In mijn drang om halsringen bij ganzen te scoren heb ik, vind ik zelf, in de winter te weinig oog voor de andere vogels. Jammer, er gebeurt ook bij de andere vogels van alles, maar je moet het wel zien, zelfs willen zien. Als ik dan weer Kollen in de verte hoor ben ik helemaal verkocht. Gister nam ik wat meer tijd bij de Zuidertocht, een brede wetering in polder Derde Bedijking, die loopt vanaf de Oosterlandweg naar het gemaal aan de Kromme Mijdrecht. Altijd vol met vogels. Ik stond een poos te kijken naar de ganzen, helemaal achteraan bij de Machinetocht een halsring (5L4), maar ze vonden vooraan me toch te nieuwsgierig en gingen op de wieken.
Ik keek naar de eenden in de wetering, hier willen nog wel eens wat Wintertalingen en Krakeenden zitten, en uiteraard Smienten. Maar m'n aandacht werd getrokken door een Meerkoet, die dreigend op een paar Wilde Eenden afkwam, dit was zijn territorium, dat was duidelijk te zien. Er kwam nog een Meerkoet bij. "Dit wordt slaande ruzie, " dacht ik maar het tegenovergestelde gebeurde. Ze hoorden blijkbaar bij elkaar en gingen elkaar liefkozen: het leek wel een beetje op vlooien bij apen. Met de snavels wroeten ze voorzichtig bij elkaar in de kopveren. Heel teder en voorzichtig beten ze elkaar, wat een pracht gezicht. dat duurde wel zo'n 5 minuten. Ik denk dat dit een pril begin is van het baltsen. (Overigens weet ik niet of het vlooien bij apen ook baltsgedrag is.)
Vanochtend drie halsringen bij de Kollen, waarvan één in Hongarije geringd. Nog nooit gehad. Morgen meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten