Dan de Boekweit! ( Zie foto beneden) Dat is tenminste een plant met een geschiedenis. Boekweit ( genoemd naar de Beuk vanwege gelijkenis van Boekweitzaden en Beukennootjes , weit betekent meel) werd vooral in de 19e eeuw verbouwd op de zandgronden van Drenthe en de wat drogere veengronden. Als een boer zonder vee Boekweit verbouwde kon hij toch boer genoemd worden.
Een moeilijke teelt, men noemde het wel "jammerkoren" , want het was erg gevoelig voor weersinvloeden: hagel, regen, de eerste nachtvorst. Ondanks veel ploeteren was de opbrengst vaak gering. Boekweitmeel werd vaak aan andere meelsoorten toegevoegd omdat het zelf moeilijk bakte. Het is geen graansoort want er zitten geen gluten in. Ik kan me herinneren dat mijn schoonouders regelmatig balkenbrij maakten en dat deden met boekweitmeel. Een regelmatig in de winter weerkerend ritueel. Mijn vrouw en familie vonden het heerlijk, ik dacht alleen maar aan gebakken schoenzolen.
Boekweit is afkomstig uit het verre oosten , China, Tibet en Mongolie waren de leveranciers voor de toenmalige wereldreizigers. Via de zijde-route kwam het Europa binnen.
De donkerbruine honing uit Boekweit schijnt heerlijk te zijn. Maar ik zie maar weinig bijen en andere Vliesvleugeligen op de bloemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten