De Kievitsbloem is in huize Sneuper bijna heilig verklaard. Reden: in de eerste plaats is het een erfstuk doordat de oorspronkelijke plant plm. 50 jaar geleden meegenomen werd uit de tuin van ús mem. ( De oma van mijn nageslacht dus) Sindsdien hebben de bolletjes gestaag gewerkt aan een getalsmatige vermeerdering. In de tweede plaats heeft ons gezin de met Kievitsbloemen verrijkte bermen in onze gemeente uitverkoren als wandelgebied en zijn er nog een paar persoonlijke redenen. In het verleden heb ik vaak over de Fritillaria meleagris geschreven. In 2021 telde ik in de tuin 19 bloemen, wonderbaarlijk heb ik van vorig jaar geen telling ( hoe kan dat????) gedaan en nu , in het jaar 2023, tel ik maar liefst 27 bloemen in twee pollen, waarvan twee witte en op de foto twee solitaire bloemen rechts op de foto. Dit laatste geeft me verbazing en een blij gevoel. Dit zijn twee bloemen die waarschijnlijk door mezelf zijn uitgezaaid met het in dat jaar gevormde zaad, plm. 8 jaar geleden, ik kan me dat niet herinneren. Wel dat deze soort grote zaden produceert. Of ze zijn daar spontaan terechtgekomen. De Kievitsbloem doet er 8 jaar over om te gaan bloeien. In die tijd is het bolletje maar groter en groter geworden. Ondanks de dichte Sneeuwklokjes komen de Kievitsbloemen er door heen.
Fritillaria is waarschijnlijk afkomstig van fritillus, een Romeinse dobbelbeker. Die had ook een geblokte wand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten