Dit jaar hebben we geen vogelnesten in de tuin en ook onder de dakpannen ontbreken ze. Geen Koolmezen in de kast, misschien te laat opgehangen, geen Merel in de struiken, alhoewel er wel steeds een paartje rondstruinde, geen Huismussen onder de pannen, terwijl er elke dag een groepje van plm. 10 eten kwam zoeken. De buren hebben meer geluk, letterlijk. In een hoek bij een dakraam schreeuwen jonge Spreeuwen zich de longen uit het lijf als pa of ma weer binnenkomt met een vette engerling of iets dergelijks. De aanvoer verloopt goed, ook de afvoer van de ontlasting is goed geregeld. Zie foto. Maar de poepjes zijn nogal week zodat ze vaak snel uit de snavel vallen en op het raam terecht komen. Brengt dus geluk. Ik stond met statief en telelens te fotograferen en het bleek al gauw dat ik in de wegvliegroute stond. Ik had ook geluk, een klodder poep kwam niet op mijn hoofd terecht maar op mijn vanmorgen gekochte nieuwe schoenen. Een trefzekere Spreeuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten