Brandganzen (zie foto) kom je hier in het Groene Hart steeds meer tegen. 20 jaar terug was het een uitzondering als je een Brandje zag. Ze hadden het Groene Hart nog niet ontdekt . Ze vlogen alleen maar over onze polders, vice versa Friesland en de Delta.
Midden vorige eeuw waren er alleen maar Brandganzen in de Bantpolder, ten noorden van Anjum, en rond de Lauwerszee, later de Lauwersmeer. In mijn jeugdbondtijd kreeg onze Vogelwerkgroep, van het Rivon het verzoek om daar waar de Brandganzen foerageerden, planten uit te steken, zodat de ornithologen van het Rivon konden bepalen welke planten ze het liefste aten. Een kamp om nooit te vergeten: overal lag sneeuw en het vroor de hele dag. Afzien dus, 's avonds aten en sliepen we in een Waterstaatkeet en koud dat het was, maar je was jong en wilde daaraan meedoen.
In het Groene Hart kwamen meer Brandganzen doordat ze het ontdekten: Friesland sneeuwde helemaal dicht, ik denk in de 80er-jaren, alle ganzen gingen op de vlucht naar de Delta. Onderweg zagen de Brandjes hier onze polders en sindsdien blijven er steeds meer hangen.
De meeste soorten ganzen hebben halsringen om te bepalen door aflezing waar ze in de winter en in de zomer zijn. Brandganzen hadden altijd pootringen. In Friesland heb ik wel afgelezen, hier nog nooit. Blijkbaar is het gras hier langer.
Sinds twee jaar worden ook bij Brandganzen halsringen gebruikt. Gelukkig. Geringd op Kolguyev, west van Nova Zembla, maar ook in ons land: Terschelling, Gaast, Kollumerpomp en ook weer op de golfbaan van Haarzuilens. Misschien weet Thijs daar meer van.
Dus vogelaars, let ook op Brandganzen met halsringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten