Gemaaid.

Vandaag gaat Gijs voor het eerst maaien, altijd een mijlpaal in het agrarische leven.  Een nieuw seizoen begint. Het weidevogelseizoen loopt op z'n laatste benen, tenminste voor dit jaar. Ik heb de laatste dagen keihard gewerkt, nou ja vaak meer kijken, kijken en nog eens kijken, om de nesten, die ik nog niet had gevonden, op de maaipercelen boven water te krijgen. Voor een deel gelukt. Ik weet zeker dat er nog enkele nesten liggen die ik niet heb ontdekt. Door het lange gras kan er niet meer gezocht worden. Zie bovenstaande foto: precies in het midden ligt een Tureluur-nest.  Je moet het hebben van vogels die plotseling opvliegen en dan nog is het een hele toer . Bij een paar keer opvliegen hoef je het nest niet te vinden, je mag het noteren als een broedgeval.
Zelfs het bepalen van het opvliegpunt is razend moeilijk, vaak vliegen ze op grote afstand al op. Op de drie percelen die gemaaid worden zijn vier nesten waar nog gebroed wordt : drie Grutto's en een Kievit. Die zullen morgen of overmorgen uitkomen. Dan hebben ze een prive stukje weiland waar niet gemaaid wordt. Rondom het nest wordt ruim gemaaid, zodat de jongen de eerste dagen beschermd zijn tegen de rovers en voldoende voedsel kunnen vinden. (zie onderstaande foto.  Vaag zijn de neststokken zichtbaar)

                                                 In de verte Boerderijcamping Demmerik

Maaien

Vanochtend weer het mannetje  Bruine Kiekendief boven Demmerik. Het wijfje heb ik nog niet gezien. Verder de eerste Zwarte Sterns. 7 vlogen hoog over, al roepend. Genoten van de meerdere paren Rietzangers, heb er foto's van.

Ik ben voornamelijk bezig geweest de broedende vogels op de percelen, die  morgen gemaaid gaan worden, zichtbaar te maken voor de maaiers. Morgen nog een laatste poging een Grutto te vinden, daartoe twee schuine stokken geplaatst bij het opvlieggebied, morgen moet het lukken. Schuine stokken om aan te geven dat daar een vogel opvloog, dus nog geen nest gevonden.
Verslag komt morgen, ik ben de rest van de dag bezig onze sleurhut klaar te maken voor de vakantie.
Woensdag vertrekken we, weer of geen weer.

Een smidse met kreeft.

Vandaag vond ik op een betonpad in Demmerik de restanten van Geknobbelde Amerikaanse Rivierkreeften. Een smidse?  Een smidse is de plek waar een gevangen dier wordt gesloopt door een predator zodat hij/zij beter bij het vlees kan. Bekend zijn de smidses van Zanglijsters waar Huisjesslakken op de grond , meestal een steen, worden kapotgeslagen . Dan is het smullen geblazen. Ik heb wel vaker plekken gevonden waar vele kapotte poten en scharen van rivierkreeften lagen, maar dit is de eerste met een harde ondergrond. Een Fuut en een Meerkoet zie ik dit hier niet doen, waarschijnlijk meeuwen, Mantel- en Zilvermeeuwen.

Witte bloesem.

In onze tuin bloeit de Lijsterbes( foto) wit; de Bruidssluier wit; de Vuilboom wit; het Bosanemoontje wit; de Clematis bijna wit en de Appelboom bij de buren wit. Toeval? 

Het Verdronken Bos van Demmerik.

Hier ligt hout van een paar eeuwen oud. Ooit hebben bomen in deze contreien "geheerst" , in de moerassen hier stonden veel zware eiken. Na afsterven zakten deze in het veen en werden daar door afwezigheid van zuurstof geconserveerd. Bij het zakken van het veen , o.a. door inklinken door corrosie van het veen, komen ze steeds hoger te liggen. Zo nu en dan steekt er één in het maaiveld en slaan de messen van de maaier op zo'n eeuwenoude stam kapot. De bomen die in de sloot worden gevonden laat men bij het baggeren liggen, vandaar dat ik de indruk heb dat er in de loop van de laatste jaren meer oude boomstammen zichtbaar worden.

         Straks dienen ze als ondergrond voor andere waterminnende planten zoals hier een Rus.

Voordelen natuurvriendelijke oevers

Alleen op de wereld? Het lijkt er wel op, maar broertjes en/of zusjes zitten in de buurt, nauwkeurig in  het oog gehouden door ma. Ze geeft aan met bepaalde geluiden of de kust veilig is of niet. Ze staan al op eigen benen en moeten zelf de vliegjes, mugjes, vlindertjes en rupsjes te pakken zien te krijgen. Jonge Kieviten, wit achterhoofd, worden niet gevoerd. Jonge Scholeksters wel.
Het lange gras beschermd ze wel tegen boos volk maar dit  gras is moeilijk om door te komen. Graag zitten ze dan ook op  de afgeschoven natuurvriendelijke oevers. Hier en daar weinig tot geen plantengroei en door het water ernaast veel insecten. ( zie archieffoto hieronder). Er lopen twee jonge Kievitkuikens. Water en voedsel genoeg.

Verder vandaag wat nesten gecontroleerd: ik heb nu drie Kieviten uit (te zien aan de schilvertjes onderin het nest), drie Grutto's broeden nog , evenals de Tureluur. De Slobeend met rust gelaten, Slobeenden zijn erg gevoelig voor verstoring. Ik heb nog een tweede Tureluur gevonden, niet het nest maar de paar vierkante meter waar ze omhoog kwam. De komende dagen gaan we bezig met de percelen 4,5 en 6. Gijs gaat volgende week maaien. Ik hoop ze, als er nog meer nesten zijn, te vinden, anders worden ze uitgemaaid. Als er jongen zijn dan wordt het werken met vlaggen, om ze van de percelen weg te krijgen.

Rietzangers

Op de meeste   dammen in m'n weidevogelgebied hoor ik al een paar  dagen het drukke liedje van Rietzangers.( zie kopfoto) Het is even oefenen met de Kleine Karekiet maar het verschil is duidelijk. Op de website van Vogelbescherming kun je de geluiden beluisteren. Zoek de Rietzanger maar eens op . Rietzangers zijn veel gestreepter dan Kleine Karekieten. Ook hebben ze een lichte wenkbrauwstreep  en een donkere oogstreep. Alhoewel deze laatste op de kopfoto niet duidelijk is. Laag of hoog in het riet, het liedje gaat onverminderd door. Ook tijdens de vlucht van de ene rietpol naar de andere. Het nest zit zeer verborgen in de lage begroeiing. Onvindbaar.

Nest van een Slobeend

Vanochtend de nesten gecontroleerd die ik gister ivm aanwezigheid van mijn nageslacht, zou teveel verontrusting geven, niet heb gezien. Van de 6 Kieviten broeden er nog 4, 2 zijn dus uitgekomen,  drie Grutto's broeden ook nog en de Tureluur kwam niet omhoog. Waarschijnlijk heb ik die bij het opvliegen gemist. Het verbaast me elke keer weer dat die beesten zien, voelen, horen (?) dat ik eraan kom, op grote afstand.
Ik vermoed dat de Scholeksters dit jaar op het weiland van de buurman zitten, en dat ik nog niet alle Grutto- en Tureluurnesten heb gevonden en heb kunnen markeren.
Onder de koffie blijf ik kijken. In de wetering voor me zat in de verte een paartje Slobeenden zich op een stobbe te poetsen. Toen ging het mannetje zwemmen,  prachtige vogels die mannetjes ( zie foto)
en het vrouwtje liep heel voorzichtig de wal op. Zeer alert, rondkijkend een paar meter het weiland in. Op weg naar het nest? Slobeenden broeden meestal midden op het weiland, alleen Kuifeenden zitten in de wal. Plotseling zag ik met behulp van de telescoop dat ze weg was, koffie opgedronken, en toen op weg er naar toe. Op afstand is het moeilijk peilen maar toch op de verwachte plek vloog ze een paar meter voor me omhoog. 8 eieren, pas aan het broeden. Als ze wat langer broeden besproeien ze het nest, of een toevallige vinder,  met een stinkende straal poep. Gerard V. was eens met me mee en kreeg die straal over z'n broek. Hij stonk de auto uit.
Het is goed dat een Slobeend wordt gevonden. Bij het maaien blijven ze zitten tot het laatste ogenblik en worden bijna altijd uitgemaaid. Vandaar de markering met twee stokken en het overleg met de boer of loonbedrijf.

Fijne Paasdagen.

De eerste kuikens.

Vandaag heb ik een paar nesten, die vlakbij elkaar liggen,  laten zien aan zoon en zijn zoon, mijn kleinkind dus. Het was voor het eerst dat ze meegingen. Eigenlijk bedoeld om wat nesten met eieren te laten zien, maar tot mijn verbazing waren er al twee nesten uit. Die waren dus eerder aan het broeden dan ik een paar weken terug  had vastgesteld. Bij het eerste nest zag ik geen eieren, maar al gauw zagen we de vier kuikentjes in het nest zitten. Vannacht geboren denk ik, ze waren al droog, maar hadden nog wel de eitand. Doodstil. Ik heb er één op m'n hand genomen om het beestje beter te laten zien. Kleinzoon durfde dat niet, maar wel aaien. Voorzichtig! Zie foto.
Bij het tweede nest , enkele meters verder, schrok ik, geen ei en geen kuiken te zien. Gepredeerd? Toen zag ik de strootjes van het nest en heb ze opzij geduwd: onderin lagen schilvertjes eischaal. Gelukkig, ook uitgekomen.
Bij het derde nest eindelijk de vier eieren, er was nog geen opening te zien. Dat gaat de komende dagen gebeuren.
Indrukwekkend voor de kleine. Toen nog even naar de koeien en de kalfjes van Gijs. Zo ben ik ook opgegroeid en heb er uiteindelijk m'n beroep aan te danken gehad.

11 broedende weidevogels

Dit was één van mijn betere weidevogeldagen: daarvoor is niet het aantal bepalend maar de soorten. En de moeite die ik ervoor moest doen. Meestal rijd ik naar "mijn" weilanden en ga een poos vanuit de mobiele schuilhut kijken, wat gebeurt er ? , soms wel een uur . Je pikt dan allerlei gedragingen op en die moet je interpreteren, waar zitten de nesten? Want die moeten gevonden worden voordat  er gemaaid wordt en het vee komt grazen.
Vanochtend niet gewacht, eerst controleren of de Tureluur van gister weer omhoog komt op dezelfde plek, daarna naar de achterste weilanden waar een Kievit me al dagen uitlacht omdat ik het nest niet kan vinden. Ik ga gewoon een stuk afzoeken, de enige methode. Blijkbaar zit het nest zo verborgen dat ik de broedende vogel niet kan zien. Dan, als er nog tijd en zin is,  op weiland 5 de Grutto's observeren.

Ik zoek met de kijker de stok op die ik gister op de opvliegplaats van de Tureluur  had neergezet. Heel rustig dichterbij komen, blijven kijken naar de stok. En ja hoor, op een meter afstand van de stok komt de Tureluur omhoog en vliegt weg. Toch de goede plaats. Er naar toe lopen terwijl je de plek niet uit het oog verliest wat er ook gebeurt. Dan toch de pollen, heel voorzichtig met twee stokken opzij duwend, nazoeken. Niks te vinden. Eigenlijk hoef je het niet te vinden zoals ik gister al beweerde en overweeg om de paar vierkante meter af te bakenen als ik het toch nog vind, een geweldig moment. Ik heb een zwak voor Tureluurs, en geniet altijd weer van de prachtige roodgevlekte eieren. ( zie archieffoto onderaan). Mijn tactiek klopte.

Op weiland 6 zit de Kievit weer op de vertrouwde uitkijkpost. Waar zit dat nest? Ik zoek weer op de onbegroeide aarde van een dichtgegooide sloot. Het waarschijnlijke Scholeksternest is nog leeg. Maar geen Kievitsnest. Dan het gras in, en zo waar eindelijk het nest met vier, er liepen een paar platgetreden paadjes naar toe. Onzichtbaar vanaf mijn telescoopplek.

Toen was er koffie. Even bijkomen met een bakje, onderwijl blijf ik kijken en komt een Grutto verdacht aanvliegen. Ze gaat lopen, haastig, geen tijd om te foerageren. Verdacht gedrag. Ik wacht net zo lang tot ze gaat zitten. Dan peilen. Niet met de telescoop, ook met de kijker. Door de vergroting vertekent het beeld van het weiland. Eerst nog een bakje. Dan die kant op. Blijf kijken. Als je de opvliegplek niet ziet kun je het vinden met dit lange gras wel vergeten. Een paar meter voor me komt ze omhoog, die zit al wat langer te broeden. Weer vier eieren.
Ik heb nu 11 broedparen, dat zijn dus straks 44 jongen. Als tenminste de Buizerds en de Kleine Mantelmeeuwen  wegblijven.

Een vierkantje schrikdraad.

Vanochtend even geen weidevogelbeheer in het veld, ik heb mezelf vrij gegeven. In deze tijd blijven andere noodzakelijke dingen vaak liggen, nu daar maar eens bezig. Morgen is er weer een dag, zeg ik altijd maar. Vanmiddag en vanavond  gaan we bezig met de voorbereidingen voor de vakantie, zolang we dat kunnen doen, doen we het ook. De maand mei zitten we weer op onze geliefde Utrechtse Heuvelrug, niet te ver weg van huis en medische zekerheid en, ik kan zo regelmatig even de weidevogels controleren.

Weidevogelbeheer.
Gister waarschijnlijk m'n eerste Tureluurnest gevonden. Niet het nest heb ik gevonden , maar de paar vierkante meter waar een Tureluur plotseling opvloog. Het nest van een Tureluur is verschrikkelijk moeilijk te vinden, vooral nu het gras langer wordt. We hebben indertijd als weidevogelbeheerders afgesproken dat een, paar keer van dezelfde plek opvliegende, Tureluur als broedgeval beschouwd mag worden. Ik neem aan dat die afspraak nog geldt. Drie keer opvliegen van dezelfde plek lijkt me wel voldoende. Als je gaat zoeken vertrap je veel gras en soms de eieren. De eerste keer zet je een stok in de buurt, een tweede keer nader je heel behoedzaam en houdt constant de plek in de gaten . Je ziet dan waar de vogel ten opzichte van de stok omhoog komt en zet nog een stok. Komt er vee in het weiland dan zet Gijs, mijn weidevogelboer, een vierkant met schrikdraad. Dit werkt veel beter dan de  vroeger gebruikte nestbeschermer. Zie foto.

Boerenzwaluw

Boerenzwaluwen zijn meestal de eerste soort zwaluwen die terug zijn uit het verre Afrika. Elk jaar weer een verbazingwekkende toer om heen en weer Afrika te vliegen. Vliegen dagenlang, zo niet weken,  over de woestijnen zoals de Sahara om ergens tussen Ivoorkust en Angola onze winter door te brengen. Er sneuvelen nogal wat, zeggen de deskundigen. Geen wonder, een beestje van een paar gram. Je hoort ze nu weer in de polder met hun karakteristieke gekwetter.
Bovenzijde is glanzend blauwzwart, onderzijde wit en voorhoofd , kin en  keel donkerrood. In de zit en tijdens de vlucht is de rode kleur moeilijk te zien. Een opvallend kenmerk zijn de lange spitse vleugels en de diep gevorkte staart.

Krie-errr krie-errr krie-errr

Plotseling hoorde ik vanochtend het bekende KRIE-ERRR van een Visdief. Die zijn er ook weer! ( Zie kopfoto). De lucht afzoeken, ik hoor ze wel , maar zie ze niet. Even later vliegen een paar over, de omgeving van het reservaat onderzoekend of ze weer terecht kunnen. Elk jaar broedt een kleine aantal Visdieven daar langs de Ter Aase Zuwe. Dan kun je ze op het nest zien zitten. Nog een paar dagen wachten en we hebben ook de Zwarte Sterns weer in de polder. Ze komen eraan.
Van het weidevogelfront nauwelijks nieuws: m'n Grutto met één ei heeft er u drie. Dat wordt vanaf morgen broeden, als het vierde ei gelegd is. Verder geen nieuwe nesten, zolang ze niet broeden is het moeilijk vinden. Broeden ze wel dan vliegen ze van het nest bij nadering. Ik moet ze vinden om straks als het vee komt, ze te kunnen beschermen met een schrikdraadje. Werkt perfect.
Verder vandaag leuke waarnemingen: de Visdieven dus, Watersnippen 4, Witgatjes trokken massaal over  ( 10), op het plasdras 2 Kleine Plevieren ( gele oogring) en 2 Bontbekplevieren. Foto's mislukt, morgen nieuwe poging.

Paarse en Witte Dovenetel

Bloei, zo langzamerhand overal. Ook in de weilanden bloeit het, de Pinksterbloemen in nog bescheiden mate, hier en daar een Paardebloem, in de slootkanten Dotterbloemen, maar vooral Paarse Dovenetels  met hier en daar een pluk Witte Dovenetels.  Vooral Paarse, hele weilanden, zijn er mee bedekt. Lang niet alle weilanden. Een gevolg van bemesting?
De Paarse is een een/tweejarige plant, de Witte is een overjarige plant.  Als kind trokken we de witte bloempjes van de plant en zogen het bloempje uit. Meestal was er in de verte een zoete smaak. Suiker! Nectar of honing! Wisten wij veel over het omzetten van nectar in honing in de honingmaag van nectar drinkende insecten. Beide hebben de planten een medisch verleden in de volksgeneeskunst.

Weidevogels.
 Vanmiddag m'n tweede Grutto gevonden, met één ei. Ik zag  vanuit de auto met de telescoop de Grutto even rommelen bij het nest. Gepeild en vrij snel gevonden. De koeien komen daar pas over een maand, tegen die tijd spant Gijs een schrikdraadje en houdt daarmee de koeien op afstand.

Goed weekeinde

Meerkoetennest

Gister had ik het over een Meerkoetennest, vandaag een foto ervan. Het is gebouwd op de beschoeiing die overal in de weteringen van polder Demmerik een paar meter uit de kant is gemaakt. Tussen wal en beschoeiing moet een rijkere plantengroei ontstaan, op veel plaatsen zie je dat al gebeuren. Natuurlijke plantengroei, dus geen weiland,  die uitnodigt tot nestelen van vogels en het zoeken van voedsel. Enorme hoeveelheden nestmateriaal verslepen de Meerkoeten, hier allemaal bladeren en stengels van de Gele Lis.
In onze polders is het één van de talrijkste broedvogels. Ik heb eens een schatting gemaakt van het aantal broedparen in Demmerik, ik kwam ruwweg op 140-150.
Meerkoeten maken grote nesten, ik ken ze gebouwd op een vlotje voor Zwarte Sterns, midden in een pol Rus, midden in een plant Waterzuring, etc.  Bekend zijn de foto's van Meerkoeten in Amsterdam die nesten van allerlei drijfvuil maken.
In het nest op de foto lagen een aantal eieren. 20 meter verder een ander nest, ook met eieren.

Sperwer aan de lunch.

Vaak gebeurt het dat ik uren in het veld verblijf zonder één mogelijkheid om een fraaie plaat te schieten. Gelukkig zie ik meestal wel iets, ook al is het, zoals vanmorgen, een Meerkoetennest met een paar eieren. Geweldig zo'n burcht van een nest.
Een enkele keer heb ik veel geluk, zoals vanmiddag. Ik deed zonder naar buiten te kijken het raam van de slaapkamer open en vliegt me daar een Sperwer weg. Die zat in de Lijsterbes voor het raam. Zij, het was een ♀, schoot met een bocht de Appelboom van twee huizen verder in en keek de kat uit de boom. Snel de camera met telelens gepakt en uiterst voorzichtig het raam op een kier gezet , zo ver dat ik de lens er net door kon steken. Fotograferen ! Ik geloof dat ik wel 50 foto's heb genomen. Ze bleef onverstoorbaar zitten en schonk aan mij geen aandacht. Plotseling snapte ik haar gedrag, ze deed een uitval in de Appelboom en had een vogel te pakken. Daar loerde ze blijkbaar de hele tijd op. Ik denk dat het een Turkse Tortel was. Ik heb geen angstgeschreeuw of iets dergelijks gehoord.
Ze had trek, want de borstspieren werden gulzig genuttigd, nadat ze de borstveren had geplukt. Het dons slikte ze volgens mij ook in  als ze het niet te snel van de snavel kon vegen.
Ze werd verstoord  door iemand in de tuin. Met wat er nog over was van de Tortel vloog ze weg, uit zicht.

Weidevogels.

M'n Grutto zit te broeden: vier eieren vanochtend.  Verder was het rustig en koud!!  Er kwamen twee Regenwulpen over: bie bie bie bie bie bie bie.  Zeven x. 

Tapijt van Kievitsbloemen.

Wat een overdaad in de mooiste berm van het Groene Hart, tientallen Kievitsbloemen steken hun kop boven het maaiveld  uit en pronken daar een paar weken. De polletjes Kievitsbloemen in onze tuin zijn niet veel soeps dit jaar. Maximaal tien bloemen. Oorzaak??  De situatie is dezelfde als in voorgaande jaren. Misschien toch teveel Sneeuwklokjes er om heen.
Elk jaar wordt in het najaar de berm op de foto gemaaid en wordt het maaisel afgevoerd. Zo wordt de grond daar steeds voedselarmer. De plant moet niet te veel voedsel hebben. Het is een typische plant van klei op veen.Op de een of andere manier staat de soort veel langs het Zwarte Water ten noorden van Zwolle. 80 % van de aantallen groeit daar, in onze provincie is de Kievitsbloem zeer zeldzaam. Helaas is hij ook gecultiveerd, veel tuincentra bieden ze in overvloed te koop aan.

Eerste Grutto-eieren

Vanochtend m'n eerste Gruttonest gevonden met drie eieren. Vanaf de weg zijn de percelen die verder weg liggen niet goed  met de telescoop te bekijken. Als je een vogel ziet is het moeilijk om hem/haar op het juiste perceel te localiseren. Vandaar dat ik m'n verblijf opsla op een dam bij deze percelen. Stoeltje, koffie onder handbereik, koek, statief met telescoop in de laagste stand, zonnetje in het gezicht, zo is het wel uit te houden. Een Veldleeuwerik boven het reservaat zorgt voor het muzikale behang. Nu en dan een roepende Grutto en een paar baltsende en parende Tureluurs.Het mannetje staat een hele poos met trillende vleugels achter het vrouwtje. Van opwinding?  Plotseling wordt er gepaard. Binnen een paar seconden worden de cloaca's tegen elkaar gedrukt. En klaar zijn ze. 
Ik zag een Grutto verdacht lopen, erg waakzaam en zonder te foerageren liep ze in een bepaalde richting, dan moet je blijven kijken tot ze verdwenen is. Nu ook. Ze liet zich op een bepaalde plek door de " knieen"  zakken en zat in het nest. Het gras is al zo lang dat  je een broedende vogel niet meer ziet zitten.
Een peiling genomen. Het nest lag in de richting van de kuilbult van boer Cor de Jager. Naast een bosje Paarse Dovenetels. Lopen en blijven kijken. Toen ik bij de bewuste plek aankwam stonden er wel meer bosjes Paarse Dovenetel en het stuk tussen de kuilbult en de telescoop was groter dan ik dacht. Dus maar gewoon meter voor meter gezocht. En dan begin je vaak aan de verkeerde kant. Bijna was ik aan het eind en wilde de moed al opgeven toen ik de drie vond. Altijd weer een gedenkwaardig ogenblik, de eerste Grutto-eieren.
Ik heb geen foto genomen, ik heb genoeg foto's van nesten. Dus ik druk een archieffoto af, genomen op maandag 13 april 20015 in een perceel met ruige mest. Daar zitten de vogels graag.

In de knop, uit de knop.

De jonge blaadjes van de Rode Hazelaar. En dat zat in de winter allemaal al opgevouwen in de knop. Hoe mooi kan het zijn.

Goed weekeinde en verwonder je.

Een geurvlag van de Vos.

Dinsdag schreef ik over een visitekaartje van de Vos: een stinkende keutel. Zou de stank eerder worden waargenomen dan de keutel zelf ? Ik vermoed van wel. Ik ben in m'n archief gedoken en vond de foto ( genomen in voorjaar 2004 naast de Putakker in Demmerik))  met de platgedrukte Eendeneieren en daarnaast een Vossenkeutel. De platgedrukte eieren geven duidelijk aan dat een Vos hier de predator was, maar ook de keutel is kenmerkend voor Reintje.  De keutel is viltachtig-vezelig door het eten van veel muizen, bovendien loopt hij uit op een gedraaide punt, ook een kenmerk. Vossen hebben een gevarieerd aanbod, afhankelijk van wat ze eten. In het Horsterwold , met veel Zoete Kersen, heb ik veel losse roodachtig gekleurde keutels met pitten van de kers gevonden. Zie foto onderaan. Heeft een Vos een vogel te pakken gehad dan is dat te herkennen aan de afgebeten schachtpunten van de veren. Vaak in groepjes nog aan elkaar.

Leuk werk, spoorzoekertje.

Ganzeneieren 2

Onvoorstelbaar dat de Grauwe Gans bijna was uitgestorven in ons land. Men keerde het tij door ze uit te zetten o.a. in de Oostvaarders Plassen.  Dat is uitstekend gelukt gezien het aantal dat nu grote delen van ons land kaalvreet en onderschijt. Ook hebben ze er voor gezorgd dat de Oostvaarders Plassen er uit zien zoals ze er nu bij liggen. Jong riet werd opgevreten door de ganzen en zo ontstond een fraai natuurgebied. Wel mooi natuurlijk, maar hier in het Groene Hart is het een plaag. Gelukkig worden ze behoorlijk aangepakt met allerlei maatregelen. Vergassen is in de provincie Utrecht door de rechter verboden. Dus probeert men het op een andere, wel toegestane, manier o.a. eieren schudden, eieren volsmeren met plantaardige olie waardoor het embryo stikt, een gaatje prikken in de eischaal. Of de jacht nog is toegestaan , ik denk het wel onder strikte voorwaarden.
Zaterdag werden in het reservaat langs de Ter Aase Zuwe de eieren van de Grauwe Gans aangeprikt. Met vier "brommers", zie foto, werden de slootkanten gecontroleerd. Ruim 300 eieren zijn geprikt ( med. collega Flip). De gevonden eieren worden geprikt, de inhoud wordt geroerd en het ei teruggelegd. Vaak gaan de ganzen verder met broeden, maar tevergeefs. Door het roeren is het prille embryo beschadigd en sterft af. Bij elk legsel dat zo behandeld wordt, worden 1 of 2 eieren niet behandeld zodat de de ouders toch nog enkele jongen kunnen verzorgen. Anders beginnen ze opnieuw met nestbouw en het leggen van eieren.
Collega-vogelaars Flip en Tijs hebben gereageerd op m'n logje van gister: ook zij denken aan een Vos, misschien een Bunzing ? (Tijs). Ik heb de Veldgids Diersporen van Annemarie van Diepenbeek ( aanbevolen!!) erbij gepakt, zij beschrijft dat Bunzingen een venster bijten in de schaal en de gekraakte eieren nuttigen in beschutte eetplaatsjes ( "Frietkot" voor dieren . Sn.) Hier liggen vaak meerdere schalen. Vooralsnog houd ik het op een Vos.

Grauwe Ganzeneieren.

Te midden van de Paarse Dovenetel, momenteel volop in  bloei, lag een leeg gevreten ganzenei. Een eendenei is een derde kleiner. De Grauwe Ganzen zijn nu ook aan het broeden, meestal behoorlijk verborgen. Door hun kleur vallen ze ook nog eens minder op. Welke rover hier aan het werk is geweest weet ik niet, het zou wel eens een Kleine Mantelmeeuw geweest kunnen zijn, een Zwarte Kraai heeft er een hele sjouw aan om het ei al vliegend mee te krijgen. Dat zie ik mislukken. Bovendien wijst  de beschadiging niet op een meeuw of een kraai. Een meeuw maakt de eieren al kapot in het nest en slobbert de inhoud op, een kraai maakt een gat aan de zijkant na het meegenomen te hebben.
Ik vermoed dat Reintje hier bezig geweest is. Het meegenomen ei is leeg geslobberd en schoon gelikt en daarna zijn de eischalen platgedrukt. Typisch voor een Vos. Ik heb dat eerder gezien met, als een met opzet achtergelaten spoor, een echte Vossenkeutel. : "Zo, hier ben ik geweest".
Vossen in Demmerik? Jazeker. Jolanda, mijn weidevogelboerin, liet me een foto op haar iPhone zien van een Vos die onlangs over het erf kuierde! Dan vraag je je af, waar hebben die ergens in een veenpolder hun hol? Misschien in de Oude Spoordijk? Misschien ergens in een dam of onder een bruggetje? Demmerikse Bos?

Broedende bermkievit

Vanmiddag even het mooie weer in, vanochtend waren we   bij de Heilige Anthonius voor wat medisch gedoe. Daarna  het weiland in, van mezelf, kijken naar wat er gebeurt met de weidevogels. De Grutto's zijn bezig hun territoria te vestigen en hun eieren komen eraan. Ondertussen moeten we niet de Tureluren en de Scholeksters vergeten. De Tureluurs gaan stiekem hun gang en zijn in het verborgene bezig met hun nest. De Scholeksters hebben ook al hun plek bepaald , maar dat kan nog wel even duren voordat ze hun nest afmaken en een ei gaan leggen.
Op de foto een broedende Kievit in de berm van het plasdras. Vanaf de weg zie je de drie niet zitten, vanuit de weilanden wel. Hier een foto van grote afstand genomen. Ik was zover weg dat de Kievit rustig doorging met broeden.
De neststokken zijn er voor de boer. Bij werkzaamheden oppassen. Er zit drie meter tussen de stok en het nest. Ik heb nog nooit geconstateerd dat een Kraai of iets dergelijks op het spoor van een nest gebracht werd door een neststok. De voorste stok staat op een weiland dichterbij. Het gras is hier al veel langer dan de planten in de berm zodat je deze Kievit niet meer ziet zitten.
Vandaag ook eerste waarnemingen : ik zag een Boerenzwaluw en een mannetje Bruine Kiekendief. Kiekendieven zijn vaste bewoners van Demmerik.