15 en een half uur slapen.

Toch nog met een zonnetje het weekend in. Deze Koolmees scharrelt z'n avondeten bij elkaar en zal straks, als het schemert, om plm. 16.30  in ons nestkastje kruipen. Dat gaat in een flits, je ziet 'm niet aankomen vliegen. Morgenochtend om plm. 8.00 uur opstaan. Dat is een nachtrust van vijftien en een half uur!! Welterusten.


Goed weekeinde.

Agapanthus

Op een pot met Chrysanten en een enkel Petuniaatje na is dit de enige bloeiende plant nog in onze tuin: een Agapanthus, oftewel een Afrikaanse Lelie. Welke ondersoort zoek ik niet uit, daar zijn er ook weer een stuk of 20 van.
Hij blijft maar bloeien. We blijven ons verbazen  over de late bloei, omdat we dachten dat de lelie na de laatste winter overleden was. We hadden de plant niet beschermd tegen de vorst, terwijl we wisten dat hij niet vorstbestendig was. Slordigheidje om hem niet af te dekken.  Alles boven de grond was dood.
Het wonder gebeurde: in het late voorjaar kwam er aarzelend een blaadje boven de grond en later meer. Nog blijer werden we na gebleken was dat elk plantje ging bloeien! Waar een mens van kan genieten. Als de bloem uitgebloeid is moeten we ons verdiepen in hoe je een plant beschermd tegen de vorst.

Botshol in Vroege Vogels.

    Foto: Kuifeenden op de Grote Wije van de Botshol

Vorige week ook Vroege Vogels gezien?  Het ging over Botshol, zeiden ze van de televisie,  maar zonder dat de meeste kijkers het in de gaten hadden werd een groot stuk van  Polder Groot Mijdrecht erbij gesleept. We werden rondgeleid in Botshol zelf ( de Kloosterkolk, de Groote en de Kleine Wije, altijd weer schitterend om te zien en om in rond te varen), door de Waverhoek zonder dat woord ook maar één keer te gebruiken ( de Waverhoek ligt naast de Botshol maar behoort er niet toe) en we zagen Milouska een poging doen om in het natuurgebied, wat momenteel langs de Hoofdweg wordt aangelegd en op een afstand van enkele kilometers van Botshol ligt, ( moerasblok 2 en 3), met behulp van een graafmachine de bovenste voedselrijke  grond van de onderliggende laag  te schrapen. Zonde van de uitzendtijd, dit was alleen tijdvulling en had geen enkele informatieve zin.
Ik vond ook de informatie over Botshol erg karig: er groeit nog veel meer dan de kranswieren. Ik bedoel Galigaan, ook een zeldzame plant. En waar waren de broedvogeltellers, die precies zouden kunnen vertellen welke soorten er broeden. ( Walter Büsse bijvoorbeeld?) Ook de Waverhoek wordt door de IVNVogelwerkgroep geteld. Al jaren. Hun ervaringen werden niet gebruikt. Jammer.
Een mooi programma met gemiste kansen.

Kloosterkolk
Ik zag op het dashboard, zo noemen ze dat bij blogspot,  dat er nog al wat bezoekers waren die op Google, denk ik, Kloosterkolk hadden ingetoetst.  Sneuper staat  bovenaan bij de Kloosterkolk met het logje van 21 december 2015. Ik heb weer een poging gedaan om te achterhalen waar die naam vandaan komt. Over de geschiedenis van Botshol is een uitgebreid, maar zeer lezenswaardig artikel verschenen in de "Angstelkring" , het blad van de Historische Kring Abcoude en Baambrugge. Ik heb ook in dit artikel  de oorsprong van de naam Kloosterkolk niet gevonden en vermoed dat een middeleeuwse eigenaar, de Proosdij van Sint Marie te Utrecht ,  de naamgever zou kunnen zijn. Deze kerkelijke instantie zou daar wel eens een klooster gebouwd kunnen hebben. Allemaal vragen, ook de geschiedenis van de eigen omgeving interesseert me.

    Foto: Nieuwe natuur in polder Groot Mijdrecht. In de verte het kerktorentje van Waverveen. Bij de      gele graafmachines loopt aan de overkant van de Hoofdtocht de Hoofdweg

Verrast.

In de bocht zag ik deze Grote Zilverreiger in de sloot staan, vanaf de weg verscholen achter de bermplanten. Ik dacht  onmiddellijk in mogelijkheden voor een plaat. Rustig er naar toe rijdend pakte ik alvast m'n camera met telelens. Ik was het hele weekend aan het oefenen geweest met m'n nieuwe Eos 800D, de oude, een 1000D,  had na negen jaar trouwe dienst de geest gegeven. Error 404. "Meestal is dat de body, meneer, repareren is vaak duurder dan de aanschaf van een nieuwe. Als u een poosje kunt wachten tot de feestdagen, dan zijn er meestal wel leuke aanbiedingen" zei de dorpsfotograaf. Toch sympathiek om me daaraan te herinneren. Aldus geschiede, de twee maanden wachten overbrugde ik met de 400D van onze middelste zoon.
Op Black Friday, jazeker, ook ik, bestelde ik de nieuwe. Zaterdag in huis. Een handleiding van 400 ( kleine) blz. !! Gelukkig op internet. Druk gelezen en geoefend en maandag voor het eerst in het veld. Maar de grauwsluier maakte alles saai en triest. Gelukkig zag ik die Grote Zilverreiger in de sloot.
Ik gokte waar hij zat. Na een paar tellen kwam het koppie omhoog en hij keek me verbaasd aan. Snel platen , hij vloog al, nog eens, maar door de beweging werd het onscherp. Dat betekent bij mij weggooien. Als de ogen maar scherp zijn. Deze kop is gelukt en mooi, vind ik.

Eindelijk weer eens een halsring !

Vanochtend weer eens de Kollen achterna. Dit winterseizoen nog maar twee halsringen gescoord, wat een armoe. Maar, als je halsringen wil aflezen moeten er wel ganzen zijn. Ik heb de indruk dat het aantal nu wat toeneemt, maar het was, net als  de laatste jaren, tot nu toe niet best. Uit andere ganzengebieden  dezelfde geluiden. Waarschijnlijk zijn vooral de Kolganzen blijven hangen in Duitsland. Daar waren grotere aantallen.
Het trekt hier wat aan dus, echter met het trieste weer van vanochtend erbij was het geen plezierig uitje. Ik vond eindelijk een grotere groep aan het eind van de Proostdijerdwarsweg bij het begin van de Tienboerenweg. Ik schat zo'n 1000 Kollen en 400 Grauwe. Op de smalle Veldweg  kun je moeilijk parkeren, er is maar één wegverbreding. Van hier uit een goed zicht op de ganzen. Maar de nevel legde toch wel een grauwsluier over het veld en ook de ganzen. Zie foto.
Na een kwartiertje zoeken met de telescoop eindelijk weer eens een halsring. Aflezen ging gemakkelijk: A1Gzwart. Pas geringd als ik let op de code. Klopte helemaal.
Thuis het beestje ingevoerd in het programma dat daarvoor is gemaakt. A1G is als volwassen vrouwtje geringd op 1/11/2017 in Scharsterland bij Heerenveen. Op 5 maart 2018 in Zevenhoven afgelezen. Een dikke maand later was ze alweer in Estland, op 25 april 2018 afgelezen in de Andrupolder, die hebben ze daar ook blijkbaar.  Na het broedseizoen, ze was gepaard, op 24 oktober op de terugweg in Zützen, Brandenburg, Duitsland. En nu, 26 november,  hier. Ze staat op de foto. Vergroot de foto maar eens . Ze graast met de kop naar rechts , in het midden van het tweede weiland. Ze heeft een wit vlekje op de hals, dat is de halsring.
In de verte is het geboomte van Botshol langs de Botsholse Dijk.

De Rietkip.

Op een boerenerf langs de Proostdijerdwarsweg. Een paartje Waterhoentjes met jong. Hier één van de ouders met dat jong. De oudervogel met een fel groengele snavel met daarboven een rode bles, i.t.t. de Meerkoet die een witte heeft  ( zie logje 20/11) Vaak zitten ze op dezelfde plekken  met water, maar vooral ook riet en over het water hangende struiken. Ik denk dat ze in het riet slapen, waarin ze met hun speciale poten makkelijk hun weg kunnen vinden. Geen zwemvliezen, ook niet zoals de Meerkoet gelobde tenen heeft. Hun staartje gaat vaak op en neer zodat ook hun "achterlicht", de witte aarsstreek, zichtbaar wordt. Gemakkelijk als je jongen in het donkere riet achter je aan zwemmen. Denk hierbij aan het Ree in een donker bos. Die heeft een witte spiegel op z'n kont.
Het jong is nog niet zo uitgetekend, geheel grijs. Maar al wel een wit achterlicht. Ze zwemmen schokkend met een knikkende kop.
Veel volksnamen wijzen op water, riet en een kipachtige: Waterkip, Rietkip, Reidhintsje,Waterhinneke.

Goed weekeinde.

Zitjacht

De jagersclub "Het Hijgend Hert" was zaterdag aan het oefenen voor de drijfjacht op afgedankte Edelherten in de Oostvaardersplassen zeer binnenkort. Van drijven kwam niet zoveel, eerst moesten de koeien het weiland uit, zij zouden de virtuele  prooien maar weg jagen. Het werd dus meer zitten, Aan de overkant van het weiland, meer naar rechts, niet op de foto, waren twee gediplomeerde jagers met geweren en een hond. Zij wachten op het sein "beginnen", of waren ze zelf het sein? In ieder geval is achter een hek zitten beter dan achter de geraniums zitten. Dat oranje petje is een vorm van mimicry, boeren hebben ook wel eens zo'n  petje op en de opgejaagde beesten "denken" dus dat het een boer ( =veilig) is.
De ganzen die er eerst wel zaten waren toen al weggejaagd, misschien zijn ze in de volgende polder, waar een jagershut staat,  neergestreken tussen de nepganzen, die er zijn uitgestald als de hut bemand is , zoals nu.

Trek van Spreeuwen.

Vanochtend een sterke trek van Spreeuwen richting zuid. Grote groepen van honderden vogels vlogen polderbreed over onze wijk. De laatste dagen zie ik het wel vaker. Of het de Spreeuwen zijn die tussen de Kieviten aan het foerageren zijn betwijfel ik, de trekkende vogels gaan in hoog tempo zuidelijke richting, alsof ze vluchten voor naderend onheil. Slechter en kouder weer?
Op 2 oktober schreef ik al over de sociale binding tussen Kieviten en Spreeuwen. Toen had ik een foto van beide soorten bij elkaar in de lucht. Nu een foto van beide soorten bij elkaar op de grond, foeragerend. Bij verstoring door ......? ging alles tegelijk de lucht in en streken weer neer door elkaar heen. Ze zoeken elkaar op. Interessant gedrag.

Poep, Markol, Marolle.

In de winter zie je pas dat het er ontelbaar veel zijn:Meerkoeten! Nederlandse, maar ook Meerkoeten uit noordelijke en oostelijke streken komen hier groepsgewijs het land bevolken. Het gaat om tienduizenden. Het aantal wordt geschat op 300.000-400.000. Vooral  het Veluwe- en Markermeer schijnt in trek te zijn vanwege het beschikbare voedsel. Dat zijn vooral waterplanten. Alleen als ze jongen hebben staan er ook waterdiertjes op het menu. De Meerkoeten 's winters gaan naar de Delta en de Randmeren, zolang het daar open blijft.
Ik heb het aantal broedparen in polder Demmerik wel eens geschat, dat loopt in de tientallen. Zo'n 140 paar. Elke sloot heeft tenminste één Meerkoetennest. Bekend zijn de nesten in de grachten van Amsterdam die voor een groot deel bestaan uit afval. Vooral plastic is in trek . Het gaat goed met de Poep, Markol, Marolle.

Rondje Ronde Venen.

Ganzen: Zaterdag j.l. weer eens de stand van zaken in de Ronde Venen opgenomen, alleen Demmerik heb ik niet gezien. Overal zaten ganzen, maar of te ver weg( Ronde Hoep, Polder Groot Mijdrecht) of in het tegenlicht ( m'n "achtertuin", Gagelweg) . Het is beide geen doen. Zeker als je een halsring wilt aflezen, maar je moet 'm eerst zien. Ook dat ontbrak. Op de Grote Wije dreven 150 Kuifeenden, 6 Bergeenden en een Tafeleend, in de verte nog 10 Smienten. Eén ♂ Brilduiker, helemaal aan de overkant.
Ik rij meestal nu ook even langs de nieuwe natuur van moerasblok 2 en 3 langs de Hoofdweg, Waverveen, en de Proostdijerdwarsweg. Ook weer met tegenlicht. Twee Watersnippen zaten te dommelen langs een nieuw gegraven plas. Prachtig silhouet met twee lange snavels. ( Zie foto) Verder een ruiterachtige, langere snavel, groot oog, donkergrijs bovenop en borst en buik veel lichter. Door tegenlicht niet goed te determineren, ook de kleur van de poten was niet te zien. Vanmorgen, maandag, weer geweest, geen vogels , alleen twee Waterpiepers.
Op het bord van Natuurmonumenten bij de Waverhoek zat een jonge Torenvalk, die me de gelegenheid gaf te fotograferen, redelijk gelukt ( zie kopfoto)

1e ijs!

Haal de schaatsen maar uit het vet !!  Half Februari Elfstedentocht over het ijs? Vanochtend Polder Groot Mijdrecht.

Mist.

Boom in de mist. Eenzaam,  nu en dan wat Wilde Eenden in de sloot, soms een paar Smienten, een enkele Blauwe Reiger die z'n neef de Grote Zilverreiger wegjaagt, wat later in het winterseizoen de Grauwe en de Kolganzen, op de aanliggende weilanden, die zich tegoed doen aan het gras dat later door de boer als eerste eiwitrijke snede  gemaaid wordt. In z'n kruin nestelde nog geen vogel, teveel takken te dicht bij elkaar?

"Tuuuuuuuut", een passerende auto op de Gagelweg stoort me bij mijn overpeinzingen en toetert me aan de kant. De eenzaamheid hier valt dus wel mee en de rust tegen.

Goed weekeinde.


P.S.
Nog even de Grote Zilverreigers van gister: Collega vogelaar Tijs vd. Berg denkt in de richting van baltsgedrag, immers, zegt hij, Blauwe Reigers zijn er ook vroeg bij. Maar dat doen ze  voornamelijk bij het nest in een kolonie. Mijn "helpdesk" in Friesland , Jan Kramer, sorry Jan, denkt meer aan een dreiging van boven. Een roofvogel?  Een kwartier voordat de foto genomen werd gingen alle vogels de lucht in, grote paniek. Een Slechtvalk is eigenlijk de enige roofvogel die dergelijke paniek veroorzaakt, een Havik kan er ook wat van. Maar ganzen die op de wieken gaan voor een Slechtvalk?
Wat die dreiging dan geweest is, ik heb geen idee. In ieder geval zag ik geen boer die vogels wegjoeg. Het blijft dus gissen.

Dreigen of baltsen?

Dreigen? Baltsen? Paringsdans? Vanochtend in de Bovenlanden behoorlijk wat Grote Zilverreigers en dus kwamen ze wel eens bij elkaar in de buurt. De rechter vogel stond op dat perceel, de linker kwam aanvliegen en streek neer. Een paar meter tussen beide Zilvers. Direkt in de "paalstand", ik heb het een keer eerder waargenomen, maar nog nooit op een slaapplaats met tientallen reigers waar je eerder dreiggedrag zou verwachten. Dreigden ze elkaar? Betwistten ze elkaar deze voerplek? Gezien deze maand zal het geen balts geweest zijn, alhoewel, je weet maar nooit.
Het valt me op dat het in de Bovenlanden stikt van de Soepganzen, het aantal neemt per maand toe.
Geen halsring vanochtend, hoewel het zonnetje voor sommige groepen er heerlijk bij stond.

Oud en nieuw

De Vlinderstruik blijft boeien: de bloei is afgelopen en de struik maakt zich nu al klaar voor het nieuwe seizoen, 2019 dus. In alle oksels ontkiemen de okselknoppen tot nieuwe kleine bladrozetten, helemaal met viltachtige beharing bedekt. Die verdwijnt in de loop van de winter en dient m.i. als bescherming tegen te koud weer. De huidige groene bladeren zullen binnenkort afvallen.

Gevallen

De Indian Summer ligt op straat, ook een jaarlijks weerkerend verschijnsel. Met man en macht worden de straten en de stoepen "ontbladerd".   In onze omgeving is de Spaanse Aak een kleurbepalende boom. Er zijn bomen en struiken  die nog feller gekleurd de herfst ingaan, bijvoorbeeld die Japanner, prachtig rood, maar staat echter hier en daar , misschien te duur? De Spaanse Aak siert vaker het straatbeeld.
Aak schijnt een ouderwets woord te zijn voor eik. Als je aak opzoekt op Google etc. komen er meestal schepen voorbij, zoals de Lemster Aak van de oud-koningin.
Deze soort heet ook wel Veldesdoorn en is lid van de Zeepboomfamilie . Een mij onbekende naam en ik heb geen verklaring voor deze naam kunnen vinden.

Ringmussen

Zodra ik voer zitten er de laatste dagen altijd twee Ringmussen tussen. Een ietsje kleiner dan de Huismussen en er is geen sexuele dimorfie, d.w.z. er is geen verschil tussen mannetjes en vrouwtjes. Allebei een kenmerkende wangvlek en een kastanjebruin petje. De soort behoort tot de familie van de Mussen net als de Huismus en is geen ondersoort daarvan. Sterker nog, er zijn negen ondersoorten van  de Ringmus. Passer montanus montanus  leeft hier, maar in het verre oosten zit bijvoorbeeld Passer montanus saturatus  in Japan en omstreken. In Oost- en Zuidoost-Azie ontbreekt de Huismus, de Ringmus neemt daar z'n plaats in.
We hebben één keer een broedend paartje gehad in het nestkastje, over het algemeen zijn ze minder kieskeurig wat nestelplaats betreft dan de Huismus.
Gister een bijna volledig witte Vink in  de tuin, alleen wat lichtbruine strepen op de vleugels. Dat is dus geen albinisme maar leucisme. Ze hebben dan nog een klein beetje pigment. Helaas geen camera paraat.

Rust op de Grote Wije.

Hier een wat vrediger omgeving: de Grote Wije van de Botshol, deze week toen de zon scheen. Een begin van de Indian Summer met op de palen een rij zich drogende Aalscholvers. Je ziet ze niet zo vaak hier vissen, vaker doen ze dat op de vele weteringen in de polders. Oorzaak? Meer vis? Ondieper? In ieder geval zitten ze al weer in de buurt van hun kolonie aan de overkant. Straks in januari wordt er al gebroed, weer of geen weer.
Verder rustig op het water, wat Kuifeendjes en een paartje Bergeenden. Het is wel eens drukker met vogels.

Goed weekeinde.

Aangeschoten wild.

Aangeschoten wild. Hoogstwaarschijnijk is deze Grote Canadese Gans zodanig geraakt door de hagelkorrels dat alleen de vleugel geraakt werd. Ik denk dat de armbeenderen kapot zijn. Er zullen ook wel een paar hagelkorrels in het lichaam zitten, maar te weinig om het beest te doden. Hij is ergens neer getuimeld, waar hij onbereikbaar was voor de hond en langzamerhand weer wat hersteld is  van de schade. Maar zodanig dat er niet meer gevlogen kan worden. Eten, zwemmen en lopen gaat nog wel, alhoewel ik zag dat hij steeds met z'n poot de vleugel wegtrapte.Hij struikelt erover. Dit dierenleed, waarover regelmatig gediscussieerd wordt, speelt zich af in de Bovenlanden.
In de Waverhoek heeft jarenlang, ook in de zomer, een Kolgans met een kapotte vleugel gezeten. Of er ook nog door die vogel gebroed is weet ik niet.

Een winterterritorium.

Gister weer eens een opa- en omadag (en -nacht ) gehad, vandaar geen logje. Vanochtend de jongelui naar school gebracht, nu bijkomen.
Elke ochtend in het donker, rond half zes, wordt ik na mijn slaap verwelkomd door een Roodborst aan de straatkant. Het bekende prachtig pril riedeltje hoort er zo'n beetje bij, zoals in het voorjaar een Merel in het donker nog, de nieuwe dag verwelkomd. Roodborsten hebben ook in de winter een territorium dat ze op deze wijze aangeven. Of het dezelfde Roodborst is die in de achtertuin op de voertafel komt foerageren weet ik niet. Het kan best zijn dat een rij huizen een onoverkomelijke grens voor de Roodborsten is.
Roodborsten zijn trekvogels, onze vogels gaan naar het zuiden, een klein deel blijft achter en wordt vergezeld door Roodborsten uit Noord-Europa.

Ganzen in de polder 2.

Vanochtend genoeg Kol- en Grauwe Ganzen in de Derde Bedijking, na een paar uur scannen nog geen halsring. We zijn er aan gewend. Ondertussen veel waterwild gezien: 4 Grote Zilverreigers ( ook al geen pootring) Smienten ( twee opvliegers, zie foto, geen pootringen), Kolganzen, Grauwe Ganzen (waarom hier nou nooit een halsring?) Soepganzen,  Grote Canadese Ganzen, Krakeenden, Wilde Eenden, een Kuifeendje. Verder een Ooievaar, 2 Buizerds, Houtduiven en wat Stormmeeuwen. Krijgen we harde wind?

Wij waren zaterdag even in het Brabantse op familiebezoek, afgezien van een prachtig landschap ( coulissen) was er geen koe te zien! Dan maar even een foto van vanochtend in de Bovenlanden: koeien ! Overal koeien. Hulde aan onze boeren.

Voorjaarsanemoon ( Anemone sylvestris)

Anemone sylvestris betekent zoiets als de Anemoon die in het bos woont. Wel dat bos is er al lang uit gekweekt, hij staat gewoon nu bloeiend in onze tuin. Als  Voorjaarsanemoon vergist íe zich ook nog een keer, we zijn op weg naar de winter en toch wordt er gebloeid. De natuur staat voor niks.
Van oorsprong zal het wel een bosbewoner zijn maar kwekers kunnen er wat van. Zo langzamerhand is het een cultivar. Het blijft een bescheiden , mooie bloem.
Hij komt uit de Ranonkelfamilie , (boterbloemen, dotterbloemen horen daar ook bij) . In onze streken kennen we zo'n 120 soorten anemonen.


Goed weekeinde.

Ganzen in de polder.

Gister weer even in polder Derde Bedijking bezig, voortaan begin ik daar. Voorlopig valt polder Groot Mijdrecht tegen. Maar dat kan zo veranderen. In de gaten houden. De Grauwe -  en de Kolganzen zaten behoorlijk verspreid langs de Hoofdweg en Molenland. Nu ook weer een twintig Brandganzen, ik wacht nog steeds op de eerste aflezing hier bij de Brandjes. Mijn hoop is nu gevestigd op de halsringen, de pootringen hier aflezen is nooit wat geworden. Is het gras hier langer dan in bijv.  Friesland ?

Ben een paar uur bezig geweest met "scannen", maar geen enkele halsring kunnen scoren. Dit euvel doet zich in het begin van elk winterseizoen voor: dan denk je dat er minder gehalsringde ganzen zijn. Ik heb zelfs wel eens gedacht dat ik wat aan m'n ogen had. Gelukkig komen ze na verloop van tijd tevoorschijn, hoe het kan weet ik niet. Maar, niet in paniek raken.
Voor het archief heb ik eerst een groepje ( gezin?) Grauwe Ganzen op de foto gezet, de ogen waren scherp dus aardig gelukt. Iets verderop zat een groep Kollen. Wat apart van de andere. Ik telde 5 jongen en twee adulten. ( Zie kopfoto) Een gezin? Aan het begin van het seizoen wordt door deskundigen altijd gelet op het broedresultaat door de jongen per gezin te tellen. Ik houd me daar niet zo mee bezig, vandaar dat ik me afvroeg of 5 jongen in een gezin vaker voorkwam.
Op internet gespeurd en in Vögel Mitteleuropas bij Bläßgänse gezocht, niets gevonden. Ik kan me niet voorstellen dat er geen literatuur over is. Ten einde raad maar weer eens mijn deskundige in nood Jan Kramer, ganzenkenner en schrijver van de Nieuwsbrief over ganzen, gemaild  plus foto.
Hij bericht terug dat het regelmatig voorkomt,  zo nu en dan, er zijn zelfs waarnemingen, in zijn toegestuurde Nieuwsbrieven uit zijn archief, van gezinnen met 7 en 8 juvenielen ! Hoe hebben ze ze groot gekregen ? Jan bedankt.