Hazenhormonen

Zoals de vogels hebben ook de Hazen last van de hormoontjes, heuse knokpartijen en achter elkaar aan jakkeren over het weiland zijn hiervan de uitingen. Mooi om te zien. Zonder dat ze je in de gaten hebben komen ze dichterbij. De klik van de camera horen ze en gaan ze ervan door.

Weidevogels.
Ik heb nu 6 Kieviten aan het broeden . Ik vond vanochtend nog een compleet legsel. De Grutto's komen de komende week met hun nesten en eieren

Gister niet en vandaag een kort verhaal:  bij het inladen van een zak potgrond schoot mijn hand uit en werd een stuk huid van de onderlaag afgetrokken. Wat heeft een oud mens zoals ik een dunne huid, het lijkt wel papier.Bovendien gebruik ik bloedverdunners zodat ik alle mogelijke moeite doe om herhaling te voorkomen. Constant een handschoen aan om de pleister op z'n plek te houden. Typen gaat moeilijk, vandaar.

Desalniettemin, een goed weekeinde.

Huismuspopulatie

Huismus ♀ verzamelt nestmateriaal in onze Phlomis ( Brandkruid). Niet alleen dood materiaal, ook stukjes groen blad worden uit een blad geplukt en mee genomen tot onder de dakpannen. We weten nu eindelijk waar al die gaten in de bladeren vandaan komen. Nooit eerder opgevallen terwijl wij beiden zeer attent zijn op het wel en wee van plant en dier in onze tuin.
Wie wel eens een Huismussennest heeft gezien weet dat het een enorme warboel is. Geen fraaie vorm zoals een Merel of een Winterkoninkje, maar een bijeengeraapt en gevlogen zootje. Dat hier nog eieren in gelegd en uitgebroed worden is ons een raadsel. Dat gaat van stengels, mos, strootjes tot en met kippenveren. We hebben gelukkig weer in ons rijtje een behoorlijke populatie, minstens tien nesten schat ik. Dat is in het verleden wel eens anders geweest.
De foto is door het raam genomen. Als ik de tuindeur had geopend was ons musje weggeweest.

Picknicken met kreeft.

Hier is, langs het water, gezellig gepicknickt. Broodje kreeft, vers uit de sloot, een glaasje wit, ook vers uit de sloot. Maar de rommel wordt niet opgeruimd. En nou hebben we net een Nationale Schoonmaakdag gehad. "Laat niet na het aangenaam verpozen, de schillen en dé dozen"
Onze kreefteneters trekken  zich hier  niets van aan. Opruimen gaat hun instinct te boven. Maar overal in de polder vind je tientallen van zulke eetplekken. Het gaat, opgeteld of geschat, om honderden kreeften. Reigers, meeuwen, vooral de grote, kraaien, etc. slaan hun slag. De harde delen worden niet doorgeslikt, die blijven liggen.

Weidevogels.
Vandaag weer een nest met 4 Kievitseieren, die heb ik gister gemist. Ik heb nu drie broedende Kieviten. Ook nu eens met de telescoop  de andere percelen bekeken. Op elk perceel wel een paartje Grutto's. Een mannetje was een nest aan het maken. Uitgepeild. Ligt eind deze of volgende week een ei in.

Nog enkele honderden Kolganzen, het aantal wordt  hard kleiner. Verder drie Watersnippen uit het plasdras. In het reservaat ook nog wat Smienten. De meeste zijn ook teruggekeerd naar het noorden.

Broedende Kieviten.

Vanochtend twee nieuwe Kievitsnesten gevonden op het perceel naast het plasdras. Ik had ze daar ook verwacht. Een nest met drie en een nest met twee eieren. De Kieviten naast het plasdras hebben allebei 4 eieren en zitten dus te broeden. Ze zijn makkelijk met de kijker en de telescoop zichtbaar zodat ik ze op afstand kan controleren. Dan hoef ik ze niet te verstoren. Ik zet dan een plus in mijn boekje als ik de vogel op het nest zie zitten. Zie archieffoto genomen in 2008.
Kieviten hebben een broedduur van 26-29 dagen zodat ze omstreeks 25-27 april zullen uitkomen.

Wolken 2

Ik kom nog even terug op het logje van gister over de opvallende wolkenrij op Zondagochtend. Al surfend op internet kwam ik terecht bij de website van Robert W. van Waning. www.contrail.nl . Een zeer uitgebreid verhaal waarin de schrijver nog al tekeer gaat tegen de uitstoot van vliegtuigen in de vorm van condensstrepen. ( Ook wel contrails genoemd: con van condensatie en trails van sporen). Over de tekst doe ik geen uitspraak, daarvoor zou ik uitgebreider de tekst moeten bestuderen. Maar ook op genoemde website honderden foto's van condensstrepen. Ik heb een klein deel bekeken , "mijn" gefotografeerde wolkjes zag ik er niet bij. Ik heb de heer Van Waning de foto's per mail toegestuurd en hij gaf keurig dezelfde avond een reactie.
Hij denkt dat het een gevolg is van golving van de verschillende luchtlagen waarbij de temperatuur verschillend is. Door de lage temperatuur daarboven, -50 gr. Celsius, bevriezen de watermoleculen in de uitlaatgassen van de vliegmotoren en vormen ijskristallen.  Ik citeer:" Ik denk dat het inderdaad een contrail is die zich bevindt op de grens van twee luchtlagen. Net als wateroppervlakken zijn die grenslagen vaak gegolfd. 

De temperatuur, luchtdruk en luchtvochtigheid ter hoogte van de toppen verschillen van die van de dalen. Zodoende zijn de toppen wel zichtbaar en de dalen niet, of juist andersom."  

Hij adviseert me een weerkundige te raadplegen.

Nog een website met contrails, maar ook chemtrails is www.skepsis.nl/vliegtuigsporen. Buitenaardse wezens zouden hier mee bezig zijn. 

Wolken

Ik kijk niet alleen naar vogels, ik kijk naar alles wat vliegt. Dus ook de vliegtuigen die in grote getale over ons huis komen. Ook de hogere condensstrepen bekijk ik en ik meen dat ik de 747 en de 388 aan de condensstrepen kan herkennen. Flightradar 24 is daarbij mijn onmisbare hulp.
Zondagochtend vroeg zag ik deze wolkjes , op regelmatige afstand van elkaar. Een kapotte condensstreep? Maar waardoor zijn de openingen onstaan? Ik weet het niet. Ik ben op zoek.

Paarvorming bij Scholeksters.

Ook ons Scholeksterpaar zit weer op z'n plek, vorig jaar een nest  op een baggerstukje aan het eind van het plasdras. Nu vaak foeragerend op het weiland ernaast. Grote tegenstelling: plasdras onder water en dit stukje aan het eind hoger en droger door de uitgedroogde bagger. Kaal. Daar houden ze van. Ik heb wel eens een nest gevonden bovenop een baggerdijkje. De eieren vallen zo wel meer op, maar Scholeksters zijn fanatieke verdedigers. Ik herinner me een video-filmpje ( You Tube?) van iemand die een Scholekster met jongen filmde. Je zag de Scholekster recht de lens invliegen. De filmer wankelde.
Ik vraag me af of het een permanent paar is zoals vaak bij ganzen en zwanen. Ik heb m'n Handbuch der Vögel Europas, band 6, ( Glutz und Bauer) er maar weer eens bij gepakt en op blz. 52 staat : "Gattentreue ist die Regel". Huwelijkstrouw, voor zover je daar bij vogels over een huwelijk kunt praten, is dus regel. Op  een klein Duits onbewoond waddeneiland Oldeoog werd een huwelijk van Scholeksters  waargenomen dat 20 jaar had geduurd. De trouw is zelfs zo groot dat na "vreemd gaan"van één vogel de oude vlam weer in alle liefde wordt aangenomen.

Tenslotte nog een lentebericht: ik zag in Demmerik een bloeiende Dotterbloem, niet uitbundig maar toch. Zie foto.

Goed weekeinde.

1e Kievitsei !

Vanmorgen het eerste Kievitsei gevonden! Het lag in een nest waarvan ik gister al vermoedde dat er gauw een ei in zou komen. Veel strootjes op de bodem wijst daar volgens mij op. Hier in de natuurvriendelijke oever lagen drie van zulke nesten. Waar komt het ei?  ♂ Kieviten maken altijd een aantal speelnestjes, in één daarvan  legt het ♀ willekeurig een ei . Maar strootjes op de bodem zijn hiervoor wel een voorwaarde, denk ik. In de 18 jaar dat ik nu aan weidevogelbeheer doe is het in 2007 een week eerder geweest . Toen op 14 maart, nu 21 maart. Alle andere jaren meestal  begin april.
Vroeger schonk ik bij het zoeken eigenlijk nooit aandacht aan de bermen en oevers totdat op een gegeven ogenblik ik  een Kievitsnest vlakbij het water ontdekte. Sindsdien heb ik meerdere nesten daar ontdekt. Nu ook weer, zie onderstaande foto. Deze natuurvriendelijke oever, met de afgeschoven wallekant, vormt een prachtige plek om een nest te maken. Materiaal van dode planten in overvloed.

Zo, mijn dag was weer goed. Echter, het werd nog beter: een 20 meter verderop, ook in de oever, een nestje met 2! Dan heb ik waarschijnlijk gister het nest met één ei gemist. Bij beide nesten een bamboestok met no. neergezet op een paar meter afstand. Doen we in overleg met de boer.
Het eerste jaarlijkse nest met een Kievitsei fotografeer ik, de andere nesten die ik in de loop van de komende tijd zal vinden fotografeer ik niet. Tenzij er iets bijzonders aan de hand is.

Druk met baltsen.

De vogelsoort die momenteel het talrijkst op het plasdras is, is de Tureluur. Minstens drie paartjes hebben het druk met foerageren, maar nog drukker met baltsen. Het is een continu aan- en afvliegen, achter elkaar aan en tekeer gaan. Ze zijn nog niet aan kuiltje-draaien toe, net als de Kieviten, maar dat komt gegarandeerd. Je bent spekkoper als je dat ziet. Meestal is dat onzichtbaar voor de toeschouwer.
De eerste eieren zullen rond 5,6,7, april worden gevonden. Hangt ook van het weer af.

Op weg terug naar huis, het begon te regenen, zag ik bij het permanente plasdras langs de Gagelweg , paralel aan de Bijleveld, 5 Zwartkopmeeuwen. Het was even goed bestuderen, er zaten wel honderd Kokmeeuwen, met een bijna zwarte kop.

Voor het eerst in zijn leven.

Voor het eerst in zijn leven mag hij meedoen: een nest bouwen. Deze 1e jaars mannetjes-merel, nog niet helemaal zwart doorgekleurd en nog geen gele oogring en gele snavel, draagt zijn steentje, in dit geval takken en dode bladeren, bij, aan het maken van een groot Merelnest in de coniferenhaag van twee huizen verder. Ik voorspelde al dat, zodra het weer zou beteren, de vogels verder zouden gaan met hun nest. Wat onze Huismussenkolonie betreft, het klopte. Sinds gister liggen er weer piepschuimkorrels van de dakplaten in de tuin. Ze hollen deze platen uit om een holte te krijgen.
Deze Merel behoeft geen kleurring of iets anders herkenbaars, het zwart-wit patroon is opvallend. Hij zwerft hier al langer rond en zat in onze Klimop bessen te eten. Toen was ik te laat met de camera, nu wachtte ik 'm op.
Als een vogel, of ander dier of mens, geen pigment ( vooral melanine) in de huid, haren of veren  heeft noemen we het een albino. Is het dier gedeeltelijk albino, zoals hier op de foto, noemen we het leucisme. Een albino heeft rode ogen door het ontbreken van pigment ook in de ogen. Als de witte verschijning een kenmerk is van dieren is het geen albinisme, bijvoorbeeld de IJsbeer. Heeft een organisme teveel aan melanine dan is de kleur donkerder dan normaal.
In de vakliteratuur wordt er regelmatig over gesteggeld welke definitie nou de juiste is. Probeer maar eens het artikel "Waarnemingen van albinisme en hongerstrepen bij vogels " het Vogeljaar 57 (6) 2009 op internet te vinden. Met veel foto's van allerlei afwijkingen in het verenkleed.

Veldleeuwerik.

Ook winterharde violen, maximaal gecultiveerd, zijn toch schitterend om te zien. Zo lang de voorjaarsbloemen het laten afweten, maar dat duurt niet lang meer, vrolijken ze de tuin op.
Vanochtend tussen twee buien door even de wei in. Alleen maar lege nesten, in een enkele ligt vandaag of morgen een ei, ook de bodem bekleed met strootjes.
Verdere waarnemingen:
# een Kleine Mantelmeeuw die een kreeft had gevangen en belaagd werd door een Zwarte Kraai. De kraai kreeg slechts enkele stukjes kreeft te pakken.
# drie Buizerds waren op muizenjacht. Daartoe stonden ze te bidden boven het weiland. Alle drie vingen ze een muis en werden toen lastig gevallen door wel tien kraaien.
# ik hoorde een VELDLEEUWERIK !!. Hier langs de Ter Aase Zuwe zit er meestal één.
# verderop dieper de polder in nog plm. 1400 Kolganzen.
# op het plasdras twee paar Tureluurs en een paartje Grutto's. In het reservaat vanaf de weg gezien 8 Grutto's.
# een Torenvalk. Gaan ook hard achteruit.
# een zingende Rietgors.
# van de geslagen Smient( zie logje 4 maart) was er nog één poot en het karkas over. Kop, spieren en andere poot  weg.

Lekker in bad.

Tussen de buien door in het zonnetje in bad. Drie Huismussen van onze populatie spoelen de ellende van de laatste weken van zich af. Nu verder gaan met de nestbouw, die was helemaal stil komen te liggen.

De rovers zijn er weer.

 Samen met de Buizerd straks onze ergste predator voor de weidevogels, de Kleine Mantelmeeuw. Ik heb er al weer een paar gezien, ook in deze koude maanden. Ze verdwijnen niet allemaal zuidwaarts. Bovendien krijgen we ook uit het noorden Kleine Mantelmeeuwen die hier overwinteren, zoals zoveel soorten.
Sinds een tiental jaren is het een broedvogel van het reservaat in Demmerik geworden, waarschijnlijk een uitbreiding van de kolonie meeuwen bij verkeersplein Holendrecht. Ze vreten van alles, maar in de tijd van jonge weidevogels staan die ook op het menu. Systematisch worden sloten en weilanden afgevlogen en regelmatig zie je een Mantelmeeuw naar beneden duiken om een visje te slaan die net onder het oppervlak zwemt, maar ook jonge Meerkoeten en Waterhoentjes zijn niet veilig. Evenzo de kuikens van Kievit, Grutto, Tureluur en Scholekster.
In Demmerik zijn enkele kolonies Zwarte Sterns op vlotjes die zo langzamerhand niet meer veilig zijn. Ik had een aantal jaren geleden een kolonie in de Putakker tussen de oude spoorbaan en het gemaal met zo'n 30 jongen. In één nacht of ochtend zijn ze op één na gesneuveld. Hoewel er Vossen in Demmerik rondzwerven is het vrij zeker de Kleine Mantelmeeuw geweest die de slachting aanrichtte. Een Vos lukt dat in één nacht nooit. De Putakker was altijd sterk begroeid met Waterlelie en Gele Plomp. Prachtige schuilplaatsen voor jonge Zwarte Sterns. Helaas niet goed genoeg voor de Kleine Mantelmeeuw.

Goed weekeinde, met wat minder regen hoop ik. Ik moet nodig weer de wei in.

Muizen

In, of moet ik zeggen op?, sommige percelen is het al weer goed raak met de muizen. Overal verse gaten, verse uitgeworpen grond en verse looppaden ( zie foto). Ik verbaas me erover dat ze op  bepaalde weilanden niet zitten en andere wel. Waar dat aan ligt? De grondwaterstand? Volgens Gijs, mijn weidevogelboer, is die nog veel te laag. Maar dat geldt voor alle percelen. Heeft de bemesting in het verleden er mee te maken? Als ik me goed herinner werd hier altijd met ruige mest gewerkt en laat gemaaid.
Ik kan me herinnneren dat een paar jaar geleden ( 2014 en 2015) in Friesland hele weilanden vernield werden door muizen. Ook nu dreigt een  nieuwe plaag, LTO-noord heeft "code oranje"afgegeven om de boeren te waarschuwen dat er een nieuwe plaag dreigt in Zuid-Friesland. Alsof de boeren dat zelf niet kunnen constateren.
Het zijn Veldmuizen die per jaar verschillende worpen kunnen hebben en dus snel in aantal kunnen toenemen. Te hopen is dat door een hogere waterstand de populaties wat in toom worden gehouden.
Ik lees in agrarische literatuur dat sommige boeren het land onder water zetten om van de plaag af te komen.

Jan en Nel

Op de startavond van de IVNWeidevogelgroep De Ronde Venen en Uithoorn is afscheid genomen van twee vrijwilligers van het eerste uur, Jan en Nel van Haastrecht. Sinds 1995 hebben zij elk voorjaar bij enkele boeren in de Ronde Venen het weidevogelbeheer gedaan. Helaas was ik niet op deze avond aanwezig en neem dus afscheid op mijn eigen medium, sneuper.blogspot.nl. Ook als oud-coördinator van de groep.
Door lichamelijk ongemak is Jan genoodzaakt te stoppen. Het lopen valt hem na 5 operaties aan het rechterbeen steeds moeilijker, jammer, want lopen deden ze. In de tijd dat ik met Otwin een perceel, paralel aan de oude spoorbaan  in Demmerik, had, zochten Jan en Nel met een derde vrijwilliger op het land van Leon en Annie , van de kaasboerderij, ernaast. Het hele land , ik dacht 30 - 40 hectare, werd op een zaterdag afgelopen. Zo misten ze geen nest en aan het eind van de dag stonden er stokken. Daar was ik wel eens jaloers op.Toen het daar met de weidevogels terugliep verkasten ze naar het land van boer Gerrit aan de Mijdrechtse Dwarsweg achter het zwembad.. Hier broedden veel vogels ondanks de aanwezigheid van het industrie-terrein en een drukke verkeersweg. Regelmatig hadden ze het eerste ei van de groep.
Op een foto van Jan, die daar genomen is,  ligt een Kievitsnest bovenop een molshoop. Dat gebeurt heel weinig. Als de vogels zitten te broeden hebben ze een prachtig uitzicht over de omgeving en zien op tijd een predator aan komen. Ik heb deze foto vaak gebruikt bij lezingen en cursussen die ik voor het LandschapErfgoedUtrecht gaf om aan te geven dat men ook op die plekken nesten kon verwachten.

Familie van Haastrecht, bedankt voor de samenwerking, vooral in mijn tijd als coördinator, het ga jullie goed.

Start weidevogelseizoen.

Vanochtend voor het eerst me serieus bemoeid met de weidevogels in m'n weidevogelgebied. Er zaten wel een paar honderd ganzen verder op langs de Ter Aase Zuwe, maar voor mij is het weidevogelseizoen aangebroken. "Meer kijken dan lopen" is mijn stelregel, dus ik heb wel een uur de zaak verkend. Wat gebeurt er? Waar zitten de vogels? Wat doen ze?
In het perceel achter het plasdras zaten drie koppeltjes Kieviten, de mannetjes druk met baltsen. Dat bestond uit fraai vliegen en het draaien van een nestkuiltje. Het liefst in het zicht van de vrouwtjes.
Het houden van de befaamde spiegelgevechten hoort daar ook bij. Zie foto. Ik heb dat perceel toch maar even afgezocht, ook al omdat er min of meer fanatiek op overkomende Mantelmeeuwen werd gejaagd. En om weer warm te worden, want wat was het koud! De wind deed er nog een schepje boven op. Ik had de plekken van kuiltje draaien uitgepeild en op die plekken vond ik tenminste drie serieuze nestkuiltjes. Daar was al langer aan gewerkt. Daar komt het wel goed, maar het eerste ei zal ik hier niet vinden omdat het gister door vrijwilliger Niek Heistek bij Woerden is gevonden.

Verder op het plasdras 3 Tureluurs, en in de lucht een baltsende Grutto met de bekende schokkerige baltsvlucht. In het reservaat langs de Ter Aase Zuwe werden een paar Buizerds fel achter de vodden gezeten door wat Kieviten.

Vrije wandeling

Op veel plaatsen wordt nieuwe natuur gevormd: In het nabije verleden waren dat de Waverhoek en de Groene Jonker, momenteel gebeurt dat in Polder Groot Mijdrecht-Noord (Moerasblokken 2 en 3), Polder Groot Wilnis-Vinkeveen ( o.a.  Demmerik, project Utrecht West) en hier langs de Gagelweg is  paralel aan  het eeuwenoude kanaal de Bijleveld een stuk weiland permanent plasdras gezet. Op het bordje aan het begin van deze wandelroute wordt aangegeven dat het onderdeel is van het project Groene Hart Kockengen. Informatie wordt ons beloofd op de website van Staatsbosbeheer.nl, maar als je daarop gaat zoeken vind je van alles behalve Groene Hart Kockengen. Zeker het bordje te vroeg opgehangen. Groene Hart Vecht wordt wel vermeld en tientallen wandel- en fietsroutes in Utrecht West). Geen Gagelroute. Als het weer betert ga ik toch daar eens wandelen, maar ik moet opschieten omdat over een paar weken de route dicht gaat i.v.m. het broedseizoen, mag ik aannemen.

Krek, krek.

Veel vogelsoorten leven buiten de broedtijd het liefst in een groep soortgenoten, de sociale binding is vaak sterk. Hier een groepje Krakeenden in Polder Demmerik.  Krakeenden zijn te herkennen aan de witte spiegel,  duidelijk bij de mannetjes te zien.Verder hebben ze een zwarte aarsstreek.  De vogel rechts is een vrouwtje. Een mooie eend.
De Krakeend is één van de eendensoorten die sterk in aantal is toegenomen. Veel soorten gaan achteruit, o.a. onze Wilde Eend. In de 70-er jaren van de vorige eeuw waren er een paar duizend broedparen, nu tussen de 20- en 26. 000. 's Winters zijn er meer doordat ze ook uit noordelijke streken hier verblijven.
Ze broeden het liefst in wat ruigte en zijn dan erg onopvallend. Misschien neemt de Krakeend de plaats over van de Wilde Eend als de meest voorkomende eendensoort..

Goed weekeinde.

Lumbricus terrestris ( Regenworm)

Wormen die te voorschijn komen bij regen noemen we Regenwormen. Zie kopfoto. Daar moest ik vanmorgen aan denken toen ik bij mijn ochtendbewegen (lopen of fietsen of in de eigen "gym" of tuinieren) overal op het pad dat ik ging ( wandelpad, fietspad, stoep, tuinpad) dode of bijna dode  Regenwormen zag liggen. Ik zou  wel een uur over 100 meter gedaan hebben  om ze te redden. Ondoenlijk. Eén heb ik wel van een wisse dood gered, met z'n 15 cm. lang kroop hij/zij  in de richting van de straat , op weg naar het einde. Ik heb hem/haar vermanend toegesproken, echter, de worm wilde niet luisteren en toen heb ik hem/haar met veel moeite maar bij de slijmerige lurven ( die hij/zij ontbeerde) gepakt, en terug gegooid in het gemeenteplantsoen. Gelukkig, want zo'n mooi groot beest verdient het niet om platgereden te worden.
Wormen zijn zowel mannelijk als vrouwelijk ( hermafrodiet) en hebben dan ook zaadcellen en eicellen. Ze kunnen zichzelf niet bevruchten, ze hebben een andere worm nodig om bevruchte eicellen te vormen. De geslachtsorganen zitten inwendig, dus niet in zadel zoals ik altijd dacht. ( Zadel is de witgele band aan de voorkant van het lijf) Bij de paring leggen ze de geslachtsopeningen tegen elkaar waarna geslachtscellen worden uitgewisseld.
Uiteindelijk komen de bevruchte eicellen in het zadel terecht waarbij door het opdrogende slijm een cocon wordt gevormd. Deze wordt "afgestroopt" , er komt uit deze cocon maar één jonge regenworm.
In werkelijkheid is de voortplanting veel ingewikkelder, lees het maar eens op Wikipedia. Goed voor een regenachtige dag.

De laatste ?

HZ6zwart is hoogstwaarschijnlijk de laatste Kolgans die ik aflees dit winterseizoen. Ik heb deze winter maar 22 halsringen afgelezen, ik denk weinig. Ik heb de cijfers van voorgaande jaren niet paraat, maar voor m'n gevoel is het een mager resultaat. Ik beweer al jaren dat er minder "gehalsringde" ganzen zijn maar het kan ook aan mij liggen. Vanmorgen nog even naar de Kollen gekeken en zowaar zag ik vanaf Molenland een oude bekende HZ6. Sinds 11/12/18 hier in de omgeving, meerdere malen waargenomen door Marianne en Kees. En Sneuper dus.
Nu de weidevogels weer in het land zijn ben ik daar vooral mee bezig, maar er is nog weinig activiteit waar te nemen. Hoogstens een buitelende Kievit als hij in zijn blikveld een vrouwtje ontwaart. Verder is alles rustig.

Winter en Voorjaar

Winter: grazende Kolganzen, afgestorven waterplanten.
Voorjaar: pluizende rietsigaren van de Grote Lisdodde, plasdras en samenscholen van  Kieviten.

Geplukt

Zaterdag j.l. voor de eerste keer in m'n weidevogelgebied geweest, gewoon ter verkenning. Niet dat ik grote aantallen weidevogels verwachtte, maar het is goed om de ontwikkelingen bij te houden. Ook vind ik Demmerik nog altijd één van de mooiste polders in onze omgeving. Waardoor?  Gewoon emotie, ik word, zodra ik over de Ter Aase Zuwe de polder binnenkom, rustig. Na weer een periode van medische zorgen heb ik dat opnieuw gemerkt.
Terug naar de vogels: Gijs heeft weiland 2 weer onder water gezet, plasdras noemen we dat, en we hopen dat er vogels op af komen om te foerageren en zich van daaruit in de omgeving vestigen, zoals al een paar jaar gebeurt. Het viel tegen, ze zaten vooral bij de buurman aan de andere kant van de weg. Dat was vorig jaar precies zo. Oorzaak? Misschien is dat weiland rustiger. Maar toen ik later terug kwam bij de auto was het daar ook helemaal leeg.
Het barst nog van de ganzen in Demmerik, tussen de 4.000 en de 6.000 Kolganzen kwamen omhoog toen er een helicopter over kwam.
Wat foto's genomen van de natuurvriendelijke oevers. Ik leg die ook op de plaat vast zodat ik makkelijker de ontwikkeling kan ontdekken. Hier en daar plukresten van een gesneuvelde vogel. Nooit ligt er een poot of een kop bij, zodat het blijft gissen wat het geweest is. Nu een keer de bijna nog complete vogel erbij, zie foto. Hier is een mannetjes Smient geplukt, door een Havik of een Slechtvalk. Een Sperwer kan een Smient naar mijn idee niet aan. De roofvogel is gestoord bij zijn plukken, want de borstspieren zaten nog compleet aan het het ravenbekbeen. Deze  vliegspieren zijn het lekkerste hapje voor een roofvogel. Wat ze altijd doen met kop en poten weet ik niet. Opeten? Daar zit toch niet zoveel vlees aan? De Smient heeft pech gehad. Hij heeft de Havik of de Slechtvalk niet zien aankomen. Er breekt grote paniek uit als ze de roofvogel zien. Ze duiken zelfs onder water om aan de klauwen te ontkomen.

Allergische rhinitis

Het voorjaar, zoals de afgelopen weken, is een geweldig seizoen, behalve voor mensen met een allergische rhinitis, ook wel hooikoorts genoemd. Overgevoelig voor de stuifmeelkorrels, pollen, die in het voorjaar losgelaten worden door windbestuivers. De Els is zo'n windbestuiver, We schudden aan een  struik op Bosdijk en grote wolken geel stuifmeel waaiden met de wind mee. Gelukkig hebben wij beiden geen last, maar het schijnt een nare ziekte te zijn. Als je de symptomen leest mag je het gerust een ziekte noemen.
Zoveel mensen hebben er last van dat er speciale websites  o.a.  www.pollennieuws.nl  , zijn die uitgebreid de problematiek aan de orde stellen en tips geven  "om te overleven". Overigens kan ik me niet voorstellen dat een "hooikoortser" niet op de hoogte is van dergelijke websites. Ik noem de website meer voor de allergie-vrijen. Het is interessant om de pollenkalender en het pollenjournaal  te lezen.

Goed weekeinde met niet al teveel pollen.