Op 3 meter !

 De zon scheen vanochtend en ik kreeg de kriebels om de polder in te gaan, op naar mijn weidevogels.  Hoe zou het met ze gaan? Al nesten? Al die regen van de laatste dagen, bah. En dan de wind. 2x bah. Maar mijn hoest , ontstaan door de griep, is nog  niet verdwenen, dus pas ik  op met windkracht 5 of meer. Ik heb een uur staan kijken bij het plasdras, Grutto's vechtend, Tureluren druk en foeragerend, twee paren Kieviten in de buurt. ( heel merkwaardig: als een weidevogel met een nest een niet soortgenoot te dicht bij het nest vindt komen verjaagd hij/zij de indringer, lukt altijd. Nu verjoeg een mannetje Kievit steeds Spreeuwen van een stukje weiland , terwijl ze anders altijd samen optrekken. Volgende week weer eens waarnemen.) Ik was bezig met het plasdras: een paartje Wintertalingen, een paartje Slobeenden, overvliegende Krakeenden. Verderop nog een baltsende Kievit en een scharrelende Scholekster. Ben de auto niet uit geweest, toch een heerlijk uurtje.

Dan het klapstuk van de dag: een Sperwer in de tuin! Ik was bezig om de spullen voor de polder te pakken, toen ik een Sperwertje op m'n vogelhuisje ( moet uiteraard zijn voederplank) zag zitten. Ik weet niet hoe lang het mannetje daar al zat, maar heb voorzichtig  de camera met telelens gepakt en ben gaan fotograferen , ik geloof wel 60 platen. Door het glas van de tuindeur. Hij bleef maar zitten, keek een keer schuin omhoog naar de Merel en de Pimpelmezen in de Lijsterbes, keek weer voor zich uit. Voorzichtig de tuindeur open gedaan, de Sperwer deed nog niks, ik ben naar de vogel voetje voor voetje geslopen, nog geen sjoege, zou zijn linker oog wel goed zijn?, pas op 3 meter kreeg hij mij  in de gaten en vloog weg. Het was een adult mannetje. Een prachtvogel.