Ik was benieuwd naar het Korstmos wat bij een afgestorven tak van de Lijsterbes in de tuin te zien is. Het is het albekende Kapjesvingermos wat ik regelmatig tegenkom ( zie o.a. logje 20 november j.l.) Maar toen ik de afgestorven tak en wat eronder hing beter bekeek was ik zeer verbaasd: allemaal randen naast elkaar in het midden wat dunner als aan de zijkanten die ook nog wat omhoog steken.
Ik zal proberen het te verklaren na wat huiswerk gedaan te hebben. Ik was bekend met het verschijnsel wondweefsel, ook wel wondhout of callus genoemd. Als een stam of tak een wond krijgt door snoeien, door van buiten komend onheil, etc. probeert de boom de wond af te sluiten door de vorming van wondweefsel. Dat kan jaren duren en daartoe heeft de boom meer mogelijkheden om schimmels, virussen , bacterien buiten de deur (boom) te houden. De cellen op die plek vormen stoffen die de ziekteverwekkers bestrijden. Ik veronderstel dat de afgestorven tak op de foto ook een soort wond is en al een aantal jaren elk jaar een randje wondweefsel produceert. Het lijkt wel wat op jaarringen. Maar dat is een heel ander verhaal. De Lijsterbes, alle bomen trouwens, groeit in de dikte, secundaire diktegroei, waardoor de randjes weefsel uitgerekt worden. Daardoor gaan de uiteinden wat omhoog staan. De oudste randen zijn het meest uitgerekt.
Vreemd vind ik dat het stukje verrotte tak niet verdwijnt, misschien is een Lijsterbes een sterke boom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten