Het boze oog

Ik blijf nog even op de Bosdijk, door de afwezigheid van bos in de directe omgeving onze  favoriete stek om te wandelen. En dat ligt 'm niet aan de naam. Er is altijd wel wat te zien en van te genieten. Bijvoorbeeld de Grauwe Abelen langs de parkeerplaats bij  de zuidelijke vijver. Inmiddels grote bomen geworden, die met grote opvallende ogen aan de stam het doen en laten van de bezoekers observeren.
Je wordt goed in de gaten gehouden, want er zijn vele ogen aan de stammen. De Grauwe Abeel heet ook wel  Esp, Ratelpopulier ( naar de altijd ritselende bladeren) en Vrouwentong. Heel begrijpelijk. Het schijnt dat men niet goed weet waardoor deze ogen ontstaan. Als ik een verklaring mag geven, zou ik denken aan een soort litteken van een afgezaagde tak. De buitenste donkere rand is m.i. een restant van de schors van de afgezaagde tak;  het cambium , cellenvormend weefsel van een boom, is doorgegaan met het naar buiten toe vormen van schorscellen, met daaronder de bastcellen.  Kijk maar , in het oog loopt de schors rond en trekt zich niets aan van de schors van de stam. Naar binnen toe ( "de pupil") is hout gevormd als bescherming van de zaagwond tegen bacterien, schimmels, insecten. Het gat is bijna dicht en zal over een paar jaar geheel gesloten zijn. De meeste ogen zijn al gesloten. Mijn verklaring is wat versimpeld.