Voor het eerst...

 Voor het eerst in mijn toch wel lange loopbaan heb ik bij de libellen een voor mij nieuwe soort waargenomen en wel een Weidebeekjuffer.  Ik kende de soort niet en dus ook de naam niet. Wel dat deze blauwe juffers ( klein soort libelle) te vinden waren in de buurt van beekjes en riviertjes of zoals in dit geval een rivier, de Overijsselse Vecht. De mannetjes hebben blauwe vlekken in de vleugels , de vrouwtjes zijn wat groener. Ik had dus hier te maken met meerdere mannetjes. 

Melig Takmos

 Dit is een korstmos dat ik op een tientallen jaren oude Berk vond. Het onderste gedeelte van de stam was volkomen "verschorst" en bestond uit keiharde dikke schorsbrokken. De witte Berkenbast zat veel hoger. Deze Melige Takmos is een veel voorkomende korstmos op neutrale of wat zure schors. De voet waarmee het mos vastzit is zwart maar hier niet te zien. Het is een vrij jong exemplaar , de voortplantingsorganen ontbreken nog. 

Verspreiding: Zeer algemeen in Nederland, in het zuiden en westen steeds toenemend. De soort staat dan ook niet op de Rode Lijst.

Kopfoto

 In de kopfoto een vrij onbekende insektensoort, een echte bladwesp. Rhogogaster chlorosoma is de wetenschappelijke naam. Deze wesp behoort tot de bladwespen en is een echte bladwesp. Blijkbaar zijn er meer families van de bladwespen. Ze hebben geen wespentaille en kunnen niet steken. Het borststuk is vergroeid met het achterlijf. Ze leggen hun vleugels recht achter zich op hun rug. Bij een limonadewesp staan ze vrij van het lichaam.

Platbuik

 Deze Platbuik laat haar belangrijkste kenmerk niet zo goed zien: de platte buik. Ze lijken nogal op de Gewone Oeverlibel, maar hebben een nog plattere buik. Zij, het mannetje is blauw gekleurd, bleef maar rond de sleurhut vliegen, daarbij steeds rustend op een takje van de heg. Korte afstanden, een kenmerk van deze grote familie de korenbouten. De glazenmakers, zoals de Paardenbijter, maken  langere  vluchten en rusten minder. Tijdens de vlucht maakt íe met z'n donkere voorkant ggen libelleindruk, deze indruk wordt vooral veroorzaakt door de zwarte vlekken op het begin van de vleugels. 

Mospissebed

 Nooit geweten dat er ons land 37 soorten pissebedden leven. Van die 37 zijn er 8 die alleen maar in tropische kassen zijn te vinden. Dit is een Mospissebed te zien aan de tejkening op zijn rug.  De gele stip achter de kop is ook een kenmerk. Deze soort is  voor een pissebed behoorlijk snel. Hij komt niet voor in een woning. Al deze pissebedden liepen over een blad van een struik..De laatste segmenten zijn wat smaller en vormen een hoek met de rest van het lijf.

Een verdere notitie die ik tegen kwam in de literatuur is dat de blauwe pissebed niet een soort is maar gewoon ziek. Hij zal niet lang meer leven. Deze ziekte wordt veroorzaakt door een virus en is niet gevaarlijk voor de mens.

Geplooid Sikkelmos

 In de literatuur wordt het een vrij zeldzame soort genoemd. Ik vond het mos op een omgezaagde boom, zowaar omgezaagd  in deze omgeving, iedere boom valt vanzelf om.  Komt voor op schors, in dit geval dus, en op steen en bodem. Houdt van een hoge luchtvochtigheid, klopt, en bewoner van wilgenbroekbos.Klopt ook. 

De naam sikkel komt door het kromme sikkeltje aan het eind van de hoofdnerf van elk blad. 

In de Verspreidingsatlas Mossen staat dat het mos ook langs de Randmeren te vinden is. Verder vooral in het Oosten van het land. Ook in de duinen wordt deze soort  gevonden. In Zeeland ontbreekt het Geplooid Sikkelmos. 

Een klaver?

 Op een stuk nieuwe natuur ontdekte ik deze mooi rood bloeiende plant. Talrijk, maar dat is denk ik een kwestie van inzaaien. Aan de bladeren te zien dacht ik met een klaver te maken te hebben. De determinatie-computer van waarneming.nl maakt er Inkarnaatklaver van. Nog nooit gezien en van gehoord. Inkarnatie is een kerkelijk begrip, Het betekent "vleesgeworden", en dan wordt zeker gedoeld op de vleeskleurige bloemen. Dezelfde bouw als Witte en Rode Klaver. De bloemknoppen van deze klaver kunnen zowel vers als gedroogd gebruikt worden om thee van te zetten. Het is een uitstekende stikstofbinder, dus vraag ik me af of mevr. Van der Plas 'm in haar tuin heeft staan. maar nu ga ik in de richting van de politiek, en dat wil ik niet. 

Nieuwe grazers.

Dit zijn Waterbuffels die in het Greppelveld de begroeiing zo kort mogelijk moeten houden. Het Greppelveld is een kwelgebied dat ontstond  in 1957 toen de Flevopolder droog viel.  Rond het havenhoofd van het stadje Elburg, havenhoofd bestaat gerestaureerd nog,  werd het veld vanwege de drassigheid volop voorzien van greppels om het  droger te maken. Hetgeen mislukte. Het bleef een nat weiland. Toen is er volop gras ingezaaid , werd er niet bemest , en ontstond er een kruidenrijk vogelreservaat met veel weidevogels. Zelfs de Kwartelkoning staat in het bewonersrijtje. Een paar jaar is men bezig om Waterbuffels het grazen te laten doen. In de Biesbosch en ten noorden van Amsterdam grazen ze al een paar jaar met succes. Ook hier zijn ze uitgezet, ook al door de drassigheid van het gebied is voor Waterbuffels gekozen. Waterbuffels houden van natte ondergrond en zitten het liefst tot schouderhoogte in een sloot of plas. Op de foto de linker buffel.

 Kopfoto: Waar zijn de jongen? Twee alarmerende ouder-Tureluren  op een hek. Even later waren de jongen onder het hek door.

Zuringrandwants

 Eén van de eerste grotere insekten die ik onder de voortent zag was deze wants. Die voortent had ik pas gister opgezet nadat ik het "spaans doekje" had opgeborgen. Ik vang zoiets in een petrischaal met deksel zodat ik makkelijker kan fotograferen. Na de sessie laat ik het beestje uiteraard weer los. Het gaat hier om een randwants, bekend door de sterk verbrede rand van het abdomen (achterlijf). Dit is de Zuringrandwants, genoemd naar de naam van het voedsel. O.a. zuigt deze wants sap uit Zuringen. 

Deze wants leeft in grote delen van Europa en komt ook in Nederland algemeen voor.

Essentaksterfte.

Vanochtend bij een jonge Es een vreemd verschijnsel waargenomen : de bovenste tak was dood aan het gaan. De bladeren waren aan het verdorren. Hoe ik ook zocht naar een aanwijzing, insektenvraat, een doorgesneden tak, ik vond geen oorzaak. Een paar foto's genomen om het thuis in de sleurhut verder uit te zoeken. 

Zou het een ziekte zijn?  Ik ben later nog een keer gaan kijken en vond een andere jonge tak waarvan de bovenste uitloper geheel kaal was. Onderste foto. 

Maar terug naar internet en vond uiteindelijk de naam Essentaksterfte. Op de website van Wageningen, University en Research vond ik een heel programma met vragen over de Essentaksterfte. Kort gezegd komt het neer op het volgende: de ziekte is een steeds meer voorkomend probleem en wordt veroorzaakt door een schimmel genaamd Vals Essenvliegkelkje. Zowel oudere bomen als jonge zijn vatbaar en de schimmel veroorzaakt schade aan de Essenpopulatie. De schimmel begint bij het blad en trekt dan de takken in waar het cambium en de hout- en bastvaten worden aangetast. Deze laatste zorgen voor de opwaartse en neerwaartse sapstromen. 

Hier een foto van een verder gevorderde aantasting. Bomen in een stedelijke omgeving lijken wat minder vaak aangetast te worden als bomen in bossen en gesloten begroeiingen.

De ziekte heeft zich de laatste 20 jaar verspreid over geheel Europa en is in  de 90-er jaren van de vorige eeuw begonnen in Polen en de Baltische staten.

Visarend

 Vanmiddag op een paal in het Reevediep, een Visarend.  Of ze hier in de buurt van de Randmeren broeden weet ik niet, maar de omgeving leent er zich wel voor. Wat een natuur! Het Reevediep is een hoogwatergeul die de IJssel verbindt met de Randmeren.

Geelbandlangsprietmot

  Vanochtend,  tijdens de me zelf opgelegde dagelijkse wandeling ( of fietstocht )liep ik over een vrij smal bospad. Daar waar de begroeiïng wat minder was en er meer zonlicht kon komen dartelden tientallen miniscule kleine vlindertjes. Nu en dan gingen er paar zitten zodat ik een plaat kon maken. Ze waren niet in de schaduwrijke gedeeltes maar ook later niet in de zonovergoten grote delen van het bos waar de bomen omgevallen of gekapt waren. 

De plaat heb ik in mijn momentele verblijf naar de determinatie-computer van waarneming.nl gestuurd waar ze er een Geelbandlangsprietmot van maakten. Het schijnt een grote familie te zijn die ondanks de grootte toch bij de micro-vlinders behoort.

Er zijn vele duizenden motten, dit is er één van. De soort komt voor in natte bossen. De rups leeft op bladresten van Berken , de volwassen vlinder, zie foto, heeft de Adderwortel, Gewone Margriet en Brandnetel als waardplant en voedselplant.

Bladrolkever.

Aan een Hazelaar weer een stukje prachtig huisvlijt van de bladrolkever, ook wel sigarenmaker genoemd. Het vrouwtje deelt door te bijten het blad doormidden zodat twee gelijke helften ontstaan. De hoofdnerf wordt niet doorgebeten Zij legt een eitje aan het eind van het blad, rolt dit gedeelte op tot een sigaar.Het eitje  komt uit en eet van de sigaar. Ze verpopt zich in de sigaar of in de grond.
 De hoofdnerf wordt niet geheel doorgebeten zodat de sigaar blijft hangen. Het ging in dit geval op de Hazelaarbladrolkever. 

Zo heeft  elke boom zijn bladrolkever.

Zwartkopvuurkever

 Een kever die ik in het polderland nog niet ben tegengekomen, de Zwartkopvuurkever. Lid van de familie Vuurkevers. De Zwartkop moet het vooral hebben van een bossige omgeving, liefst wat vochtig. Zijn larven leven een paar jaar in rottend hout, vandaar dat ik hier de kever tegen kwam. Het barst hier van de rottende omvergewaaide bomen. De larven eten geen rottend hout maar andere larven die wel rottend hout eten. En ze eten wormen. Logisch dat het imago in het gebladerte leeft.

Oppas

 Enkele vogelsoorten zoals Grauwe Gans (zie foto) Bergeenden en Eidereenden kennen de kindercrèche. Dan worden jongen, die omstreeks dezelfde tijd geboren zijn, in de crèche gestopt waar ze onder leiding van een paar familieleden, dus niet de ouders, de ganse dag doorbrengen. Op de foto  een kleine groep met twaalf jongen, vaak zijn het er meer. Soms tot wel 30 kuikens. De voogden die oppassen hebben zelf geen jongen. De ouders zelf hebben zo meer tijd om eten te zoeken. 

Deze  foto is gemaakt in een Randmeer.

Eindelijk een Koekoek in beeld.

 Vogels zat hier, maar alleen hun geluiden. Het valt bar tegen. Vanmiddag had ik eindelijk geluk: een Koekoek. Hij verplaatste  zich en vloog naar de top van een dode boom. Daarbij vergezeld van hoogstwaarschijnlijk een Vink.Waarom die Vink hem vergezelde? Leggen Koekoeken ook hun eieren in een Vinkennest? Misschien. In ieder geval bleef de Koekoek roepen en bewoog met de staart mee met de roep. Hij probeerde eerst nog de Vink te verjagen en dat lukte. Ook de Vink verdween  in het geboomte.

Dagkoekoeksbloem

 Deze koekoeksbloem zul je weinig tegenkomen in de veenweiden, het is de Dagkoekoeksbloem die vooral in bosachtige gebieden groeit en talrijk momenteel bloeit. De naam Dagkoekoeksbloem verwijst naar de overdag openstaande bloemen, in tegenstelling tot die van de Avondkoekoeksbloem en de Nachtkoekoeksbloem. 

De Echte Koekoeksbloem zoals we die kennen uit de veenweiden houdt van een vochtig milieu. Door de grondwaterstand en bemesting zijn ze vooral naar de slootkanten verdreven, daar zijn de genoemde factoren om te groeien , vochtiger en minder bemesting, nog wel aanwezig. 

Grote Dansvlieg

 De Grote Dansvlieg leeft van andere vliegen die hij vangt, maar lust ook nectar. Kenmerkend zijn de gele vleugelbases en de recht naar beneden wijzende zuigsnuit. In de paartijd vangt het mannetje een ander insect als prooi die hij naar  het vrouwtje brengt. Terwijl zij de prooi leegzuigt wordt er gepaard.

Vogels.

 Vogels: op de ondergroei van dit bos komen veel soorten vogels af, tien jaar geleden zo, nu nog. Het bos is er door de tijd nog geschikter door geworden. Tien jaar geleden heb ik hier ooit een excursie van de IVN Vogelwerkgroep van De Ronde Venen en Uithoorn georganiseerd, een geslaagde dag. Ik was nieuwsgierig of het nu nog zo druk was , ik ben niet teleurgesteld, maar de vogels hoor je vooral, ze zien is door het geboomte bijna onmogelijk . Ik hoorde Roodborst, Koolmees, Boomklever (zie foto), Zwartkop, Tuinfluiter, Vink, Tjiftjaf, Fitis, Bonte Vliegenvanger (onzeker), Winterkoning, Groenling, Zanglijster en nog een paar die ik me niet herinner. Maaaaaarrrr, het mooiste was wel de Wielewaal. Tot nu toe elke dag een poosje gehoord. Wat zou ik graag het nest vinden, maar in dit oerwoud is die kans erg klein.  

Stobbe

 Je zou niet zeggen dat hier een stobbe van een omgewaaide boom ligt. De boom heeft een stuk grond meegeteld en zie dat maar eens kwijt te raken. In het bos waar ik verblijf laten  ze het stormhout liggen. Ligt een omgewaaide boom over een weg of een pad dan worden de overstekende takken opgeruimd en langs het pad gestald en wordt verder aan het lot overgelaten. Je kunt je voorstellen dat hier allerlei schimmels, insecten,  vogels, etc. op afkomen. Een geweldige stimulans voor de biodiversiteit. De omhoog stekende stobbe is na een paar jaar geheel overwoekerd met planten. Zie foto . 

Gewone barnsteenslak.

 Ik verblijf met de sleurhut in een bos in Flevoland. Zo langzamerhand prachtige bossen met een enorme plantengroei onder de bomen. Dat lokt vogels, vandaar dat ik hier zit. Je hoort ze wel, maar je ziet ze (bijna) niet. Maar dat komt nog, pas gister aangekomen. Vanmiddag even tijd voor andere waarnemingen o.a. Een klein slakje met een gedraaide punt, de Gewone barnsteenslak. Ik vermoed, gelezen  de beschrijvingen, dat de vorm te maken heeft met een barnsteen ?? In ieder geval zie ik ze veel meer als de gewone huisjesslakken.

Een simpel Viooltje

Een heel simpel Viooltje,  maar mooi !! Bijna het hele jaar door tegenwoordig verkrijgbaar. Pluk de dag.
 

Onbekommerd.

 Onder het exlibris van Jac.P.Thijsse stond “Onbekommerd” . Dit exlibris, met daarop getekend enkele Spreeuwen, was gemaakt door de tekenleraar op de Kweekschool van Thijsse  in Maastricht. Ik moet altijd aan dit exlibris denken als ik de Spreeuwen op mijn dak zie baltsen. Gister een geweldig concert door meerdere Spreeuwen die nog steeds onder mijn dak en dat van de buren huishouden.Die zeldzame geluiden gingen vergezeld van bewegingen met de vleugels. Niet vliegend maar een klein stukje van het lichaam af heftig trillend. Ik vermoed dat het een inleiding is tot de nestbouw want ik zag vanochtend Spreeuwen allerlei takjes uitproberen en sommige werden meegenomen. Onder de dakpannen. Een onbekommerd leven. 

De drone.

 Vanochtend in alle vroegte, 06.00 uur, heb ik de moderne manier van nesten zoeken meegemaakt. Otwin, de piloot, moest de percelen die gemaaid gaan worden, controleren op de aanwezigheid van nesten die ik had gemist. Met behulp van een drone. Ik had nog nooit zo’n ding van nabij gezien. Wat een techniek. Deze was uitgerust met een warmte camera die zo gevoelig is dat hij niet alleen de nesten zag maar ook bijvoorbeeld de lege legers waar een haas had gelegen. Zijn assistenten werden van uit een laptopachtig scherm naar een nest gestuurd, of een haas dus.  Door het lange gras vind je het nest alleen als de vogel opvliegt. Wel, hier komt de drone van pas. Ik had twee nesten op perceel 6, waar ze dit jaar allemaal liggen, gemist: nog een Grutto en , hoera een Tureluur. 

Als ik heel eerlijk ben, geef mij maar het oude en vertrouwde kijk- en voetenwerk. En dan met lang gras nog even nazoeken met de drone. Er blijft zo niet veel over van de weidevogelzoeksport en dat vind ik jammer. De vooruitgang laat zich gelden.

Terug 2

 Vanochtend over mijn huis m’n eerste Gierzwaluw.! De rest van de dag geen zwaluw gezien. Dit is de eerste waarneming in de Ronde Venen, maar op waarneming.nl wordt de soort overal al gezien