Een gewoon mosje

 In een kruidenbak liggen sinds de oogst van een paar maanden geleden een paar Walnoten te rotten. D.w.z. de schil die er nog omheen zat is aan het rotten. Dat duurt maanden als je de noot aan z'n lot overlaat. Een stukje van de noot is zichtbaar, voor de rest nog bedekt met de schil. Maar een klein stukje schil is overwoekert met een bladmos, het Gewoon Dikkopmos. Een algemeen voorkomend mos met onregelmatig geveerde stengels. Groeit overal tegenop. M.i. een behoorlijk snelle groei.

De eerste

 Elk jaar knip ik een takje van de Magnolia om binnen in een vaas met water de bloemen uit de knop te krijgen door de warmte in huis. Dat lukt dus ook deze keer weer, vanmorgen zag ik de eerste bloem tevoorschijn komen. 

Een paar maanden terug heb ik een winterknop doormidden gesneden en zie, de latere bloem ( die nu zich laat zien) zat al kant en klaar in de knop. Foto beneden is archieffoto.                                                                                                                                                                                                                                 

Baltsen of dreigen?

 Nu al aan het baltsen of was het dreigen? Twee mannetjes Grote Zilverreigers of mannetje en vrouwtje? In ieder geval ze liepen om elkaar heen, vanmiddag langs het Donkereind, daarbij de snavel schuin omhoog stekend. Ik heb het wel eens vaker gezien maar zo vroeg ? De foto is slecht maar genomen door de autoruit. Gek, maar in de literatuur kom ik dit gedrag niet tegen.

Butterdyck, kopfoto

 Een andere foto van de Boterwal met Knotwilgen die komend jaar wel gesnoeid zullen worden. Worden de takken  te zwaar , zoals hier en daar, dan dreigt het gevaar dat de stam uit elkaar getrokken wordt door te zware takken. 

De Boterwal is een oud kerkepad dat de inwoners van Portengen namen om in Nieuwer ter Aa ter kerke te gaan. Verder werd het gebruikt door de boeren uit de omgeving om de zelfgemaakte boter naar de dorpen te brengen om te worden verkocht. Op een kaart van Joan Blaeu uit 1662 staat de Butterdyck ingetekend op dezelfde plek als de huidige Boterwal. Deze kaart maakte gebruik van gegevens zoals ze enkele tientallen jaren eerder golden. Rond 1600 zal de Boterwal zijn ontstaan. Hij ligt er dus al minstens 4  eeuwen!

Knobbels.

 Een paar eeuwen terug stond deze zwaan nog op het Kerstmenu. Delicatesse. De eerste jaren dat we in het Groene Hart woonden maakte ik nog de jaarlijkse slachting mee langs de Gagelweg waar de laatste zwanendrifter van ons land zijn zwanen uitzette. Bloedige karkassen langs de weg. Gelukkig is de zwanendrift verboden.

De knobbel bestaat uit vet. Een mannetje heeft een grotere knobbel dan zijn vrouwtje. In het voorjaar wordt íe nog groter. Heeft dus een functie bij de voortplanting.

Een paartje 3 met onleesbare tekens.

 Over een paar maanden loop ik op deze percelen weer de weidevogels te beheren. Ik zoek nesten, zet neststokken en bij begrazing zetten we er een schrikdraadje omheen. Maar zover is het nog lang niet. Het zat vanmiddag bij Gijs stikvol met ganzen, maar behoorlijk ver weg. Dus de telescoop op z'n sterkst. Ik kreeg een paartje in de kijker met een grote 3 duidelijk zichtbaar, maar de andere twee codes waren bij beide ganzen bijna helemaal onzichtbaar door vuil. Modder  of iets dergelijks. Dat zullen dan al behoorlijk oude ganzen zijn geweest. Het komt een enkele keer voor dat de codes door vuil onleesbaar zijn geworden. Meestal bij erg oude ganzen. Helaas.

De gefotografeerde gans is zich aan het poetsen. Vanwege de vervuiling heb ik wel 30 foto's genomen met de 400mm.  in de hoop dat er een goed afleesbare bij zou zitten. Dit was de enigste.

 

Groene ring met een J.

 Weer eens een Torenvalk. Deze keer niet langs de Gagelweg maar in de Bosdijk. Helaas alleen de eerste letter van de groene ring zichtbaar, een J. Ik heb de ringgroep uit Haarzuilens gevraagd naar meer informatie, voorzover zij dat kan leveren. Ik denk dat het een vrouwtje is.

Ligusterbessen.

 Deze mannetjes Merel heeft honger, anders zou hij zich niet te goed doen aan bessen van de Liguster. Als alle andere soorten bessen opgegeten zijn blijven de Ligusterbessen over. Niet lekker, maar misschien vinden vogels ze nog wel te eten.  Maar wel als laatste. De bessen zijn ook nog enigszins giftig. Voor vogels, voor de mens ook ( een beetje ?).  Pestvogels zijn er toch verzot op, maar die zie je ook nog maar weinig. In vroeger dagen is de kleurstof wel gebruikt om voorwerpen donkerder te maken, bijvoorbeeld de hoedenmakers gebruikten het sap. Ook werd van witte wijn wel eens met behulp van deze bessen rode wijn gemaakt.

Laat of vroeg ?

                                                                                                                                                                                      Is dit bij deze Kokmeeuw vroege of late rui? In polder Oukoop. Op de website van meeuwendeskundige frankmajoor.nl lees ik dat het hoogstwaarschijnlijk een vroege rui is. Een enkele Kokmeeuw begint in november al weer een chocoladebruine kop te krijgen. En daar doen ze weken over zodat ze eind februari een volledig zomerkleed hebben.

 

De eerste !

 De eerste sneeuwklokjes komen al weer boven, nauwelijks nachtvorst gehad, ben benieuwd wat er van terecht komt. Vroege bloei rond Kerst is zeldzaam, zeker van het Gewone Sneeuwklokje.

Vanochtend in mijn "achtertuin" ondanks de nevel een halsring bij de verweg zittende ganzen. Vanaf de Hoofdweg las ik F5R af. Die heb ik hier vaker gehad: begin vorig jaar vanaf Molenland en vanaf de Hoofdweg. Is op 27-1-2018 geringd in Skarsterlan (Fryslan). Is ook afgelezen in Polen in maart van dit jaar en ook in Estland, in april 2020 op weg naar de broedgebieden.

Y6V en HZ6

 In het weekend twee halsringen gescoord. Twee oude bekenden. Zijn hier vaker gesignaleerd. Overal ganzen zonder halsringen, behalve in mijn "achtertuin". Gebeurt wel vaker dat ik in andere polders geen halsringen zie en dan uiteindelijk, als ik huiswaarts keer, in polder Derde Bedijking, toch nog een paar halsringen aflees. Zie voor HZ6 het logje van een paar dagen terug en Y6V heb ik in 5  november nog gezien op Molenland. Ze blijven plaatstrouw. 

Eindelijk! HZ6zwart

 Elk jaar omstreeks deze tijd twijfel ik aan mijn gezichtsvermogen. Ik zie geen halsring meer. En elk jaar ben ik toch gerustgesteld als dan de eerste na een aantal weken weer binnenkomt. Gelukkig. Hoe dat kan?? Toeval. Maar altijd wel in het begin van het seizoen. In mijn "achtertuin", oksel Hoofdweg- Oosterlandweg zaten een paar honderd Kollen met evenveel Grauwen. In de verte zaten meer, maar de lichte mist gooide roet in het eten. Slecht zicht. Vlak voor me was HZ6zwart snel gevonden. De code kwam me bekend voor en zowaar, op 30 oktober zat deze gans langs de Ter Aase Zuwe. Is veel in deze contreien afgelezen. 

Is op 21-12-2013 geringd in Maren Kessel. Is haar gehele leven in de winter in het Groene Hart afgelezen. Bijv. 9x door mijzelf. Op weg naar het broedgebied ook een aantal malen in Polen.

Eenbenig?

 Even dacht ik een gehandicapte Grote Zilverreiger te zien: hij staat op één been. Waar is dat andere been? Reigers, Ooievaars en bijvoorbeeld Flamingo's kunnen goed op één been staan, alleen we zien het niet zo vaak. Dat andere been is weggeklapt in de broek van veren boven het enkelgewricht.Wat je ziet van de poot zijn de tenen ( hier in het gras) het stuk tot aan de broek is de vervormde voet die bestaat uit de vergroeide middenvoetbeentjes, dan het enkel gewricht en daarboven , bij deze reiger niet zichtbaar het scheenbeen. Het kniegewricht is helemaal onzichtbaar.  

Vanmiddag langs de Ter Aase Zuwe in de motregen.

Vriendjes in het weiland.

 Als Hazen door een groepje Kolganzen rennen willen de ganzen nog wel eens van de schrik een paar stappen opzij zetten, maar opvliegen doen ze door een Haas zeker niet. Alles wat in het weiland zit accepteert alle beesten die ze tegenkomen. Een Zeearend kan de boel opjagen, maar verder blijft ieder beest rustig zitten, zoals hier. Een rustende Haas te midden van foeragerende en rustende Kolganzen. Toevallig vliegt er een Spreeuw voorbij. Dat is die zwarte vlek.

Het is mooi geweest.

 De derde paste er niet meer bij, dus dan maar deze twee, bezig met voedselzoeken. In een pot met Lavendel. Verder hielden ze zich bezig met het Brandkruid, met het Lelietje der Dalen, met de Ooievaarsbek. Het gras met Hondsdraf heb ik dit jaar maar een keer gemaaid, volledig kaal. Aangezien ik volgend jaar een paar maanden op vakantie ben en ik de familie niet wil opschepen met de verzorging en ik mijn tuin terug wil, heb ik besloten een goed adres te zoeken voor de drie kippen. Dat is gelukt: ik heb ze naar Brabant gebracht naar de andere opa van een kleindochter. Die heeft al kippen. Ze kunnen genieten in een tuin drie keer zo groot. Jammer dat ik er niet meer heb van genoten, maar dat lag helemaal aan mezelf.

Buizerd?

 Langs de Gagelweg zag ik vanmiddag een grote roofvogel die aangevallen werd door een meeuw. Een bruin beest maar met een duidelijke witte stuit. Een Buizerd met een stuit? Bij een witte stuit denk ik direct aan een kiekendief, een Grauwe of een Blauwe. Maar die zullen toch al wel vertrokken zijn? De vogel streek neer bij een hekwerk en met de LifeView heb ik wat foto's gemaakt. Thuis sterk vergroot en dan kan ik er toch alleen maar een Buizerd van maken. Dit is een lichte vorm die hier vooral in de winter voorkomt. Ze zijn afkomstig uit Skandinavie. In de vogelboeken wordt over  deze vorm een witte stuit gemeld.

Hoog en droog

 Verstandig van de reiger om op deze plek een slaapje te doen: uit de wind en de regen, die kwamen vanachter de struiken aanwaaien; hoog en droog boven het water zodat een eventuele Vos niet bij de reiger kon komen. (Alle reigers slapen in bomen) . Je zult nooit een reiger in de slootkant zien slapen, veel te gevaarlijk. Hij heeft waarschijnlijk de buit ( een prooi) al binnen, anders zou er wel gefoerageerd worden.

Regen.

 Twee Kolganzen die beschutting hebben gevonden in het lange gras. Ze hebben in de ochtend fanatiek gegeten, nu rust waarbij ze slapen of net met de koppen boven het maaiveld uitkomen, straks gaan ze weer verder ondanks de regen.

Blauwe Reigerkolonie.

 Een behoorlijk oud nest van de Blauwe Reiger. Elk jaar een stukje met allerlei takken er bovenop en klaar is Kees. Dit nest is er één van de 11, 12 die ik telde op Bosdijk bij het eilandje in de noordelijke plas. Deze kolonie zit er al jaren. Geruime tijd  terug telde ik er 5. Een gestage uitbreiding. Nu de bladeren gevallen zijn worden ook de nesten zichtbaar. In het voorjaar kun je nog net zien hoe de reigers baltsen en frommelen aan het nest, daarna sluit het bladerdek zich en zie je niks meer. Het mannetje zorgt voor de aanvoer van nestmateriaal, het vrouwtje maakt het nest. Dit eilandje is ook een slaapplaats voor Grote Zilverreigers.

De laatste.

 De laatste soort van de spinnen : het Groen Kaardertje. Het is de enige soort spin die ik in de tuin nog tegenkom. Maar dan moet je wel goed kijken. De groene spin zit achter het spinsel dat bestaat uit fijn gekaard  spinsel. Hoe ze de winter doorbrengen weet ik niet, het kan zijn dat ze in winterrust gaan, geen winterslaap, ze kunnen als eitje de winter doorkomen, sommige soorten worden nu en dan wakker en gaan op zoek naar voedsel. Een groot deel kan niet tegen de kou en gaat dood.

Ik heb een archieffoto van de beschreven spin afgedrukt.

Slobeend.

 Twee Slobeenden, mannetjes, zwommen vanaf de Veldwetering, die paralel loopt aan de Kade een zijsloot in. Geen vrouwtje te zien. Die zijn er wel, maar vallen minder op. Vormen van paartjes komt nog. Het kunnen Hollandse eenden geweest zijn, maar ook Skandinavische of Russische. Onze broedpopulatie verdwijnt voor een deel naar het zuiden, de blijvers worden aangevuld met noordelingen.

De Slobeend heeft zijn naam te danken aan het slobberen van het oppervlaktewater. Ze zeven de eetbare deeltjes uit een hap water die die door lamellen in de snavel naar buiten wordt geperst. Het bestaat vooral uit plantaardig en dierlijk plankton, verder insectenlarven, zaden , slakjes en kleine kreeftjes. 

Slechtvalk.

 Paniek bij de Smienten, toen ik deze Slechtvalk vanmiddag vanaf  Demmerikse Kade over de polder zag vliegen. Snelle vleugelslag, maar de ganzen reageerden nauwelijks. Alleen een Zeearend krijgt ze omhoog. Zelfs een Buizerd of een Havik lukt het niet.  De Smienten redden het vege lijf door onder te duiken, als ze weer boven komen is de Slechtvalk door z'n snelheid al weer voorbij. Ik twijfelde nog even, toch een Boomvalk? Thuis de foto vergroot en bewerkt, brede baardstreep en dwarse strepen op het onderlijf. Een Boomvalk heeft lengtestrepen.

Misschien heeft u bij Vroege Vogels vorige week gezien dat een nest van de Slechtvalk werd ontdaan van de prooiresten. Wat een zootje, dat doen niet zoveel soorten hen na. Vooral poten met duivenringen, ze zijn berucht bij de duivenmelkers.

Kleine Rietganzen

 Temidden van enkele honderden Kolganzen ontdekte ik vanmiddag twee wat zeldzamere ganzen: twee Kleine Rietganzen. Bij het scannen van de hele groep, die langs de Gagelweg Wilnis zat,  was me de rietgans, dacht ik, wel opgevallen, maar ik ging toch eerst voor een halsring. Geen halsring.  Toen terug naar de rietganzen. Het begon te kriebelen: kleine driehoekige snavel, met alleen maar roze, korte hals. Ik probeerde de kleur van de poten te ontdekken, moet roze zijn een beetje blauwachtig ( in Friesland worden ze dan ook door de ganzenflappers Blaupoatsjes genoemd) . Geen poot te zien want het gras was lang en ze gingen zitten. Foto's genomen zodat ik thuis ze verder kon determineren. Om zeker te zijn  heb ik mijn ganzencontact in Friesland geraadpleegd en die bevestigde de determinatie. 

Kleine Rietganzen verzamelen zich na de eerste trek in het merengebied van Friesland , enkele duizenden, en trekken dan door naar bijvoorbeeld Belgie. Vorig jaar had ik ook een paartje langs de Gagelweg. De Kleine Rietganzen die in ons land verblijven broeden op Spitsbergen en komen via Noorwegen en Denemarken in ons land. De soortgenoten van Groenland en IJsland overwinteren vooral in Schotland.

De foto is bij tegenlicht genomen.

Juveniele Torenvalk

 Ik had op de Gagelweg weer eens een Torenvalk voor de lens. Geen ringen zo te zien bij dit nog jonge exemplaar.

Samendelen

Vaak raken de groepen foeragerende vogels vermengd, geen geruzie maar eten en nog eens eten. Hier een groep Grauwe Ganzen met Smienten.

Alleen op laptop groot beeld.
 

Eindelijk weer eens een halsring.

 In twintig dagen, waarvan 14 middagen in de polder doorgebracht, twee halsringen: vorige week een ring met een J in Molenland en toen vloog de drager weg, vanmiddag in Demmerik vanaf de Demmerikse Kade bij Leon, m'n kaasboer, een Kolgans met een ring 24Bzwart. Veel moeite, de sterkste vergroting op de telescoop (60x).Begin dit jaar 17-1-24 geringd in Maren-Kessel (N.Br.) zijnde een jaar oud. Een paar keer daar nog afgelezen, een reis naar Noord-Rusland gemaakt om te broeden en nu hier. 

Geprobeerd te fotograferen maar de afstand was te groot. Als troost een archieffoto als kopfoto.

Eenzaam

 De enige soort vogel die in mijn tuin bivakkeert is de Roodborst. ( Mijn kippen zijn ook vogels, maar tam). Van tijd tot tijd komt ze/hij tevoorschijn, gaat op een uitkijkpost zitten en eet wat van de grond. Is ook zo weer weg, naar de buren. Als het beter weer is of wordt,  hoor je het bekende riedeltje. Ze geven daarmee hun territorium aan. Eén van de weinige soorten die in de winter een territorium hebben. Er wordt soms om gevochten met andere Roodborsten. Veel Roodborsten in de winter zijn afkomstig uit noordelijke landen, hebben hier hun winterverblijf. Onze Roodborsten trekken naar het zuiden. 

Het is onze kleinste Lijsterachtige.

De foto is genomen door het vensterglas van de tuindeur.

Gewoon Dikkopmos

 Dit mosje groeit in een bak met kruiden. De kruiden stellen niet zoveel voor in dit jaargetijde, bovendien doen mijn kippen zo nu en dan snoeiwerkzaamheden in de bak. Als ik het niet zie. Maar dit mooie bladmos  heet gewoon Gewoon Dikkopmos en is in ons land de meest voorkomende soort. Komt op allerlei substraten ( ondergrond) voor, zoals rotsen, schors, dood hout, voedselrijke bodem en ga zo maar door. Het maakt hele matten met liggende stengels die onregelmatig vertakt zijn. De toppen van de stengels met blaadjes zijn lichter gekleurd dan  de hele plant en zijn een kenmerk voor deze soort.

Gewoonte

Mijn kippen zijn tussen de buien door toch even de tuin in,  dat zijn ze zo gewend. In tegenstelling tot wat in de kippenliteratuur staat, banjeren ze er lustig op los, helemaal niet bang voor de plassen. Hoewel er in de ren twee bakjes met water staan, hoewel ze de druppels van het gaas pikken, hoewel ze kunnen drinken uit een plas gaan ze toch naar de tuintafel waarop altijd een gietertje staat. Dat is weer eens gevuld met regenwater. Via een tuinstoel naar de tafel en hebben ze snel in de gaten dat er weer water te halen valt. Ze nemen een paar happen en draaien de kop wat achterover zodat het water de slokdarm in loopt.  Bij mijn kippen een aangeleerd gedrag. Toeval.

Raak

 Een klein Rietvoorntje is ten prooi gevallen aan de Grote Zilverreiger die in de sloorkant al wadend op zoek is naar voedsel. Een lichte rimpeling in het water is voor de reiger al voldoende om op scherp komen te staan en zodra hij het visje ziet met een razendsnelle haal de prooi te pakken heeft. Het staartje zie je uitsteken als je de foto vergroot.

Dezelfde? Vervolg.

 Ik had weer een Torenvalk op de Gagelweg voor de lens, hij ( gelet op de paarse kop denk ik dat het een mannetje is) zat op een hekpaal zoals er zovele staan langs onze polderwegen. Met wat lichamelijke oefening kreeg ik de valk op de plaat. Als je de foto vergroot zie je dat hij rechts een metalen ring draagt. Links is niet te zien, maar ik vermoed dat het zelfde valk is als een week geleden, waarbij wel de kleurring zichtbaar was. Dat was SA6groen. Van Johan Tuls van de ringgroep Haarzuilens kreeg ik de gegevens door. Hij is als jonge pullus geringd aan de Veenkade in de buurt van het restaurant De Grote Sniep aldaar. Hij blijft dus in de buurt.  (foto in het weekend genomen)

VERVOLG TORENVALK DEZELFDE?

Echter, vanmiddag kreeg het Torenvalk-verhaal een vervolg : opnieuw een Torenvalk op een hekpaal. Ik kon met de auto dichtbij komen maar ik zag een ring maar geen kleurring. Vanaf de hekpaal dook de valk regelmatig de slootkant in en ving daar zo te zien een prooi, een muisje? Hij ging ook naar iets op de weg? Misschien een platgereden muis? Op een foto is duidelijk de code te zien op een groene ring: SA5 !! Een broertje van SA6 denk ik. Ook hier gebleven . Ze zullen wel samen geringd zijn. Ik stuur weer de foto naar de Ringgroep Haarzuilens. 

Brandganzen

Weinig ganzen bij mijn rondje Ronde Venen, behalve langs de Proostdijerdwarsweg een grote groep , tenminste voor de begrippen hier,  Brandganzen. Rond de 300 alleen maar Brandganzen met hier en daar een verdwaalde Kolgans. Over het algemeen zit er in de grote groepen Kolganzen vaak een klein groepje Brandjes. Misschien op doortrek naar de Delta? Het wordt kouder weer  dus het zou zo maar kunnen. Wij liggen onder de trekbaan van Friesland naar de Delta. Vroeger zag je hier nooit een Brandgans, maar in een bepaald jaar (welk jaar?) sneeuwde Friesland dicht en kwamen grote groepen ganzen over op weg naar de Delta. Sindsdien hebben de Brandganzen het Groene Hart ontdekt en zie ik ze bijna elke dag. Er zijn veel Brandganzen geringd, maar met pootringen. In Friesland heb ik ze wel afgelezen. Hier nog nooit pootringen afgelezen, is hier het gras langer?

Alarm

 De grazende Smienten gaan bij alarm ( bij een schim van een roofvogel, of een passerende felgekleurde trekker, of een werkzame boer, etc. ) massaal op de vleugels en zoeken de sloot op. Hier zijn ze veilig. Maar daar kunnen ze ook belaagd worden en duiken bij groot gevaar kopje onder. 

Prachtkleed Smient mann.

Mannetjes Smienten hebben het eclipskleed afgelegd en het prachtkleed daarvoor in de plaats gekregen. De felle, gele kopstreep is het meest kenmerkende deel van het pracht/zomerkleed. Dit kleed zullen ze de komende tijd dragen en er ook in broeden.

Het kenmerkende geluid pieuw, pieuw heeft ervoor gezorgd dat dit eendje ook wel Fluiteend wordt genoemd. Verdere volksnamen zijn Smjunt (Fr.) Smink, Rostekop (Zln.) Veiling. 

De naam Smient is volgens het standaardwerk "Verklarend en etymologisch woordenboek van de Nederlandse Vogelnamen " door Klaas J.Eigenhuis ( mischien nog antiquarisch te verkrijgen) een samenstelling van sme afkomstig van het woord smeant, betekent in Oudnederlands klein, en het woord ent afkomstig van het woord eend. ( ik hoop dat ik het ontstaan van deze naam in genoemd boek goed versimpeld heb).

Grote Canadese gans.

 Oorspronkelijk uit Noord-Amerika en Canada, nu hier in grote delen van het land en vooral in de West-Europese landen. Uitgezet voor de jacht en de sier. Het eerste broedgeval was in 1951, sindsdien gestage uitbreiding , met name in waterrijke landschappen en waterpartijen in stedelijke bebouwing. Al jaren huist er een kleine populatie in de Bovendijkse landen tussen Mijdrecht en Woerdense Verlaat. Er wordt daar ook gebroed. De laatste jaren zie ik steeds meer Canadezen in Polder Groot Mijdrecht-Noord, zoals op deze foto. Genomen vanaf de Botsholse Dijk.  Net als Nijlganzen blijven ze elkaar opzoeken en mengen zich nauwelijks onder de andere aanwezige soorten zoals de Kolganzen. Brandganzen mengen zich ook makkelijker.

Torenvalk met groene ring.

 Gelukt! Vanmiddag , zoals gebruikelijk, een Torenvalk met groene ring op de Gagelweg. Hij zat op een transformatorhuisje en bleef zitten toen ik de auto stopte. Door de voorruit van de auto genomen. Deur open en zelfs uitstappen zou de valk hebben weggejaagd. Thuis de foto's bekeken, slechts deze was goed genoeg om te gebruiken. Uiteindelijk vond ik , na bewerking, SA6groen. De ring is redelijk scherp , de valk niet . Daarom de onderste foto waarbij hij wegvloog. Wel scherp.

Nieuwe slaapplaats Gr. Zilverreiger.

 Tijdens mijn zoektocht naar slaapplaatsen van Grote Zilverreigers ontdekte ik op Bosdijk een kleine slaapplaats. Notabene op het eiland met een Blauwe Reigerkolonie zaten er eerst twee zilvers in de bomen, toen ik vertrok ging het om 5 reigers. Hoogstwaarschijnlijk zijn het morgenochtend nog meer, het duurt altijd een poosje voordat alle reigers "binnen" zijn. Hoog in de bomen om gevaar van bijvoorbeeld Vossen voor te zijn.

Witte Abeel

 Drie grote ogen houden je in de gaten. Het zijn oude zijtakken die in de eerste groei-jaren afgezaagd zijn. Het moest tenslotte een echte boom worden en geen struikgewas. Prachtige lidtekens waarbij de boom de wond heeft trachten te beschermen met extra cambiumgroei. Dat cambium heeft een laagje schors gevormd.  Zie de rimpels rond de "pupil". De bomen zijn alweer plm. 50 jaar oud. Ze zullen geplant zijn toen de Bosdijk in het kader van de ruilverkaveling in de 70 jaren ontwikkeld werd.

Witte Abeel wordt ook wel Zilverpopulier genoemd. 

Indische Gans

Een invasieve exoot, zo wordt deze gans genoemd. dat wil zeggen dat deze soort hier nier niet oorspronkelijk thuis hoort , maar  als ontsnapte volierevogel zich heeft gevestigd en hier dan ook is gaan broeden. Of hij schade berokkent aan andere soorten is me niet bekend. Oorspronkelijk afkomstig uit China en Mongolie, op 10 km. hoogte trekvogel over de Himalaya en overwintert in India, Bangladesh en Myanmar. Woont graag in onze waterrijke polders en moerassen als Botshol en Nieuwkoop. Vanmiddag vanaf Molenland.

6L6zwart en Y6Vzwart

 Mijn favoriete ganzenhalsringafleesplek (7 lettergrepen) Molenland nabij de speelboerderij is sinds een paar dagen weer gevuld met ganzen. Vanochtend zonnetje in de rug, dat gaf een uitstekend zicht op de duizend ganzen, die even later aangevuld werden met nog eens 500 Kollen. Ideale plek als de zon schijnt, je staat wat hoger en daardoor een goed overzicht.

Na de intocht van de plm. 500 al vrij snel twee halsringen. Vlakbij elkaar , maar geen paartje. 

Eerst Y6Vzwart, op 19-12-2022 geringd als adult vrouwtje aan de Eemdijk. Hier heb ik al meer ganzen vandaan gehad. Vorig jaar enkele keren in Nieuwkoop, Zoeterwoude  en de Bovenlanden  afgelezen, nu hier.

6L6zwart: een ander verhaal. Geringd op 26-12-2016 op de bekende ringplaats Lith als adult vrouwtje . Minstens 9 jaar oud. In 2017 in ons land vooral in Gelderland en Lithouwen. 2018 en 2019 verbleef deze gans lange tijd  in Brandenburg en 1x in Polen, In 2022 weer in ons land in de Bethunepolder bij Breukelen en Estland. Vorige maand op 13 oktober in Zweden, Husby bij Stockholm en nu hier. Het gebeurt niet vaak dat de ganzen via Zweden trekken.

Rotzakken

Kraaiachtigen zijn rotzakken, als ze kunnen pesten zullen ze het niet laten. Bekend zijn de taferelen van een Buizerd met prooi en daarom heen een stel Zwarte Kraaien , die de Buizerd zodanig uitdagen dat íe  een kraai achternagaat waardoor een andere kraai de prooi kan inpikken. Buizerd als de weerlicht terug. Te laat. 

Vanmiddag een Torenvalk op een paaltje van de schrikdraad. Geen ringen . Maar een paartje Eksters maakten hem/haar ( ik denk dat het een jong is) het leven zuur, terwijl de valk helemaal geen prooi had. Dus gewoon klieren. De valk koos het hazenpad, was de verstandigste.

Uitkijk.

 Blauwe Reigers nestelen in grote bomen. tegenover deze foto in een ander deel van Bosdijk zit al jaren een kleine Blauwe Reigerkolonie (plm. 10-15 nesten), maar zo hoog als uitkijkpost ! Nog niet vaak meegemaakt. Ik kan me ook niet voorstellen dat de reiger vanaf deze plek aan het foerageren is. Kortom , ik weet het nut niet van deze uitkijkplaats.

EL6zwart

Een rondje Ronde Venen gedaan,  maar in tegenstelling tot gister met een kleine duizend Kolganzen langs de Ter Aase Zuwe, waren er nu maar plm. een honderd. Daar was ik gauw klaar, geen halsringen. 's Ochtends had ik een groep in mijn "achtertuin" langs de Oosterlandweg bekeken vanuit mijn zolderraam. De bomen krijgen minder blad zodat het uitzicht beter wordt. Maar geen halsringen. Nou kan ik niet alle Kollen in mijn achtertuin zien omdat er een rij huizen voor staat. Dus vanmiddag vanaf de Hoofdweg een beter zicht. Uiteindelijk zowaar een Kol met een ring. Ik had wel de grootste vergroting (60x) op de telescoop nodig om de code  af te lezen: EL6 zwart. Ik wilde vanmiddag de ring invoeren maar de ringers hadden de ringgevens nog niet doorgegeven. Afwachten dus.
 

Reuzenbovist.

 Ik heb er vaker overgeschreven. Dat komt doordat ik al de jaren bij Gijs, mijn weidevogelboer , het weidevogelbeheer doe. Dat doe ik in het voorjaar maar dat wil niet zeggen dat ik de rest van het jaar daar niet kom. Er zijn altijd wel mooie dingen te fotograferen. Zo komen er op een bepaalde plek in perceel 1, parallel aan de Ter Aase Zuwe, al jaren in het najaar de witte ballen van de reuzenbovist boven het gras uit. Soms vormen ze een heksenkring. Het is een bovist, buikzwam, dwz dat de sporen worden gevormd in de buik. Als ze rijp zijn komt er bovenin de bal een gaatje waardoor de sporen kunnen wegwaaien. Het is familie van de Aardappelbovist, bekend uit onze bossen, maar veel kleiner.

Ook langs de Ter Aase Zuwe vanmiddag honderden Kolganzen. Ze beginnen nu echt ons land binnen te komen. Twee halsringen: 

Y6Kzwart. Net zoals de gister afgelezen halsring ook in de Eempolder geringd. Nu 4x afgelezen. In de Wesermarsch, in Reeuwijk en Amersfoort en nu hier. Het is ook een vrouwtje die als adult geringd is. 

De tweede ring is een oude bekende: HZ6. Die zwerft hier al jaren en wordt bijna altijd in onze polders hier afgelezen. Zelf heb ik deze gans al 8x afgelezen. Is in 2013 geringd in Maren Kessel, in Noord-Brabant. 

De eerste!!

Eindelijk m'n eerste halsring bij een Kolgans. de Kollen laten het nog wat afweten, maar die komen wel. Bij Gijs, m'n weidevogelboer. Weliswaar aan de overkant van de Ter Aase Zuwe , maar toch mijn gebied in het voorjaar. En nu dus de ganzen. Er zijn veel Grauwe Ganzen momenteel , weinig Kolganzen. 

X4J zwart is geringd op 19-11-2022 aan de Eemdijk in de Eempolder. Op 26-11-23 afgelezen in Brakel en nu dus hier. Nog niet veel afgelezen. Ze is als juveniel vrouwtje geringd. 

Eindelijk wat meer Kollen, vorige week plotseling een paar duizend in polder de Derde Bedijking, maar die waren ook zo weer weg. Nu weer wat meer. Verder valt op dat er zoveel Grauwe Ganzen zijn! Nog niet vaak meegemaakt.

Kopfoto

 Kopfoto: een Grauwe Gans die in de nabijgelegen sloot zich waste met veel gespetter. Genomen met tegenlicht.

Zwerminktzwam

 Grote plakken paddenstoeltjes, nog nooit gehad op deze plek die "behandeld" is door mijn kippen. Of die er mee te maken hebben weet ik niet maar het is wel toevallig. Het is de Zwerminktzwam. Kleine sporendragertjes in grote getale. Ik was van mening dat een inktzwam op den duur ook echt inkt produceert , hier is er weinig van te zien. Ik heb een hoed onder de binoculair gelegd en de onderkant  gefotografeerd. De groene kleur is niet van de paddenstoel maar van mijn fotografie. Duidelijk zijn de lamellen ( ook wel plaatjes genoemd)  te zien waarop de sporen gevormd worden. 

Grote groepen

 Plotseling zijn ze er : grote groepen Kolganzen. De afgelopen weken mondjesmaat, hier en daar een groepje, nu een paar duizend die in de Derde Bedijking zaten. Verjaagd door een boer die het gras wat hij nog dagelijks maait en voert opgevreten zag worden door de wintergasten. Ze zaten te ver weg om goed in beeld te krijgen, dus was ik blij dat ze verjaagd werden maar het gros, een paar duizend ging naar de overkant van de Kromme Mijdrecht om daar verder te grazen. Er kwam nog een stel terug maar er zat geen halsband bij. Maar ze zijn er!