Dit is de duiventil die behoort bij het Landgoed Sterkenburg in de Stichtse Lustwaranda, zoals men het hier vroeger noemde. Bijna alle landgoeden en kastelen hier hebben een duiventil. Geen duivenhok zoals onze duivenmelkers het noemen, maar een til. Een duiventil hoorde bij een soort herenrecht, je kon niet zomaar een til in elkaar timmeren en aan duivenmelken beginnen. dat mochten alleen heren en edelen. De duiven werden gehouden om als vleesbron te dienen. Jonge duiven werden lang jong gehouden om dan te worden geslacht en te worden opgegeten. Was lekker, beweerde men.
Bij alle tillen die ik hier heb gezien was geen duif meer te bekennen. Dan zouden ze zitten, bij deze til, op de lat vlak onder de daklijst. Er achter zie je de gaten van de nesten.
Ik vraag me af of er in de Utrechtse Venen ook tillen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten