De Gewone Vogelkers in onze tuin bloeit. Het is een struik, gevormd door enkele afgezaagde stammetjes die weer zijn uitgelopen. Als het straks warmer weer wordt is het al gauw een kroeg voor bladluizen, het fraaie is er dan wel vanaf. Door de bladluizen worden de bladeren leeggezogen en hangen er verlept bij. De bessen zijn voor de mens niet smakelijk, voor vogels wel.
Het is geen Amerikaanse Vogelkers, Bospest, waarvan de rijpe bessen erg lekker zijn. Ik heb in de Flora wat kenmerken opgezocht, want ik wilde wel weten of het een gewone of een Amerikaan is. Het is de gewone: de bladeren zijn niet leerachtig zoals bij de Amerikaan, de nerven aan de onderkant liggen bovenop het blad, in de oksels van hoofd- en zijnerven ligt een wollige beharing, bij de Amerikaan alleen over de gehele hoofdnerf.
De Amerikaanse Vogelkers werd bijgeplant in de bossen om de stammen van andere bomen rechter te laten groeien. Maar door de vele uitgezaaide bessen werd het vaak een ware plaag. Vandaar de bijnaam Bospest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten