Sneuper is terug in de polder. Dit is een jaarlijks weerkerende kreet als hij het hoge geboomte, en de nog grotere huizen, van de Stichtse Lustwaranda achter zich heeft gelaten om thuis de zesde vakantieweek door te brengen met het schoonmaken en uitruimen van zijn mobiele sleurhut. Alsof ik zou emigreren, zoveel spullen zijn aan het begin aangesleept en moeten nu ook weer worden teruggesleept. Het jaar is nog niet voorbij en de kans is groot dat ik over enkele maanden opnieuw ga slepen. Ik maak 'm klaar voor de winter zodat ik bij niet gebruik het vehikel winterklaar( boiler leeg , poepdoos leeg en schoon, watertank leeg, koelkast op een kier zodat het binnenin niet gaat schimmelen, etc. etc. ) bij Hans W. laat overwinteren.
AUB. we zijn nog niet eens over de helft van het jaar en ik denk al weer aan de winter. Ekskuus. Ik hoop weer wat meer te kunnen fotograferen, elk jaar merk ik dat ik , zodra ik de bossen heb verlaten, weinig platen heb gemaakt. In onze polders is toch blijkbaar meer te beleven. Tenminste voor mij als polderjongen. Mensen die in de bossen zijn grootgebracht en erin wonen zien veel meer.
Ook de tuin vraagt achterstallig onderhoud: vanmiddag heggen geknipt, het gras gemaaid, onkruid ( Zevenblad en grassen) gewied. Daarbij kwam ik twee leuke planten tegen. Een bloeiende Koolzaadplant, heeft in het vogelvoer gezeten, en een speciaal door mij aangeplante plant: Stinkende Gouwe. Vorig jaar had ik op een vervelende plek aan een vingertop een wrat en die heb ik ingesmeerd met het gele sap van deze in het Argonpark talrijk voorkomende plant . Ik had wat zaad meegenomen en in de achtertuin gezaaid. Komt het NB ook nog op. De wrat is verdwenen maar dat is meer het werk van de dermatoloog. Leuk, een eigen voorraadje Wrattenkruid.
Stinkende Gouwe, kenmerkend is het gele melksap. Op deze ene plant nu geen gele bloempjes, maar wel de peulen met zaden. Ik hoop dat ze voor aanwas zorgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten