Taxidermie

Voor het eerst tijdens z'n opgezette leven wordt 'ie uitgelaten in de sneeuw. Eindelijk weer eens in z'n biotoop, want daarvoor ben je wit. Hij (misschien is het ook wel een zij) heeft er schik in , zo te zien. Of dreigt 'ie naar de fotograaf door de tandjes te laten zien? De tand des tijds is 'm wel aan te zien. Wat goor door het stof en de zwarte staartpunt is ook wat verschoten.  Ruim 40 jaar al staat deze Hermelijn met de voorpootjes op de tak op m'n werkkamer. Tijdens z'n leven had 'ie de euvele moed om in een Betuws kippenhok rond te gaan banjeren en dat vonden de ouders van een leerling van me niet zo leuk. Er werd een val of klem gezet en prompt werd de kippendief gevangen. " Of de meester er wat mee kon ?" vroeg Anneke. Meester wilde het beest graag hebben en die liet het rovertje opzetten.

Dit opgezette Hermelijntje en een opgezette mannetjes Eidereend zijn mijn enige produkten van taxidermie. Ik kwam dit woord tegen in een artikel in de Volkskrant van gister over opgezette dieren. Het opzetten van dieren is , aldus dat artikel, tot kunstvorm verheven. Ik was nieuwsgierig geworden door het woord taxidermist. Het betekent , na wat gegoogle, dierenpreparateur. Na verder zappen ontdekte ik dat er zelfs een startpagina van taxidermie bestaat. Dieren opzetten is aan strenge regels gebonden: om een dood beest bij een preparateur te krijgen moet je een vervoersbewijs bij de politie halen,dit om illegale handel, stroperij etc. te voorkomen. Zonder dat bewijs accepteert een erkend preparateur het aangeboden dier niet.  Als je verschillende websites bekijkt kan ik me niet voorstellen dat al die getoonde dieren dood zijn gevonden of gefokt en doodgegaan. Kijk maar eens op www.taxidermy.nl en www. taxidermieshop.nl. Wat je daar allemaal tegenkomt, om te huiveren. Buitenlandse preparateurs bieden opgezette tijgers, leeuwen en complete olifanten aan. Je mag ze eerst schieten, zelfs de jachtpartijen worden door deze preparateurs georganiseerd.  Ik denk dat dit een vette kluif is voor bijv. de Partij voor de Dieren of een onderzoeksjournalist.
Mijn Eidereend is nog eerder bij me gekomen. Als jeugdbonder was ik in de 60er jaren in een wintervogelkamp op Terschelling en net in die tijd hadden Eiders te maken met een parasietenplaag, als ik me goed herinner. Ze gingen er dood aan. Deze vond ik op de Bosplaat en heeft nog een paar dagen in het kamp geleefd. Met een dode Eider kwam ik thuis. Hij werd door Hamstra, erkend preparateur in Harlingen ,opgezet. Hij was goed in waterwild .

Goed weekend, Sneuper.