Wespspin

Één van de eerste spinnen die ik op Lupineveldje zag was de Wespspin, een prachtig voorbeeld van mimicry. Dat houdt in dat een dier op een gevaarlijke dier lijkt en daardoor is beschermd. Het wordt met rust gelaten. Er zijn veel soorten insecten die op een wesp lijken , zo bijvoorbeeld veel zweefvliegen hebben dezelfde geel-zwarte bandering maar zijn totaal ongevaarlijk.

Op de foto zijn duidelijk twee zigzag figuren te zien. Deze sporen worden ook wel stabilimentum genoemd. De functie is niet duidelijk. Men denkt wel aan een weerkaatsing van licht om als waarschuwing te dienen. Ook zou het een opvallend web aangeven waardoor grotere rovers gewaarschuwd worden. 

Heidelibellen

 Eindelijk weer een lobje, ik ben dus verkast naar de Utrechtse Heuvelrug, kost altijd tijd, verder was er wat lichamelijk ongemak (rug, met kamperen ongemakkelijk) en had ik te maken met mijn onkunde om op het camping-internet te komen. Eindelijk na instructie bij de balie gelukt.

Ik ben even naar het Lupineveld gefietst( fietsen gaat) . Dit veld is ingezaaid met allerlei wilde planten, die bloeien en/of uitgebloeid zijn. Veel libellen, maar allemaal heidelibellen. Ikzelf kom uit op de Steenrode en/ of de Bruinerode. De determinatie-computer van waarneming.nl komt tot dezelfde determinatie. Ik had geluk dat er twee bij elkaar op paaltjes zaten.

Wolven.

 Ik vertrek morgen met de sleurhut naar de Utrechtse Heuvelrug  . Ik ga wolven kijken, maar niet heus. Ben benieuwd. 

Atalanta’s

 Vanmiddag minstens 10 Atalanta’s die op de voor de tweede keer bloeiende Vlinderstruik afkwamen. Op de foto drie op één bloeiwijze en eenvlinder vooraan met een vaag stukje. Er zaten oude vlinders bij, gekreukt en gehavend, maar ook prachtig gekleurde die pas geboren waren. Waar de Dagpauwogen waren , waarvan er veel rupsen op Brandnetels zaten, weet ik niet. Komen die nog?

Alle Spreeuwen verzamelen.

 Een begin is er, Spreeuwen in kleine groepen die alvast aan het oefenen zijn voor het grote werk.  In de loop van de middag werd de groep steeds groter en bleven langer in de lucht. Van tijd tot tijd rust in de bomen, zo nu en dan even neerstrijken in een weiland voor wat voedsel.

Italiaanse Aronskelk

Meermalen in de kolommen van Sneuper beschreven, nog niet vaak met knalrode oranje bessen afgedrukt. Een aantal jaren terug heeft een buurtbewoner een overtollige Italiaanse aronskelk in de gemeentebosjes gedumpt en is de plant aangeslagen. Onzichtbaar voor de mensen die op nog geen meter afstand voorbij lopen. Ruim 50 bloeikolven zijn dit jaar rijp geworden en ondanks het weinige licht door de weelderige struikengroei zijn de bessen allemaal rood-oranje. Ze zijn niet zichtbaar voor de vogels, ze zullen afvallen en volgend jaar weer in grotere getale ontkiemen.

In ons land komt de plant niet verwilderd voor, alleen als stinzenplant. 

Parende Naaktslakken

 Zomaar in het gemeente-oerwoud bij mij achter twee parende Naaktslakken. Deze slakken hebben zowel vrouwelijke als mannelijke voortplantingsorganen en kunnen dus allemaal eitjes leggen. Voordat het zover is moeten ze wel eerst paren met een andere slak. Er wordt erfelijk materiaal uitgewisseld en daaruit ontstaan de eitjes, kleine kogelronde bolletjes. Tijdens de omstrengeling komen de penissen tevoorschijn die elkaar ook omstrengelen. Dat kan uren duren. Op de foto is een piepklein stukje penis te zien onder de ademopening van de bovenste slak. De onderste slak heeft zich omhuld met vuil  , maar  de twee ogen zijn wel zichtbaar. De kop van de bovenste zit onder het lichaam van de onderste.

Koffiemolen, Koffiebonen, Zwanenbrood, Donderbloem, Bloembies.

 Allerlei volksnamen voor de Zwanenbloem. Er zijn nog veel meer , met name in de gebieden met veel water. Hij groeit en bloeit in of naast een sloot. Meestal vrij smalle. Op dit moment zie je uitgebloeide takken maar ook nog in bloei staande stengels. Hoe mijn vrouw en haar streekgenoten in de Betuwe aan Koffiemolen zijn gekomen weet ik niet.

De officiële Nederlandse naam , Zwanenbloem, is afkomstig van de stampertjes in de bloem. Zie onderstaande foto. Ze lijken een beetje op het silhouet van een Zwaan. Vandaar. 

 

Purperreiger

 Langs de Gagelweg deze Purperreiger bij de slootkant. 

 Het leek me een 1e ( 1 jaar oud) jaars vogel die nog niet gebroed heeft. Het verenpak

is bijna dat van een volwassen vogel maar de kop-en hals tekening zijn nog niet geheel uitgekleurd. Ze zwerven wat rond en vertrekken straks naar het zuiden.

Steltlopers.

 Ik was weer  eens bij de Groene Jonker, het min of meer nieuwe natuurontwikkelingsgebied tussen Noorden  en Zevenhoven. Het gebied is wel klaar met de ontwikkeling, dus hoge rietkragen die het uitzicht belemmeren , hier en daar is het water met vogels zichtbaar. Net zoals bijvoorbeeld de Waverhoek. Ben ik ook al in geen jaren geweest. Maar bij de jonker z’n  Hoge Dijk heb je wel wat uitzicht. Zie filmpje Lepelaar. Het water staat laag zodat er hele plekken met stenen tevoorschijn komen. Zie foto. Dit zijn geen natuurstenen maar vooral bakstenen. Hier zal vroeger ooit wel een boerderij of i.d. gestaan hebben. 

Tussen de stenen twee rustende Watersnippen, een foeragerende Kieviet en een, denk ik, juveniele Witte Kwikstaart. Verderop een Witgatje en een overvliegende Oeverloper.

Maaiende Lepelaar.

 Gister vanaf de Hoge Dijk bij de Groene Jonker, Zevenhoven , een foeragerende Lepelaar gefilmd. Voor mijn doen wel aardig gelukt. Het beest was zo vriendelijk dichtbij bezig te gaan. Kenmerkend is de manier van voedsel zoeken:  met de lepelvormige snavel heen en weer maaiend over de bodem. Hij ziet niks, voelt alleen wat. Zo nu en dan zie je’m slikken. Wat me op viel is dat de snavel bij het heen en weer gaan open gehouden wordt. De bedoeling daarvan? Sneller een prooi kunnen pakken misschien, groter bodem oppervlak kunnen aftasten? Het was me nog nooit eerder opgevallen.

De bons die je hoort is van een vallende kijker.

Rustende Lepelaars (kopfoto)

 Vanmiddag rustende Lepelaars langs de Bovendijk. De meest linker vogel is een jong. Heeft roze snavel.

Boomblauwtje

 Eindelijk eens een blauwtje in mijn tuin en dan is het altijd een Boomblauwtje. De andere blauwtjes zoals het Bruin Blauwtje en het Heideblauwtje komen meer in bossen en weilanden voor. Een dwarrelende vlucht , je moet om te fotograferen wachten totdat het vlindertje gaat zitten. Dan zie je aan de buitenkant kleine zwarte stippen op een lichtblauw veld. De binnenkant van de vleugels is veel blauwer , geen stippen maar een zwarte top van de voorvleugel.

In één jaar meerdere generaties. In Nederland zijn er 27 soorten waargenomen waarbij het Boomblauwtje wel de meest voorkomende is en dus de bekendste.

Gezin Witte Kwikstaart.

 Vanochtend, vanwege de aangekondigde warmte vroeg op pad, langs de Gagelweg op het hek van de Buitenste Kamp, een gezinnetje Witte Kwikstaarten. Er zaten vier op het hek en later bleek er nog één in de wal te zitten.Beide ouders met een zwart kapje , voor de rest grotendeels hetzelfde kleed.  Ze werden nog gevoerd . Te zien aan het regelmatig bedelen , open snavel, om voedsel. Drie grote jongen uit  1 nest is een goed resultaat.

Gewekt, ekskuus.

 Al dagen, zo niet weken , lag er een huisjesslak op de vensterbank. Misschien dood? Toen ik het huisje oppakte bleek het vast te zitten aan het hout. In de opening zag ik in de verte wel  iets zitten, een soort laagje, nam verschillende foto’s om er één van te gebruiken voor Sneuper. De determinatie was voor de computer te moeilijk, die maakte er een Tuinslak onbekend  van. Terwijl ik bezig was de foto’s te bewerken kwam traag maar voor mij toch plotseling het slakje tevoorschijn(zie foto).  Verbazing en wat schuldgevoel, ik had de slak gewekt uit z’n zomerslaap. Bij grote droogte gaan slakken zich terugtrekken ik hun huisjes , plakken het vast en sluiten de ingang af. Maar er hoeft dus niks te gebeuren of ze zijn wakker en komen tevoorschijn. Ik heb hem in de schaduw gezet en was na een kwartier al verdwenen.

Gewone Oeverlibel(vr.)

 Streek neer op de rand van de parasol. Het is het vrouwtje Gewone Oeverlibel.Algemeen voorkomend, zowel in de polder als  in de tuin. Ik denk dat de meeste libellen-verhalen  op Sneuper gaan over de Gewone Oeverlibel. Hier een geel gekleurd vrouwtje met een zwart pterostigma( de enige Oeverlibel met zwarte pterostigma’s) , het mannetje is geheel blauw gekleurd.

Grote Kattenstaart

  Momenteel overal bloeiend, vooral langs de slootkanten. Grote pollen , meestal in de drassige walletjes van sloten, plassen, meren, kanalen en greppels. Kortom een plant uit het waterland. Het is een inlandse plant, komt niet uit het buitenland, maar is vrijwel over alle werelddelen verspreid. Het is de nectarplant  van de Grote Vuurvlinder. Het Boomblauwtje legt de tweede generatie eitjes op deze plant.

Als er een Grote Kattenstaart is, is er ook een Kleine. Deze is helaas zeer zeldzaam.

Pech

 Het spinnetje heeft hier een prooi helemaal in het web gewikkeld. Het spinnetje is een Groen Kaardertje. Het maakt over ongeveer de breedte van een blad een web waarbij de zijkanten van het blad wat naar elkaar gebogen worden. In dit holletje bivakkeert het spinnetje net zo lang tot er een insect verward raakt in het web . De prooi wordt in het web gewikkeld en verder leeggezogen. Kaardertje komt van het fijne spinsel  dat de spin met een speciale spin tepel maakt.

De prooi lijkt me een Langpootmug.

Hier een al weer wat grotere Kruisspin die een Bromvlieg ingekapseld heeft. Ook nu weer gedood met een vergiftige prik en daarna wordt de vloeibaar geworden inhoud van de vlieg opgezogen.

Mijn tuin gaat eraan 2.

 Dat komt ervan als je de huisdieren hun gang laat gaan. Een pot Lavendel moet eraan geloven. Zachte grond, dus krabben, daarbij de modder overboord gooien. 

Lijsterbessen rijp.(Kopfoto)

 De Lijsterbessen (zie kopfoto) vallen  nu al op met de feloranje kleur. Ik heb de indruk dat het vroeger is als voorgaande jaren. Maar wat wil je ook met deze grote hoeveelheden zon. De groene kleur van de onrijpe bessen verandert in een oranje kleur, met andere woorden ( biologische verklaring): de chloroplasten met een groene kleur worden rood- oranje door de chromoplasten. Die zijn over het algemeen rood tot oranje. Zij kleuren bessen en andere vruchten rood-oranje. Ook de peen wordt oranje gekleurd door de chromoplasten. 

De Lijsterbes is een mini-appeltje, het is een steenvrucht. Er zitten twee zaden in het vruchtvlees, voor zover aanwezig heeft een zurige smaak. Toch wordt er door de fanatieke jam-maaksters jam van gemaakt. Spreeuwen en Lijsterachtigen lusten graag een bes. Mijn Lijsterbes, die overigens het loodje gelegd heeft en derhalve is omgezaagd, werd in het najaar in vlagen van Spreeuwen uitbundig bezocht en binnen een dag leeg gegeten.

Hangmatspin of baldakijnspin.

 Het is nog geen herfst en toch zitten er nu in de zomer elke ochtend spinnenwebben in mijn coniferenheg. Maar, gelet op de vorm is dit geen wielweb, bekend  van de herfst, maar is het een vloertje dat in de struiken hangt. Ook in de hoogzomer dus aanwezig. Het zijn hangmatwebben  of baldakijnwebben. De hangmatspinnen   spinnen  ‘s nachts , de meeste webben worden dan gesponnen, een vloertje van spinsel met wat draden er boven. Zodra een insect in de draden verstikt raakt komt de hangmatspin tevoorschijn en bijt de prooi dood en sleurt het gevangen beestje soms dwars door het web naar zijn “hangplek”  en eet ‘m op. Ondanks meerdere pogingen is het me nog niet gelukt een hangmatspin te vangen. 

Een veer .

Mijn camera is in reparatie en dus moet ik het doen met m’n compact-cameraatje. Voorzover dat nodig is. Sinds ik mijn kippen in de tuin loslaat wordt de plantengroei dus flink gekortwiekt en liggen er overal veren. Donsveren , dekveren en nu en dan een slagpen. Daarmee kunnen ze op den duur vliegen. Ik heb een dekveer  onder de binoculair gelegd om de bouw te bekijken. En dan met het cameraatje, waarvan de lenskop precies op de tubus van de bino past, een foto nemen.Altijd een onderwerp bij de bio-lessen. Je ziet een stukje van de schacht, met daaraan de vlaggen,daaraan zitten weer de baarden die met haakjes( niet te zien, dan heb je een microscoop nodig) aan elkaar vast zitten.  Dit vasthaken bepaald de stijfheid van de veer. Het is allemaal dood materiaal, het zijn verhoorningen zoals onze haren en nagels. Meestal wordt aangenomen dat isolatie de hoofdfunctie van de veren was en dat later  de vliegfunctie er is bij gekomen.