Deze omgeving stikt van de kasteeltjes ( nou ja tjes?) en landhuizen. Met wat landgoed er om heen hebben ze ook al gauw een zichtlaan: vanuit het gebouw, meestal de voorkant, kun je kilometers ver door een laan kijken, zodat het bezit aan landerijen ook groot leek. Omgekeerd gaf het kasteel of landhuis aan het eind van een zichtlaan een indrukwekkende aanblik. Een soort statussymbool dus.
De Stichtse Lustwaranda kent en kende vele kastelen en landhuizen met even zo vele zichtlijnen. Als het gebouw er niet meer is kan men nog vaak een zichtlijn/laan ontdekken. Vaak werden Beuken voor de beplanting gebruikt. Hoog oprijzende statige bomen met mooie kronen. Een nadeel van een Beuk was en is dat bij snoeien de kale stam gevoelig is voor te fel zonlicht. Neemt men geen maatregelen dan krijgt de Beuk zonnebrand .
De schorslaag van een Beuk is vrij dun, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een Eik en de naaldboomsoorten. Als men takken heeft verwijderd komt de volle zon op de schors. De temperatuur kan in de onderliggende bast- en cambiumlaag tot wel 50 ° C hoog worden. Dit heeft afsterven tot gevolg. De afgestorven weefsels worden op de duur zichtbaar door een bepaalde verkleuring en niet meer functioneren. Bastvaten vervoeren suikers van de bladeren naar de wortels, cambium is een deelweefsel en zorgt voor de diktegroei.
Een remedie tegen zonnebrand op de stam is smeren met een coating, beschermen met riet of karton, of zoals hier op de foto van de nog bestaande zichtlaan op de camping, beschermen met jute.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten