Blauwe Reigerkolonie.

 Een behoorlijk oud nest van de Blauwe Reiger. Elk jaar een stukje met allerlei takken er bovenop en klaar is Kees. Dit nest is er één van de 11, 12 die ik telde op Bosdijk bij het eilandje in de noordelijke plas. Deze kolonie zit er al jaren. Geruime tijd  terug telde ik er 5. Een gestage uitbreiding. Nu de bladeren gevallen zijn worden ook de nesten zichtbaar. In het voorjaar kun je nog net zien hoe de reigers baltsen en frommelen aan het nest, daarna sluit het bladerdek zich en zie je niks meer. Het mannetje zorgt voor de aanvoer van nestmateriaal, het vrouwtje maakt het nest. Dit eilandje is ook een slaapplaats voor Grote Zilverreigers.

De laatste.

 De laatste soort van de spinnen : het Groen Kaardertje. Het is de enige soort spin die ik in de tuin nog tegenkom. Maar dan moet je wel goed kijken. De groene spin zit achter het spinsel dat bestaat uit fijn gekaard  spinsel. Hoe ze de winter doorbrengen weet ik niet, het kan zijn dat ze in winterrust gaan, geen winterslaap, ze kunnen als eitje de winter doorkomen, sommige soorten worden nu en dan wakker en gaan op zoek naar voedsel. Een groot deel kan niet tegen de kou en gaat dood.

Ik heb een archieffoto van de beschreven spin afgedrukt.

Slobeend.

 Twee Slobeenden, mannetjes, zwommen vanaf de Veldwetering, die paralel loopt aan de Kade een zijsloot in. Geen vrouwtje te zien. Die zijn er wel, maar vallen minder op. Vormen van paartjes komt nog. Het kunnen Hollandse eenden geweest zijn, maar ook Skandinavische of Russische. Onze broedpopulatie verdwijnt voor een deel naar het zuiden, de blijvers worden aangevuld met noordelingen.

De Slobeend heeft zijn naam te danken aan het slobberen van het oppervlaktewater. Ze zeven de eetbare deeltjes uit een hap water die die door lamellen in de snavel naar buiten wordt geperst. Het bestaat vooral uit plantaardig en dierlijk plankton, verder insectenlarven, zaden , slakjes en kleine kreeftjes.