden in het water gestaan te hebben niet dood gaan. Ik blijf me verwonderen.

Goed weekeinde en pallieter ze.

Argusvlinder

Elke dag ga ik de Vlinderstruik te lijf met m'n snoeischaar. Ik knip de bruine, dus uitgebloeide bloemen eruit. Het schijnt dat de struik daardoor langer bloeit en zodoende  je  langer vlinders hebt.
Er zijn soorten die in augustus hun vliegtijd hebben. Bijvoorbeeld de Argusvlinder. Gister  had ik 'm  eindelijk op onze  struik. De soort gaat in aantal hard achteruit en komt ruwweg  alleen voor ten westen van de lijn Tilburg, Apeldoorn,Groningen. Ook op de Waddeneilanden zijn ze te vinden en in het zuiden van Zuid-Limburg.

Afwijking Grote Lisdodde

In een hoop bagger die begroeid is geraakt stond o.a. deze  Grote Lisdodde. Echter in plaats van één "sigaar" had deze plant er drie naast elkaar. Oorzaak? Ik zou het niet weten. Ik moest even denken aan de invloed van een galmugje, galwespje. Ik heb het gallenboek van Docters van Leeuwen (1957)erbij gepakt, maar kon geen Grote Lisdodde als waardplant vinden. Geen gallengedoe dus, wat dan wel? Ik heb gegoogeld enz. Ik vond geen beschrijving, maar die zal er wel ergens zijn. Gewoon een toevallige productiefout of een genetische afwijking.

Soldaatjes

Ook hier is de kroeg open. Als ik goed heb gedetermineerd is het de Gewone Bereklauw, let wel niet de Reuzenberenklauw, met daarop een heel peleton Soldaatjes. Dat is de volksnaam voor de Kleine Rode Weekschildkever. Deze familie heeft zachte dekschilden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een Lieveheersbeestje, die heeft hardere.Soldaatjes zie je zo op Schermbloemigen vaak paren onder het eten. Of ze eten onder het paren? Ze zoeken nectar, maar vergrijpen zich ook wel eens aan een concurrent voedselzoekend insect.

Een ochtendsnack.

Vanmorgen vroeg bij een blik uit het slaapkamerraam: 5 Halsbandparkieten in onze Lijsterbes. Lekker smullend van de nog niet geheel rijpe bessen. Ik heb ze weggejaagd, althans een poging daartoe gedaan, ik vind dat de bessen nog wat rijper kunnen worden. Is een fraaier gezicht. Toen ik een raam open deed en rare geluiden maakte keken ze me aan met een blik: "Man wat maak je je druk, we bepalen zelf wel wat we doen". Na mijn aandringen, met nog luidere geluiden vlogen ze luid scheldend weg. Hier op archieffoto van mezelf.

Aambeeldwolk.

Zondagochtend tussen de buien door ben ik even  de Hoofdweg afgewandeld om flink wakker te worden. Overal in de verte buienwolken, die er dreigend uitzagen. Deze gefotografeerde buienwolk hing richting Amsterdam en werd door de wind afgevoerd. Deze wolk groeide aan naar boven toe, totdat hij niet verder kon. Hij zat tegen het deksel van de onderste koude laag aan en daar is het zo koud dat het regenwater in de wolk bevriest. Hij kan alleen maar zijwaarts uitgroeien , dat noemen we een aambeeldwolk (Cumulonimbus incus) , deze bestaat helemaal uit ijs. Met een beetje fantasie zou je er een nucleaire wolk in kunnen zien.
De meteorologen hebben al die wolken ingedeeld in families net als de flora en de fauna. Kijk maar eens op KNMI-Wolken

Een Micro

De vlinders zijn ingedeeld in Dagvlinders, zoals Atalanta en Dagpauwoog, en Nachtvlinders. Deze laatste kun je weer onderverdelen in Macrovlinders en Microvlinders. Dit onderscheid berust niet op wetenschappelijke feiten maar op simpelweg de grootte. Macro's zijn over het algemeen wat groter, micro's hebben meestal een voorvleugel-lengte van nog geen 10 mm. In de volksmond noemen we ze meestal Motjes.
Mijn vrouw riep me , ze stond bij de bloeiende Oregano. "Kijk eens, wat een klein gekleurd vlindertje". Even een snelle blik, toen nog sneller naar binnen om m'n camera te halen. Lenzen gewisseld, de tele zat erop. Toen met de macro-lens meerdere foto's  genomen, niet te dichtbij, uit ervaring weet ik zo langzamerhand dat je gauw te dichtbij staat waardoor de foto's onscherp worden. Je kan ze nog altijd uitvergroten zoals op deze foto.
Mooi purper gekleurd met een aantal gele vlekken. Zou het een macro zijn? Ondertussen vloog het vlindertje naar de Klimop, maar die bloeide niet. Weer een aantal foto's en toen op de laptop gaan determineren. Met het nachtvlinderboek erbij . Geen klik van herkenning, hij stond er niet in.
Eerst de foto's bewerkt en toen weer kijken.
In het Nachtvlinderboek het verschil tussen micro's en macro's bestudeerd, en verdraaid op de tweede bladzij van dat hoofdstukje staat ons vlindertje afgebeeld: Pyrausta purpuralis (   Purpermotje).
Maar op de link waarneming.nl staat een determinatie-tabel waarmee je purpuralis en aurasta kunt onderscheiden. Het is een Pyrausta aurasta ( Muntvlinder) De naam geeft al aan dat ze graag op sterk ruikende kruiden zitten. Ze vliegen overdag , de meeste micro's en macro's 's nachts.


Goed weekeinde.

Egelskop

Op één van de natuurvriendelijke oevers zag ik deze wat zeldzamere Egelskop. Hier en daar vind je ze in de slootkanten, overigens tref je ze in heel Nederland aan, behalve in de Flevopolders en op de Veluwe. Een karakteristieke plant van de waterkant. Hij houdt van voedselrijk water dat  slibrijk is.  De plant is verder Eenhuizig, d.w.z. beide geslachten bevinden zich op een plant, de bloemen zijn Eenslachtig: aparte ♂ en ♀ bloemen. De mannelijke bloemen zitten boven vrouwelijke, er onder zitten uitgebloeide vr. met stekelige knotsvormige vruchten.zaden. Die lijken wat op een Egel.
Op de foto zijn verder allerlei pioniersplanten te zien.

Eet ze.

De Gele Lissen dragen vrucht. Ze lijken op kleine komkommertjes, mijn kinderen maakten er vroeger met behulp van lucifers beesten van, meestal varkentjes.Ik liep over een natuurvriendelijke oever in Demmerik en zag deze toegetakelde doosvrucht van een Gele Lis. Tenminste wat er van over was. De meeste zaden waren eruit gegeten, de doosvrucht zelf was helemaal kapot gebeten. Ik  heb dit nog nooit gezien, terwijl er elk jaar vele komkommertjes boven de slootkant  hangen. Gelet op  de kleine stukjes vruchtwand moet dit wel een planteneter met snijtanden zijn geweest. Een Hermelijn zal het zo niet lukken, maar dat is dan ook een vleeseter. Ik denk aan een Waterrat of een Muskusrat. Bevers hebben (nog) niet in Demmerik

Blauwe Knoop, verleden tijd.

De Blauwe Knoop is een vaste plant uit de Kaardebolfamilie . Hij komt niet zoveel voor , staat op enkele Rode Lijsten. Vooral natte heidevelden en schrale graslanden, bijv. blauwgraslanden, vormen de biotoop. Ik ken in de Ronde Venen maar één berm waar ze rijkelijk bloeien ( zie nevenstaande foto). Ik ging vanmorgen kijken, geen Blauwe Knoop te zien! ? Is me daar de berm volgeplant met Els,  Es en Bramen.  ( zie onderstaande foto). De berm en aangelegen land en bossages wordt beheerd door een recreatieschap, geloof ik. Welke ambtenaar heeft dit achter z'n bureau bedacht? De op één na mooiste berm van de omgeving volgooien met bomen en struiken die we overal tegenkomen. Wanneer gaan deze beleidsmakers eens zelf de polder in ?

Het paars is van Kattestaarten.

Kleine Vuurvlinder

Vanochtend het nieuwe wandelpad door de Bovenlanden uitgeprobeerd. Het wordt ook het Bethlehempad genoemd. In het kader van het Bovenlandenproject van de provincie zijn overal dammen aangelegd en/of verbeterd, wandelpaden aangelegd waarvan sommige met een rolstoel zijn te berijden ( of is dat niet de bedoeling?), en door het hele gebied zijn schraallanden, weidevogellanden en kruidenrijke- en faunalanden aangelegd. Het geheel gaat zich ontwikkelen, ik ben benieuwd wat dat zal opleveren. Ik kom op dit wandelpad nog terug, ik heb wat  opmerkingen over de toegankelijkheid.
In onze tuin veel vlinders, daar op de uitgebloeide schraallandjes ook wat soorten die ik niet direct in onze tuin zie. Voorbeeld: de Kleine Vuurvlinder (zie foto). Een vrouwtje zat op een distel . Dit type vrouwtjes komt niet zo vaak voor. Zij had op de achtervleugel aan de onderrand blauwe vlekjes. Normaal ontbreken die.

Kortste weg.

Mijn opgehangen ladder wordt voor een groot deel om- en overwoekerd door een Spirea. Ik ontdekte deze tak die er niet omheen maar erdoor heen is gegroeid. De kortste weg blijkbaar. Toevallig is de groeipunt van de tak in de holle trede terechtgekomen en is naar het licht bovenin gegroeid. Hoe lang dat geduurd heeft? Geen idee, ik denk minstens een seizoen. Hij groeit rustig verder net zo lang ik de trap niet nodig heb.


Goed weekend.

Uit Afrika

Vanmiddag m'n eerste Distelvlinder op de Vlinderstruik. Ik hoop dat de trek uit Afrika op gang komt. Het aantal is erg wisselend. Ik dacht dat het 2009 was  toen het wemelde van de Distelvlinders.
Vanmiddag waaide het nogal, dus minder vlinders. Volgende week wordt het beter vlinderweer.

Jonge Zwarte Stern

Een vliegvlugge jonge Zwarte Stern.  Zit te wachten tot hij/zij weer gevoerd wordt. Dat duurt nog wel een paar weken, maar binnenkort zijn de Zwarte Sterns weer vertrokken naar het IJsselmeer. Ze verzamelen zich elk najaar op de Kreupel, een opgespoten eiland voor de kust bij Medemblik. Vele duizenden Zwarte Sterns slapen op dit eiland, verblijven daar een aantal dagen en trekken naar Afrika. Soms zelfs tot bij Namibie. Een aantal jaren terug kreeg ik van Jan der Winden, onderzoeker en ringer van Zwarte Sterns, een mailtje met de mededeling dat een door hem op de Vinkeveense Plassen geringde Zwarte Stern was gevangen en weer losgelaten in Namibie.
Op dit ogenblik worden de Marker Wadden aangelegd in het Markermeer. Er hebben nu al duizenden sterns, vooral Visdieven gebroed. Je kunt er donder op zeggen dat de Zwarte Sterns ook gaan slapen op de eilanden die klaar zijn.

Donderplant tegen de donder.

Is een paar nachten terug de bliksem bij u ingeslagen? Eigen schuld dikke bult, dan had u maar een Huislook op uw dak moeten hebben. Deze vetplant, geen familie van de Daslook, beschermt u tegen het hellevuur van boven. In sommige streken wordt 'ie dan ook wel Donderplant genoemd. Let maar eens op, op veel huizen in het buitengebied siert de Sempervivum tectorum het dak. Geen bliksemafleider meer nodig. Sempervivum betekent zoiets als "altijd levend". Op welke stenige ondergrond dan ook , bijvoorbeeld hoog in de bergen, hij gaat nooit dood. Als er gebloeid is wel, maar dan zijn er ondertussen nieuwe plantjes gevormd die de zware zode levend houden. Tectorum betekent "van de daken".
Uiteraard speelt de Huislook een grote rol in de volksgeneeskunde: een koortslip kun je bestrijden door een doormidden gebroken blaadje er tegen aan te houden, het sap stilt pijn en kramp, kleine brandwondjes insmeren met sap vermindert de pijn, evenals blaartjes door zonnebrand. Voor meneer Vogel een goudmijntje.

Slakken en Hosta's

 

In jaren hebben onze Hosta's er niet zo goed uitgezien. Bijna complete bladeren, slechts hier en daar wat aangevreten door insekten of rupsen. In ieder geval niet door slakken! Dat was elk jaar een ramp. Overdag geen slak te zien,'s morgens zag je de puinhoop  die ze 's nachts  hadden aangericht. Grote stukken blad weg, niet om aan te zien. Zoeken in de literatuur waarmee ze te verdrijven zijn. Slakkengif is wel de ergste denk ik. Gebruiken we niet meer. Allerlei huismiddeltjes van allerlei oma's kwamen voorbij, we hebben het uiteindelijk geprobeerd met vaseline. Dat leek ons wel wat.   We hebben een brede band met vaseline op de pot gesmeerd, deze blijft lang zichtbaar maar vooral  kleverig. Geen slak is bij de Hosta's geweest. Eureka ! ?  Smeren mensen, vaseline. Smeren.

De kroeg is open!

Door pech met het ene, caravan, hebben we  geluk met het andere, bloeiende Vlinderstruik. De kroeg is  al enkele dagen, zolang het licht is , open. Zonet geteld: 7 Atalanta's, een Dagpauwoog en een Gehakkelde Aurelia ( zie foto). Dat aantal kan zo meteen weer veranderd zijn, maar deze aantallen zitten gemiddeld dagelijks in en op de Vlinderstruik. Jammer dat hij zo hoog is, maar dat is eigen schuld, ik moet in het voorjaar beter snoeien. Dat willen zeggen korter. Zodat ik niet tegen de onderkant aan kijk, maar er bovenop. Op 14/4/2015 heb ik uitgebreider over de Gehakkelde Aurelia geschreven.

Muggen?

Wat zijn die muggen aan het doen? Gister bij een afgeschoven wal in Demmerik een heel leger aan muggen achter de plank, die een eventuele golfslag moet tegenhouden. Nu en dan kort opvliegend, dan weer neerstrijkend op het rimpelloze wateroppervlak. Ik schrijf nadrukkelijk OP. Ze hoeven niet te zwemmen. Ze staan op het water. Wat ze daar doen? Het zal met de voorplanting te maken hebben? Eitjes leggen na bevruchting? De oppervlaktespanning van het water is dermate hoog dat de muggen niet door het oppervlak heen trappen. Het zijn muggen met groene ogen, op de rug ook iets groens, het achterlijf bij sommige gestreept en enkele muggen hebben witte vleugelpunten. Graag determinatie, ik heb geen handboek van muggen.

Zwartkopmeeuw

Dit is geen bos meer, maar pure polder: we zijn weer terug. Niet dat het ons aan de andere kant van Utrecht verveelde, de techniek van de caravan liet ons in de steek, kapotte omvormer denk ik, zodat we De Ronde Venen weer hebben opgezocht. We wachten op reparatie.
Ondertussen ben ik de weilanden ingetrokken om te zien hoe het droge plasdras zich verder ontwikkelt. De buitenste rand is gemaaid en op het voormalige natte weiland staat het gras nu ook halverwege de knie. Ik weet niet of hier nog wat voedingswaarde inzit.
Verderop waren op gemaaide percelen vogels druk aan het foerageren, ze kunnen gemakkelijk hun voedsel bereiken. Tussen de Kokmeeuwen zaten twee Zwartkopmeeuwen. Als je er niet op verdacht bent zie je ze zo over het hoofd. Broeden steeds vaker tussen de Kokmeeuwen, bijvoorbeeld op de Grote Wije van de Botshol.
Broedt oorspronkelijk in de Oekraine langs de Zwarte Zee, maar breidt zich de laatste tijd snel uit naar West -Europa. Meer zwart aan de kop als de Kokmeeuw en geheel witte vleugels, onder en boven. Op de foto een neerstrijkende vogel. Dit noemen we een bewijsfoto.