Vanochtend in alle vroegte, 06.00 uur, heb ik de moderne manier van nesten zoeken meegemaakt. Otwin, de piloot, moest de percelen die gemaaid gaan worden, controleren op de aanwezigheid van nesten die ik had gemist. Met behulp van een drone. Ik had nog nooit zo’n ding van nabij gezien. Wat een techniek. Deze was uitgerust met een warmte camera die zo gevoelig is dat hij niet alleen de nesten zag maar ook bijvoorbeeld de lege legers waar een haas had gelegen. Zijn assistenten werden van uit een laptopachtig scherm naar een nest gestuurd, of een haas dus. Door het lange gras vind je het nest alleen als de vogel opvliegt. Wel, hier komt de drone van pas. Ik had twee nesten op perceel 6, waar ze dit jaar allemaal liggen, gemist: nog een Grutto en , hoera een Tureluur.
Als ik heel eerlijk ben, geef mij maar het oude en vertrouwde kijk- en voetenwerk. En dan met lang gras nog even nazoeken met de drone. Er blijft zo niet veel over van de weidevogelzoeksport en dat vind ik jammer. De vooruitgang laat zich gelden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten